Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Ноябрьское восстание

Sort By:

Limit search:

Carl von Clausewitz’s Last Campaign: Clausewitz’s Role as Chief of Staff for the Prussian Army of Observation in the Polish-Russian War of 1831

100%

Bellinger V. E.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

2021

vol. XXII (LXXIII)

issue 4 (278)

52-80

Pomimo sławy Carla von Clausewitza jako jednego z najbardziej wpływowych teoretyków wojskowości we współczesnej historii stosunkowo niewiele wiadomo o jego działalności w trakcie powstania listopadowego jako szefa Sztabu Pruskiej Armii Obserwacyjnej. W 1831 r. Prusy sprzeciwiały się niepodległości Polski, ale chciały też zachować pozory neutralności w stosunku do tego konfliktu. W strategii tej Clausewitz odegrał istotną rolę, nadzorując zaostrzenie kontroli na wschodniej granicy Prus, uniemożliwiając dotarcie do Królestwa Polskiego zaopatrzenia i ochotników. Dodatkowo Clausewitz planował przechwycenie i internowanie polskich wojsk przekraczających granicę. W związku z tym niezwykłe umiejętności Clausewitza jako planisty wojskowego pozbawiły polską armię nieocenionych zasobów materiałowych i ludzkich, a tym samym skutecznie skróciły przebieg wojny, nie dając jednak mocarstwom sympatyzującym z polską niepodległością, takim jak Francja, wyraźnego powodu do interwencji. Artykuł ten pokazuje, że zaciekła wrogość Clausewitza wobec powstania listopadowego wynikała z jego obaw związanych z rosnącą polaryzacją polityczną w Europie i była połączona z jego niepokojem o strategiczną słabość Prus. To pośrednie podejście odbiegało od nowoczesnego postrzegania Clausewitza jako myśliciela strategicznego, który zawsze opowiadał się za masowymi działaniami, niemniej jednak pozostawało w zgodzie z jego dojrzałą myślą, obejmującą również ograniczone formy wojny. Oprócz rzucenia światła na spuściznę Clausewitza artykuł ten bada wydarzenia z lat 1830–1831 z pruskiego punktu widzenia.

Несмотря на известность Карла фон Клаузевица в качестве одного из самых влиятельных военных теоретиков в современной истории, относительно мало известно о его деятельности во время Ноябрьского восстания, где он был начальником штаба Прусской наблюдательной армии. В 1831 г. Пруссия выступила против независимости Польши, а вместе с тем хотела сохранить видимость нейтралитета в отношении этой войны. Клаузевиц играл важную роль в этой стратегии, поскольку он выполнял надзор за ужесточением контроля над восточными границами Пруссии, не позволяя поставщикам и добровольцам добираться до Польского Королевства. Кроме того, Клаузевиц планировал перехват и интернирование польских войск, пересекающих границу. В связи с этим экстраординарные умения Клаузевица как военного планировщика лишили польскую армию бесценных материальных и человеческих ресурсов и, таким образом, фактически сократили ход войны, но не дали державам, симпатизирующим польской независимости (таким как Франция), явной причины для интервенции. В данной статье приводятся аргументы того, что яростная враждебность Клаузевица к Ноябрьскому восстанию проистекала из его опасений по поводу усиления политической поляризации в Европе и, кроме того, была связана с его опасениями по поводу стратегической слабости Пруссии. Этот подход расходился с современным взглядом на Клаузевица как на стратегического мыслителя, который всегда выступал за массовые действия, но, тем не менее, совпадал с его зрелой мыслью, охватывающей также ограниченные формы войны. Эта статья не только проливает свет на наследие Клаузевица, но и исследует события 1830–1831 гг. с прусской точки зрения.

Despite Carl von Clausewitz’s fame as one of the most influential military theorists in modern history, relatively little is known about his involvement in the November Uprising as the Chief of Staff for the Prussian Army of Observation. In 1831, Prussia opposed the Polish independence, but also wished to retain a veneer of no direct participation in the war. In this strategy, Clausewitz played an integral role as he oversaw the tightened control over Prussia’s eastern borders that prevented supplies and volunteers from reaching the Kingdom of Poland. Additionally, Clausewitz planned the interception and detainment of Polish troops crossing the border. Therefore, Clausewitz’s formidable skills as a military planner deprived the Polish army of critical manpower and resources and effectively shortened the war’s course, but without giving Great Powers sympathetic to the Polish independence like France a clear cause for intervention. This article argues that Clausewitz’s visceral opposition to the November Uprising stemmed from his fears due to Europe’s growing political polarization coupled with concerns about Prussia’s strategic vulnerabilities. This indirect approach diverged from Clausewitz’s modern perception as a strategic thinker always advocating massive actions. Nonetheless it remained in accord with his mature thought embracing limited forms of warfare as well. In addition to shedding light on Clausewitz’s legacy, this article explores the events of 1830–1831 from a Prussian point of view.

