Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: фортификационные сооружения

Sort By:

Limit search:

Ampurdán (1659–1690) – studium strategii obronnej Hiszpanii względem Francji w epoce Ludwika XIV

100%

de la Fuente de Pablo P.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

2020

vol. XXI (LXXII)

issue 4 (274)

10-41

The main aim of this work is to present the strategic problem of creating a new defense system, protecting the main route from France to Spain, and pointing out that that decisions on defense strategy made in a given country are not always the result of choosing the most logical solution but in many cases depend on internal conflicts and the characteristics of the chain of command. Disagreements between people who occupy different ranks in the military hierarchy and the constant changes in command posts, resulting from the influx of new officers, are an additional factor that makes such decisions difficult. The lack of clear criteria for strategy and continuation of the adopted line of action leads to the search for alternative solutions to the same problem. As a result, the problem remains unresolved. This article allows us to see how a lack of initiative during the period in question led to a situation where during the four conflicts that took place between Spain and France at that time (the War of Devolution, 1667–1668; the Franco-Dutch War, 1673–1678; the War of the Reunions, 1683–1684 and the War of the League of Augsburg, 1689–1697), the French troops invaded Spain crossing the undefended border at Ampurdán.

Основная цель этой работы–представить стратегическую проблему создания новой системы обороны, защищающей основной маршрут, ведущий из Франции в Испанию, и показать, что решения относительно стратегии обороны, принятые в данной стране, не всегда являются результатом логического выбора, а во многих случаях даже зависят от внутренних конфликтов и характеристик конкретной цепочки командования. Разногласия между людьми, занимающими различные должности в военной иерархии, а также постоянные изменения на руководящих постах в результате притока новых офицеров являются дополнительным фактором, усложняющих принятие таких решений. Отсутствие четких критериев относительно стратегии и продолжения принятой линии поведения приводит к поиску альтернативных решений той же проблемы, в результате чего она остается нерешенной. Данная статья позволяет увидеть, что отсутствие инициативы в рассматриваемый период привело к ситуации, когда во время четырех конфликтов, имевших место в то время между Испанией и Францией (война за передачу полномочий, 1667–1668 гг.; война между Францией и коалицией, 1673–1678 гг.; война воссоединения, 1683–1684 гг. и война Франции с Аугсбургской лигой 1689–1697 гг.), французские войска вторглись в Испанию, перейдя незащищенную границу в Эмпорде.

Głównym celem tej pracy jest przedstawienie problemu strategicznego, jakim było stworzenie nowego systemu obrony, chroniącego główny szlak prowadzący z Francji do Hiszpanii, oraz ukazanie, że decyzje dotyczące strategii obronnej, podejmowane w danym kraju, nie zawsze są efektem wyboru najbardziej logicznego rozwiązania, lecz w wielu przypadkach są uzależnione od konfliktów wewnętrznych oraz cech charakteryzujących dany łańcuch dowodzenia. Niesnaski pomiędzy osobami, które zajmują poszczególne stopnie w hierarchii wojskowej, oraz ciągłe zmiany na stanowiskach dowódczych, wynikające z napływu nowych oficerów, stanowią dodatkowy czynnik, który utrudnia podejmowanie takich decyzji. Brak jasnych kryteriów dotyczących strategii oraz kontynuacji przyjętej linii działania prowadzi do poszukiwania alternatywnych rozwiązań tego samego problemu. W efekcie problem ten pozostaje nierozwiązany. Niniejszy artykuł pozwala zobaczyć, iż brak inicjatywy w omawianym okresie doprowadził do sytuacji, w której podczas czterech konfliktów, do jakich doszło w tym czasie między Hiszpanią a Francją (wojna dewolucyjna, 1667–1668; wojną Francji z koalicją, 1673–1678; reuniony, 1683–1684 oraz wojna Francji z Ligą Augsburską 1689–1697) wojska francuskie najechały Hiszpanię, przekraczając niebronioną granicę w Ampurdán.

