Search results

1

Czym jest racjonowanie opieki pielęgniarskiej?

100%

Uchmanowicz I., Gotlib J.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2018

|

issue 2

45-47

PL

Racjonowanie opieki pielęgniarskiej ma miejsce wówczas, gdy dostępne zasoby są niewystarczające do zapewnienia wszystkim pacjentom wymaganej opieki. Wśród przyczyn tego zjawiska wymienić można redukcje zatrudnienia, zwiększonego zapotrzebowanie na opiekę ze względu na nowe technologie, nowe opcje leczenia, czy wyższy poziom wiedzy pacjentów, co zwiększa nakłady czasu i pracy ponoszone przez pracowników opieki. Prezentowane omówienie wskazuje na potrzebę zwrócenia uwagi na problemy dotyczące niedoborów kadrowych w pielęgniarstwie i wynikające z nich konsekwencje.

EN

Rationing of nursing care occurs when nurses providing care perceive that resources are insufficient to provide necessary services to all of the patients. Among the reasons for this phenomenon can be mentioned the reduction of employment, increased demand for care due to new technologies, new treatment options, or a higher level of patients' knowledge, which increases the time and work expenditure of health care providers. The presented discussion indicates the need to pay more attention to the problems related to limited nursing staff numbers and the resulting consequences.

2

Evidence Based Nursing Practice.

100%

Kletsiou E., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2013

|

issue 4

79-80

EN

This paper presents the concept of evidence-based medicine (EBM) and evidence based nursing practice (EBNP). Pointed out the evolution of the concepts, methods of implementation EBM and EBNP for daily patient care and the role of nurses in this care.

PL

W artykule przedstawiono pojęcia medycyny opartej na faktach (EBM) oraz opieki pielęgniarskiej opartej na faktach (EBNP). Wskazano ewolucję pojęć, metody wdrażania EBM i EBNP do codziennej opieki nad pacjentem oraz rolę pielęgniarki w tej opiece.

3

Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką tętnic wieńcowych.

100%

Haznar R., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2012

|

issue 1

5-10

XX

Wstęp: Zawał mięśnia sercowego jest zdarzeniem kardiologicznym, które – chociaż jest wypadkową wielu czynników rozłożonych w czasie i przestrzeni – występuje niespodziewanie. Jedną z najskuteczniejszych form terapii zawału mięśnia sercowego (i szerzej – ostrych zespołów wieńcowych) jest terapia inwazyjna, w postaci przezskórnej wewnątrznaczyniowej angioplastyki wieńcowej. Z kolei efektem ujawniającym się w dłuższej perspektywie jest, a przynajmniej powinna być, poprawa jakości życia pacjentów. Cel pracy: Zbadanie jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego, którzy zostali poddani terapii angioplastyką wieńcową. Materiał i metody: W badaniu udział wzięło 50 osób, będących pacjentami Regionalnego Ośrodka Kardiologii przy Miedziowym Centrum Zdrowia S.A w Lubinie. W badanej grupie znalazło się 18 kobiet i 32 mężczyzn w wieku od 32 do 69 lat (średnia wieku: 42,2 lat). Badanie przeprowadzone zostało za pomocą ankiety zawierającej łącznie 25 pytań. Wyniki: Stwierdzono wyraźną poprawę stanu zdrowia fizycznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,88, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,56. Potwierdzono również poprawę stanu zdrowia psychicznego. W przypadku średniej oceny sprzed zawału mięśnia sercowego wynoszącej 2,22, średnia ocena po zawale oraz PTCA wynosiła 4,08. Zanotowano ponadto, że oceny sfery psychicznej są niższe od ocen sfery fizycznej. Zmniejszyła się wyraźnie liczba subiektywnie odczuwanych objawów klinicznych związanych ze schorzeniami serca. Zaobserwowano wzrost liczby osób zdolnych do wykonywania, przeważnie relaksujących, prac w przydomowym ogródku lub też na działce (z 17 do 29) oraz zdolnych do dużego wysiłku fizycznego (z 9 do 19). Wzrosła również liczba osób spędzających czas wolny w sposób aktywny – o ile na takie formy wypoczynku przed MI i PTCA wskazało 13 osób, o tyle pół roku po – 26. Obserwowano poprawę relacji społecznych – z rodziną (średnia ocen wzrosła z 4,54 do 4,88), z sąsiadami (średnia ocen wzrosła z 3,76 do 4,02) oraz przyjaciółmi i znajomymi (średnia ocen wzrosła z 4,12 do 4,32). Wnioski: 1. W ocenie pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką wieńcową stwierdzono wzrost jakości życia po zabiegu PCI w 6. miesięcy od zabiegu. 2. Poprawa jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego przebiegała na kilku płaszczyznach: samooceny zdrowia fizycznego oraz psychicznego, możliwości utrzymania lub ponownego podjęcia aktywności zawodowej, eliminacji szeroko pojętych dolegliwości bólowych, możliwości podjęcia aktywności fizycznej, możliwości rozwoju relacji społecznych, możliwości realizowania planów będących pochodną aspiracji, przewartościowaniu dotychczasowego życia. 3. Poziom jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego poddanych terapii PTCA w dużym stopniu determinuje styl życia. Elementami stylu życia stymulującymi poziom jakości życia są aktywność fizyczna adekwatna do możliwości organizmu, racjonalne odżywianie się, kontrolowanie stanu zdrowia, a także unikanie palenia papierosów.

EN

Background: Myocardial infarction is a cardiac episode which, though it is a result of many factors spread in time and space, occurs unexpectedly. One of the most efficient form of treatment of myocardial infarction (generally Acute Coronary Syndromes, ACS) is an invasive procedure in the form of Percutaneus Transluminal Coronary Angioplasty (PTCA). A long term effect of the treatment is, or should be, the improvement of patients’ life quality. Objectives: The aim of the study was to assess the life quality of patients following myocardial infarction who were treated with coronary artery angioplasty. Material and methods: The study included 50 people, patients of Regional Cardiology Centre at Miedziowe Centrum Zdrowia S.A in Lubin. The study group encompassed 18 women and 32 men, at the age of 32 to 69 (average age: 42.2 years). The study consisted in conducting a survey which included 25 questions. Results: A significant physical health improvement was found. The average assessment result prior to myocardial infarction was 2.88 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.56. The improvement of psychological health condition has been also confirmed. The average result prior to myocardial infarction was 2.22 whereas the result following myocardial infarction and PTCA amounted to 4.08. It has been also observed that the assessment results of psychological sphere were lower than the assessment results of physical sphere. The number of subjective clinical symptoms related to heart conditions decreased substantially. It has been observed that the number of people able to perform, mostly relaxing, works in a backyard or in a garden plot increased (from 17 to 29) as did the number of people able to make considerable physical effort (from 9 to 19). The number of people spending their free time in an active way grew as well – prior to MI and PTCA only 13 people would spend their time in such a way whereas six months following MI and PTCA the number amounted to 26. The improvement of social relations with families (the average result increased from 4.54 to 4.88), with neighbours (the average result increased from 3.76 to 4.02), and with friends and acquaintances (the average result increased from 4.12 do 4.32) has been also observed. Results: 1. It has been stated that according to the patients their quality of life 6 months following MI and PTCA improved. 2. The improvement of life quality of patients following MI have been visible in a few areas: self-assessment of physical and psychological health, ability to continue or to undertake professional activity, elimination of ailments, ability to perform physical activity, ability to develop social relations, ability to implement plans deriving from aspirations, redefining lives. 3. The level of life quality of patients following MI treated with PTCA determines, to a large extent, a life style. The elements of life stimulating the level of life quality are as follows: physical activity proportionate to body’s abilities, rational nutrition, health condition monitoring, as well as avoiding smoking.

