Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  интертекст
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The article explores Olga Sedakova’s reflection on the theme of freedom, expressed in her essayistic texts. The intertextual method of text analysis is used. The essayist interprets the meaning and value of freedom in human life relying on someone else’s word. In the analyzed essays there appear intertextual references to other texts of the Russian culture (Pushkin, Blok, Mandelshtam, Maria Petrovykh, Pasternak, Brodsky, Dmitry Prigov, Sergei Averintsev) and of the European tradition (Dante, Shakespeare, Goethe, Eluard, Schweitzer). A particular source on the basis of which Sedakova philosophizes is the Holy Scripture. She perceives the issue of freedom primarily in the poetic, moral (as the human condition) and eschatological perspective.
RU
В статье рассматриваются рассуждения Ольги Седаковой на тему свободы, помещенные в ее эссеистических текстах. Используется интертекстуальный метод анализа текстов. Смысл и ценность свободы в жизни человека эссеистка толкует, опираясь на «чужое слово». В анализируемых текстах появляются интертекстуальные связи и отношения с другими текстами русской (А. Пушкин, А. Блок, О. Мандельштам, М. Петровых, Б. Пастернак, И. Бродский, Д. Пригов, С. Аверинцев) и европейской (Данте, У. Шекспир, И. Гете, П. Элюар, А. Швейцер) культуры. Особым источником, на основе которого философствует Седакова, является Священное Писание. Проблема свободы видится поэтессой прежде всего в поэтическом, моральном (как положение человечества) и эсхатологическом аспектах.
EN
The article dwells on the creative reception of Osip Mandelshtam in the texts of Anna Gerasimova. Anna Georgievna Gerasimova is a translator, poet, author of the first dissertation in Russia devoted to the work of the OBERIU writers, and rock musician (stage and pen name: Umka). The analysis shows that the reception of Mandelshtam’s poetry in Umka’s work becomes particularly vivid when it is not limited to separate lexical or rhythmic insertions from his texts, but when Gerasimova produces a form which as a whole accumulates Mandelshtam’s artistic experience.
RU
Статья посвящена анализу творческой рецепции О. Мандельштама в текстах Анны Герасимовой. Анна Георгиевна Герасимова – переводчик, поэт, автор первой в России диссертации по творчеству обэриутов, рок-музыкант (сценический и литературный псевдоним Умка). Как показал анализ, особенно ярко рецепция мандельштамовской поэзии в текстах Умки проявлена в тех случаях, когда обнаруживаются не отдельные лексические или ритмические «вкрапления» из его текстов, но всё стихотворение оказывается формой, аккумулирующей художественный опыт О. Мандельштама.
EN
The purpose of the study is to characterize the isomorphism of metaphorics and intertextuality and to identify concrete linguistic forms of intertextual metaphors, represented in the language of Russian and Belarusian poetry, mainly of the 20th century. Based on the works of domestic and foreign scientists, the problem of intertextual and intercultural poetic interaction is investigated. The isomorphism of metaphorics and intertextuality leads to the closest union of these two phenomena; metaphors dialogizing in poetic speech undergo certain structural and semantic changes both within the language of one national literature and in the interaction of different national literary and poetic traditions. The research methods are structural-functional, component, contextual and oppositional analysis. The results of the study. The effect of the tropeic mechanism beyond the source text is revealed. Various methods of linguistic realization of intertext dialogue in Russian and Belarusian poetry at the level of the trope (continuation, branching of the metaphorical image, its denial, etc.) are identified and systematized. Conclusions, research prospects. The conclusion highlights the unity of the literary and cultural continuum, within which both traditional and unique, individually authored metaphorical tropes of Russian and Belarusian poets are dialogized. The active interaction of metaphorics and intertextuality is largely explained by their isomorphism. The proposed approach can serve as a working model for the study of other elements of the figurative structure of a poetic text as figurants of an intertext dialogue.
RU
Цель исследования – охарактеризовать изоморфизм метафорики и интертекстуальности, выявить конкретно-языковые формы воплощения интертекстуальных метафор, представленные в языке русской и белорусской поэзии преимущественно ХХ века. С опорой на труды отечественных и зарубежных учeных освещается проблема межтекстового и межкультурного поэтического взаимодействия. Изоморфизм метафорики и интертекстуальности ведeт к теснейшему союзу этих двух феноменов; диалогизирующие в поэтической речи метафоры претерпевают те или иные структурно-смысловые изменения как в пределах языка одной национальной литературы, так и во взаимодействии разных национальных литературно-поэтических традиций. Методы исследования – структурно-функциональный, компонентный, контекстный и оппозитивный анализ. Результаты исследования. Раскрывается действие тропеического механизма за пределами текста-источника. Выявлены и систематизированы разнообразные приeмы языковой реализации интертекстового диалога в русской и белорусской поэзии на уровне тропа (продолжение, разветвление метафорического образа, его отрицание и др.). Выводы, перспективы исследования. Сделан вывод о единстве литературно-культурного континуума, в пределах которого диалогизируют как традиционные, так и уникальные, индивидуально-авторские метафорические тропы русских и белорусских поэтов. Активное взаимодействие метафорики и интертекстуальности во многом объясняется их изоморфизмом. Предложенный подход может служить рабочей моделью для исследования иных элементов образной структуры поэтического текста как фигурантов интертекстового диалога.
