Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Kultura edukacyjna miasta: czego uczy globalny urbanizm

100%
Mendel M.
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
|
2016
|
vol. 3
|
issue 2
79-96
EN
Living in the city, in physical proximity among its inhabitants, results in mutual influences which generate certain knowledge, attitudes, behavioral dispositions, habits and rituals, the specificity of which is referred to as culture of the city. Educational culture of the city makes a part of this culture. Its structure and its processes can be investigated and developed, and this text presents possibilities of such research and development. The analyses presented here focus on a global city managed in a neoliberal way. Comprehending it as Foucauldian dispositif, one can notice strategic assemblages of social phenomena forming specific apparatuses of power and knowledge in relation to education. Speaking of educational culture of the city as a separate category proves theoretically viable and can be productive both internally, as an element of its specific educational thought, and as a tool for broader reflection on contemporary cities, their cultures and problems. This article aims to justify such an approach.
PL
Życie w mieście – przebiegając we względnej bliskości fizycznej – owocuje wzajemnym wpływem, zaś towarzyszące mu stymulacje generują określoną wiedzę, orientacje, dyspozycje do zachowań, obyczajowość, rytualizacje itd. Ich współwystępowanie skutkuje odrębnością, którą można nazwać kulturą miasta. Kultura edukacyjna miasta jest jej częścią. Jako strukturę i proces można ją interesująco badać i rozwijać. W tekście przedstawiane są możliwości w tym zakresie. Przeprowadzane w nim analizy skupiają się na neoliberalnie zarządzanym mieście globalnym. Rozumiane jako Foucaultowskie urządzenie (dispositif), pozwala dostrzec strategiczne zespoły zjawisk społecznych, tworzące w związku z edukacją specyficzne urządzenia wiedzy i władzy. Wyodrębnienie kultury edukacyjnej miasta, jako kategorii, może okazać się przydatne w teoretycznym opisie i produktywne zarówno w operującej nim myśli pedagogicznej, jak i obszarze szerzej rozumianej refleksji nad współczesnym miastem, jego kulturą i problemami. Celem artykułu jest uzasadnienie takiego podejścia.
2
Publication available in full text mode
Content available

Rodzice na studiach. Rodzicielska tożsamość lifelong learnera a uniwersytet uczący przez całe życie

100%
Mendel M.
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
|
2017
|
vol. 20
|
issue 3(79)
67-81
EN
As a consequence of the social, economic, demographic and cultural changes taking place nowadays, it is no longer possible to call European high schools, which fulfil their research, educational and social missions – ivory towers, closed in the ethos of elitism understood reproductively. This openness is expressed, amongst others, by the idea of lifelong learning, whose accommodation in high schools – though carried out in the conditions of political implantation – brings about an effect of more and more interiorized paradigmatic change in the approach to the execution of the mentioned missions and organizational cultures of universities. Amongst others, there appeared numerous formal solutions and educational practices expressing a mindful reaction, grounded in social diagnosis, to the needs of both candidates as well as already studying recipients of their educational offer. Taking into account this perspective I discuss a way of thinking and acting present at the University of Gdańsk in one of the offered educational forms. This course is called Szkoła: Mentor dla Stypendysty (School: Mentor for a Scholar), selected as an example of a responsive approach of the university, responding to the challenges of intra-generation lifelong learning and to the educational needs of current and future students. In that case - of parents, whose lifelong learners’ identities are included in the results of the research carried out by the university. In the text structure they are reported at the beginning, grounding the course concept presented further, run in inter-sector cooperation and are conducted in that particular formula of having in mind the conditions of parental auto-creation. The utterance contents, which expresses, amongst others, the search in the direction of preparing potential candidates to confirm the learning effects, eventually concentrates on the conditions of supporting by university the parental lifelong learning.
PL
Uczelnie europejskie, realizując swoje misje – badawczą, edukacyjną i społeczną – wskutek współcześnie dokonujących się przemian społeczno-ekonomicznych, demograficznych i kulturowych trudno już nazwać wieżami z kości słoniowej, zamkniętymi w etosie reprodukcyjnie pojmowanej elitarności. Tę otwartość wyraża m.in. idea uczenia się przez całe życie, której akomodacja w szkolnictwie wyższym – choć dokonana w warunkach politycznej implantacji – przynosi efekt coraz bardziej zinterioryzowanej, paradygmatycznej zmiany w podejściach do realizacji wspomnianych misji oraz w kulturach organizacyjnych uczelni. Między innymi, pojawiły się liczne rozwiązania formalne oraz praktyki edukacyjne wyrażające uważną, ugruntowaną w społecznej diagnozie, reakcję na potrzeby zarówno kandydatów, jak studiujących już odbiorców ich oferty kształcenia. W tej perspektywie przedstawiam kierunek myślenia i działania, obecne w Uniwersytecie Gdańskim, a wyrażony w jednej z form kształcenia, oferowanych w tej uczelni. To kurs Szkoła: Mentor dla Stypendysty, wybrany jako przykład responsywnej postawy uniwersytetu, odpowiadającego na powstające w mieście wyzwania w zakresie międzypokoleniowego uczenia się przez całe życie oraz na potrzeby edukacyjne swoich przyszłych i aktualnych studentów. W tym przypadku – rodziców, o których tożsamości lifelong learnerów mówią wyniki prowadzonych w uczelni badań. W strukturze tekstu są one raportowane na początku, ugruntowując przedstawioną dalej koncepcję kursu przebiegającego w warunkach współpracy międzysektorowej, realizowanego w tej szczególnej formule także z myślą o uwarunkowaniach rodzicielskiej autokreacji. Treść wypowiedzi, która wyraża m.in. poszukiwania w stronę przygotowywania potencjalnych kandydatów do potwierdzania efektów uczenia się, ostatecznie koncentruje się na warunkach wspierania przez uczelnie rodzicielskiego uczenia się przez całe życie.
3
Publication available in full text mode
Content available