4

Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®) w opiece nad pacjentem z wodogłowiem po wszczepieniu zbiornika Rickhama.

81%

Targos A., Rozensztrauch A., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2017

|

issue 3

107-109

PL

Wodogłowie jest stanem patologicznym, w wyniku którego dochodzi do poszerzenia śródczaszkowych przestrzeni płynowych, a szczególnie układu komorowego mózgu. Zaburzenie procesu krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego prowadzi do wzmożonego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego i jego następstw. W leczeniu chirurgicznym wodogłowia wykorzystuje się systemy zastawkowe odprowadzające płyn mózgowo-rdzeniowy. Celem pracy było przedstawienie procesu pielęgnowania dziecka po zabiegu implantacji zbiornika Rickhama na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®).

EN

Hydrocephalus is a pathological condition that results in the widening of intracranial fluid spaces, especially the ventricular system of the brain. Disorders of the cerebrospinal fluid circulation lead to increased intracranial pressure and its consequences. Ventricular drainage systems for cerebrospinal fluid are used in surgical treatment of hydrocephalus. The purpose of the study was to present the nursing process of implantation of Rickham's reservoir based on International Classification for Nursing Practice (ICNP®).

5

Zagrożenia czynnikami chemicznymi pracowników ochrony zdrowia.

81%

Jankowska-Polańska B., Uchmanowicz I., Rosińczuk-Tonderys J.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2012

|

issue 1

13-18

PL

Personel placówek medycznych jest szczególnie narażony na niebezpieczne emisje różnych substancji. Czynniki zagrożeń są określane jako czynniki fizyczne, biologiczne i chemiczne. Czynnik chemiczny spowodowany jest obecnością różnych substancji w związku z anestezją stosowaną w oddziałach szpitalnych, gabinetach zabiegowych, salach operacyjnych i diagnostycznych oraz prowadzoną dekontaminacją wykorzystanego sprzętu medycznego. Celem tej pracy była analiza czynników chemicznych, na które narażony jest personel medyczny.

EN

Personnel of medical institutions is particularly exposed to dangerous emissions of various substances. Risk factors are defined as physical, biological and chemical factors. Chemical factor is caused by presence of various substances in compound with anaesthesia used in hospital department, treatment rooms, operating & diagnostic rooms and conducted decontamination of used medical equipment. The goal of this work was analysis of chemical factors which medical personnel is exposed to.

6

Poziom lęku i depresji a stopień akceptacji choroby u pacjentów objętych opieką hospicyjną

81%

Kędzior B., Uchmanowicz I., Jankowska-Polańska B., Polański J.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2016

|

issue 1

16-20

PL

Wstęp. Choroba nowotworowa upośledza realizację celów zawodowych, rodzinnych i społecznych. Niepokój, lęk i poczucie zagrożenia są naturalną reakcją na chorobę przewlekłą. Ustalając plan opieki, poza negatywnymi reakcjami na chorobę somatyczną, wymienić należy pojęcie pozytywne – akceptację choroby. Cel pracy. Ocena związku między lękiem i depresją a stopniem akceptacji choroby (ACH) u pacjentów objętych opieką hospicyjną. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 32 pacjentów (średnia wieku 65 lat) przebywających w Ośrodku Medycyny Paliatywnej i Hospicyjnej w Będkowie. W badaniu wykorzystano: Inwentarz Depresji Becka, Szpitalną Skalę Leku i Depresji (HADS-M), Skalę Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale – AIS). Wyniki. Analiza objawów depresyjnych w badanej grupie wykazała, że 50% pacjentów w hospicjum cierpi z powodu wysokiego, a 44% umiarkowanego nasilenia objawów depresji. Według HADS-M, u 59% badanych rozpoznano wysokie odczuwanie lęku. Analiza poziomu ACH wykazała wysoki poziom akceptacji u 53% ankietowanych i umiarkowaną akceptację u 41% badanych pacjentów. Analiza korelacji wykazała dodatni związek depresji i lęku z ACH, co oznacza, że im wyższy lęk i depresja, tym wyższy poziom ACH. Wnioski. 1. W badanej grupie najczęściej występuje umiarkowana lub ciężka depresja oraz graniczny lub wysoki poziom lęku. 2. Badani w zdecydowanej większości akceptują chorobę w stopniu umiarkowanym lub wysokim. 3. Istnieje istotny, umiarkowany i dodatni związek między lękiem, depresją a akceptacją choroby.

EN

Background. Diagnosis of cancer has consequences et professional, family and social life. Anxiety, fear and insecurity seem to be a natural reaction to the disease. Together with the negative reactions should be mention the positive concept of illness acceptance (IA). Objectives. The aim of this study was to evaluate the association between anxiety and depression and the degree of IA in patients under the care of hospice. Material and methods. The study included 32 patients (av. age 65) staying at the Centre for Palliative Medicine in Hospice in Będkowo. In the study we used the following questionnairies: Beck Depression Inventory, hospital anxiety and depression scale (HADS), Illness Acceptance Scale (AIS). Results. Analysis of depressive symptoms in the group of patients showed that 50% of patients in hospice suffers from high and 44% moderate symptoms of depression. In the HADS – 59% of patients diagnosed with high feeling of anxiety. Analysis of the level of IA showed a high level of acceptance in 53% of the respondents and moderate acceptance in 41% of patients. Correlation analysis showed a positive relation between depression, anxiety and IA, which means depression and anxiety is higher in patients with a higher IA. Conclusions. 1. Most of patients is characterized by moderate and severe depression and borderline or high levels of anxiety. 2. The respondents mostly have IA at moderate or high level. 3. There is a significant, moderate and positive relationship between anxiety, depression and illness acceptance.

7

Stan wiedzy pielęgniarek na temat zakażeń odcewnikowych.

