Search results

1

XIX-wieczna tęsknota za oralnością. Przypadek Norwida

100%

Abriszewska P.

Studia Norwidiana

|

2014

|

vol. 32

25-40

EN

My interest is in the relations among orality, literacy and printing as a subject of Norwid’s reflection, which keeps on appearing in his various texts. The oral tradition is a subject of reflection on what is lost, yet it is something unequivocally positive. Being ambivalent towards writing as he is, Norwid unequivocally negatively views printing. In spite of interesting technical efforts to incorporate oral elements into his texts, he belongs to the culture of the printed press, and he is a literary mind. It is this very tension that often evokes the feeling of being torn apart, and the trouble of being a poet.

2

NORWIDOWSKIE POMNIKI LITERATURY

100%

Abriszewska P.

Colloquia Litteraria

|

2016

|

vol. 20

|

issue 1

209-227

PL

Norwidian Literary Monuments The article discusses functions of quoting pre-Romantic authors in Norwid’s literary and discursive texts. The author argues that Norwid treated Franciszek Karpiński, Piotr Skarga, and Ignacy Krasicki as commentators of the nineteenth-century world and consequently as ‘literary monuments’ who participated in forging the contemporary cultural reality. In Norwid’s works, these authors themselves, not only their texts, became sui generis manifestations and figures of the fate of an unanswered prophet, or an advocate of home truths; as such they became mythologised. One can also find in Norwid’s works, however, elements of the discussion with literary tradition, which proves that he actively engaged with some of the ‘monuments’ of literature (cf. the case of Łukasz Górnicki).

3

"Lęk przed wpływem" Wobec "Wielkiej Improwizacji"

100%

Abriszewska P.

Świat Tekstów. Rocznik Słupski

|

2010

|

issue 8

205-219

EN

The article interprets Harold Bloom’s The Anxiety of Influence from the perspective of Adam Mickiewicz’s The Great Improvisation, an instance of Polish Romantic literature. Su-perficially, this part of Mickiewicz’s Romantic drama seems to be an ideal object for reading from Bloom’s perspective. Yet, as I claim, that is because it is the Romantic writer, who makes a literary conceptualization of the anxiety of influence. The Great Improvisation is a picture of a poetic agon. My conclusion is as follows: Bloom’s theory of poetry being itself a way of reading any literary work, results from Romantic imagination and Romantic concept of originality. Thus Harold Bloom just reformulates Romantic ideas about creation and crea-tive achievements.

4

„Dziecięcy wektor” w komiksach Guy Delisle’a

100%

Abriszewska P.

Literatura Ludowa

|

2018

|

vol. 62

|

issue 4-5

EN

The aim of the article is to study the influence of the child characters in Guy Delisle’s graphic stories on the narrative itself. This influence varies from direct and explicit (comments, characters’ actions) to indirect and implicit, when the very form of the narrative is reshaped. Such changes occur when the child character influences the way his or her father, who is allegedly the main character of the story, functions in relation to time and space. The article also focuses on how the child characters in the stories catalyze play with conventions or reflection about the self and about the medium. Sometimes these characters become protagonists whose perspectives dominate the narrative.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie, w jaki sposób obecność dziecięcych bohaterów w twórczości Guy Delisle’a każdorazowo przesuwa wektor historii, decydując o jej kształcie. Wpływ ten może być bezpośredni – komentarze, działania dzieci, albo pośredni – ten wymiar ogarnia niejako cały kształt opowieści, ponieważ dzieci decydują o kształcie gospodarowania zarówno czasem, jak i przestrzenią głównego bohatera opowieści – ojca. Zaprezentowane również zostaje, w jaki sposób dzieci w twórczości kanadyjskiego rysownika stają się pretekstem do autotematycznego spojrzenia, zabaw komiksową konwencją, czy też zostają pierwszoplanowymi bohaterami, z perspektywy których budowany jest świat przedstawiony.

5

Mit, procesy mityzacji na przykładzie norwidowskiego obrazu Syberii. Rekonesans

100%

Abriszewska P.

Studia Norwidiana

|

2022

|

vol. 40

57-72

EN

The article examines the myth of Siberia in Norwid’s lectures On Juliusz Słowacki and in the poem Siberias, which provides more context. Analysis employs three theoretical perspectives – Mircea Eliade’s phenomenology of myth, anthropological functionalism and Roland Barthes’s concept of myth – to demonstrate that similarly to his predecessors Norwid craved for a living myth and created a Siberian mythology he would regard as pragmatic and functional. Its goal was to organize the community and give shape to a nation deprived of statehood. This function was to be played by a Siberian mythology, which surpasses ethnocentrism by pointing to Christianity as the mythical core capable of uniting European culture. Interpretations of Słowacki’s Anhelli and Norwid’s poem Siberias reveal the metaphorical image of Siberia spilled all over the world. The actual geographical location, entangled in current political realities, is used by the poet as material for his mythical narrative, or a second-order semiological system, as Barthes defined myth.

