Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Aktywność fizyczna a stan zdrowia osób starszych

100%
Ćwirlej-Sozańska A.
Medical Review
|
2014
|
issue 2
173-181
PL
Wstęp: Przemiany demograficzne wyrażone starzeniem się społeczeństwa polskiego, pociągają za sobą wzrost kosztów, m.in. opieki zdrowotnej i świadczeń socjalnych oraz wpływają na konieczność wprowadzenia systemowych rozwiązań na rzecz utrzymania i poprawy zdrowia i sprawności osób starszych. Celem pracy była ocena wpływu aktywności fizycznej na utrzymanie wyższych parametrów związanych z funkcjonowaniem osób starszych. Materiał i metody: Przebadano 220 osób, z czego do dalszej analizy zakwalifikowano kompletne wyniki uzyskane od 198 osób w wieku 60–70 lat, w tym 102 kobiet i 96 mężczyzn. Badane osoby były samodzielne w zakresie wykonywania najważniejszych czynności dnia codziennego. Na podstawie oceny aktywności fizycznej grupę podzielono na grupę badaną (65 osób – 32 kobiety i 33 mężczyzn) – do której zaliczono osoby aktywne fizycznie na przeciętnym poziomie – min. 75 min/tydzień (spacery, jazda na rowerze, gimnastyka itp.) oraz grupę porównawczą nieaktywną lub mało aktywną ruchowo (133 osoby – 70 kobiet i 63 mężczyzn). W badaniu oceniono zależności pomiędzy aktywnością ruchową a stanem zdrowia, samopoczuciem, oceną jakości życia oraz poziomem energii życiowej. Do badania użyto Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej oraz standaryzowaną ankietę własnego autorstwa. Do analizy statystycznej danych wykorzystano testy: Shapiro- -Wilka, niezależności chi-kwadrat oraz test t-studenta. Wyniki: Na podstawie przeprowadzonego badania stwierdzono statystycznie istotną różnicę pomiędzy poziomem aktywności ruchowej osób starszych a oceną stanu zdrowia, samopoczucia, jakości życia oraz poziomu energii życiowej. Ocena wymienionych czynników wzrasta wraz ze wzrostem poziomu aktywności fizycznej. Wnioski: Niezbędne jest podjęcie systemowych działań na rzecz aktywizacji, zwłaszcza fizycznej, obecnych i przyszłych seniorów poprzez wdrożenie działań i programów profilaktycznych wpływających na proces pomyślnego starzenia się.
EN
Introduction: Demographic changes represented by the aging of the Polish population lead to increasing costs related to e.g. health care and social benefits and result in the necessity to introduce systematic solutions for maintaining and improving health and fitness in senior citizens.The purpose of the study was to assess the impact of physical exercise on the maintenance of higher performance parameters by the elderly. Material and methods: 220 individuals were examined, and further analysis was based on complete results acquired from 198 persons aged 60–70, including 102 females and 96 males. All the subjects were able to independently handle all routine activities. Based on the assessment of their physical activity, the subjects were divided into the study group (65 individuals – 32 females and 33 males), which included individuals on average involved in physical activities for the minimum of 75 min/week (walks, cycling, exercise, etc.) and the control group consisting of those with no or low level of motor activity (133 individuals – 70 females and 63 males). The study investigated the relation between physical activity and health, sense of well-being, assessment of quality of life and level of vitality. The study employed standardized questionnaire designed by this author. Statistical analysis was conducted using chi-square test of independence and Student’s t-test. Results: The findings show a statistically significant correlation between the higher level of motor activity in the elderly and better assessment of their health, well-being, quality of life and level of vitality. Conclusions: It is necessary to initiate systematic measures aimed at promoting active life-style, and in particular physical exercise, among present and future senior citizens, by implementing preventive measures supporting the process of aging successfully.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ trybu życia na występowanie ograniczeń ruchu i dolegliwości bólowych stawów obwodowych u kobiet po 50 roku życia