81%

Izydorczyk R., Uchmanowicz I., Jankowska-Polańska B.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2012

|

issue 4

70-75

PL

Wstęp. Na oddziały intensywnej terapii przyjmowani są chorzy w bardzo ciężkim stanie klinicznym. Życie ich jest najczęściej zagrożone i poddaje się wielokierunkowemu leczeniu, bez którego nie mają szansy na przeżycie. Założenie centralnego cewnika naczyniowego jest najczęściej wykonywaną procedurą na tych oddziałach. Cewniki naczyniowe stanowią jednak dodatkowe i poważne ryzyko powikłań w trakcie ich założenia, jak i użytkowania. Powikłania infekcyjne zwiększają śmiertelność, wydłużają czas pobytu chorego w szpitalu i zdecydowanie zwiększają koszty leczenia. Najbardziej niepokojące jest to, że ponad połowa z tych zakażeń spowodowana jest błędami personelu, których można byłoby uniknąć, gdyby wszyscy opiekujący się tymi pacjentami byli odpowiednio przeszkoleni. Cel pracy. Poznanie poziomu wiedzy pielęgniarek oddziałów intensywnej terapii na temat zakażeń odcewnikowych, ich profilaktyki i przerywania dróg transmisji drobnoustrojów. Istotnym elementem tej pracy jest także zbadanie, czy posiadana wiedza ma wpływ na postępowanie zgodnie z procedurami pielęgniarskimi. Materiał i metoda. Za pomocą przygotowanej ankiety przebadanych zostało 75 pielęgniarek pracujących w dwóch oddziałach intensywnej terapii dorosłych i w oddziale intensywnej terapii kardiologicznej. Wyniki i wnioski. Wiedza pielęgniarek intensywnej terapii na temat zakażeń odcewnikowych jest niewystarczająca. Szczególnie ważne jest wprowadzenie szkoleń personelu na temat mycia i dezynfekcji rąk oraz stosowania rękawiczek sterylnych w trakcie wymiany opatrunku na wkłuciu centralnym. Badania wykazały także konieczność edukacji personelu na temat zmiany oprzyrządowania cewnika centralnego (korki, dreny, płyny do rozpuszczania leków oraz układ do pomiaru ośrodkowego ciśnienia żylnego) oraz częstości zmiany opatrunków na wkłuciu. Znajomość i przestrzeganie wszystkich tych procedur na pewno przyczyniłoby się do zmniejszenia częstości występowania zakażeń odcewnikowych.

EN

Background. Intensive care units admit critically ill patients. Most often they are in a life-threatening condition and so they are subject to multidirectional treatment, which is their only chance to survive. Placing central vascular catheter is the most common procedure in the said units. However, additional serious risk of complications connected with the vascular catheters may occur while inserting and using them. Infectious complications increase mortality, prolong time of being in a hospital and significantly increase costs of treatment. What is most alarming is that over half of the said infections are caused by medical staff mistakes which could have been avoided if all who care for those patients had been appropriately trained. Objectives. The purpose of the study is to obtain information about intensive care nurses’ knowledge of catheter-related infections, preventive treatment and interruption of routes of microbial transmission. Essential element of the study is also to investigate whether nurses’ knowledge influences following nursing procedures. Material and methods. 75 nurses working in two intensive care units for adults and intensive cardiology care unit took part in a survey, prepared for this purpose. Results and Conclusions. Nurses’ knowledge of catheter-related infections is insufficient. It is especially important to introduce training courses for personnel in washing and disinfecting hands and using sterile gloves while changing dressing on central venous catheter. The survey also showed the need to educate personnel on changing central venous catheter’s instrumentation (caps, drains, intravenous fluids and CVP measurement sets) and frequency of changing dressing on the insertion. The knowledge of all these procedures and their following would certainly lead to a decrease in the frequency of catheter-related infections.

8

Wpływ czynników społeczno-demogra􀏐icznych na jakość życia chorych na niedoczynność tarczycy.

81%

Rzatkowska K., Uchmanowicz I., Wleklik M.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2014

|

issue 1

14-18

PL

Wstęp. Niedoczynność tarczycy jest chorobą przewlekłą, wymagającą zazwyczaj dożywotniego leczenia hormonalnego. Pomimo terapii w jej przebiegu niejednokrotnie pojawiają się dokuczliwe objawy, takie jak: zmęczenie, senność, stany depresyjne, zaparcia, ciągłe uczucie zimna, a w przypadku stosowania zbyt dużych dawek – symptomy nadczynności tarczycy. Niedoczynność tego gruczołu może być przyczyną subiektywnie obniżonej jakości życia i zmian w dotychczasowym funkcjonowaniu biopsychospołecznym. Cel pracy. Określenie wpływu niedoczynności tarczycy na jakość życia. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 60 osób (56 kobiet i 4 mężczyzn) w wieku powyżej 18 lat z rozpoznaną niedoczynnością tarczycy, będących pod kontrolą poradni endokrynologicznej w roku 2010 i grupa 40 osób zdrowych (35 kobiet i 5 mężczyzn) bez rozpoznanej choroby tarczycy. W pracy zastosowano analizę dokumentacji medycznej oraz kwestionariusz do oceny jakości życia WHOQoL-BREF. Wyniki. Średnia jakości życia chorych jest gorsza niż grupy kontrolnej i wynosi odpowiednio (3,4 ± 0,83 vs. 3,8 ± 0,56), przy czym nie stwierdzono tutaj zależności statystycznej. Samoocena stanu zdrowia w grupie osób chorych jest zdecydowanie gorsza (2,8 ± 0,89) i jest istotna statystycznie. W każdej z domen chorzy na niedoczynność tarczycy osiągnęli gorsze wyniki niż grupa kontrolna. Różnice istotne statystycznie p < 0,05 zaobserwowano w domenie somatycznej, psychologicznej i socjalnej kwestionariusza WHOQoL-BREF. Wnioski. Badania nie wykazały zależności między subiektywną oceną jakości życia osób chorych na niedoczynność tarczycy a faktem zachorowania. Natomiast choroba oddziałuje na jakość życia zależną od zdrowia i na poszczególne dziedziny życia. Czynniki społeczno-demograficzne wpływają na wyniki jakości życia w tej grupie chorych.

