Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Amereida
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Doświadczenie poetyckie Zachodu w Nowym Świecie

100%
Sanfuentes M. F.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
99-105
PL
W Chile pod koniec pierwszej połowy XX wieku architektura w środowisku uniwersyteckim przyjęła idee awangardy i europejskiego modernizmu, co prowadziło do powstawania utopijnych, ale możliwych do zastosowania w praktyce programów i modeli edukacyjnych. Poezja stała się w nich językiem nadającym kierunek działaniom zawodowym. W przypadku Szkoły i Instytutu Architektury Uniwersytetu Katolickiego w Valparaíso, od 1952 roku do dziś, autor wskazuje na całość fundujących idei, które dały początek nowemu i nieznanemu sposobowi pojmowania architektury i dizajnu, wraz z wizją Ameryki i jej pojawienia się w poemacie Amereida oraz zbudowaniem Miasta Otwartego, które scala w jedną rzeczywistość życie, pracę i studia. Dzięki tym faktom jako „doświadczeniu poetyckiemu” ujawnia się pewna modalność bytu amerykańskiego, który – stojąc naprzeciw idei Zachodu, Europy i „znaleziska” Nowego Świata – jest przeszywany własnym nieznanym.
EN
At the end of the first half of the twentieth century architecture in the Chilean academic milieu accepted the idea of the avantgarde and European Modernism, which resulted in the emergence of utopian, albeit applicable in practice, educational programmes and models. Within them poetry became a language that steers professional undertakings. In the case of the School and Institute of Architecture at the Pontifical Catholic University of Valparaíso from 1952 to this day, the author indicates the founding conception ideas, which granted a beginning to a new and unfamiliar way of comprehending architecture and design, together with a vision of America and its appearance in the poem: Amereida and the construction of Open City, merging life, work, and studies into a single whole. Those facts conceived as a “poetic experience” reveal a certain modality of American existence, which – contrary to the ideas of the West, Europe, and the “discovery” of the New World – is penetrated by an unknown of its own.
2
Content available remote

Miasto Otwarte jest miejscem oporu. Z Victorią Jolly Mujicą i Sebastianem de Larraecheą rozmawia Magdalena Barbaruk

100%
Jolly Mujica V., de Larraechea S., Barbaruk M.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
149-151
PL
Zapis rozmowy Victorią Jolly Mujicą i Sebastianem de Larraechea przeprowadzony przez Magdalenę Barbaruk w Mieście Otwartym (Chile) 13 listopada 2019 roku. Jej wątkiem dominującym jest pytanie o to, jaki charakter powinna mieć wspólnota „pracy, studiów i życia”, która zamieszkuje od 1970 roku w Mieście Otwartym. Jako jego mieszkańcy, a zarazem twórcy sztuki niezwiązani z Escuela de Arquitectura y Diseño PUCV, przy której powstało Ciudad Abierta, wnoszą do dyskursu o Mieście perspektywę polityczną, ekonomiczną i genderową. Przedstawiciele czwartego pokolenia Miasta Otwartego artykułują rosnące napięcie w funkcjonowaniu tego miejsca: z jednej strony traktuje się je jako kampus Escuela de Arquitectura y Diseño, z drugiej, rośnie sprzeciw wobec tej sytuacji, żąda się dla niego własnej historii.
EN
Recorded conversation conducted by Victoria Jolly Mujica, Sebastian de Larraechea, and Magdalena Barbaruk in Open City (Chile) on 13 November 2019. The prime motif is a question about the sort of character appropriate for a community of “work, studies and life”, which since 1970 resides in Open City. In their capacity as its inhabitants and, at the same time, as artists not connected with Escuela de Arquitectura y Diseño PUCV (School of Architecture and Design at the Pontifical Catholic University of Valparaíso), in whose vicinity Ciudad Abierta was created, the interlocutors introduce into the discourse a political, economic, and gender perspective. Representatives of the fourth generation of Ciudad Abierta articulate growing tension within the functioning of the site in question: on the one hand, they treat it as the campus of Escuela de Arquitectura y Diseño, and, on the other hand, they protest against this situation and demand a separate history of the City.
3
Content available remote

