Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The author of presented article suppose that a correspondence between psychologists belongs to documents which create history of psychology. Especially, when a history is treated as a social history, and letters comprise not only private matters but concern both scientific and political problems. The correspondence between Einstein and Freud go away the bounds of psychology as a science and indicate on its meaning. The correspondences between Wundt and Kraepelin, between Stern and von Meinong, between Stern and Jonas Cohn bring nearer opinions and problems of arising psychology and in the same time appear friendly and fully comprehensive contacts between the authors of these letters. The letters of Wolfgang Kohler to Hans Geitel are multifaceted document. They comprise comments on research program realized in Teneriffa. One can find in them peculiar introducing to postdoctoral dissertation of Wolfgang Kohler, which essence is still very difficult and unintelligible for many psychologists.
2
Content available remote

Jürgen Rost: statystyka w służbie metodologii?

100%
EN
This article presents a profile of Jurgen Rost against a background of German psychology’s development. Jurgen Rost graduated from Christian-Albrechts University in 1976 and in 1980, after additional studies in mathematics he received PhD diploma. His scientific achievements include over 120 titles on very diverse subjects addressed to specialists, students, teachers and policy-makers. Some part of his works concerns methodology and efficiency of teaching in natural sciences and another part refers to statistics and methodology, e.g. to latent variables. Rost is also one of the scientists who tried to find a way to invalidate surface contradiction of quantitative and qualitative.
EN
The article presents the figure of Helmut E. Lück, well-known scientist in the world of historians of psychology. Helmut E. Lück also is well-known in Poland, as the author or the scientific editor of several books in the field of history of psychology. In the first part of the article the short presentation of his scientific career and his scientific achievements are demonstrated. The second part comprises the analysis of his opinions in the scope of social psychology. Helmut E. Lück was the one of pioneers in psychology, who paid attention to social positive phenomena or social positive behaviors. In the field of history of psychology, H.E.Lück made the contribution to methodological analysis of psychological ideas in history, preferring the model which underlines connection of psychology with culture and at the same time creates the opportunity to analysis of biographical plots. The article also shows unquestionable and unusually merits of Lück’s in popularization of knowledge about history of psychology.
Studia Psychologica
|
2021
|
vol. 21
|
issue 1
31-47
EN
Kurt Lewin's views and work have had, and continue to have, a fascinating influence on many authors who write about his life's journey and work, based on their own knowledge and the state of research into that work. Kurt Lewin has a permanent place in the history of psychology, but despite this, depending on the author's point of view, images of his work vary. Following in the footsteps of Graumann (1992/2007), this paper examines his view that 20th century psychology was not prepared to receive and understand the works of Kurt Lewin. Graumann's position is justified by the fact that individual biographers limited their focus on Lewin's work to either the „Berlin period” or that in the United States. By doing so, they blurred the complexity and clarity of the picture of his life space, which, however, already began in Mogilno and Poznan.
PL
Poglądy i twórczość Kurta Lewina wywierały i nadal wywierają fascynujący wpływ na wielu autorów, którzy piszą o jego drodze życiowej oraz twórczości, opierając się na własnej wiedzy oraz na stanie badań nad ową twórczością. Kurt Lewin ma trwałe miejsce w historii psychologii, ale pomimo to, w zależności od punktu widzenia autora, obrazy jego dorobku są różne. Idąc śladem Graumanna (1992/2007), w artykule przeanalizowano jego pogląd, że psychologia XX wieku nie była przygotowana na przyjęcie i zrozumienie dzieł Kurta Lewina. Stanowisko Graumanna uzasadnia to, że poszczególni biografowie ograniczali swoje zainteresowania pracami Lewina albo do „okresu berlińskiego”, albo tego w USA. Tym samym zacierali złożoność i wyrazistość obrazu jego przestrzeni życiowej, która rozpoczynała się jednak już w Mogilnie i w Poznaniu.
XX
WSTĘP Do historii psychologii należą zarówno biografie wybitnych psychologów, jak również treść ich teorii. Ale także rozmaite dokumenty, które biografie potwierdzają lub ilustrują, a same teorie opisują w lepszy lub gorszy sposób. Dokumenty pomagają rekonstruować interesujące nas wydarzenia. Poniżej przedstawimy dokument, który zawiera sprawozdanie z przebiegu Pierwszej Ogólnopolskiej Konferencji Psychotechnicznej w Warszawie w roku 1930. Korzystamy przy tym z egzemplarza „Księgi Pamiątkowej“, który udostępniło nam Archiwum Badań nad Historią Psychologii (PGFA) FernUniversität Hagen. Egzemplarz ten nabyto w roku 2014 od jednego z austriackich instytutów psychotechnicznych. Składa się on z czterech zeszytów, nie ma na nim żadnych podkreśleń ani innych śladów używania. Brak wiadomości na temat wysokości nakładu i dystrybucji. Wydrukowany został w Warszawie w Drukarni R. Olesiński, W. Merkel i S-ka. W Polsce psychotechnika została relegowana do historii. W kolejnym, smutnym, okresie polskiej historii, starano się ją wyprzeć ze świadomości i zapomnieć. Podobnie rzecz wyglądała z psychoanalizą. Obydwa zabiegi były równie szkodliwe dla harmonijnego i społecznie ważnego rozwoju polskiej psychologii. Bo przecież zarówno psychotechnika, jak i psychoanaliza były w swej istocie odpowiedzią na oczekiwania i wymagania społecznego rozwoju oraz społecznej praktyki, które już wcześniej – wszakże w odniesieniu do społeczeństwa amerykańskiego – zauważył A. A. Roback (1952). Rozpoczęte na przełomie wieków XIX i XX ogromne przemiany społeczne i polityczne (industrializacja, urbanizacja, wojny oraz migracje – por. Piskorski 2013) tworzyły zapotrzebowanie na nową wiedzę i nowe sposoby działania takie, jakich ówczesna psychologia – zarazem naukowa i akademicka – nie potrafiła jeszcze zaproponować. Jakby w imieniu psychologii, odpowiedzi na te różne pytania udzieliły psychoanaliza oraz psychotechnika. Każda z nich w odmiennym zakresie i w sobie właściwy sposób. Być może warto, chociaż na chwilę, wyobrazić sobie, że psychoanaliza i psychotechnika – w tym czasie – jakby zastępowały psychologię, ale także towarzyszyły jej w rozwoju. W tempie wymuszonym, blokującym możliwość głębszego namysłu oraz refleksji. Pojawienie się nowego ustroju (Rosja Sowiecka) i kolejna ludobójcza wojna, stały się zagrożeniem egzystencjalnym dla obydwu wymienionych. Po wielu trudnych latach i bolesnych stratach, psychoanaliza już rozpoczęła restytucję dawnych obszarów. Psychotechnika do tej pory nie odzyskała swojego dawnego oblicza. Być może nie jest ono już tak potrzebne, jak to było przed niemal stu laty. Z drugiej strony starania oraz działalność psychotechniki posiadały elementy wartościowe, które, być może, także dzisiaj mogłyby inspirować rozwój nowoczesnej psychologii. Już tylko z tej racji, wydaje się, że przypomnienie treści „Księgi Pamiątkowej“, jako dokumentu, jest rzeczą celową. Ponieważ sama psychotechnika została niemal zapomniana, przypominamy najpierw okoliczności jej powstania oraz rozwoju, głównie w Europie, ale nie tylko.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.