EN

Background. Hypothyroidism is a chronic disease requiring lifelong treatment which is usually hormonal. Despite its progress in therapy often appear bothersome symptoms such as fatigue, sleepiness, depression, constipation, constant feeling of cold. Hypothyroidism can cause subjectively reduce in quality of life and changes in the functioning of the biopsychosocial status. Objectives. The aim of the study was to determine the effect of hypothyroidism on quality of life. Material and methods. The study involved 60 patients (56 women and 4 men) aged over 18 years diagnosed with who were under the control of the endocrine clinic. In the study we used medical data analysis and the WHOQoL-BREF questionnaire to assesa the quality of life in patients with hypothroidism. Results. The average quality of life of patients with hypothyroidism is worse than in the control group (3.4 ± 0.83 vs. 3.8 ± 0.56). Self-assessment of health status in the group of patients with: is much worse (2.8 ± 0.89) than in the control group and it is statistically significant. In each domain, patients with hypothyroidism have achieved worse results than the control group. Differences statistically significant p < 0.05 was observed in the somatic, psychological and social domain of the WHOQoL-BREF. Conclusions. The study found no relationship between subjective assessment of the quality of life of people with hypothyroidism and the fact of illness. In contrast, the disease affects the quality of life, health and dependent on individual areas of life. The socio-demogrfaic factors influence the results.

9

Quality of life of patients after pacemaker implantation

81%

Uchmanowicz I., Jankowska-Polańska B., Pogodzińska H.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2013

|

issue 1

16-20

10

Zachowania zdrowotne personelu pielęgniarskiego w profilaktyce nadciśnienia tętniczego.

81%

Jankowska-Polańska B., Wijacka K., Lomper K., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2014

|

issue 3

67-70

PL

Wstęp. Następstwa nadciśnienia tętniczego są przyczyną przedwczesnych zgonów, zwiększonej zapadalności na inne choroby oraz inwalidztwa. Stanowi to ogromny problem ekonomiczny oraz społeczny w rozwiniętych cywilizacyjnie populacjach, gdzie ludzie prowadzą styl życia, który charakteryzuje się dużym zużyciem energii, sodu, tłuszczów, alkoholu, małym spożyciem potasu, siedzącym trybem życia, co w konsekwencji doprowadza do dodatniego bilansu energetycznego ze wszystkimi jego następstwami. W profilaktyce zachorowań na nadciśnienie tętnicze duże znaczenie mają zachowania zdrowotne, których autorytetem powinni być pracownicy ochrony zdrowia. Cel pracy. Ocena zachowań zdrowotnych pielęgniarek aktywnych zawodowo, mających wpływ na profilaktykę lub rozwój nadciśnienia tętniczego krwi. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 100 pielęgniarek aktywnych zawodowo. Wykorzystano kwestionariusz własnego autorstwa składający się z części socjodemograficznej oraz kwestionariusz Inwentarza Zachowań Zdrowotnych (IZZ). Analizę statystyczną uzyskanych wyników przeprowadzono za pomocą programu STATISTICA v. 9.0 oraz arkusza kalkulacyjnego EXCEL. Wyniki. Badana grupa nie uzyskała zadowalających wyników w zakresie zachowań zdrowotnych dotyczących nawyków żywieniowych, nałogów oraz aktywności fizycznej. Wnioski. Z przeprowadzonych badań wynika, że zwłaszcza młode pielęgniarki nie są w pełni przygotowane do propagowania zdrowego stylu życia oraz zachowań mających istotne znaczenie w profilaktyce nadciśnienia tętniczego krwi.

EN

Background. Results of the arterial hypertension are causing premature deaths, the increased incidence of other illnesses and the disability. The economic and social enormous problem constitutes it in populations developed in terms of civilization, where people are leading a lifestyle which is characterized by a big power consumption, of sodium, fats, alcohol, small eating potassium, the sedentary lifestyle what in consequence is leading to the positive energy balance with all his results. In the prevention of falling ill with the arterial hypertension health behaviours are outweighing, of which employees of the health care should be an authority. Objectives. To asses health behaviours in the prevention or the development of the arterial hypertension in professionally active nurses. Material and methods. We provided a group of 100 professionally active nurses with using a questionnaire of the own authorship of the part of socialdemographics data and questionnaire of the Inwentarz Zachwań Zdrowotnych (IZZ). A statistical analysis of achieved results was conducted with the help of the STATISTICA v. 9.0 program and the spreadsheet EXCEL. Results. We didn’t get satistyficated results in health behaviours concerning eating habits, addictions and the physical activity of examinated group. Conclusions. From conducted examinations it results, that especially young nurses, fully aren’t prepared for propagating the healthier lifestyle and behaviours having material meaning in the prevention of the arterial hypertension of blood.

11

Wpływ występowania zespołu kruchości na jakość życia pacjentów hemodializowanych w podeszłym wieku.

81%

Guzenda N., Zachciał J., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2017

|

issue 1

9-14

PL

Wstęp. Przewlekła choroba nerek (chronic kidney disease – CKD) jest schorzeniem, w którym uszkodzenie nerek utrzymuje się powyżej 3 miesięcy i stwierdzona jest strukturalna lub czynnościowa nieprawidłowość nerek przy prawidłowej lub zmniejszonej filtracji kłębuszkowej (glomerular filtration rate – GFR). Hemodializa jako leczenie nerkozastępcze ma bardzo duży wpływ na jakość życia (quality of life – QoL,) osób chorujących na CKD. Dializa ma celu nie tylko przedłużyć życie, ale również poprawić jego jakość. QoL osób dializowanych nigdy nie będzie na poziomie osób zdrowych. Wiele chorób towarzyszących przewlekłej chorobie nerek również wpływa na QoL. Cel pracy. Zbadanie, a także uświadomienie, jak zespół kruchości (frailty syndrome – FS) wpływa na QoL osób dializowanych w podeszłym wieku. Zanalizowanie, jakie zmiany (socjodemograficzne oraz kliniczne) zawarte w ankiecie własnej mają wpływ na częstość występowania FS. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w dwóch wojewódzkich placówkach Stacji Dializ na terenie dolnego śląska. W badaniu uczestniczyło łącznie 70 osób w przedziale wiekowym od 65 do 87 lat. Narzędziami wykorzystanymi do badań były trzy kwestionariusze ankietowe: ankieta własna, wskaźnik słabowitości Tilburga (Tilburg Frailty Indicator – TFI,) oraz skrócony kwestionariusz oceny jakości życia według Światowej Organizacja Zdrowia (World Health Organization Quality of Life Brief Version –WHOQoL–BREF). Wyniki. Z analizy przeprowadzonych badań stwierdzono występowanie FS u 68,57% badanych, zaobserwowano brak związku między płcią a częstością występowania FS. Występowanie FS było powiązane z częstszym występowaniem chorób współistniejących. QoL osób dializowanych ujętych w badaniu ukształtowała się na średnim poziomie. Wnioski. FS nie wpływa na QoL osób dializowanych. Jakkolwiek ograniczeniem pracy była mała liczba przebadanych osób. Dlatego też problem ten wymaga prowadzenia dalszych badań.