Filozofowie Amereidy. Z Javierem Correą rozmawia Magdalena Barbaruk

100%
Correa J.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
113-114
PL
Rozmowa z Javierem Correą przeprowadzona przez Magdalenę Barbaruk w Santiago de Chile w listopadzie 2019 roku, której tematem jest związek Amereidy z filozofią Martina Heideggera (idea Amereidy tworzyła się w odniesieniu do frazy Hölderlina „poetycko zamieszkuje człowiek”, której ważnej interpretacji dokonał Heidegger). Wpływ Heideggera na Amereidę dokonał się za pośrednictwem francuskich filozofów François Fediera i Michela Deguy, kluczowych bohaterów zrealizowanego przez Correę filmu dokumentalnego Amereida. Sólo las huellas descubren el mar. Correa komentuje istotę napięcia między dawnymi towarzyszami wyprawy travesía de Amereida oraz możliwe powody negowania wpływu Heideggera na Amereidę (koncepcje Godofredo Iommiego) przez Fédiera.
EN
The presented conversation, which took place in Santiago de Chile in November 2019, concerned ties between Amereida and the philosophy of Martin Heidegger (the idea of Amereida emerged in reference to the phrase formulated by Hölderlin: “poetically man dwells upon this Earth”, whose prominent interpretation was that by Heidegger). The impact of Heidegger upon Amereida took place thanks to the intermediary of French philosophers: François Fédier and Michel Deguy, protagonists of Amereida. Sólo las huellas descubren el mar, the documentary film directed by Correa commenting on the essence of tension between former members of the travesía de Amereida expedition and the possible reasons for Fédier negating Heidegger’s impact upon Amereida (conceptions devised by Godofredo Iommi).
4
Content available remote

Zabroniona funkcja języka: przypadek Amereidy

100%
Barbaruk M.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2018
|
vol. 72
|
issue 1-2(320-321)
PL
Motywem przewodnim analizy Amereidy, fenomenu uznawanego za jedno z najbardziej interesujących zjawisk we współczesnej kulturze Ameryki Łacińskiej, utożsamianym przede wszystkim z awangardową architekturą „Szkoły z Valparaíso” i powstałym w 1971 roku Miastem Otwartym, w których fundamentem obiektów architektonicznych są akty poetyckie (phalànes), jest pytanie o rolę, jaką w ich powstaniu odegrała podróż literacka tzw. Travesía. Zrealizowaną w 1965 roku przez dziesięcioosobową grupę podróż określano jako „mityczną”, „fundacyjną”, „nowy akt założenia Ameryki”. Autorka pyta o skuteczność podróży literackich w sferze kultury, zależność dekolonizacji do europejskiego dziedzictwa, ambiwalencję działań utopijnych w Mieście Otwartym za czasów dyktatury Pinocheta, ograniczenia mediów zapośredniczających podróż (poemat, dziennik, fotografia). Ramą dla rozważań jest refleksja nad nowym odczytaniem poetyki Mallarmégo, w którym ograniczone działanie języka – rozumiane jako „L’action restreinte” – nie wyklucza polityczności poezji. Pomimo tej interpretacji a także faktu, iż twórczość francuskiego poety stanowiła dla Amereidy źródło istotnej inspiracji, zestawienie obu językowych utopii pozwala wydobyć istotną różnicę w ograniczeniach działania poetyckiego.
EN
The leitmotif of this analysis of Amereida, a phenomenon recognised to be one of the most interesting in contemporary Latin American culture and identified predominantly with the avant-garde architecture of the “Valparaiso School” and the Open City, created in 1971, in which the foundation of multicultural objects is composed of poetic acts (phalànes), is a question about the part played in their emergence by a literary journey, the so-called Travesía. This journey conducted in 1965 by a group composed of ten persons was described as ”mythical”, “foundation-like” and “a new act of founding America”. The author enquires about the effectiveness of literary journeys within the domain of culture, the dependence of decolonisation upon the European heritage, and the ambivalence of utopian undertakings in the Open City at the time of the Pinochet dictatorship, as well as the limitation of media mediating in the journey (poem, diary, photograph). The framework of the reflections is composed of deliberations concerning a new deciphering of the poetics of Mallarmé, in which the restricted impact of language – comprehended as L’action restreinte – does not exclude the political qualities of poetry. Despite such an interpretation and the fact that for Amereida the oeuvre of the French poet comprised a source of essential inspiration, a juxtaposition of both utopias makes it possible to extract the principal difference in the limitations of poetic activity.
5
Content available remote

