Search results

1

Dezinformacja i propaganda w kontekście zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa

100%

Kacała T.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2015

|

issue 2(24)

49-65

PL

Artykuł poświęcony jest roli odgrywanej przez dezinformację i propagandę w kształ-towaniu bezpieczeństwa państwa. Powszechne rozumienie pojęć nacechowane jest określoną oceną wartościującą i odbiega od interpretacji przytaczanej w literaturze przedmiotu. Zarówno informacja, jak i propaganda nie są działaniami nowymi, ale towarzyszą społeczeństwom praktycznie od samego ich powstania. Ich użyteczność w działaniach wojennych potwierdzają liczne przykłady historyczne. Rozwój dezinfor-macji i propagandy związany jest z rozwojem techniki komunikowania społecznego. Szczególne znaczenie obu rodzajów aktywności komunikacyjnej zostało potwierdzo-ne w trakcie rozwoju sytuacji na Ukrainie w 2014 r. Istnieją potencjalne zagrożenia dla Rzeczypospolitej Polskiej wynikające z jej zaangażowania w demokratyzację Europy Środkowo-Wschodniej. Obejmują one m.in. dezinformację i propagandę. Sposobem ni-welowania skutków tego rodzaju działań jest poznanie ich mechanizmów

EN

The paper presents the role played by disinformation and propaganda in shaping sta-te security. Common understanding of the terms is characterized by value judgment and differs from the one included in the subject matter literature. Both disinformation and propaganda are not newly implemented activities but they accompany the society from its beginning. Their usefulness during war has been proved by numerous histori-cal examples. Development of disinformation and propaganda is connected with deve-lopment of mass communication technology. Special meaning of the mentioned com-munication activities was confirmed during development of crisis situation in Ukraine in 2014. There are potential threats posed to Republic of Poland as a result of Polish in-volvement in democratization of Central and Eastern Europe. They include, inter alia, disinformation and propaganda. The way of eliminating the effects of disinformation and propaganda is understanding their mechanisms.

2

The relations among the Polish Armed Forces’ Management Entities depicted in the 1997 Constitution

63%

Bień-Kacała A., Kacała2 T.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2015

|

issue 6 (28)

141-161

EN

The current political-military situation enforces verification of existing structural and procedural arrangements relating to the functioning of Polish defense system. According to a number of conceptual documents (including National Security Strategy of 2014) the system consists of two kinds of subsystems: the controlling and the executive. The latter kind of subsystems includes operational and supporting sorts. The Polish Armed Forces (PAF) are the key element of the national defence system and are subject to civilian supervision of the democratic authorities. With regard to this kind of supervision there are two primary (fundamental) notions that deserve particular attention: headship and control. Both forms of supervision are reserved for civilian authorities during peacetime, respectively for the President of Poland and the Minister of National Defence. During the war time, the Council of Ministers gains greater importance in controlling the state defence. In this context, the category that invariably remains in the PAF domain is command understood as a specific form of control. Noteworthy, however, is the fact that the war-time PAF command structure, considering existing legal regulations, does not seem fully optimized. Therefore the reform of PAF control and command system, initiated in 2014, requires continuation and completion.

PL

Bieżąca sytuacja polityczno-militarna wymusza weryfikację obowiązujących rozwiązań strukturalnych i proceduralnych odnoszących się do funkcjonowania systemu obronnego Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z zawartymi w wielu dokumentach koncepcyjnych (w tym w Strategii Bezpieczeństwa Narodowego z 2014 r.) ustaleniami wspomniany system obejmuje podsystemy kierowania i wykonawcze, w tym podsystemy operacyjne i podsystemy wsparcia. Kluczowym elementem systemu obronnego państwa polskiego są Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, które podlegają cywilnej kontroli demokratycznych władz. W odniesieniu do tego rodzaju kontroli na uwagę zasługują podstawowe (fundamentalne) pojęcia: „zwierzchnictwo” i „kierowanie”. Obie formy nadzoru są w czasie pokoju zarezerwowane dla organów władzy cywilnej, odpowiednio dla prezydenta RP i ministra obrony narodowej. W czasie wojny istotnego znaczenia w kierowaniu obroną państwa nabiera Rada Ministrów. W tym kontekście kategorią pozostającą niezmiennie w gestii sił zbrojnych jest „dowodzenie” rozumiane jako szczególna forma kierowania. Na uwagę zasługuje jednakże fakt, że struktura dowodzenia siłami zbrojnymi w czasie wojny, z punktu widzenia obowiązujących regulacji prawnych, nie wydaje się w pełni zoptymalizowana, co wymaga kontynuowania zainicjowanej w 2014 roku reformy systemu kierowania i dowodzenia SZ RP.