EN

Background. Chronic kidney disease (CKD) is an illness, in which kidney damage remains for over three months and a structural or functional kidney abnormality with normal or lowered glomerular filtration rate (GFR) is found. Dialysis’ purpose is to not only extend the length of life but also improve its quality of life (QoL). The QoL of dialysed patients will never be on the same level as of healthy people. Many comorbidities of CKD also influence the QoL. Objectives. To explore and become aware, how frailty syndrome (FS) influences the QoL of dialysed patients in old age. Analysing what (sociodemographic and clinical) changes contained in a survey affect the frequency of FS. Material and methods. The study was conducted in two Dialysis Station institutions in the Lower Silesia region. The study included a total of 70 people between the ages of 65 to 87 years. Tools, used in the study were three survey questionnaires: own survey, Tilburg Frailty Indicator (TFI) and World Health Organization Quality of Life Brief Version (WHOQoL–BREF). Results. The analysis of the study showed FS in 68.57% of patients, there was no association between gender and the incidence of FS. FS was associated with a higher incidence of comorbidities. The QoL of dialysed patients included in the study was at an average level. Conclusions. FS affects the QoL of dialysed patients. Although the limitation of the study was the small number of surveyed people. Therefore, this issue requires further research.

12

Zespół wypalenia zawodowego w pracy pielęgniarki.

81%

Sodomska A., Lomper K., Rycombel A., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2014

|

issue 2

29-33

PL

Wstęp. Nieodzownym następstwem długotrwałego stresu jest wystąpienie syndromu wypalenia zawodowego. Wypalenie jest procesem, który rozwija się powoli. Pierwsze sygnały nie są dostrzegalne lub też są błędnie interpretowane. Szczególną grupą ryzyka narażoną na wypalenie są przedstawiciele zawodów pracujących dla ludzi i z ludźmi, a więc m.in. nauczyciele, policjanci, lekarze i pielęgniarki. Personel medyczny jest szczególnie narażony na wystąpienie syndromu wypalenia zawodowego, gdyż niejednokrotnie mimo ogromnego zaangażowania w pracę pacjent przegrywa w walce o zdrowie i życie. Cel pracy. Zbadanie poziomu wypalenia zawodowego wśród pielęgniarek/ pielęgniarzy. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 82 respondentów (80 kobiet i 2 mężczyzn). Badanie dotyczyło pielęgniarek/pielęgniarzy zatrudnionych w NZOZ Szpitala Powiatowego w Wieruszowie i zostało przeprowadzone w roku 2012. Do badania wykorzystano ankietę własnego autorstwa, która składała się z 22 pytań. Pytania ankiety zostały pogrupowane tematycznie: pierwsze cztery miały na celu zbadanie poziomu zmęczenia pracą, kolejnych pięć miało sprawdzić występowanie symptomów wypalenia zawodowego. Następne zagadnienia ankiety zdiagnozowały reakcję na stres chroniczny, empatię wobec pacjentów oraz stopień pozytywnego postrzegania pracy. Wyniki. Jednoznacznie o występowaniu wypalenia zawodowego mówi aż 40% pielęgniarek ze średnim stażem zatrudnienia, nieco mniej, bo 35% najmłodszych respondentów, również przyznaje, że mimo niezbyt długiego okresu pracy symptomy wypalenia są już u nich dostrzegalne. Natomiast najdłużej pracujące w zawodzie (tylko w 33%) mówią o wypaleniu zawodowym. Wnioski. Wypalenie zawodowe dosięga głównie pielęgniarki ze stażem pracy od 10 do 19 lat. Najlepiej zaprezentowały się pielęgniarki z najdłuższym stażem pracy. Zasadniczy wpływ na postawę, zaangażowanie i wystąpienie symptomów wypalenia zawodowego ma poczucie skuteczności i wrażenie, że w pracy nie osiągnęło się znaczących rezultatów.

EN

Background. An essential consequence of prolonged stress is an instance of burnout syndrome. Burn-out is a process that develops slowly. The first signs are not visible or are misinterpreted. Special risk group exposed to burn are professionals working for and with people, and so teachers, police officers, doctors and nurses. Medical staff is particularly exposed to the instance of the burnout syndrome, because more often than not, despite a huge involvement in the work of the patient loss in the fight for health and life. Objectives. To examine the level of burnout among nurses. Material and methods. The study involved 82 respondents (80 women and 2 men). The study included nurses working in Hospital in Wieruszów it was carried out in 2012. We used a questionnaire that was developed by authors of this study, which consisted 22 questions. The survey questions have been grouped thematically, and so the first four questions were designed to examine the fatigue level of work, the following five questions were supposed to check the occurrence of symptoms of burnout. Another poll issues diagnosed the chronic stress, empathy to patients and the degree of positive perception of the work. Results. The occurrence of burnout was confirmed by 40% of nurses with the average length of employment, slightly less because 35% of the youngest respondents also confirm the burnout. Only 33% of nurses who are working for a long time in the profession confirm the professional burnout. Conclusions. Burnout reaches mainly nurses with experience lasting from 10 to 19 years. Impact on the attitude, commitment and an instance of the symptoms of burnout has a sense of efficacy and the impression that the work did not get significant results.

13

Wpływ edukacji na jakość życia chorych z cukrzycą typu 2.

81%

Jankowska-Polańska B., Uchmanowicz I., Bober A.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2013

|

issue 1

7-11

PL

Wstęp. Edukacja stanowi nieodłączny element terapii i opieki pielęgniarskiej nad chorym z cukrzycą. Kiedy edukacja prowadzona jest prawidłowo, przygotowuje pacjenta do zachowań prozdrowotnych oraz współpracy w procesie pielęgnacji, rehabilitacji, samokontroli oraz opieki nieprofesjonalnej. Wszystkie prowadzone działania mają na celu poprawę jakości życia pacjentów, która stanowi ważny element leczenia chorób przewlekłych.

EN

Background. Education is an integral part of treatment and nursing care of patients with diabetes. When education is conducted properly prepares the patient to health behavior and cooperation in the process of care, rehabilitation, self-control and non-professional care. All activities are carried out to improve the quality of life of patients, which is an important part of the treatment of chronic diseases.

14

Factors Affecting Occupational Burnout among School Nurses in Poland.

81%

Zborowska A., Manulik S., Rosińczuk J., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2020

|

issue 1-4

26-30

EN

Background. Occupational burnout is a widespread phenomenon in nurses which manifests in emotional exhaustion, lack of motivation, and feelings of frustration.

PL

Wypalenie zawodowe jest powszechnym zjawiskiem wśród pielęgniarek, które objawia się wyczerpaniem emocjonalnym, brakiem motywacji i uczuciem frustracji.

15

Wpływ wartości skali NYHA i akceptacji choroby na jakość życia w przewlekłej niewydolności serca.