Poza humanizm: transformacyjna i regeneratywna praca socjalna jako czuła pedagogika publiczna

100%
Mendel M.
Praca Socjalna
|
2022
|
vol. 37(3)
59-72
EN
In recent years, quite numerous new concepts of social work have emerged, going beyond the framework of humanism, with its traditional privileging of the human. They supportsuch a transformation of social work, which is part of the post-anthropocentric turn and is in line with the assumptions of the regenerative turn in the idea and practice of sustainable development. It is a paradigm that integrates contemporary approaches in science and practice, necessary for systemic transformation and striving to ensure sustainability. The basis here is an ethical sensitivity to a symbiotic community, the participants of which share the world with other, not only-human, always equivalent beings. The author points out that transformational, regenerative social work emphasizes formation issues (such as self-creation, subjective identity). They are the focus of pedagogy. Developed in the thought of constant becoming in the shared world of life, they explicitly reveal the educational nature, for example by referring directly to the challenge of practicing symbiotic community. Therefore, this text argues the thesis that social work that changes in the regenerative turn is profoundly pedagogical. On this basis, the author presents an outline of the concept of transformative, regenerative social work, in which she sees a special type of pedagogy – sensitive public pedagogy, with educationally sensitive to the common world thinking and acting in the area and for the benefit of multi-species eco-justice. The text is developed in the form of a reflective essay, with the thesis argued in the course of the argument and – at the end – with an outlined conceptualization of the social work.
PL
W ostatnich latach powstają dość licznie nowe koncepcje pracy socjalnej, wychodzące poza ramy humanizmu, z jego tradycyjnym uprzywilejowaniem człowieka. Optują one za takim przekształcaniem (się) pracy socjalnej, które wpisuje się w zwrot postantropocentryczny i pozostaje w zgodzie z założeniami zwrotu regeneratywnego (regenerative turn) w idei oraz praktyce zrównoważonego rozwoju. Chodzi o paradygmat integrujący współczesne podejścia w nauce i praktyce, niezbędne dla systemowej transformacji i dążące do zapewnienia zrównoważonego trwania (sustainability). Podstawą jest tu etyczna wrażliwość na symbiotyczną wspólnotę, której uczestnicy podzielają świat z innymi, nie-tylko-ludzkimi, zawsze równoważnymi bytami. Autorka zwraca uwagę, że transformacyjna, regeneratywna praca socjalna akcentuje zagadnienia formacyjne (jak autokreacja, podmiotowa tożsamość). Stanowią one centrum zainteresowania pedagogiki. Rozwijane w myśli o nieustannym stawaniu się we wspólnym świecie życia, explicite ujawniają edukacyjny charakter, np. wprost odnosząc się do wyzwania, jakim jest praktykowanie symbiotycznej wspólności. W związku z tym tekst ten argumentuje tezę głoszącą, iż zmieniająca się w zwrocie regeneratywnym praca socjalna jest głęboko pedagogiczna. Na tym gruncie autorka przedstawia zarys koncepcji transformacyjnej, regeneratywnej pracy socjalnej, w której widzi szczególną odmianę pedagogiki – czułą pedagogikę publiczną, z edukacyjnie wrażliwym na wspólny świat myśleniem i działaniem w obszarze i na rzecz wielogatunkowej ekosprawiedliwości. Tekst rozwijany jest w formie refleksyjnego eseju, z tezą argumentowaną w toku wywodu i – na koniec – szkicową konceptualizacją tytułowej pracy socjalnej.
4
Publication available in full text mode
Content available