Plany odtworzenia fortyfikacji Wrocławia z lat 1807–1830

100%

Podruczny G., Wichrowski M.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

2021

vol. XXII (LXXIII)

issue 2 (276)

49-86

The content of the article follows the process of designing the reconstruction of Wrocław’s fortifications between the years 1807–1830. The starting point for the authors consists of a detailed description of the state of preservation of the old fortifications after the completion of the demolition process by the French in 1807. This description is based on material held in the Geheimes Staatsarchiv in Berlin. The main content of the text comprises a presentation of ideas and concepts concerning the reconstruction of the fortifications. The concepts contained in several documents produced between 1807–1824 and in four drawing projects conducted between 1820–1830 have survived to this day. A number of individuals were involved in the discussion regarding the possible shape of the rebuilt fortifications, including the following officers: Grawert, Rode, Pullet, Harroy, Boyen, Grolman, Liebenroth and Schubert. The authors present an overview of the discussions and projects, the only trace of which is the moat around the Old Town that exists to this day, and on its back, a rebuilt and partially preserved promenade, that served at a time a terrain reserve for the provisional reconstruction of the fortifications.

Цель данной статьи – проследить процесс проектирования реконструкции фортификационных сооружений Вроцлава в 1807–1830 гг. Отправной точкой для авторов является подробное описание состояния сохранности старых сооружений после завершения их сноса французами в 1807 г. Это описание основано на архивах берлинского ресурса Geheimes Staatsarchiv. Текст статьи содержит изложение идей и концепций реконструкции фортификационных сооружений. Концепции, содержащиеся в нескольких документах, созданных в 1807–1824 гг., и в четырех чертежах 1820–1830 гг., сохранились до наших дней. Около дюжины человек участвовали в обсуждении возможной формы восстановленных сооружений, включая офицеров: Граверта, Роде, Пуллета, Харроя, Бойена, Грольмана, Либенрота и Шуберта. Авторы статьи представили обсуждение проектов и дискуссии, одним из следов которых является ров вокруг Старого города, существующий до сих пор, а также построенный и частично сохранившийся за этим ровом променад, являющийся территориальным резервом для временной реконструкции фортификационных сооружений.

Treścią artykułu jest prześledzenie procesu projektowania odbudowy fortyfikacji Wrocławia w latach 1807–1830. Punktem wyjścia dla autorów jest dokładny opis stanu zachowania starych fortyfikacji po zakończeniu procesu ich rozbiórki przez Francuzów w 1807 r. Opis ten bazuje na archiwaliach z zasobu berlińskiego Geheimes Staatsarchiv. Zasadniczą treścią tekstu jest prezentacja pomysłów i koncepcji na odbudowę fortyfikacji. Do dziś przetrwały koncepcje ujęte w kilku dokumentach powstałych w latach 1807–1824 oraz w czterech rysunkowych projektach z lat 1820–1830. W dyskusję nad możliwym kształtem odbudowanych fortyfikacji zaangażowanych było kilkanaście osób, w tym oficerowie: Grawert, Rode, Pullet, Harroy, Boyen, Grolman, Liebenroth i Schubert. Autorzy przedstawili omówienie projektów i dyskusji, po których jedynym śladem jest istniejąca do dziś fosa wokół Starego Miasta i zrealizowana oraz częściowo zachowana na jej zapleczu promenada, będąca wówczas rezerwą terenową dla prowizorycznego odtworzenia fortyfikacji.

Refine search results

2 Przegląd Historyczno-Wojskowy

1 Podruczny G.

1 Wichrowski M.

1 de la Fuente de Pablo P.

1 2021

1 2020

Search results

Ampurdán (1659–1690) – studium strategii obronnej Hiszpanii względem Francji w epoce Ludwika XIV

Plany odtworzenia fortyfikacji Wrocławia z lat 1807–1830