Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Afryka Rzymska
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Męczennicy Kościoła donatystów

100%
Myszor W.
Vox Patrum
|
2000
|
vol. 38
449-456
EN
Die Donatisten gingen aus der Verfolgung in der Zeit Diokletians ais Kirche der Martyrer. Als sie in der Zeit des Konstantins und der Nachfolger weiter verfolgt wurden, blieben die innerkirchlichen Unionsbestregungen erfolglos. Die donatistische Theologen haben sich auf die afrikanische Tradition von Tertullian und Cyprian berufen, auch wenn es um die Taufe und die Kirchenzugehórigkeit einging. Die theologische Abwertung des Martyrium in der donatistische Kirche Snden wir in beruhmten Satz des Augustinus: „martyrem non facit poena sed causa". Augustinus hat damit auch den Prinzip der afrikanischen Theologie angenommen: „extra ecclesiam nulla salus sc. Nullum martyrium" entsprechend „causa mała" non fecit martyrem.
2
Publication available in full text mode
Content available

Synody w Afryce Prokonsularnej III wieku jako przejaw kolegialności biskupów w świetle Kanonów synodalnych i Listów św. Cypriana z Kartaginy

100%
Strękowski S.
Vox Patrum
|
2019
|
vol. 72
97-120
EN
In the mid-third century, Thascius Caecilius Cyprianus, a wealthy and educated man, was elected bishop of Carthage in proconsular Africa. During the persecution ordered by Emperor Decius, the faith of many people was put to the test. Disciplinary and administrative divisions arose in the Christian community. St. Cyprian appealed to the old tradition cultivated not only in the Church of proconsular Africa, but also in other provinces of the universal Church, which was the convening of synods in order to solve together pastoral problems. During the time of sitting on the episcopal capital in Carthage, a total of 7 synods were convened, whose participants took their stand on the schism of Felicissimus and Novatian, and on the return to the church community of persons who were subject to the decree of Decius by making idolaters, the validity of baptism by heretics and baptism children. This study is an attempt to show the important role of synods in shaping the collegiality of bishops in proconsular Africa in the mid-third century in the context of concern for the unity of the Church.
PL
W połowie III wieku biskupem Kartaginy w Afryce prokonsularnej został wybrany Thascius Caecilius Cyprianus, człowiek zamożny i wykształcony. W czasie prześladowań zarządzonych przez cesarza Decjusza wiara wielu osób została poddana ciężkiej próbie. We wspólnocie chrześcijan powstały podziały na tle dyscyplinarnym i administracyjnym. Św. Cyprian odwołał się do starej tradycji pielęgnowanej nie tylko w Kościele Afryki prokonsularnej, lecz także w innych prowincjach Kościoła powszechnego, którym było zwoływanie synodów w celu wspólnego rozwiązywania powstałych problemów duszpasterskich. W czasach zasiadania na stolicy biskupiej w Kartaginie w sumie zostało zwołanych 7 synodów, których uczestnicy zajęli swoje stanowisko wobec schizm Felicissimusa i Nowacjana oraz w sprawie powrotu do wspólnoty kościelnej osób, które uległy nakazom edyktu Decjusza dokonując ofiar bałwochwalczych, ważności chrztu udzielanego przez heretyków oraz chrztu dzieci. Niniejsze opracowanie jest próbą ukazania ważnej roli synodów kształtowaniu kolegialności biskupów w Afryce prokonsularnej w połowie III wieku w kontekście troski o jedność Kościoła. Lecz z drugiej strony ukazuje prawdę, że nie wszystkie uchwały synodów w Kartaginie współtworzyły doktrynę Kościoła.
3
Publication available in full text mode
Content available

Postawa chrześcijan Afryki Rzymskiej podczas aresztowania i uwięzienia

80%
Derdziuk E.
Vox Patrum
|
1984
|
vol. 6
81-100
EN
Der Artikel stutzt sich auf Informationen aus den Afrikanischen Akten und Martyrerpassionen und besteht pitel aus vier Kapiteln.
4
Publication available in full text mode
Content available

Czy cesarz Konstantyn Wielki zabiegał o kompromis z donatystami?