Doradztwo w uczelni związane z potwierdzaniem efektów uczenia się kandydatów przed startem na studia

100%
Mendel M.
Studia Poradoznawcze
|
2016
|
vol. 5
EN
The paper addresses the concept and practice of guidance as associated with recognition of prior learning (RPL) at HEIs. The RPL-related issues are a particularly pertinent theme in Poland as RPL regulations were officially put in effect at Polish universities only in 2015. The article draws on findings from several projects involved in the higher education reform in Poland and training the academic RPL staff as well as on experiences of the Polish Bologna Experts’ Team to outline a theoretical and practical approach to RPL guidance as viewed from an LLL perspective.
PL
Tekst ukierunkowany jest na refleksję nad pojęciem oraz praktykowaniem doradztwa, które wiąże się z potwierdzaniem przez uczelnie efektów uczenia się osiągniętych przez kandydatów na studia rożnymi, także nieformalnymi drogami (Recognition of Prior Learning, RPL). Temat wydaje się szczególnie aktualny w Polsce, gdzie dopiero od półtora roku legalnie funkcjonują uczelniane procedury w tym zakresie. Z perspektywy rezultatów kilku projektów zorientowanych na kształcenie kadr akademickich, zaangażowanych w te procedury, a także w kontekście doświadczeń polskiego Zespołu Ekspertów Bolońskich, przedstawiane jest podejście do zagadnienia „doradztwa RPL”.
5
Publication available in full text mode
Content available

Pamięć, ideologia, władza. Uczenie się zapominania

100%
Mendel M.
Forum Oświatowe
|
2018
|
vol. 30
|
issue 1(59)
25-36
PL
Przeszłość ma dzisiaj wyjątkową wartość. W tekście koncentruję się na obszarze, w którym współzależności społeczno-kulturowe i polityczne, wiążąc się z procesami kształtowania jednostkowych i kolektywnych tożsamości, wpisują się w dyskurs „doniosłości znaczenia pamięci”, „wagi przeszłości”, „bezcenności dziedzictwa przodków”, itd. Analizowany w tym zakresie przykład stanowi polityka historyczna Prawa i Sprawiedliwości). W ramach tego dyskursu obszar owych współzależności zostaje politycznie zagospodarowywany, jako - mniej lub bardziej ideologiczne - narzędzie osiągania partykularnych celów, modus operandi strategii zorientowanych na totalitarne przywództwo, itd. Skoncentrowana na tym pedagogiczna refleksja – tkwiąc w, a nie operując obok wspomnianego dyskursu – może okazać swoją w nim produktywność. Tego typu myśl pedagogiczna, zainteresowana sferą podmiotowości, a odnosząca się zarówno do tego, co społeczne, jak tego, co historyczne, byłaby zarazem – bliską Foucaultowi - praktyką teoretyczną, polegającą na sytuowaniu procesu konstruowania teorii i wynajdywania pojęć w przestrzeni społeczno-historycznej (Lemke 2009: 48). Przedstawiany tekst postrzegam jako wyraz takiej praktyki.
6
Publication available in full text mode
Content available

Kryzys jako dyskurs i narracja. Konteksty edukacyjne

63%
Mendel M., Szkudlarek T.
Forum Oświatowe
|
2013
|
vol. 25
|
issue 3(50)
13-34
EN
The authors propose to analyse the situation of social crises in ritual and linguistic terms, as suspension of narratives concerning social processes which leads to uncontrollable, rhizomatic proliferation of meanings (in Deleuze’s and Guattari’s sense). Overcoming crisis is possible on the condition that pre-critical discursive structures of articulation of social symbols and demands are reinvented so that new narrative trajectories can be built. This can be done by subjecting rhizomatic structures conceived in liminal conditions of the crisis to the logic of hegemony (in Laclau’s terms). This ontological structure is used to analyse the pedagogical reception of Jacques Rancière’s, though as an attempt to rearticulating the meaning of education. Those theoretical attempts have the potential to change the narratives of (in)equality and create perspectives for re-thinking education beyond the current crisis of public schooling and educational theory.
PL
Autorzy analizują kryzys w kategoriach teorii rytuałów i ujęć lingwistycznych, jako zawieszenie narracji dotyczących procesów społecznych, co skutkuje rizomatycznym rozplenianiem znaczeń (w ujęciu Deleuze’a i Guattariego). Przezwyciężenie kryzysu jest możliwe pod warunkiem zmiany przedkryzysowych struktur dyskursu łączących w określony sposób społeczne żądania i symbole. Zmiana struktury dyskursu jest warunkiem zmiany trajektorii narracyjnych zablokowanych w fazie kryzysu. Dzieje się to przez poddanie kłączowych struktur znaczeniowych charakterystycznych dla kryzysu procesom hegemonizacji (w ujęciu Laclau). Ta koncepcja ontologiczna stanowi punkt wyjścia do analizy pedagogicznej recepcji prac Jacques’a Rancière’a – jako przykładu prób rekonstrukcji znaczenia edukacji. Tego rodzaju próby teoretyczne mają zdaniem autorów potencjał zmiany narracji (nie) równości społecznych i mogą stworzyć warunki dla przekroczenia kryzysu teorii i kryzysu oświaty publicznej.
7
Publication available in full text mode
Content available