81%

Ochyńska O., Uchmanowicz I., Wleklik M.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2015

|

issue 1

13-16

PL

Wstęp. Niewydolność serca (NS) dotyczy niemal 2% populacji europejskiej i uznaje się ją za epidemię XXI wieku. Mimo postępu medycyny NS stanowi istotny problem kliniczny i społeczno-ekonomiczny, gdyż wiąże się ze wzrastającym rozpowszechnieniem, wysokimi kosztami leczenia i hospitalizacji oraz niekorzystnym rokowaniem. Cel pracy. Ocena wpływu wartości skali NYHA i akceptacji choroby na jakość życia w przewlekłej niewydolności serca. Materiał i metody. Badaniem objęto 100 chorych na niewydolność serca (64 mężczyzn, 36 kobiet). Do zgromadzenia materiału badawczego wykorzystano kwestionariusz socjodemograficzny własnego autorstwa oraz dwa standaryzowane narzędzia badawcze: kwestionariusz SF-36 oraz skalę AIS. Pacjentów zakwalifikowano do określonej klasy czynnościowej według NYHA na podstawie danych zebranych z dokumentacji medycznej. Za istotne statystycznie przyjęto p < 0,05. Wyniki. Stwierdzono znamienną dodatnią korelację między wartościami skali NYHA a wymiarem fizycznym (R = 0,406; p < 0,001) i mentalnym jakości życia (R = 0,370; p < 0,001) oraz indeksem jakości życia (R = 0,410; p < 0,001) oraz znamienną odwrotną korelację między wartościami skali akceptacji choroby a wymiarem fizycznym (R = -0,292; p = 0,003) i mentalnym jakości życia (R = -0,400; p < 0,001) oraz indeksem jakości życia (R = -0,323; p = 0,001). Analiza regresji wielorakiej wykazała, że wyższe wartości skali NYHA i niższy poziom AIS są niezależnymi czynnikami warunkującymi obniżenie jakości życia. Wnioski. Wyższe wartości skali NYHA i niższy poziom akceptacji choroby są niezależnymi czynnikami determinującymi niższy poziom jakości życia. Wartości skali NYHA wywierają silniejszy wpływ na wymiar fizyczny jakości życia i globalną jakość życia, a stopień akceptacji choroby – na wymiar mentalny jakości życia.

EN

Background. Heart failure (HF) applies to almost 2% of the European population and is considered the epidemic of the XXI century. Despite advances in medicine HF is an important clinical problem and socioeconomical because it is linked with increasing prevalence, high costs of treatment and hospitalization and poor prognosis. Objectives. The aim of the study was to show an influence of the NYHA scale and acceptance of illness on quality of life in chronic heart failure. Material and methods. The study included 100 patients with HF (64 men, 36 women). To gather research material used the socio-demographic questionnaire and two standardized research tools: questionnaire SF-36 and the AIS scale. Patients were enrolled in a NYHA functional class based on data gathered from medical records. Considered statistically significant at p < 0.05 Resluts. There was a significant positive correlation between the NYHA scale, and the physical dimension (R = 0.406; p < 0.001) mental quality of life (R = 0.370; p < 0.001), and an index of quality of life (R = 0.410; p < 0.001) and significant inverse correlation between the scale values of acceptance of the disease and the physical dimension (R = -0.292; p = 0.003) and mental quality of life (R = -0.400; p < 0.001), and an index of quality of life (R = -0.323; p = 0.001). Multiple regression analysis showed that higher NYHA class and lower levels of AIS are independent determinants of decreased quality of life. Conclusions. Higher values NYHA scale and lower level of acceptance of the disease are independent determinants of lower quality of life. NYHA scale value exert a stronger influence on the physical dimension of quality of life and overall quality of life, and the degree of acceptance of the disease on the mental dimension of quality of life.

16

Wpływ lęku i depresji na jakość życia pacjentów z niewydolnością serca.

81%

Kardas G., Zborowska A., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2015

|

issue 1

9-12

PL

Wstęp. Schorzenia przewlekłe, do których należy niewydolność serca (NS), mogą posiadać objawy osiowe przypominające objawy depresji. Obecność objawów depresyjnych ma związek ze śmiertelnością, jakością życia i kondycją pacjentów z NS, niezależnie od parametrów klinicznych. Niestety objawy depresyjne występują u osób z niewydolnością serca znacznie częściej niż w populacji ogólnej. Cel pracy. Określenie wpływu lęku i depresji na jakość życia pacjentów z niewydolnością serca. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 58 pacjentów (41 mężczyzn, 17 kobiet) będących pod opieką Szpitala w Kluczborku cierpiących na niewydolność serca. Średnia wieku grupy badanej wynosiła 65 lat. Do zebrania materiału badawczego posłużyły: ankieta socjodemograficzna własnego autorstwa, Short Form-36 (SF-36), skala HADS-M. Za istotne statystycznie przyjęto p < 0,05. Wyniki. Średni ogólny poziom skali lęku badanych osób wyniósł M = 8,6 (SD = 4,4). Średni ogólny poziom skali depresji badanych osób wyniósł M = 6,5 (SD = 4,6). Średni ogólny poziom skali rozdrażnienia badanych osób wyniósł M = 3,1 (SD = 1,7). Analizy korelacji wykazały, że im badane osoby posiadały wyższy poziom lęku (HADS-M), tym posiadały niższy poziom sprawności fizycznej, dolegliwości bólowych, ogólnej percepcji zdrowia, witalności, funkcjonowania społecznego, zdrowia psychicznego, ograniczenia aktywności z powodu problemów emocjonalnych oraz niższy poziom aktywności fizycznej i umysłowej. Wnioski. Wysoki wskaźnik lęku i depresji obniża jakość życia chorych na niewydolność serca.

EN

Background. Chronic diseases, which include heart failure can have symptoms similar to the symptoms of the anxiety and depression. The presence of depressive symptoms is associated with mortality, quality of life and health of patients with HF, regardless of the clinical parameters. Unfortunately, depressive symptoms occur in people with heart failure more frequently than in general population. Objectives. To evaluate anxiety and depression on quality of patients with heart failure. Material and methods. The study was conducted among 58 patients (41 men, 17 women), suffering from heart failure located in the Hospital in Kluczbork. The average age of the study group was 65 years. To gather research material were used: socio-demographic survey, Short Form-36 (SF-36), the scale of HADS-M. Considered statistically significant at p < 0.05. Results. The mean overall level of anxiety scale of respondents was M = 8.6 (SD = 4.4). The average overall scale of depression was M = 6.5 (SD = 4.6). The average overall level of anxiety scale was M = 3.1 (SD = 1.7). Correlation analysis showed that the patients who had higher levels of anxiety (HADS-M) had a lower level of physical activity, pain, general health perception, vitality, social functioning, mental health, activity limitations due to emotional problems and a lower level of physical and mental summary score. Conclusions. A high rate of anxiety and depression reduces the quality of life of patients with heart failure.

17

Wypalenie zawodowe oraz satysfakcja z życia wśród pielęgniarek anestezjologicznych i intensywnej opieki.