3

Międzyparlamentarny wymiar współpracy w ramach Grupy Wyszehradzkiej

63%

Serowaniec M., Kacała T.

Studia z Zakresu Nauk Prawnoustrojowych. Miscellanea

|

2015

|

vol. V

178-191

PL

Grupa Wyszehradzka (V4) jest nieformalną regionalną formą współpracy czterech państw Środkowej Europy – Polski, Czech, Słowacji i Węgier, które łączy nie tylko sąsiedztwo i podobne uwarunkowania geopolityczne, ale przede wszystkim wspólna historia, tradycja, kultura oraz wartości. Ideą utworzenia Grupy była intensyfikacja współpracy w zakresie budowy demokratycznych struktur państwowych oraz wolnorynkowej gospodarki, a w dalszej perspektywie uczestnictwo w procesie integracji europejskiej. Za datę jej powstania przyjmuje się 15 lutego 1991 r., kiedy to prezydenci Polski Lech Wałęsa i Czechosłowacji Václav Havel oraz premier Węgier József Antall podpisali w węgierskim mieście Wyszehrad wspólną deklarację określającą cele i warunki wzajemnej współpracy. Od 2004 r. wszystkie kraje V4 są członkami Unii Europejskiej, a Grupa Wyszehradzka stanowi forum wymiany doświadczeń oraz wypracowywania wspólnych stanowisk w sprawach istotnych dla przyszłości regionu i UE. Poza kwestiami europejskimi, współpraca w ramach V4 koncentruje się także na wzmacnianiu stabilności w Europie Środkowej, wymianie informacji, promocji wspólnoty kulturowej, a także kooperacji w zakresie kultury, nauki, edukacji oraz wymiany młodzieży. Priorytetowymi obszarami współpracy są rozbudowa infrastruktury transportowej oraz umacnianie bezpieczeństwa energetycznego w regionie. Istnieje również mechanizm współpracy z krajami trzecimi w formule „V4+”.

EN

The Visegrad Group (also knownasthe “VisegradFour” orsimply “V4”) reflects the effortsofthe countries ofthe Central European region to work together in a beroffields of common interest within the all-European integration. The Czech Republic, Hungary, Poland and Slovakia have always been part of a single civilization sharing culturaland intellectual values and common roots in diverse religious traditions, which they wish to preserve and further strengthen. The V4 was not createdas an alternative tothe all-European integrationefforts, nordoes it try to compete with the existing functional Central European structures. Its activities are in nowayaimed at is olationor the weakening of ties with the other countries. On the contrary the Group aims at encouraging optimum cooperation with all countries, in particular its neighbours, its ultimate interest being the democratic development in all parts of Europe.All the activities of the Visegrad Group are aimed at streng the ningstability in the Central European region. The participating countries perceive their cooperationas a allenge and its success as the best proof of their ability to integrate also into such structures, such asthe European Union.

4

Zwierzchnictwo, kierowanie i dowodzenie w Siłach Zbrojnych RP na tle regulacji konstytucyjnej

63%

Bień-Kacała A., Kacała T.

Przegląd Sejmowy

|

2015

|

issue 5(130)

41-53

EN

The current political-military situation enforces verifi cation of existing structural and procedural arrangements relating to the functioning of Polish defense system. According to a number of conceptual documents (including National Security Strategy of 2014) the system consists of two kinds of subsystems: the controlling and the executive. The latter kind of subsystems includes operational and supporting sorts. The Polish Armed Forces (PAF) are the key element of the national defence system and are subject to civilian supervision of the democratic authorities. With regard to this kind of supervision there are two primary (fundamental) notions that deserve particular attention: headship and control. Both forms of supervision are reserved for civilian authorities during peacetime, respectively for the President of Poland and the Minister of National Defence. During the war time, the Council of Ministers gains greater importance in controlling the state defence. In this context, the category that invariably remains in the PAF domain is command understood as a specifi cform of control. Noteworthy, however, is the fact that the war-time PAF command structure, considering existing legal regulations, does not seem fully optimized. Therefore the reform of PAF control and command system, initiated in 2014, requires continuation and completion.

Refine search results

2 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Przegląd Sejmowy

1 Studia z Zakresu Nauk Prawnoustrojowych. Miscellanea

3 Kacała T.

2 Bień-Kacała A.

1 Kacała2 T.

1 Serowaniec M.

4 2015

Dezinformacja i propaganda w kontekście zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa

The relations among the Polish Armed Forces’ Management Entities depicted in the 1997 Constitution

Międzyparlamentarny wymiar współpracy w ramach Grupy Wyszehradzkiej

Zwierzchnictwo, kierowanie i dowodzenie w Siłach Zbrojnych RP na tle regulacji konstytucyjnej