Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  детская литература
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
RU
Статья является литературной интерпретацией рассказа Поминки и сопровождающей его иллюстрации постмодернистского австралийского художника Шона Тана, чьи работы вписываются в дискурсы постгуманизма. Данный текст – уникальное произведение, далекое от классических рассказов о животном мире в новейшей детской литературе. Автор анализирует произведение с точки зрения исследований о животных, прав животных и их субъективности, уделяя особое внимание дискуссии о новом понимании смерти животного-компаньона в XXI веке. Микрорассказ Тана это отличный пример литературы, адресованной молодому читателю, потому что в ней отсутствует характерный для автора рассказа опасный повествовательный прием, то есть сентиментальная антропоморфизация животных. Именно она заставляет нас воспринимать животное как героя текста культуры сквозь призму человеческого опыта и эмоций. Автор статьи предлагает также использовать данное произведение в начальной школе для образовательного проекта Неантропоцентрическая область памяти о животных со следующим девизом: «Как часто бывает, что мы не замечаем животных, хотя постоянно делим с ними мир?».
PL
Niniejszy artykuł jest literaturoznawczą interpretacją opowiadania Czuwanie i towarzyszącej mu ilustracji postmodernistycznego australijskiego artysty Shauna Tana, którego dzieła wpisują się w dyskursy posthumanizmu. Wybrany utwór to dzieło wyjątkowe, dalekie od klasycznych realizacji tematów prozwierzęcych w najnowszej literaturze dziecięcej. Utwór analizuję przez pryzmat studiów nad zwierzętami, praw zwierząt oraz ich podmiotowości, ze szczególnym uwzględnieniem debaty nad redefiniowaniem śmierci zwierzęcia towarzyszącego w XXI wieku. Opowiadanie Tana jest znakomitym przykładem literatury skierowanej do młodego odbiorcy pozbawionej właściwego dla niej, niebezpiecznego chwytu narracyjnego określanego jako „sentymentalna antropomorfizacja zwierząt”, która sprawia, że postrzegamy zwierzę jako bohatera tekstu kultury przez pryzmat doświadczeń i emocji człowieka. Proponuję także wykorzystanie utworu do zaaranżowania projektu edukacyjnego w szkole podstawowej zatytułowanego Nieantropomorficzny obszar pamięci o zwierzętach, opatrzonego mottem: „Jak często się zdarza, że nie dostrzegamy zwierząt, choć nieustannie dzielimy z nimi świat?”.
RU
В статье рассматриваются репрезентации веганства в контексте споров о способах противодействия деградации природной среды. При этом выдвигается тезис о том, что веганство используется инструментально в дискурсе антропоцена, что, в свою очередь, ведет к маргинализации страданий животных. Обращаясь к книге Донаты Марфиак и Ежи Рея Mamo, tato – dlaczego nie jemy zwierząt, czyli o tym, jak dzieci ratują świat [Мама, папа – почему мы не едим животных? Или как дети спасают мир], показано, что одна из областей, в которой связь между веганством, благопо- лучием животных и заботой об окружающей среде выдвигается на первый план таким образом, что подчеркивает взаимозависимость и общность всех живых организмов, – это веганская детская литература.
EN
In her article, Marzena Kubisz examines representations of veganism in the context of debates about the ways to counteract the degradation of the natural environment while claiming that veganism is used instrumentally in the discourse of the Anthropocene, which, in turn, leads to a marginalization of animal suffering. By referring to Donata Marfiak and Jerzy Rey’s book entitled Mamo, tato – dlaczego nie jemy zwierząt? Czyli o tym, jak dzieci ratują świat [Mummy, Daddy, Why Don’t We Eat Animals? Or the Way Children Save the World] Kubisz demonstrates that one of the areas in which the connection between veganism, animal welfare and environmental care is foregrounded in a way which stresses the co-dependency and communality of all living organisms is vegan literature for children.
PL
W artykule badane są reprezentacje weganizmu w kontekście dyskusji na temat sposobów zapobiegania degradacji środowiska naturalnego. Jednocześnie stawiana jest teza o instrumentalizacji weganizmu przez dyskurs antropocenu, która z kolei prowadzi do marginalizowania kwestii zwierzęcego cierpienia. Na przykładzie omówienia wybranych aspektów książki Donaty Marfiak i Jerzego Reya Mamo, tato – dlaczego nie jemy zwierząt, czyli o tym, jak dzieci ratują świat pokazano, że jedną z przestrzeni, w której związek pomiędzy weganizmem, dobrostanem zwierząt i troską o środowisko wybrzmiewa w sposób podkreślający współzależność i wspólnotowość żyjących organizmów, jest wegańska literatura dziecięca.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.