81%

Świątek A., Milecka D., Uchmanowicz I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2017

|

issue 4

121-128

PL

Wstęp. Zespół wypalenia zawodowego to problem dotyczący pielęgniarek pracujących w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii, które przez dłuższy czas udzielają pomocy pacjentom, walczą o ich życie oraz udzielają wsparcia emocjonalnego rodzinie. Cel pracy. Zwrócenie uwagi na kwestię i częstość występowania zespołu wypalenia zawodowego oraz satysfakcji z życia wśród pielęgniarek. Materiał i metody. Badaniem objęto grupę pielęgniarek oraz pielęgniarzy (n = 100) pracujących na oddziałach intensywnej opieki w województwie dolnośląskim. Do oceny wypalenia zawodowego wykorzystano kwestionariusz wypalenia zawodowego (MBI). Zastosowano również skalę zadowolenia z życia (SWLS). Analizy wykonano w środowisku statystycznym „R” oraz programie PSPP. Niezależność odpowiedzi testowych weryfikowano za pomocą dokładnego testu Fishera. Za znamienne statystycznie wyniki uznano dla p < 0,05. Wyniki. Czynniki, które mają szczególny wpływ na powstanie zespołu wypalenia zawodowego, to obciążenie pracą, złe relacje w zespole, konflikty w miejscu pracy, ponadprzeciętne wymagania oraz aspiracje zawodowe. Ważną rolę odgrywają również przełożeni, którzy mają za zadanie stworzyć stosowne warunki pracy, a przede wszystkim sprawiedliwie dzielić obowiązki. Proces wypalenia zawodowego rozwija się bardzo długo, należy zatem zwracać uwagę i nie lekceważyć pierwszych objawów. Duże znaczenie ma umiejętność rozgraniczenia życia zawodowego od prywatnego. Wnioski. Wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek oddziałów anestezjologicznych i intensywnej terapii jest poważnym problemem, którego nie należ bagatelizować. Każda pielęgniarka powinna uczyć się technik oraz umiejętności radzenia sobie ze stresem, technik relaksacji, asertywności oraz komunikacji interpersonalnej. W tym zakresie ważne jest organizowanie warsztatów psychologicznych, które miałyby za zadanie wzmocnienie słabych stron osobowości, a także zdobycia umiejętności w radzeniu sobie w sytuacjach kryzysowych. Należałoby zatem wprowadzić zmiany warunków wykonywanej pracy dotyczących obsady oraz wpłynąć na jakość przepływu informacji współpracowników.

EN

Background. The occupational burnout syndrome is a problem for nurses working in anaesthesia and intensive care units, who help patients for a long time, fight for their lives and provide emotional support to their families. Objectives. The aim of the study is to draw attention to the issue and frequency of occupational burnout and to nurses' satisfaction with life. Material and methods. The study included a group of female and male nurses (n = 100) working in intensive care units in the Lower Silesian Voivodship. The Maslach Burnout Inventory (MBI) was used to assess burnout, as well as the Satisfaction With Life Scale (SWLS) was also used. The analyses were done in the "R" statistical environment and the Public Sector Purchase Program (PSPP). Independence of the test responses was verified using Fisher's exact test. Statistically significant results were found for p < 0.05. Results. Factors that have a particular impact on the emergence of occupational burnout include workload, bad teamwork, workplace conflicts, over-average demands, and professional aspirations. An important role is also played by superiors in creating the right working conditions and, above all, sharing the responsibilities fairly. The burnout process is developing very long, so pay attention and do not underestimate the first symptoms. It is important to distinguish between professional and private life. Conclusions. Professional burnout among nurses in anaesthesia and intensive care units is a serious problem that should not be underestimated. Every nurse should learn techniques and skills in coping with stress, relaxation techniques, assertiveness and interpersonal communication. In this respect, it is important to organize psychological workshops to strengthen the weaknesses of the personality and to acquire skills in coping with crisis situations. It would therefore be appropriate to make changes to the working conditions of the workforce and to the quality of the information flow of contributors.

18

Narzędzia badawcze do oceny jakości życia zależnej od zdrowia (HRQoL - Health Related Quality od Life).

81%

Wleklik M., Uchańska A., Uchmanowicz I., Jankowska-Polańska B.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2013

|

issue 1

12-14

PL

Pojęcie jakości życia uwarunkowanej stanem zdrowia (HRQoL) zostało wprowadzone w 1900 r. przez Schippera i wsp. Jest to koncepcja wielowymiarowa, która ściśle wiąże się w holistycznym podejściu do człowieka z definicją zdrowia sformułowaną przez WHO, mówiącą o zdrowiu jako pełnym dobrostanie fizycznym, psychicznym i społecznym. Od lat 90. ubiegłego wieku obserwuje się nieustanny rozwój badań nad jakością życia osób dotkniętych chorobami. Wśród metod stosowanych do badania i analizy jakości życia znajdują się metody jakościowe i ilościowe. Do technik ilościowych zalicza się badanie kwestionariuszowe umożliwiające samoocenę jakości życia. Istnieje możliwość zastosowania kwestionariuszy ogólnych i specyficznych. W pracy omówiono najczęściej stosowane kwestionariusze ogólne do badania jakości życia zależnej od zdrowia.

EN

The concept of quality of life in the conditioned state of health, HRQoL was introduced in 1900 by Schipper et al. as a multidimensional concept that is closely related to the holistic approach to human health with the definition formulated by the WHO as saying about health welfare full physical, mental and social. Since the 90 observed a continuous development of research on the quality of life of people affected by the disease. Among the methods used for testing and analyzing the quality of life includes qualitative and quantitative methods. In the study its is possible to use the general and/or specific questionnaires. The paper discusses the most commonly used questionnaires to survey the halth related quality of life.

19

Czynniki wpływające na opóźnienia hospitalizacji chorych z ostrym zespołem wieńcowym.