Wkład Wojskowego Biura Historycznego w obchody stulecia powstania listopadowego

100%

Cękalska M.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

2021

vol. XXII (LXXIII)

issue 4 (278)

134-163

The centennial anniversary in 1930 that marked the outbreak of the 1830 November Uprising was an important event in the life of the fledgling Second Polish Republic. The celebration of this event involved input from, among others, the Military Historical Bureau (or more precisely the Independent Department of Old Wars) under the leadership of Maj. Otto Laskowski. This article presents the course and effects of the work that was produced by the department to commemorate the centenary of the November Uprising. This work included material provided by the 5th Congress of Polish Historians in Warsaw and a special issue of Przegląd Historyczno-Wojskowy, which contained, inter alia, articles from students and members of the Society of Military Knowledge, which had organized a competition specifically for the event, as well as important publications such as The Guide to the Battlefields of the Polish-Russian War 1830–1831 (ed. by Otton Laskowski, Warsaw 1931) and Sources for the history of the Polish-Russian war 1830–1831, Vol. 1–4 (ed. Bronisław Pawłowski, Warsaw 1931–1935).

100-летие начала Ноябрьского восстания, которое отмечалось в 1930 г., стало важным событием в жизни молодого польского государства – Второй Речи Посполитой. В праздновании этого события приняли участие, среди прочих, Военно-историческое бюро, а точнее Независимый отдел давних войн под руководством майора Оттона Ласковского. В данной статье представлены ход и результаты работы этого Управления, проделанной в ознаменование юбилея Ноябрьского восстания. Они включают в себя как специальный выпуск “Военно-исторического обзора” (который опубликовал, среди прочего, тексты, награжденные в конкурсе для студентов и членов Товарищества военного знания), так и организацию 5-го Конгресса польских историков в Варшаве, а такженекоторые важные публикации, такие как Путеводитель по полям сражений польско-русской войны 1830–1831 гг. (под ред. Оттона Ласковского, Варшава, 1931) и Источники по теме истории польско-русской войны 1830–1831 гг., t. 1–4 (под ред. Бронислава Павловского, Варшава, 1931–1935).

Przypadająca na 1930 r. setna rocznica wybuchu powstania listopadowego była ważnym wydarzeniem w życiu młodego państwa polskiego – II Rzeczpospolitej. W jego obchody zaangażowało się m.in. Wojskowe Biuro Historyczne, a dokładniej Samodzielny Referat Wojen Dawnych pod kierownictwem mjr. Ottona Laskowskiego. W niniejszym artykule przedstawiono przebieg i efekty prac tego Referatu podjętych dla uczczenia jubileuszu insurekcji listopadowej. Składają się na nie zarówno specjalny numer Przeglądu Historyczno-Wojskowego, w którym znalazły się m.in. teksty nagrodzone w konkursie dla studentów i członków Towarzystwa Wiedzy Wojskowej, jak i zaangażowanie w organizację V Zjazdu Historyków Polskich w Warszawie, w końcu ważne publikacje, jakimi były Przewodnik po polach bitew wojny polsko-rosyjskiej 1830–1831 r. (red. Otton Laskowski, Warszawa 1931) oraz Źródła do dziejów wojny polsko-rosyjskiej 1830–1831 r., t. 1–4 (red. Bronisław Pawłowski, Warszawa 1931–1935).

Refine search results

2 Przegląd Historyczno-Wojskowy

1 Bellinger V. E.

1 Cękalska M.

2 2021

Search results

Carl von Clausewitz’s Last Campaign: Clausewitz’s Role as Chief of Staff for the Prussian Army of Observation in the Polish-Russian War of 1831

Wkład Wojskowego Biura Historycznego w obchody stulecia powstania listopadowego