Search results

1

„Bizantynizm i ,,styl bizantyjski” w dyskursie komitetu troski o rosyjskie malarstwo ikonowe (1901 – 1918)

100%

Walczak D.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2022

|

vol. 29

|

issue 1

233-240

EN

The main purpose of this article is to indicate the references to Byzantine art that appear in the discourse of the Committee for Care on Russian Icon Painting (in Russian: Комитет попечительства о русской иконописи, 1901-1918) and to point to their ideological functions. The author tries to show whether and how Byzantine patterns were used in the publications of this institution (above all, in the Nikodim Kondakov icon podlinnik). She proves that the use of references to the art of Byzantium was an element of the program of religious revival postulated by Nicholas II, and perfectly matched the theocentric utopia created by the tsar.

PL

Głównym celem niniejszego artykułu jest pokazanie odniesień do sztuki bizantyjskiej, które pojawiają się w dyskursie Komitetu Troski o Rosyjskie Malarstwo Ikonowe (ros. Комитет попечительства о русской иконописи, 1901-1918), a także wskazanie ich funkcji ideologicznych. Autor stara się pokazać, czy i w jaki sposób wzorce bizantyjskie były wykorzystywane w publikacjach tej instytucji (przede wszystkim w podlinniku ikonopisarskim Nikodima Kondakowa). Udowadnia, że zastosowanie nawiązań do sztuki bizantyjskiej było elementem postulowanego przez Mikołaja II programu odrodzenia religijnego, a także doskonale wpisywało się w teocentryczną utopię, stworzoną przez tego cara.

2

Na początku był karnawał. O Karnawale, czyli pierwszej żonie Adama Sławomira Mrożka

100%

Walczak D.

Roczniki Humanistyczne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 1: Literatura Polska

085-095

PL

Artykuł jest próbą interpretacji ostatniej sztuki Sławomira Mrożka, zatytułowanej Karnawał, czyli pierwsza żona Adama. Autorka podkreśla, że utwór powstał na emigracji, w Nicei, choć pomysł na jego napisanie zrodził się dużo wcześniej – jeszcze w latach 90., podczas pobytu pisarza w Meksyku. Karnawał jest dla niej kolejnym, może nawet najwyraźniejszym, dowodem na wyzwolenie się Mrożka z rodzimych obsesji i przekierowanie uwagi na sprawy bardziej uniwersalne. Swoją interpretację koncentruje wokół teorii karnawału i karnawalizacji świata Michaiła Bachtina. Wykazuje, że obraz świata przedstawionego w dramacie Mrożka świadczy o wypaczeniu pierwotnej natury karnawału i stawia pytanie o celowość takiego zabiegu.

EN

The article is an attempt at an interpretation of Sławomir Mrożek’s last play entitled Karnawał, czyli pierwsza żona Adama. The author emphasizes that the play was written in exile, in Nice, although the idea of writing it was conceived much earlier – in the 1990’s, when the writer stayed in Mexico. Karnawał for her is another, perhaps the most obvious proof that Mrożek was liberated from his Polish obsessions and directed his attention to more universal issues. She focuses her interpretation on Mikhail Bakhtin’s theory of the carnival and carnivalization of the world. She shows that the picture of the world presented in Mrożek’s drama proves that the original nature of the carnival is distorted and she asks the question about the advisability of using such a device.

3

Różnice między katolicyzmem i prawosławiem w rozważaniach klasycznych i późnych słowianofilów rosyjskich (na przykładzie tekstów Iwana Kiriejewskiego i Nikołaja Danilewskiego)

100%

Walczak D.

Progress

|

2019

|

issue 5

112-121

EN

One of the three main concepts of the Russian Slavophiles was to oppose Russia and Europe, of course, in favor of the Russia. “Europe” in the Slavophile concepts became a carrier of negative qualities and example of “corruption of morals”, in contrast to Orthodox Russia, which draws from the heritage of the Orthodox faith. The subject of the comparison of Europe and Russia were almost all areas of political and social life. For obvious reasons, Slavophiles also pointed to religious differences, demonstrating the superiority of “Orthodox” Russia over the “Catholic” or “Protestant „Europe. In the course of its development Slavophile thought, growing in Russia since the mid-20s until the 60s and 70s the nineteenth century, was undergone some evolution. This article is intended to demonstrate the difference between the perception of religious differences between Russia and Europe by so-called “classic Slavophiles” and in the late Slavophiles. The subject of comparison will be here on the one hand the views of the creator of the foundations of the lavophile ideology, Ivan Kireyevsky, and the ideas of the late Slavophile theoretician, Nikolay Danilevsky.