Trzy chwile

100%
Iommi G.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
143-148
PL
Tekst Iommiego w kinematograficznej poetyce relacjonuje moment założenia Ciudad Abierta de Amereida, w skrócie Miasta Otwartego, na terenach leżących 25 km na północ od Valparaíso (Ritoque). Ufundowano je 20 marca 1970 roku w czterech aktach poetyckich, które „otworzyły” i zakreśliły jego przestrzeń. Data została wybrana celowo: było to dwusetlecie urodzin Friedricha Hölderlina, autora frazy „poetycko zamieszkuje człowiek”.
EN
This text depicts, in cinematographic poetics, the moment of the establishment of La Ciudad Abierta de Amereida, known in its abbreviated version as Open City, located 25 kms north of Valparaíso (Ritoque) and founded on 20 March 1970 in four poetic acts, which “opened” and outlined its space. The date was chosen intentionally: it marks the 200th anniversary of the birth of Friedrich Hölderlin, author of the phrase: “poetically man dwells upon this Earth”.
6
Content available remote

Amereida, tom pierwszy

100%
Amereida
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
133-142
PL
Publikowany fragment poematu Amereida (Amereida, volumen 1) został wydany w 1967 roku w Chile (Valparaíso). Stanowi on poetycki manifest grupy, która uformowała się wokół Godofredo Iommiego i Alberta Cruza. Powstał po wyprawie przez amerykańskie „morze wewnętrzne” w 1965 roku. Napisany został zbiorowo przez uczestników travesía, ale ostateczną postać nadał mu Iommi. W polskim przekładzie, którego dokonała Justyna Cecylia Nowicka, nie został zachowany ścisły wizualny skład typograficzny poematu (pozostawione puste strony, odstępy między interliniami, mapy etc.), autorka podążała przede wszystkim za znaczeniem.
EN
The published fragment of the Amereida poem (Amereida, volumen 1), issued in 1967 in Chile (Valparaíso), constitutes a poetic manifesto of a group that formed around Godofredo Iommi and Alberto Cruz. The poem – the outcome of an expedition across the American “inner sea” in 1965 – was written by all the participants of travesía, although its ultimate form was granted by Iommi. The translation into Polish by Justyna Cecylia Nowicka does not preserve the exact visual typographic composition (retained blank pages, spacing, maps, etc.) since the author predominantly pursued meaning.
7
Content available remote

Grupa Amereidy: Dziennik

100%
Amereida
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
115-127
PL
Tekst dziennika wyprawy tzw. travesía de Amereida został opublikowany w 1986 roku w apendyksie do poematu Amereida, volumen segundo. Autorem większości opublikowanego tekstu był Claudio Girola, lecz w przygotowaniu publikacji zostały uwzględnione zapiski pozostałych uczestników wyprawy. Grupa, która zebrała się 30 lipca 1965 roku w Punta Arenas, składała się z architektów, poetów, filozofów i rzeźbiarzy pochodzących z Chile, Argentyny, Francji, Anglii i Panamy (Godofredo Iommi, Alberto Cruz, Fabio Cruz i Claudio Girola, François Fédier, Michel Deguy, Edison Simons, Jonathan Boulting, Henri Tronquoy i Jorge Pérez-Román). Ich celem było dotarcie do „nowej stolicy poetyckiej” Ameryki Południowej, czyli Santa Cruz de la Sierra (Boliwia). W zaprezentowanym wyborze zapoznać się można zarówno ze sposobem realizacji aktów poetyckich, dyskusjami nad sensem przeprawy, jak i zapisem codziennych trudów podróży. Chronologicznie fragmenty odpowiadają w głównej mierze początkowi wyprawy (trasa Punta Arenas–Puerto Natales i z powrotem) oraz jej końcowi, który miał wbrew ich woli miejsce w boliwijskiim mieście Tarija (podejrzana o współpracę z ukrywającym się w dżungli Che Guevarą grupa zaczęła być kontrolowana przez wojsko, skończyła się wolność wybierania trasy i organizowania aktów).
EN
The travesía de Amereida travel-log was published in 1986 in an appendix to the poem: Amereida, volumen segundo. The author of a major part of the contents was Claudio Girola, although preparations of the publication took into account also notes made by remaining participants of the expedition. This group, which on 30 July 1965 gathered in Punta Arenas, was composed of architects, poets, philosophers, and sculptors from Chile, Argentina, France, the United Kingdom and Panama (Godofredo Iommi, Alberto Cruz, Fabio Cruz and Claudio Girolle, François Fédier, Michel Deguy, Edison Simons, Jonathan Boulting, Henri Tronquoy and Jorge Pérez-Román). Their intention was to reach the “new poetry capital” of South America, i.e. Santa Cruz de la Sierra (Bolivia). The presented selection makes it possible to become acquainted both with the manner of realising poetic acts, discussions concerning the sense of the voyage, and an account of its daily travails. Chronologically, the fragments correspond mainly to the beginning of the expedition (Punta Arenas–Puerto Natales and back) and its end, which contrary to wishes took place in the Bolivian town of Tarija (in time, the group, suspected of collaborating with Che Guevara, who at the time was seeking refuge in the jungle, became controlled by the army and an end was put to an unhampered choice of the course and organisation of the acts).
8
Content available remote