Szkoła publiczna między neoliberalizmem a narodowym konserwatyzmem

63%
Mendel M., Szkudlarek T.
Kultura i Edukacja
|
2019
|
issue 1(123)
11-26
PL
W tekście przypominamy historyczne konteksty przemian szkolnictwa publicznego, by przez ich przywołanie ukształtować dystans konieczny dla poddania namysłowi współczesnych przesileń i przeobrażeń zachodzących w tym obszarze. Jednym z głównych zadań powszechnej i jednolitej szkoły w modernizującej się Europie było zapewnienie równości startu edukacyjnego wszystkim dzieciom. W rzeczywistości neoliberalnej zadanie to przestało być oczywiste i przy istotnym udziale rodziców podważone zostały podstawy publicznego charakteru szkoły. Rodzice z politycznie i ekonomicznie dominującej klasy średniej, dążący do wypracowania dla swego potomstwa przewagi nad innymi dziećmi, nie chcą szkoły publicznej. Jej obrona jest zatem łatwo marginalizowana. Na przykładzie niedawnych reform (np. amerykańskich) pokazujemy, jak szkoły przestają być miejscami, w których ludzie należący do zróżnicowanych warstw czy klas społecznych mogą tworzyć wspólny świat. Z tej perspektywy analizujemy zagadnienia wynikające z zakwestionowania neoliberalnej polityki społecznej, które dokonało się w ostatnich latach. W Polsce znajduje to wyraz m.in. w zwycięstwie wyborczym ugrupowania (Prawo i Sprawiedliwość PiS), stawiającego na przywrócenie pomijanym dotąd grupom społecznym należnego miejsca w przestrzeni publicznej. Można by się spodziewać, że styl poprzedniej polityki edukacyjnej zostanie w związku z tym zastąpiony polityką bardziej egalitarną, równościową, zapobiegającą
EN
In the text, we first recall the historical contexts of changes in public education, by recalling them to shape the distance necessary to reflect on the current solstices and transformations taking place in this area. One of the main tasks of a universal and uniform school in a modernizing Europe was to ensure equal educational start for all children. In neoliberal reality, this task ceased to be obvious, and with the significant participation of parents, the foundations of the school’s public character were undermined. Parents from a politically and economically dominant middle class, seeking to gain an advantage over their children, simply do not want public school. The public school defense is therefore easily marginalized. Using the example of recent reforms (e.g. American), we show how schools are no longer places where people belonging to different layers or social classes can create a common world. From this perspective, we analyze issues arising from the questioning of neoliberal social policy that has taken place in recent years. In Poland, it finds expression in, among others in the electoral victory of the grouping (Law and Justice – PiS), aiming to restore the previously overlooked social groups to their rightful place in public space. One could expect that the style of the previous educational policy will therefore be replaced by a more egalitarian, equality policy, preventing unjustifiable selections limiting the life chances of ‘lessborn’ children. However, PiS education policy goes in the opposite direction and expands the system’s selection strategies (elite high schools, no more “mass” access to schools, etc.). Trying to find out the reasons for this contradiction, we focus our attention on the profits that in public discourse brings – as practiced today – the replacement of society by the nation.
8
Publication available in full text mode
Content available

Panel Discussion. The Politics of Truth in Education and the Public Space: Discussion at the Opening of the Volume

39%
Czyżewski M., Marynowicz-Hetka E., Mendel M., Mordarski R., Ostrowicka H., Rudnicki C.
Qualitative Sociology Review
|
2021
|
vol. 17
|
issue 1
12-26
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.