PL

Artykuł jest analizą mitu Syberii w odczytach O Juliuszu Słowackim (oraz, kontekstowo, w wierszu Syberie), wykorzystującą trzy perspektywy teoretyczne: fenomenologię mitu Mircea Eliadego, funkcjonalizm antropologiczny oraz koncepcję mitu Rolanda Barthes’a. Autorka przedstawia, w jaki sposób Norwid pragnący, podobnie jak jego poprzednicy, mitu żywego, tworzy syberyjski mit rozumiany pragmatycznie, funkcjonalnie, czyli organizuje wspólnotę, nadając kształt narodowi pozbawionemu państwowości. Taką właśnie funkcję pełnić ma mit Syberii, który wyrasta ponad etnocentryczną perspektywę, wskazując na chrześcijaństwo jako ów mityczny środek spajający kulturę europejską. W swoim odczytaniu Anhellego oraz w wierszu Syberie Norwid tworzy obraz metaforycznej Syberii, która „rozlała się” na świat, zaś geograficzna, uwikłana w polityczną współczesną sytuację realna Syberia staje się dla poety tylko podstawą dla mitycznej narracji, czyli znaczeniem pierwotnym, nad którym nadbudował się wtórny system semiologiczny, jakim jest mit w ujęciu Barthes’a.

6

Wobec mozaiki zalet i wad

100%

Abriszewska P.

Studia Norwidiana

|

2013

|

vol. 31

207-215

EN

The article is both an appraisal of Henryk Siewierski’s interpretations contained in the volume Architektura słowa i inne szkice o Norwidzie (Architecture of the Word and Other Sketches on Norwid), and a debate with them. The aim of the text is a detailed analysis of particular studies by Siewierski: pointing to their faults and advantages. Another equally important plan is an attempt at answering the question about topicality, or about a possibility to use the readings of Norwid’s works that Siewierski offers in a modern Norwidian discourse.

7

Spleceni w Norwidzie. Różewicz, Herbert i „Czułość”

100%

Abriszewska P.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2016

|

issue 6(9)

223-240

EN

Literary comparisons of Tadeusz Różewicz and Zbigniew Herbert mainly stress differences between them. The aim of my paper is to change the usual approach and argue that they both “interweave in Norwid”, to put it metaphorically. I claim that the latter could be viewed as a link that binds the two different, even conflicted one might say, poetical approaches. Norwid treated as the principium comparationis helps to recognize subtle similarities and sometimes, paradoxically, differences they entail. Apart from “Norwid-focused reading”, I additionally recapitulate poetic readings of Norwid’s Czułość (Tenderness).

8

Lustrzane konfrontacje Pana Cogito

100%

Abriszewska P.

Białostockie Studia Literaturoznawcze

|

2018

|

issue 12

41-58

EN

The aim of the paper is to analyze the series of poems about Mr. Cogito and investigate the motifs of mirror and mirror reﬂection, which are important for the construction of identity of the character created by Zbigniew Herbert. Apart from mirror-as-material-object, there is also mirror-as-metaphor, i.e. acts of self-reﬂection and self-observation. Yet there is another layer of mirrors there, the one located in “meta-text”, where Herbert joins inter-textual games and ironically approaches both his poetical oeuvre and that of his artistic “masters”.

9

Przestrzenie Assunty Norwida. Uwagi interpretacyjne

100%

Abriszewska P.

Studia Norwidiana

|

2021

|

vol. 39

193-211

EN

This article offers an aspectual analysis of the long poem Assunta by Cyprian Norwid. Its first goal is to examine ways of creating space and contrasts (garden-salon; mine-monastery) as well as to tie the changes and varieties of space with the protagonist’s course of thoughts. The second aim is to study these spaces in metaphorical sense, i.e. as an intertextual context, primarily in order to compare Norwid’s work with W Szwajcarii [In Switzerland] by Juliusz Słowacki. In a broader perspective it becomes vital, however, to demonstrate how Norwid ingenuously interprets the poem by Słowacki. Incidentally, the article also revisits one question that recurs in many studies, namely that of similarities between Assunta and the Platonic tradition. In this area, the article revises certain claims, demonstrating that the role of Socrates is played not only by the protagonist (in relation to readers) but also by Assunta (in relation to the protagonist).

PL

Artykuł jest aspektową analizą poematu Assunta Cypriana Norwida. Pierwszym z celów analizy jest przyjrzenie się sposobom kreowania przestrzeni, mechanizmom ich kontrastowania (ogród / salon; kopalnia / klasztor) i powiązania zmian, różnorodności przestrzeni z ruchem myśli bohatera. Drugi cel to zbadanie przestrzeni rozumianej metaforycznie – jako kontekstu intertekstualnego – w tym głównie zestawienie z poematem Juliusza Słowackiego W Szwajcarii. W ogólniejszej perspektywie istotne jest przedstawienie, w jak oryginalny sposób Norwid jako interpretator czyta Słowackiego. Na marginesie powracam również do kwestii pojawiającej się w literaturze przedmiotu – zestawiania Assunty z tradycją platońską – rewiduję niektóre sądy, pokazuję, iż rolę Sokratesa pełni zarówno bohater (wobec odbiorcy), jak i Assunta (wobec bohatera).

Refine search results

4 Studia Norwidiana

1 Białostockie Studia Literaturoznawcze

1 Colloquia Litteraria

1 Literatura Ludowa

1 Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

1 Świat Tekstów. Rocznik Słupski

9 Abriszewska P.

1 2022

1 2021

2 2020

2 2018

2 2016

1 2010

XIX-wieczna tęsknota za oralnością. Przypadek Norwida

NORWIDOWSKIE POMNIKI LITERATURY

"Lęk przed wpływem" Wobec "Wielkiej Improwizacji"

„Dziecięcy wektor” w komiksach Guy Delisle’a

Mit, procesy mityzacji na przykładzie norwidowskiego obrazu Syberii. Rekonesans

Wobec mozaiki zalet i wad

Spleceni w Norwidzie. Różewicz, Herbert i „Czułość”

Lustrzane konfrontacje Pana Cogito

Przestrzenie Assunty Norwida. Uwagi interpretacyjne