Gra poety jest sposobem, w jaki rzeczy się zjawiają. Z François Fédierem rozmawia Magdalena Barbaruk

100%
Fédier F.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
106-112
PL
Zapis rozmowy z François Fédierem przeprowadzonej przez Magdalenę Barbaruk w Paryżu we wrześniu 2019 roku. Dotyczy heideggerowskich ram konceptualnych Amereidy, które kształtowały się podczas pobytu Iommiego w Europie (Paryżu, Monachium) w latach 60. XX wieku, travesía de Amereida, której Fédier był uczestnikiem, relacji między poezją a filozofią, a także relacji Edwarda Stachury z paryskim środowiskiem phalènes.
EN
Recorded conversation conducted by François Fédier and Magdalena Barbaruk in Paris in September 2019. Its topic pertains to the Heideggerian conceptual framework of Amereida, which assumed shape at the time of Iommi’s stay in Europe (Paris, Munich) in the 1960s, travesía de Amereida, in which Fédier participated, the relation between poetry and philosophy, as well as the association between Edward Stachura and the Parisian phalènes.
9
Content available remote

Ludzka Wersja Amereidy. Z Victorią Jolly Mujicą Rozmawia Magdalena Barbaruk

100%
Jolly Mujica V.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
128-132
PL
Rozmowa z Victorią Jolly Mujicą przeprowadzona przez Magdalenę Barbaruk w listopadzie 2019 roku, której głównym tematem jest nowa wizja mitycznej podróży przez Amerykę z 1965 roku (travesía de Amereida), która wyłoniła się w rezultacie pracy nad nieznanymi wcześniej fotografiami wyprawy i doprowadziła do szeroko zakrojonego projektu wystawienniczo-wydawniczego zrealizowanego przez Jolly, Javiera Correę i Sebastiana de Larraechea (wystawa La invención de un mar. Amereida 1965/2017, książka, film Amereida. Solo las heuellas descubren el mar).
EN
The prime theme of this interview with Victoria Jolly Mujica, carried out by Magdalena Barbaruk in November 2019, is a new vision of the 1965 mythical journey across America (travesía de Amereida). The vision in question emerged as the outcome of work involving previously unknown photographs of the expedition and resulted in an extensive exhibition-publication project realised by Victoria Jolly Mujica, Javier Correa, and Sebastian de Larraechea (exhibition: La invención de un mar. Amereida 1965/2017, book, film: Amereida. Sólo las huellas descubren el mar).
10
Content available remote

Noce Amereidy komentarze do dziennika „Travesía de Amereida”

80%
Barbaruk M.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2019
|
vol. 73
|
issue 3 (326)
146-154
PL
Autorka proponuje „czasownikowe” rozumienie słabości jako procesu, w którym wykuwa się tożsamość kulturowa. Wskazuje, że w euroamerykańskiej tradycji siła i słabość są ze sobą ściśle związane, „siła” zaanektowała „słabość” jako swoje narzędzie wyrazowe albo też siła jest uzależniona od pokonywania słabości, co widać dobrze w sposobie przedstawiania podróży Ernesta Guevary po Ameryce Południowej. Twierdzi, że słabość i wyrastające z niej praktyki mogą stać się podstawą „etyki słabości”, odrębnej „ramy pojęciowej” (Ch. Taylor). Powyższym teoretycznym uwagom służy analiza dziennika poetyckiej wyprawy Travesía de Amereida (1965, wyd. 1986), która miała na celu nowe, poetyckie, ufundowanie Ameryki.
EN
The author proposed a “verbal” comprehension of weakness as a process in which cultural identity comes into being. In doing so, she indicated that in Euro-American tradition strength and weakness remain closely connected, with “strength” annexing “weakness” as its instrument of expression, or else depends on overcoming weakness, shown so clearly in the depiction of Ernesto Guevara’s travels across South America. The author also claims that weakness and resultant practises could become a foundation for the “ethics of weakness”, a separate “immanent frame” (Ch. Taylor). An analysis of the diary of a poetic expedition: Travesía de Amereida (1965, published in 1986), whose purpose was a new poetic foundation of America, serves the above-presented theoretical remarks.
11
Content available remote

