Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Югославия
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Autor, wspominając trudne czasy Cerkwi serbskiej w czasie niewoli tureckiej, koncentruje się na prześladowaniach prawosławnej ludności w czasie obu wojen światowych, w czasach reżimu komunistycznego, podczas wojny domowej, a zwłaszcza na tragedii Serbów w Kosowie i Metochii i na bombardowaniu Serbii przez NATO.
EN
The aim of this article is to rescue from oblivion a Ženi Lebl’s text A Dairy of Judith (Dnevnik jedne Judite, 1990) and to attempt to capture and present the specifics of female narration about World War II and Holocaust in Yugoslavia. The analysis particularly accentuates war traumas as an important aspect of women’s identity in Yugoslavia, which demands discussion and reflection. Lebl perceives herself as an agent of memory, who feels re­sponsible not only for keeping the memory of the tragic past, but also for the way in which this memory is preserved. The author’s testimony written in Dnevnik…, the tale about a Jewish family Lebl, should be considered against the background of the particular political situation, the reality of Belgrade under occupation. On the one hand the narration that is passed on documents the fate of individual family members; on the other, the author by her own registered words speaks up for preserving the memory of Jewish victims of World War II in Serbia.
RU
Цель данной статьи — воскрешение из забвения забытого текста Жени Лебл — Дневника одной Юдифи (Dnevnik jedne Judite, 1990) — а также попытка определения и представления специфики женского нарратива о Второй мировой войне и уничтожении евреев в Югославии. При проведении анализа особое внимание уделяется проблеме травм войны как важного элемента женской идентичности в странах бывшей Югославии, о котором необходимо говорить и размышлять. Жени Лебл воспринимает себя как хранительницу памяти, которая чувствует ответственность не только за поддержание памяти о трагических событиях прошлого, но и за то, как увековечена эта память. Свидетельство автора в Дневнике…, повествовании об истории еврейской семьи Лебл, следует рассматривать в контексте конкретной политической ситуации, реалий оккупированного Белграда. С одной стороны, зафиксированный нарратив документирует судьбы отдельных членов семьи, с другой — посредством записанных слов автор сохраняет память о погибших во время Второй мировой войны в Сербии евреях.
RU
В данной статье рассматривается проблема геноцида боснийских мусульман, основные причины и последствия. Анализируются международные судебные решения, принятые в международной практике, в частности решение Международного уголовного трибунала по бывшей Югославии (1993–2017 гг.). Актуальность данной темы связана с ростом агрессивности субъектов международных отношений, отсутствием четкой международно-правовой ответственности и механизма разрешения подобных действий. Целью данной статьи является проведение всестороннего изучения и анализа феномена геноцида на примере событий в бывшей Югославии, в частности проблемы геноцида боснийских мусульман в международно-правовой практике.
EN
The article deals with the problem of genocide of Bosnian Muslims, its main causes and consequences. It analyses international judicial decisions adopted in international practice, specifically the decision of the International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia (1993–2017). The relevance of this topic is associated with the growing aggressiveness of the subjects of international relations, lack of principles for international legal responsibility and a mechanism for resolving such actions. The purpose of this article is to conduct a comprehensive study and analysis of the phenomenon of genocide drawing on the examples of the events in the former Yugoslavia, specifically the problem of genocide of Bosnian Muslims in international legal practice.
EN
Under the British influence, in the summer of 1943, a separate Polish military formation was created in Serbia, to cooperate with Chetniks under the command of general Mihailović. The formation consisted mostly of deserters from the Wehrmacht and workers who had run away from the Todt Organization. It was under the command of a cichociemni („Silent Unseen”) captain Józef Maciąg „Nash”, who was ordered to reconstruct in Serbia the Polish intelligence base „Drawa”. Both Maciąg and Mihailović tried to save their strength and waited for the creation of the second front in the Balkans. As this proved unacceptable for the British Government, which sought to develop the Polish formation and to make it take an active role in the war effort, the Polish forces had to start military operations quickly. In November 1943, the Polish forces in Serbia consisted of 200 soldiers. The situation drastically changed in early 1944, when Great Britain gave total support to Tito, and Mihailović demanded of Poles to take part in the fights against partisans. Obviously, it was completely unacceptable for the Polish government-in-exile based in London. The death of Captain Maciąg in unknown circumstances, on the run from German forces on 11 December 1943, also had dire consequences. This event eventually induced the Polish headquarters to order an evacuation of Polish soldiers from Serbia to Italy. Obviously, as the plan was not practical, only a small number of Polish soldiers were evacuated.
RU
Под влиянием британцев летом 1943 года при действующих в Сербии отрядах четников, подчиняющихся генералу Михайловичу, было создано отдельное польское боевое формирование. Оно состояло в основном из поляков, сбежавших из Организации Тодта, и дезертиров Вермахта. Отрядом руководил тихотёмный, капитан Юзеф Мачонг („Нэш”). Польскому командующему было также поручено восстановить в Сербии базы польской разведки „Драва”. Польская стратегия целиком совпадала с тактикой Михайловича (связанной с экономией сил и выжиданием открытия второго фронта на Балканах). Однако это вызвало недовольство британцев, которые стремились к расширению польского формирования и участию в битвах. Поэтому польский отряд очень быстро приступил к боевым действиям. В ноябре 1943 года польские силы в Сербии насчитывали более 200 солдат. Однако ситуация диаметрально изменилась в начале 1944 г., когда британцы начали поддерживать Тито, а Михайлович стремился к тому, чтобы поляки боролись с партизанами. Конечно, польские власти в Лондоне не могли этого принять. Настоящей катастрофой стала смерть Нэша, который 11 декабря 1943 г. погиб при невыясненных обстоятельствах в ходе немецкой облавы. Это событие повлияло на решение польского командования об эвакуации польских солдат из Сербии в Италию. Конечно, сам план был нереален, и эвакуировать удалось лишь небольшую группу поляков.
PL
Pod wpływem Brytyjczyków latem 1943 r. przy operujących w Serbii oddziałach czetnickich podległych generałowi Mihailoviciowi utworzono odrębną polską formacje bojową. Tworzyli ją głównie Polacy, którzy zbiegli z Organisation Todt oraz dezerterzy z Wehrmachtu. Oddziałem dowodził cichociemny, kapitan Józef Maciąg „Nash”. Polskiemu dowódcy nakazano także odbudowanie w Serbii bazy polskiego wywiadu „Drawa”. Polska strategia była całkowicie zbieżna z taktyką Mihailovicia oszczędzania sił i wyczekiwania na otwarcie drugiego frontu na Bałkanach. Spotkało się to jednak z niezadowoleniem Brytyjczyków, którzy dążyli do rozbudowania polskiej formacji i udziału w walkach. Dlatego też bardzo szybko polski oddział przystąpił do działań bojowych. W listopadzie 1943 polskie siły w Serbii liczyły przeszło 200 żołnierzy. Jednak sytuacja diametralnie się zmieniła z początkiem 1944 r., kiedy to Brytyjczycy zaczęli totalnie wspierać Tito, a Mihailović domagał się, aby Polacy walczyli z partyzantami. Oczywiście było to całkowicie nie do zaakceptowania dla polskich władz w Londynie. Prawdziwą katastrofą okazała się jednak śmierć „Nasha”, który 11 grudnia 1943 r. zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w niemieckiej obławie. Wydarzenie to zaważyło na decyzji polskiego dowództwa o ewakuacji polskich żołnierzy z Serbii do Włoch. Oczywiście sam plan był nierealny i tylko skromną grupę Polaków zdołano ewakuować.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.