81%

Stępień B., Lomper K., Uchmanowicz I., Jankowska-Polańska B.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2014

|

issue 3

71-76

PL

Wstęp. Zawał serca, szczególnie z uniesieniem odcinka ST, to ostry stan kardiologiczny, który wymaga szybkiej interwencji medycznej. Jednym z priorytetów leczenia OZW jest szybkie objęcie pacjenta opieką medyczną. Większość zgonów z powodu zawału serca występuje w fazie przedszpitalnej w pierwszej godzinie od wystąpienia objawów, na skutek migotania komór i nagłego zatrzymania krążenia. Cel pracy. Ustalenie przyczyn opóźnień hospitalizacji wśród pacjentów z OZW. Materiał i metody. Do badania włączono 71 pacjentów (41 mężczyzn, 30 kobiet) Powiatowego Centrum Medycznego w Brzegu Dolnym, przyjmowanych w okresie od maja do września 2013 r., wcześniej hospitalizowanych na oddziałach kardiologicznych, zgłaszających się do badań kontrolnych po przebytym ostrym zespole wieńcowym. W badaniu wykorzystano kwestionariusz anonimowej ankiety. Do obliczeń oraz tworzenia wykresów wykorzystano program komputerowy STATISTICA v. 9.0. oraz arkusz kalkulacyjny EXCEL. Za różnicę znamiennie statystyczną przyjmowano wartość krytyczną poziomu istotności p < 0,05. Wyniki. Jako determinanty wpływające na opóźnienie hospitalizacji pacjentów z OZW wyróżnia się: wykształcenie, miejsce zamieszkania, wcześniejsze incydenty OZW, znajomość objawów OZW, przebytą edukację zdrowotną oraz znajomość postępowania w przypadku wystąpienia OZW. Wnioski. Edukacja prowadzona przez lekarzy i pielęgniarki istotnie wpływa na znajomość postępowania w OZW – pacjenci posiadający wiedzę wykazują szybszą reakcję w poszukiwaniu pomocy medycznej. Pacjenci znający postępowanie w OZW szybciej reagują i w krótszym czasie decydują się na leczenie szpitalne.

EN

Background. Acute coronary syndrome (ACS), especially with the ST elevation, is acute cardiac condition that requires rapid medical intervention. One of the priorities of the treatment of ACS, is fast providing medical care. Most of the deaths from ACS occurs in the prehospital phase in the first hour of the onset of symptoms due to ventricular fibrillation and sudden cardiac arrest. Objectives. The aim of study is to determine the causes of the delays of hospitalizations among patients with ACS. Material and methods. The study included 71 patients (41 men, 30 women) of the District Medical Centre in Brzeg Dolny, Lower Silesia adopted from May to September 2013, who undergo medical treatment previously in cardiology wards, reporting to checkups following acute coronary syndrome. The study used an anonymous questionnaire. For the calculations and charting we used a computer program STATISTICA v. 9.0. and EXCEL spreadsheet. For statistical significant difference, assumed the critical level of significance of p < 0.05. Results. Determinants which causes the delay of hospitalization of patients with ACS are: education, place of residence, previous incidents ACS, knowledge of symptoms of ACS, previous health education and knowledge of the proceedings in the case of ACS. Conclusions. Education provided by doctors and nurses significantly affects the knowledge of the proceedings in ACS – patients with knowledge, have a faster response in seeking medical help. Patients who are familiar with the proceedings in ACS react faster and decide to go to the hospital much faster.

20

Proces pielęgnowania pacjenta po zatruciu propranololem w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii.

81%

Uchmanowicz I., Kurpaska M., Kołtuniuk A., Rosińczuk J.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2014

|

issue 4

106-111

PL

Ostre zatrucia związkami chemicznymi stanowią bardzo poważny problem społeczny. Według Światowej Organizacji Zdrowia, są one czwartą przyczyną zgonów na świecie. Natomiast po urazach są drugą przyczyną zgonów w populacji osób do pięćdziesiątego roku życia. Najczęściej do ostrych zatruć lekami dochodzi w wyniku podjęcia próby samobójczej. Zatrucia celowe dokonywane są zwłaszcza przez kobiety w wieku 15–25 lat i mężczyzn w wieku 30–49 lat. Propranolol jest związkiem chemicznym należącym do grupy leków nieselektywnych antagonistów receptorów β, które mają jednakowe powinowactwo zarówno do receptorów β-1, jak i β-2. Działa on stabilizująco na błonę komórkową, powoduje blokadę receptorów β-, hamuje wpływ katecholamin na wrażliwą tkankę, obniża ich stężenie i kardiotoksyczność. Blokada receptorów β adrenergicznych doprowadza do zwolnienia akcji serca, zmniejszenia kurczliwości i pobudliwości mięśnia sercowego. Opieka pielęgniarska w oparciu o proces pielęgnowania pozwala na indywidualne podejście pielęgniarki do pacjenta i jego potrzeb. Celem pracy jest przedstawienie procesu pielęgnowania pacjenta hospitalizowanego w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii z powodu zatrucia propranololem.

EN

Acute chemical poisonings constitute a very serious social problem. According to the World Health Organization, they are the fourth most common cause of death worldwide. In people aged 50 or more, they are the second most common cause of death, the top cause being trauma. Acute drug poisoning most often results from suicide attempts. Such intentional poisonings occur especially among women aged 15–25 and men aged 30–49. Propranolol is a nonselective β receptor antagonist, having equal affinity for β-1 and β-2 receptors. It exerts a membrane stabilizing effect, blocks β receptors, inhibits the action of catecholamines on target tissues, and reduces catecholamine concentration and cardiotoxicity. Blocking the β-adrenoreceptors slows heart rhythm, and reduces myocardial contractility and excitability. Nursing care based on the nursing process allows for an individual approach to each patient and their needs. The purpose of the paper is to describe the nursing process in the case of a patient with propanolol poisoning hospitalized in the Anesthesiology and Intensive Care Unit.

Refine search results

Czym jest racjonowanie opieki pielęgniarskiej?

Evidence Based Nursing Practice.

Jakość życia pacjentów po zawale mięśnia serca leczonych angioplastyką tętnic wieńcowych.

Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej (ICNP®) w opiece nad pacjentem z wodogłowiem po wszczepieniu zbiornika Rickhama.

Zagrożenia czynnikami chemicznymi pracowników ochrony zdrowia.

Poziom lęku i depresji a stopień akceptacji choroby u pacjentów objętych opieką hospicyjną

Stan wiedzy pielęgniarek na temat zakażeń odcewnikowych.

Wpływ czynników społeczno-demogra􀏐icznych na jakość życia chorych na niedoczynność tarczycy.

Quality of life of patients after pacemaker implantation

Zachowania zdrowotne personelu pielęgniarskiego w profilaktyce nadciśnienia tętniczego.

Wpływ występowania zespołu kruchości na jakość życia pacjentów hemodializowanych w podeszłym wieku.

Zespół wypalenia zawodowego w pracy pielęgniarki.

Wpływ edukacji na jakość życia chorych z cukrzycą typu 2.

Factors Affecting Occupational Burnout among School Nurses in Poland.

Wpływ wartości skali NYHA i akceptacji choroby na jakość życia w przewlekłej niewydolności serca.

Wpływ lęku i depresji na jakość życia pacjentów z niewydolnością serca.

Wypalenie zawodowe oraz satysfakcja z życia wśród pielęgniarek anestezjologicznych i intensywnej opieki.

Narzędzia badawcze do oceny jakości życia zależnej od zdrowia (HRQoL - Health Related Quality od Life).

Czynniki wpływające na opóźnienia hospitalizacji chorych z ostrym zespołem wieńcowym.

Proces pielęgnowania pacjenta po zatruciu propranololem w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii.