Search results

1

O skuteczności kuracji antyświerzbowych zawartych w Georgikach Publiusza Wergiliusza Maro

100%

Bartnik A.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2020

|

vol. 11

136-153

EN

The Georgics by Publius Vergilius Maro (Virgil) are a philosophical and didactic poem that praises hard work on the land and can be treated as a specific type of an agronomic guide. Its author also presents ways to combat sarcoptosis, a disease that causes large losses in sheep farming, which do not diff er from those proposed by the authors of agronomic or veterinary texts. The belief in their effectiveness is confirmed by the fact that Columella and Palladius, among others, quote parts of the Georgics. Moreover, modern research has confirmed the role of hygiene in combating scabies. The medicine proposed by Virgil can alleviate the symptoms of the disease and, in lighter cases, lead to complete recovery of the animals, albeit severe infections require the use of avermectic or milbemycin agents not available in antiquity.

PL

Georgiki Publiusza Wergiliusza Maro są dziełem o charakterze filozoficznym i dydaktycznym opiewającym ciężką pracę na roli. Ze względu na zawarte w utworze informacje można go także traktować jako specyficzny rodzaj poradnika agronomicznego. Autor przedstawił w utworze także sposoby zwalczania świerzbu – choroby powodującej duże straty w hodowli owiec. Sposoby diagnozowania oraz leczenia choroby nie odbiegają od tych proponowanych przez autorów tekstów agronomicznych czy weterynaryjnych. Przekonanie o ich skuteczności potwierdza fakt cytowania fragmentów poematu m.in. przez Kolumellę i Palladiusza. Ważne jest także to, że współczesne badania potwierdziły rolę higieny w zwalczaniu świerzbu zaś lek proponowany przez Rzymianina miał dużą szansę łagodzić objawy choroby a w lżejszych przypadkach prowadzić do zupełnego wyleczenia zwierząt. Ciężkie zakażenia wymagają stosowania środków z grupy awermektym lub milbemyciny niedostępnych w antyku.

2

„Swędzący problem”: rzymscy weterynarze w walce z pasożytami zewnętrznymi

84%

Bartnik A.

Wieki Stare i Nowe

|

2019

|

vol. 14

|

issue 19

37-57

PL

Starożytni Rzymianie mierzyli się z poważnym problemem, jakim były pasożyty zewnętrzne atakujące zwierzęta gospodarskie oraz ludzi. Najpoważniejszą i najczęściej diagnozowaną z chorób pasożytniczych był świerzb. Starożytni weterynarze z dużymi sukcesami stosowali kuracje zapobiegające tej chorobie i zwalczające ją u koni, bydła oraz owiec.

3

Kilka uwag w kwestii identyfikacji i leczenia chorób owiec w starożytnym Rzymie

84%

Bartnik A.

Studia Historyczne

|

2018

|

vol. 61

|

issue 2 (242)

5-20

PL

Some Remarks on the Identification and Treatment of Sheep Diseases in Ancient Rome Ancient vets were giving much attention to sheep diseases. By analysing the records of ancient authors, it is possible to identify diseases attacking herds the most frequently. The greatest problem was scabies, which caused huge financial losses. Diseases referre Some Remarks on the Identification and Treatment of Sheep Diseases in Ancient Rome Ancient vets were giving much attention to sheep diseases. By analysing the records of ancient authors, it is possible to identify diseases attacking herds the most frequently. The greatest problem was scabies, which caused huge financial losses. Diseases referred to as pustula, ostigo and lameness, as well as stomach and lung diseases used to be diagnosed in those days as well. Different kinds of physical injuries were also common. Breeders and vets used to apply specialist treatments; however, most of them were ineffective. The greatest successes were achieved in the case of mechanical injuries and scabies. d to as pustula, ostigo and lameness, as well as stomach and lung diseases used to be diagnosed in those days as well. Different kinds of physical injuries were also common. Breeders and vets used to apply specialist treatments; however, most of them were ineffective. The greatest successes were achieved in the case of mechanical injuries and scabies.

EN

Some Remarks on the Identification and Treatment of Sheep Diseases in Ancient Rome Ancient vets were giving much attention to sheep diseases. By analysing the records of ancient authors, it is possible to identify diseases attacking herds the most frequently. The greatest problem was scabies, which caused huge financial losses. Diseases referred to as pustula, ostigo and lameness, as well as stomach and lung diseases used to be diagnosed in those days as well. Different kinds of physical injuries were also common. Breeders and vets used to apply specialist treatments; however, most of them were ineffective. The greatest successes were achieved in the case of mechanical injuries and scabies.