100%
Ćwirlej-Sozańska A.
Medical Review
|
2014
|
issue 4
343–354
PL
Zmiany zwyrodnieniowe i dolegliwości bólowe stawów stanowią częstą przyczynę problemów zdrowotnych osób starszych. Choroba zwyrodnieniowa może dotyczyć wszystkich stawów, lecz najczęstszą przyczyną niepełnosprawności są zmiany zwyrodnieniowe stawów kręgosłupa oraz stawów kolanowych i biodrowych. Celem pracy była ocena występowania ograniczeń ruchu oraz dolegliwości bólowych stawów obwodowych u kobiet po menopauzie, uprawiających i nieuprawiających rekreacji ruchowej. W badaniu wzięło udział łącznie 117 kobiet w wieku 50–60 lat będących w okresie postmenopauzalnym. Do grupy badanej zakwalifikowano 60 kobiet, które uczestniczyły w ogólnorozwojowych ćwiczeniach fizycznych 2–3 razy w tygodniu (minimum 90 min/tydz.), przynajmniej od 5 lat. Grupa kontrolna złożona była z 57 kobiet, które nie uprawiały żadnej formy rekreacji ruchowej i prowadziły tzw. „siedzący tryb życia”. W grupach badanej oraz kontrolnej przeprowadzony został wywiad dotyczący stanu zdrowia badanych oraz stylu życia, jak również pomiar goniometryczny ruchomości stawów obwodowych oraz wybrane testy kliniczne. Na podstawie przeprowadzonego badania w grupach badanej i kontrolnej stwierdzono, że regularna aktywność fizyczna u kobiet po 50 roku wpływa na zachowanie większych zakresów ruchu oraz mniejsze natężenie i częstość występowania dolegliwości bólowych stawów obwodowych.
EN
Degenerative changes and pain in the joints are a common cause of health problems of the elderly. Osteoarthritis can affect any joint, but the most common cause of disability is degenerative arthritis of the vertebral column, hip and knee joints. The aim of this study was to evaluate the prevalence of limitations on motion and pain of peripheral joints in postmenopausal women who practiced sport and those who were inactive. The study involved a total of 117 women aged 50-60 years who are postmenopausal. The test group comprised 60 women who participated in general fitness exercise 2-3 times a week (at least 90 min per week), for at least 5 years. The control group consisted of 57 women who did not do any form of movement recreation and led the so-called “sedentary lifestyle”. The test and control groups were interviewed in terms of general health and lifestyle, Goniometric test of peripheral joint mobility and selected clinical tests were also carried out. On the basis of research in the test and control groups, it was found that regular physical activity in women after 50 helps to maintain larger ranges of motion and reduces the severity and incidence of pain in peripheral joints.
3
Publication available in full text mode
Content available

Ocena wpływu systematycznej aktywności fiycznej na sprawność fiyczną oraz gęstość kości u kobiet w wieku 50–60 lat