EN
The article is devoted to an important aspect of modern aesthetics – intertextuality, which is discussed on the example of film adaptations of Russian classics. Adaptation is considered in the framework of literary-scientific reflection on “translating” verbal text for the audiovisual channel. Procedures connected with intertextuality and game-based technologies are subjected to interpretation in the context of contemporary cinema’s avant-garde artistic searches.
RU
Статья посвящена важному аспекту современной эстетики – интертекстуальности, которая обсуждается на примере экранизации классики. Экранизация рассматривается в русле научного осмысления литературоведением «перевода» вербального текста в аудиовизуальный ряд. В контексте авангардных поисков современного кинематографа как синтеза искусств интерпретируются приемы интертекстуальности и игровых технологий.
EN
The article presents a manifold function of bilingualism in the works of Russian emigration writers and thinkers in Paris. The phenomenon of bilingualism and the role of someone else’s word are considered contextually, in connection with the Russian intellectual elite’s orientation towards the dialogue with French culture as part of Le Studio Franco-Russe. Examples of the occurrence of someone else’s/foreign word (including aphorisms) as a semantic subtext activator are analysed and interpreted in philosophical texts (N. Bierdiaev, V. Lossky) and in literary ones of the Nobel prize winner I. Bunin and G. Gazdanov, connected with “existential tradition”. The subject of detailed investigation is the sense-generating function of a quote in French from Stendhal’s Le Rouge et le Noir in Gazdanov’s short story Счастье, which activates the overt or covert presence of the anthropological concept of happiness known in European culture (Pascal, Saint Augustine). Other intertextual traces are also found, making references to the European reflection on two types of cognition – on the value of feelings and emotions in cognizing the world and in interpersonal relations (Nietzsche, Jung).
PL
Celem artykułu było podjęcie namysłu nad motywacją i funkcją bilingwizmu w tekstach przedstawicieli rosyjskiej diaspory w Paryżu. Fenomen bilingwizmu rozpatrywany jest kontekstualnie, w powiązaniu z problemem kontaktów międzykulturowych, z orientacją na dialog i wymianę wartości, która znalazła wyraz w ramach Le Studio Franco-Russe. Interpretacji poddano wybrane przykłady bilingwizmu i intertekstualności w: (1) tekstach filozoficznych: w książce N. Bierdiajewa z 1927 r. oraz szkicu W. Łosskiego z 1956 r., w którym chwyt dwujęzyczności służy konfrontacji dwóch odmiennych poglądów na naród rosyjski; (2) tekstach artystycznych – w opowiadaniu noblisty I. Bunina W Paryżu (funkcja powiedzeń francuskojęzycznych, wyrażających dystans bohatera wobec swojego doświadczenia egzystencjalnego) oraz w twórczości G. Gazdanowa. Analizie poddano przykłady bilingwizmu w powieści Wieczór u Claire jako strategii pisarskiej uruchamiającej podtekst semantyczny (obraz świata zakorzeniony w języku) oraz sprawczą funkcję obcego słowa. Przedmiotem szczególnej uwagi uczyniono cytat z powieści Stendhala Czerwone i czarne dwukrotnie pojawiający się w opowiadaniu Gazdanowa Schastie. Stwierdzono, że intertekstualność jawna i ukryta służy tu uobecnianiu cudzego konceptu antropologicznego, przywołującego europejską tradycję myślenia o szczęściu (św. Augustyn, Pascal), jak również waloryzacji dwóch typów poznania (dychotomia: intelekt – uczucie, odsyłająca do refleksji Nietzschego i Junga).
RU
Цель статьи – постановка вопроса о мотивировке и функциях двуязычия в текстах представителей русской эмиграции в Париже. Феномен билингвизма рассматривается контекстуально и соотносится с проблемой межкультурных контактов и воздействий – с установкой на диалог и обмен ценностей, нашедших подтверждение в рамках Le Studio Franco-Russe. Анализируются и подвергаются интерпретации выбранные примеры билингвизма и интертекстуальности (1) в философских текстах: в книге Н. Бердяева 1927 г., где цитатность и ориентация на иноязычное связывается со стратегией приобщения и расширения чужой мысли, а также в очерке В. Лосского, в котором диалогически сопоставляются две точки зрения на русский народ; (2) в художественных текстах: в рассказе нобелианта И. Бунина В Париже (встраивание французских поговорок для выражения дистанции к «своему» как «чужому» и осмысления экзистенциального опыта героя) и в творчестве Г. Газданова (Вечер у Клэр, Счастье, Ночные дороги). Дается обоснование писательской ориентации на французский язык – соприкосновение с неизвестным (с Иным) и открывание новых форм познания и выражения. Предметом истолкования становится функция повторяющейся французскоязычной цитаты из Le Rouge et le Noir Стендаля в рассказе Газданова Счастье. Интертекстуальность («код уже читанного») интерпретируется как причастность к чужому антропологическому концепту (идея счастья). Это подтверждается анализом тропологического языка произведения и символического поля дихотомии: интеллектуальное познание – познание чувством, отсылающей к философемам Паскаля, Ницше и Юнга.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.