Zgodność z poezją

80%
Iommi G.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
92-98
PL
Zapis rozmowy Daniela Viala z Godofredo Iommim przeprowadzonej w 1999 roku, w której argentyński poeta opowiada o powstawaniu Amereidy, „Szkoły z Valparaiso”, Miasta Otwartego oraz o najważniejszych osobach tworzących tę tradycję.
EN
In this recorded conversation conducted in 1999 by Daniel Vial with Godofredo Iommi, the Argentinian poet talks about the origin of Amereida, the “Valparaíso School”, Open City, and the most prominent persons creating this tradition.
12
Content available remote

Amereida: ćwiczenia z polityki. Z Javierem Correą rozmawia Magdalena Barbaruk

80%
Correa J.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2020
|
vol. 74
|
issue 4 (331)
166-171
PL
Rozmowa z jednym z najbardziej interesujących i niezależnych badaczy fenomenu Amereidy przeprowadzona przez Magdalenę Barbaruk w Santiago de Chile w listopadzie 2019 roku w czasie tzw. przebudzenia Chile. Kontekst dokonującej się rewolty społecznej spowodował, że kluczową kwestią okazał się problem szeroko pojętej (a)polityczności tzw. Szkoły z Valparaíso i związanej z nią Amereidy. Powiązana z projektami utopijnymi autonomiczność została przez Correę zakwestionowana w obliczu coraz wyraźniejszej konieczności oporu. Miasto Otwarte staje się miejscem oporu innego niż za czasów dyktatury Augusta Pinocheta.
EN
This interview with one of the most interesting and independent researchers dealing with the Amereida phenomenon was conducted by Magdalena Barbaruk in Santiago de Chile in November 2019, at the time of the so-called awakening of Chile. The context of the social revolt became the reason why the crucial problem appeared to be the widely comprehended (a)political character of the so-called Valparaíso School and Amereida, associated with the latter. Correa questioned autonomy linked with utopian projects in the face of the increasingly distinct necessity of resistance. Open City is becoming the site of resistance different from the one dating from time of the Augusto Pinochet dictatorship.
13
Publication available in full text mode
Content available

Dar Curarrehue. Obserwacje wdzięczności

71%
Barbaruk M.
Konteksty - Polska Sztuka Ludowa
|
2023
|
vol. 340
|
issue 1-2
169-177
EN
"The only possible bond with America, the proper form of American love, is gratitude," said Godofredo Iommi in the lecture Aeneida-Amereida (1981), in which the word "la gratitud" appears several times, seems to be a key category. In the poem Amereida (1967) gratitude is the condition of freedom. Making gratitude the philosophical foundation of America's decolonization is astonishing, provocative, and difficult to understand. The text, however, is not solely devoted to the interpretation of the canonical texts of the School of Valparaíso. The author was interested in how gratitude manifests itself in the practices of poetic inhabiting America, i.e. in expeditions into the depths of the continent, the so-called "travesía". The article is based on observations made at the turn of November and December during a travesía in Curarrehue (Araucania, Chile) and experiences from a travesía in Cochrane (Patagonia, Chile, 2013) by American doctoral student Doris M. Reina Bravo. The author notes that in both cases, obtaining the status of travesía observer was associated with a special sense of gratitude and fear, which is related to the phenomenon of a gift, but also a transaction. Barbaruk attempted to describe the affect associated with the observation of travesía (field research): the one with which she went to Curarrehue and with which she returned. The overriding framework of her relationship with travesía became the question about gratitude as a research tool, about its impact on the research situation and scientific language. The author suggests that gratitude can be treated as an epistemic virtue.
PL
„Jedyną możliwą więzią z Ameryką, właściwą formą amerykańskiej miłości, jest wdzięczność” mówił Godofredo Iommi w wykładzie Eneida-Amereida (1981) w którym słowo la gratitud pojawia się kilkanaście razy, wydaje się kategorią kluczową. W poemacie Amereida (1967) wdzięczność jest warunkiem wolności. Uczynienie z wdzięczności filozoficznego fundamentu dekolonizacji Ameryki zdumiewa, prowokuje, jest trudne do zrozumienia. Tekst nie jest jednak poświęcony wyłącznie interpretacji kanonicznych tekstów Szkoły z Valparaíso. Autorkę interesowało bowiem to, jak wdzięczność objawia się w praktykach poetyckiego zamieszkiwania Ameryki tj. w realizowanych od 1984 roku wyprawach w głąb kontynentu tzw. travesía.  Artykuł powstał na podstawie obserwacji sporządzonych na przełomie listopada i grudnia podczas travesía w Curarrehue (Araukania, Chile) oraz doświadczeń z travesía w Cochrane (Patagonia, Chile, 2013) amerykańskiej doktorantki Doris M. Reiny Bravo. Autorka zauważa, że w obu przypadkach uzyskanie statusu obserwatora travesía łączyło się ze szczególnym poczuciem wdzięczności i lęku, co związane jest z fenomenem daru ale też transakcji. Barbaruk podjęła się próby opisu związanego z obserwacją travesía (badań terenowych) afektu: tego z którym jechała do Curarrehue i z którym wróciła. Nadrzędną ramą jej relacji z travesía stało się pytanie o wdzięczność jako narzędzie badawcze, o jej wpływ na sytuację badawczą i język naukowy. Autorka sugeruje, że wdzięczność może być traktowana jako cnota epistemiczna.
14
Publication available in full text mode
Content available