4

Choroby owiec i kóz w świetle „Geoponiki” Kassianusa Bassusa Scholastyka

67%

Bartnik A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia

|

2023

|

vol. 78

9-31

EN

The mention of sheep diseases already appeared in the work of Cato the Elder. In the following centuries, Columella and Palladius described the diseases of sheep and goats which they knew. The message of Kassianus Bassus Scholastik is extremely valuable because the set of diseases presented by him looks different than in the case of the subsequent authors later on. The differences in the described diseases may result from both drawing from other sources and from geographical specificity. Kassianus wrote in the eastern part of the Roman Empire, while the older messages primarily referred to Italy. Due to the climatic and geographical differences, some diseases found in the western part of the Empire were not very common in the east and vice versa. Diseases such as scabies or ulcers, the occurrence of which is not geographically determined, have been taken into account by all of the authors.

PL

Wzmianki na temat chorób owiec pojawiły się już w pracy Katona Starszego. W kolejnych wiekach Kolumella i Palladiusz opisali znane im choroby owiec i kóz. Przekaz Kassianusa Bassusa Scholastyka jest niezwykle cenny, ponieważ przedstawiony przez niego zestaw chorób wygląda inaczej niż u starszych autorów. Różnice w opisanych chorobach mogą wynikać zarówno z czerpania przez niego z innych źródeł, jak i ze specyfiki geograficznej. Kassianus tworzył we wschodniej części Imperium Rzymskiego, natomiast starsze przekazy odnosiły się przede wszystkim do terenów Italii. Ze względu na różnice klimatyczne i geograficzne niektóre choroby spotykane w zachodniej części Imperium nie występowały zbyt często na wschodzie i odwrotnie. Choroby takie jak np. świerzb czy owrzodzenia, których występowanie nie jest uwarunkowane geograficznie, zostały uwzględnione przez wszystkich autorów.

5

Choroby i ich leczenie w stalinowskich więzieniach i obozach w Polsce w latach 1944–1956

51%

Wolsza T.

Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały

|

2017

|

issue 15

PL

Artykuł traktuje o opiece medycznej, w tym o rozwoju medycyny ludowej w warunkach więziennych w latach 1944–1956. Jej rozwój był spowodowany kilkoma problemami: niskim stanem higieny więźniów i powszechnie panującym brudem w zakładach karnych, brakiem szpitali i ambulatoriów oraz lekarstw i personelu medycznego, w końcu polityką komunistów wobec więźniów, w tym tzw. antypaństwowych (czyli więźniów politycznych, którzy stanowili około 30–35% wszystkich skazanych). Komunistom nie zależało na ich leczeniu. Choroby i dolegliwości, nieleczone, były jedną z kolejnych represji wobec uwięzionych w zakładach karnych, obozach pracy przymusowej i ośrodkach pracy więźniów. Diseases and their treatment in Stalinist prisons and camps in Poland in the years 1944–1956In post-war Stalinist prisons and labour camps in Poland (to 1956) several diseases and ailments were treated with the help of the so-called folk or traditional medicine. Inmates, with all means at their disposal, tried to treat themselves as efficiently as possible, for example curing scabies with their own urine, a toothache and scurvy with garlic, or hyperacidity with chalk and lime scratched off walls. They could also soothe the itching in infestation with lice and ailments in furunculosis. But they could do nothing in the case of epidemic of typhus, tuberculosis, and venereal diseases. Only in 1945 ca. five thousand inmates went down with typhus. In the labour camp of Świętochłowice– Zgodna at least 1855 inmates died of diseases. Surgeons, feldshers, and other medical personnel were helpless in the face of diseases and epidemics in prisons and camps. Medical treatment, when it was possible, was hampered by dirt, insects, chronic shortages of food and medicines. This was further enhanced by a small number of hospital beds, but first of all by insufficient number of medical staff. Only a handful of surgeons decided to treat inmates.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia

1 Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały

1 Res Gestae. Czasopismo Historyczne

1 Studia Historyczne

1 Wieki Stare i Nowe

4 Bartnik A.

1 Wolsza T.

1 2023

1 2020

1 2019

1 2018

1 2017

O skuteczności kuracji antyświerzbowych zawartych w Georgikach Publiusza Wergiliusza Maro

„Swędzący problem”: rzymscy weterynarze w walce z pasożytami zewnętrznymi

Kilka uwag w kwestii identyfikacji i leczenia chorób owiec w starożytnym Rzymie

Choroby owiec i kóz w świetle „Geoponiki” Kassianusa Bassusa Scholastyka

Choroby i ich leczenie w stalinowskich więzieniach i obozach w Polsce w latach 1944–1956