80%
Bralewski S.
Vox Patrum
|
2000
|
vol. 38
427-448
FR
Constantin, au cours du conflit entre Cecilien, l'eveque de Carthage, et les donatistes est toujours reste trees critique envers ces derniers. Il a pris parti pour l'eveque et ses allies de 313 jusqu'a la fin de son regne.
5
Publication available in full text mode
Content available

Życie gospodarczo-społeczne w klasztorach w Afryce Północnej w świetle wybranych pism św. Augustyna

80%
Kołosowski T.
Vox Patrum
|
2019
|
vol. 71
327-350
EN
The article describes in the background the monastic activity of Augustine and in the light of his chosen writings the problem concerning of economic and social life in cloisters in Roman Africa. The author describes the part of Augustine in the development of the monachism in Northern Africa , the social structure of cloisters, the place and role of the work in the life of cenobites of clergymen and secular and matters of the property and the management with the monastic fortune.
PL
Artykuł przedstawia na tle działalności monastycznej Augustyna i w świetle jego wybranych pism zagadnienia dotyczące życia gospodarczego i społecznego w klasztorach w Afryce Rzymskiej. Autor przedstawia rolę Augustyna w rozwoju cenobityzmu w Afryce Północnej, strukturę społeczną klasztorów, miejsce i rolę pracy w życiu cenobitów duchownych i świeckich oraz kwestie własności i zarządzania majątkiem klasztornym.
6
Publication available in full text mode
Content available

Augustyn z Hippony, Listy 128-129 [do Marcelina]

80%
Kołosowski T.
Vox Patrum
|
2019
|
vol. 72
271-294
PL
Przekład z języka łacińskiego znajdujących się w zbiorze korespondencji św. Augustyna dwu listów: 128 i 129 na język polski opatrzony przypisami i wstępem. 
7
Publication available in full text mode
Content available

Symbolika eklezjalna Jerozolimy a polemika antydonatystyczna w Afryce Rzymskiej

71%
Paczkowski M. C.
Vox Patrum
|
2019
|
vol. 72
171-202
EN
The presented article analyses to which extent the African authors had got used of the image of Jerusalem in the period of their polemic with the Donatists. It is well known that one of the focal points of the Donatist controversy concerned ecclesiology. There is a great number of Church’s images occurring in the works of Christian authors, but it seems that a symbol of Jerusalem is however predominant. The city of God, an image of the Church, revealed itself as an earthly and celestial reality, including both the historical sphere and transcendence. Already in the process of forming ecclesiology in Nord Africa had a particular physiognomy with elements assimilated and altered by the Donatist sect. The reflections of Tyconius and Optatus of Milevi took on considerable significance and stood at the origin of catholic’s inspiration and argumentation. St. Augustine of Hippo placed the conflict with the Donatists not only on the practical and disciplinary context but above all on the doctrinal level. His ecclesiology proved to be coherent and compact. The bishop of Hippo found his basis on the biblical level and the traditional doctrine. In the anti-Donatist literature, it can be observed a certain predilection for a particular set of scriptural quotations used by various authors as an argument and as an illustration to support the thought concerning the universality of the Church. The topic of Jerusalem played here the crucial role.
PL
Prezentowany artykuł przedstawia, w jakim zakresie chrześcijańscy pisarze rzymskiej Afryki posługiwali się metaforą Jerozolimy w trakcie prowadzenia polemiki z donatystami. Wiadomo, że kluczowym punktem w tej dyskusji była kwestia eklezjologiczna. Niewątpliwie w literaturze patrystycznej pojawiało się wiele figur Kościoła, lecz wydaje się, że symbol Jerozolimy cieszył się największą popularnością. Miasto Boże, jako obraz Kościoła, jawiło się w swojej ziemskiej i niebiańskiej rzeczywistości. Zawierało w sobie zarówno sferę historyczną jak i transcendentną. W procesie swojego formowania się w północnej Afryce eklezjologia nabierała specyficznych rysów. Były to elementy, które donatyści często przyswajali sobie i dostosowywali do swoich przekonań. Refleksje Tykoniusza i Optata z Milewy nabrały w tym kontekście szczególnego znaczenia. W pewnym sensie stanęły one u początków katolickiej wizji niektórych prawd o Kościele. W swojej argumentacji natomiast św. Augustyn z Hippony umieścił konflikt z donatystami nie tylko na płaszczyźnie praktycznej czy dyscyplinarnej, ale przede wszystkim na poziomie doktrynalnym. Eklezjologia biskupa Hippony ma zwarty i konsekwentny charakter. Ten wielki Ojciec Kościoła osadził swoją refleksję na fundamencie biblijnym i prawowierności doktryny. W literaturze antydonatystycznej można zauważyć pewne preferencje, jeśli chodzi o wybór świadectw biblijnych stosowanych przez różnych autorów jako argumenty lub ilustracje nauczania o powszechności Kościoła. Konkretny i duchowy obraz Jerozolimy odgrywał tutaj kluczową rolę.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.