OPÓR NATURALNY. AMEREIDA JAKO NIEHEROICZNA WYPRAWA I UNIWERSYTET BEZWARUNKOWY

70%
Barbaruk M.
Praktyka Teoretyczna
|
2019
|
vol. 32
|
issue 2
110-128
EN
Through the metaphorical phrase "natural resistance", the author indicates still valid belief in the necessity of discovering the "internal sea" of Latin America, the constant effort of "the reinvention of America" (M. L. Pratt). She reminds the ambivalent consequences of A. von Humboldt’s descriptions of nature for the identity and history of the New World (growing cultural consequences of colonization and, at the same time, the political decolonization of the continent). This historical context is important for the understanding of the decolonization project called Amereida, in which the "weak", poetic, artistic tools of resistance were used. She describes travesía from Tierra del Fuego to Santa Cruz de la Sierra (Bolivia), carried out in 1965 by architects, poets and artists associated with the Universidad Católica de Valparaíso, and the Open City, founded in 1970, in which they combined work, life and education of students. According to the author, the subordination of the architecture of poetry is a deconstruction practice aimed at achieving resistance to the world assigned to the university. The Open City can form the model of "unconditional university" (Derrida), but also the Latour's "resistant object" (the problem of the group's separation from the socio- political reality in the time of A. Pinochet's dictatorship).
PL
Przez metaforyczne wyrażenie „opór naturalny” autorka wskazuje na wciąż aktualne przekonanie o konieczności odkrywania „morza wewnętrznego” Ameryki Łacińskiej, nieustającego wysiłku „obmyślania Ameryki na nowo” (M.L. Pratt). Przypomina złożone, ambiwalentne, konsekwencje opisów natury A. von Humboldta dla tożsamości i historii Nowego Świata (wzmożenie kulturowych efektów kolonizacji a zarazem wpływ na polityczną dekolonizację kontynentu). Ten historyczny kontekst jest istotny dla rozumienia projektu dekolonizacyjnego zwanego Amereida, w którym wykorzystano „słabe”, tj. poetyckie, artystyczne narzędzia oporu. Barbaruk przedstawia zrealizowaną w 1965 r. przez architektów, poetów i artystów związanych z Universidad Católica de Valparaíso wyprawę (travesía) z Ziemi Ognistej do Santa Cruz de la Sierra (Boliwia) oraz założone przez nich Miasto Otwarte (1970), w którym połączyli pracę, życie i edukację studentów. Podporządkowanie architektury poezji stanowi według autorki praktykę dekonstrukcyjną, która ma na celu realizację przypisanego uniwersytetowi oporu wobec świata zewnętrznego. Miasto Otwarte stanowić może model „uniwersytetu bezwarunkowego” (J. Derrida), ale też latourowskiego „przedmiotu opornego” (problem odcięcia się grupy od rzeczywistości społeczno politycznej za czasów dyktatury A. Pinocheta).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.