100%
Ćwirlej-Sozańska A.
Medical Review
|
2015
|
issue 2
116-127
PL
cel: Celem pracy była ocena wpływu systematycznej aktywności fiycznej na sprawność fiyczną oraz gęstość kości u kobiet w wieku 50–60 lat. Materiał i metoda: Do badania użyto standaryzowaną ankietę własnego autorstwa zawierającą metryczkę i pytania dotyczące stylu życia badanych oraz standaryzowany kwestionariusz oceniający całkowitą aktywność fiyczną – Seven-Day Physical Activity Recall, jak również aparaturę badawczą do pomiaru gęstości mineralnej kości kręgosłupa lędźwiowego i szyjki kości udowej techniką dwuwiązkowej absorpcjometrii rentgenowskiej (DEXA). Dodatkowo przeprowadzono test sprawności fiycznej Eurofi dla dorosłych. Ocenie poddano łącznie 117 kobiet w wieku 50–60 lat będą- cych w okresie postmenopauzalnym. Zgodnie z założeniami pracy do grupy badanej zakwalifiowano kobiety, które wykazywały systematyczną aktywność ruchową w postaci ogólnorozwojowych ćwiczeń fiycznych minimum 2–3 razy w tygodniu, przynajmniej od 5 lat. Grupę badaną stanowiło 60 kobiet. Grupa kontrolna złożona była z 57 kobiet, które prowadziły mało aktywny tryb życia i nie uprawiały żadnej formy rekreacyjnej aktywności ruchowej. Wszystkie kobiety biorące udział w badaniu były mieszkankami Rzeszowa. Wyniki: Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono istotnie wyższe wartości gęstości kości u kobiet z grupy badanej w porównaniu do kobiet z grupy kontrolnej. Ustalono słabą zależność pomiędzy gęstością kości a czasem przeznaczanym na aktywność fiyczną w tygodniu oraz brak zależności pomiędzy gęstością kości a długością uprawiania sportu rekreacyjnego (w latach). W grupie badanej stwierdzono również istotnie wyższy poziom sprawności fiycznej w porównaniu do grupy kontrolnej. Wnioski: Z przeprowadzonych badań wynika, iż systematyczna, umiarkowana aktywność fiyczna wpływa korzystnie na zachowanie wyższego poziomu sprawności fiycznej oraz wyższych wartości gęstości mineralnej kości u kobiet po 50 roku życia.
EN
Objectives: The aim of the study was to assess the inflence of regular physical activity on bone density in women aged 50-60. Material and methods: As research tools, a standardized questionnaire designed by the authors with particulars and data concerning participants’ lifestyle as well as Seven-Day Physical Activity Recall were applied. Research equipment was used to measure mineral density of bones - densitometry of the lumbar spine and femoral neck by means of dual energy X-ray absorptiometry (DEXA). Additionally, Eurofi for Adults, a physical finess test was conducted. Participants: The study included 117 postmenopausal women aged 50–60. Inclusion criteria were female gender, systematic physical activity in form of general fitness activities 2–3 times a week for at least 5 years. The test group consisted of 60 women. The control group included 57 women living sedentary lifestyle. All subjects were the residents of Rzeszów. results: On the basis of the tests conducted it was found that bone density in the active women (the test group) was higher in comparison with the inactive women (the control group). There was low correlation between bone density and the amount of time dedicated to physical activity per week. There was no correlation between bone density and the duration of exercise (in years). Moreover, substantially higher level of physical capacity was found in the test group than in the control group.conclusions: Conducted research proved that systematic moderate physical activity affcts favourably higher level of physical capacity and higher level of mineral bone density in women after 50 years of age.
4
Publication available in full text mode
Content available

Ocena ryzyka złamań osteoporotycznych

100%
Ćwirlej-Sozańska A.
Medical Review
|
2013
|
issue 4
515–524
PL
Proces demograficznego starzenia się społeczeństw przebiega z coraz większą intensywnością. Związany jest on między innymi ze wzrostem średniej długości trwania życia ludzkiego. Jednakże jedną z konsekwencji długowieczności jest występowanie schorzeń, których ryzyko wzrasta z wiekiem. Do grupy takich schorzeń należy osteoporoza. Choroba ta stanowi poważny i wielowymiarowy problem. Bardzo często manifestuje się późno w postaci złamania kości. Szczególnym ryzykiem wystąpienia ostoeoporozy obarczone są kobiety. Szacuje się, że w populacji światowej ryzyko wystąpienia złamania osteoporotycznego u kobiety wynosi 30–50%, zaś u mężczyzny 13–30%. Ryzyko złamania związanego z obniżoną masą kostną u kobiety 50-letniej jest oceniane na blisko 39%. Po 50. roku życia wzrasta ono do 54%. Nierzadko w wyniku złamania dochodzi do groźnych dla zdrowia i życia powikłań. Ograniczenie ryzyka wystąpienia złamania jest możliwe i opiera się na obliczaniu indywidualnego wskaźnika, mającego na celu określenie potrzeby interwencji leczniczej. Identyfikacja pacjentów z największym ryzykiem wystąpienia złamania jest niezwykle istotna. Stosowanie algorytmu FRAX lub innego powszechnego narzędzia pozwalającego na rzetelne prognozowanie wystąpienia ryzyka złamania i określenie progu interwencyjnego powinno stać się standardem diagnostycznym.
EN
The intensity of process of demographic aging is increasing. Among others it is related to the increase in the average length of human life. One of the consequences of longevity are multiple morbidities of the elderly. Osteoporosis belongs to the group of such conditions. This disease poses a serious and multidimensional problem. Very often, the disease manifests itself at a late phase by fractures. Women are at particular risk of osteoporosis. The risk of osteoporotic fracture in the world population of women is estimated at the level between 30-50% and 13-30% in men. The risk of fracture related to reduced bone mass among 50 year old women is estimated at the level close to 39%. After 50, it increases to 54%. Fractures frequently lead to serious complications threatening health and life. Reduction of the fracture risk is possible and is based on the calculation of the individual risk rate that aims to determine the need for therapeutic intervention. Identification of patients with the highest risk of fracture is extremely important. The use of FRAX algorithm or other universal tool for accurate prediction of fracture risk, its reliable determination and assessment of a threshold for intervention should become a diagnostic standard
5
Publication available in full text mode
Content available