PL

Jedną z trzech głównych koncepcji rosyjskich słowianofilów było zdecydowane przeciwstawienie Rosji Europie, tłumaczone przez nich oczywiście na korzyść tej pierwszej. „Europa” w pojęciu słowianofilów stawała się nośnikiem negatywnych cech moralnych i przykładem zepsucia obyczajów. Przedmiotem porównania Europy z Rosją były niemal wszystkie dziedziny życia. Z oczywistych względów słowianofile wskazywali także na różnice religijne, wykazując wyższość prawosławnej Rosji nad katolicką lub protestancką Europą. Myśl słowianofilska, rozwijająca się w Rosji od połowy lat 20. aż do lat 60. i 70. XIX wieku w toku swojego rozwoju przeszła jednakowoż dość znaczącą ewolucję. Niniejszy artykuł ma na celu wykazanie, jaka jest różnica w postrzeganiu odmienności religijnych pomiędzy Rosją i Europą u tzw., klasyków słowianofilstwa oraz u późnych słowianofilów, wyznawców tzw. poczwienniczestwa. Przedmiotem porównania będą tu z jednej strony poglądy twórcy podwalin ideologii słowianofilskiej Iwana Kiriejewskiego oraz idee późnego teoretyka słowianofilstwa Nikołaja Danilewskiego.

4

Między tradycją a nowoczesnością. Ikony rosyjskie w XIX w.

100%

Walczak D.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2019

|

vol. 26

|

issue 2

162-169

EN

The aim of this article is to address the polemics about the long-standing stereotype in the history of art that Russian iconic paintings of the 19th century were secondary and mediocre in artistic terms and, therefore, of little interest for researchers. The author tries to show that this stereotype was largely created by Russian intellectuals of the second half of the nineteenth century, who betray an extremely critical attitude to contemporary iconic painting, despite the fact that the overall picture of Russian iconic painting of the nineteenth century is very complex and combines features of different visual traditions. The author defends the thesis that in the Russian iconic painting of the nineteenth century, tradition and contemporaneity are seamlessly combined, visible both at the level of theological reflection and at the level of artistic performance, and also that the nineteenth century is characterized by the ever-widening difference between the so-called folk icon” (“krasnuszka”) and the aesthetics of intellectual elites, shaped under the influence of realistic Western European painting.

5

Widzialny symbol wiary. Motyw ikony w twórczości literackiej Fiodora Dostojewskiego

100%

Walczak D.

Kultury Wschodniosłowiańskie - Oblicza i Dialog

|

2018

|

issue 8

253-262

EN

The present work is devoted to the analysis of the icon motif in the works of F. M Dostoyevsky (1821 – 1881). The author of this paper tries to prove her own thesis that the famous writer’s opinion of his literary characters depended distinctly on their attitude towards icons. In this paper Dostoevsky's books such as The Landlady, Netochka Nezvanova, Demons, The Adolescent, The Meek One and The Brothers Karamazov are analyzed.

Refine search results

2 Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

1 Kultury Wschodniosłowiańskie - Oblicza i Dialog

1 Progress

1 Roczniki Humanistyczne

5 Walczak D.

1 2022

2 2019

1 2018

1 2014

„Bizantynizm i ,,styl bizantyjski” w dyskursie komitetu troski o rosyjskie malarstwo ikonowe (1901 – 1918)

Na początku był karnawał. O Karnawale, czyli pierwszej żonie Adama Sławomira Mrożka

Różnice między katolicyzmem i prawosławiem w rozważaniach klasycznych i późnych słowianofilów rosyjskich (na przykładzie tekstów Iwana Kiriejewskiego i Nikołaja Danilewskiego)

Między tradycją a nowoczesnością. Ikony rosyjskie w XIX w.

Widzialny symbol wiary. Motyw ikony w twórczości literackiej Fiodora Dostojewskiego