Assessment of psychophysical capacities for professional work in late middle age and at the beginning of old age

45%
Ćwirlej-Sozańska A., Wiśniowska-Szurlej A., Wilmowska-Pietruszyńska A., Sozański B., Wołoszyn N.
Medycyna Pracy
|
2018
|
vol. 69
|
issue 4
375-381
EN
Background In Poland average life expectancy extends, while the number of the elderly who are active in the labor market decreases. Material and Methods The study population consisted of 429 people aged 50–70 years old living in the community of south-eastern Poland. The respondents were divided into 2 study groups: group I – late middle age (50–60 years old) and group II – early old age (61–70 years old). With the use of questionnaires they were given, we obtained their socio-demographic data, assessed their cognitive and emotional state, as their physical activity levels. We used the Tinetti test to assess their gait and balance. Results We did not find statistically significant difference in cognitive functioning between the studied groups (p = 0.109). Moreover, there was no significant relationship between belonging to an age group and suffering from depression (p = 0.06) as well as no major differences were observed in the general level of physical activity in relation to age (p = 0.112). Our study found that most of our subjects, regardless of gender, declared their willingness to continue professional work after reaching retirement age. Conclusions The results of own research did not show significant differences in psychophysical state between people in late middle age and at the beginning of old age. Most of the researched participants declared their willingness to continue professional work. Due to changing demographic conditions, it is becoming an important issue to maintain the highest possible level of professional activity of older people in the labor market in Poland. Med Pr 2018;69(4):375–381
6
Publication available in full text mode
Content available

An assessment of the work ability, disability and quality of life of working people of pre-retirement and retirement age in Poland – a cross-sectional pilot study

45%
Ćwirlej-Sozańska A., Widelak M., Wiernasz M., Wawrzykowska I., Turkosz N.
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
|
2021
|
vol. 34
|
issue 1
69-85
EN
ObjectivesThe aim of this work was to assess the work ability, health status, disability and quality of life of working people of pre-retirement and retirement age, as well as to analyze factors affecting the ability to perform work in older age.Material and MethodsA cross-sectional pilot study was conducted in the Podkarpackie and Świętokrzyskie voivodeships, Poland, in randomly selected workplaces of intellectual nature. It was carried out by means of direct interviews in the workplace of the surveyed people, using the Work Ability Index, a questionnaire based on the WHO Disability Assessment Schedule 2.0, the WHO Quality of Life-BREF questionnaire, the Geriatric Depression Scale, and the Visual Analogue Scale (VAS). The criteria for inclusion were: age 55–75 years and informed consent to participate in the study. Overall, 201 complete questionnaires were included in the analysis. Demographic data is presented using descriptive statistics measurements. The logistic regression model was used to identify factors related to work ability.ResultsThe vast majority (69.66%) of employees performing intellectual work had moderate or poor work ability. The average level of general disability in the studied group was mild (20.65), and the quality of life was quite good (64.73). A significant problem among the surveyed people was a quite high average level of pain (VAS = 3.99), the occurrence of depression (73.63%), as well as musculoskeletal (64.18%) and cardiovascular diseases (52.24%). The most important factor contributing to a better work ability was the adaptation of the workplace to functional and healthrelated needs (OR = 7.79). Psychological well-being (OR = 1.12), cognitive performance (OR = 0.97) and a smaller number of chronic diseases (OR = 0.58) were also important factors.ConclusionsPreparation of elderly people for professional activity should be conducted in 2 different ways, i.e., by means of education and implementation of an active, healthy lifestyle, and increasing control over one’s own health and factors determining it, as well as by the proper organization of working space, and quick access to treatment and rehabilitation, especially in the case of musculoskeletal and cardiovascular diseases.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ocena zdolności do podejmowania pracy po zakończeniu rehabilitacji w ramach prewencji rentowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych u osób z chorobami przewlekłymi narządu ruchu

33%
Przysada G., Kilian J., Wiśniowska-Szurlej A., Sozański B., Piwoński P., Drużbicki M., Wilmowska-Pietruszyńska A., Ćwirlej-Sozańska A.
Medycyna Pracy
|
2019
|
vol. 70
|
issue 4
459-473
EN
Background The increasing number of people receiving benefits due to incapacity for work is a heavy burden for the state budget. In order to reduce the scale of this phenomenon, the Social Insurance Institution (ZUS) carries out a rehabilitation program as part of disability pension prevention. Material and Methods The study was based on the analysis of medical documentation of 607 patients rehabilitated at the Saint Queen Jadwiga’s Regional Clinical Hospital No. 2 in Rzeszow, as part of the ZUS prevention of disability pension program in 2011−2013. Medical documentation included the medical history and results of the Functional Test recommended by ZUS. Two years after the completion of rehabilitation, a telephone check was conducted among 118 rehabilitated patients to assess their occupational status. Results The analysis of the Functional Test documentation showed that in all groups of wykorzystująpatients included in the rehabilitation program, as well as those among whom the control was carried out, the majority were people with post-exercise pain, full physical fitness, slight mobility limitation, full efficiency in everyday activities, correct strength of muscles and moving abilities, as well as normal psychosocial efficiency. The vast majority of them received a recommendation regarding work in a properly-adjusted position. It was shown that in the 2-year observation period, the percentage of professionally active people increased from 56% to 61.02%. Conclusions The most important factors determining the return to work include psychosocial efficiency and the level of pain. Med Pr. 2019;70(4):459–73
PL
Wstęp Wzrastająca liczba osób pobierających świadczenia z tytułu niezdolności do pracy jest dużym obciążeniem budżetu państwa. W celu zmniejszania skali tego zjawiska Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) realizuje program rehabilitacji w ramach prewencji rentowej. Materiał i metody Badanie przeprowadzono na podstawie analizy dokumentacji medycznej 607 pacjentów rehabilitowanych w latach 2011−2013 w Klinicznym Szpitalu Wojewódzkim nr 2 im. św. Jadwigi Królowej w Rzeszowie w ramach prewencji rentowej ZUS. Dokumentację medyczną stanowiła historia choroby i wyniki rekomendowanego przez ZUS Testu funkcjonalnego. Po 2 latach od zakończenia rehabilitacji (2013−2015) przeprowadzono telefoniczne badanie kontrolne dotyczące losów zawodowych rehabilitowanych pacjentów, w którym wzięło udział 118 osób. Wyniki Analiza dokumentacji dotyczącej postępów usprawniania po zakończeniu leczenia z wykorzystaniem Testu funkcjonalnego wykazała, że we wszystkich grupach pacjentów, u których zostało przeprowadzone badanie końcowe, przeważały osoby, u których wystąpił ból powysiłkowy, z pełną wydolnością fizyczną, o nieznacznym ograniczeniu ruchomości, z pełną sprawnością w zakresie czynności dnia codziennego, prawidłową siłą mięśniową, zdolnościami lokomocyjnymi i prawidłową sprawnością psychospołeczną. Zdecydowana większość badanych otrzymała rekomendację pracy na przystosowanym stanowisku. Wykazano także, że w dwuletnim okresie obserwacji odsetek badanych aktywnych zawodowo zwiększył się z 56% do 61,02%. Wnioski Na podstawie wyników Testu funkcjonalnego stwierdzono, że do najważniejszych obszarów warunkujących powrót do pracy należą sprawność psychospołeczna i poziom odczuwanych dolegliwości bólowych. Med. Pr. 2019;70(4):459–473
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.