W niniejszej pracy rozpatrujemy użycie zaimka pierwszej osoby liczby pojedynczej jako markera obiektywności i (inter)subiektywności w kontekście debaty „Czy nauka pogrzebała Boga?”, która odbyła się w 2008 r. pomiędzy Richardem Dawkinsem i Johnem Lennoxem. Intersubiektywność definiuje się jako ‘wzajemne zrozumienie innych umysłów’ (Langacker 2007: 182), wspólne działanie (Croft 2009: 398), warunek konieczny komunikacji z drugą osobą (Closs-Traugott 2010: 30). Można ją wyrazić za pomocą wachlarza środków leksykalnych, w tym zaimków osobowych. Jako że zaimki osobowe zajmują krańcowe miejsce na skali obiektywne−(inter)subiektywne (Langacker 2008, 78), zasługują na szczególną uwagę badaczy. W związku z tym, że debata wymaga zwiększonej świadomości procesów myślowych interlokutora, ten rodzaj dyskursu nadaje się idealnie do przeprowadzenia takiej analizy. Ta konkretna debata została wybrana z wielu względów; dwa główne to dodatek wywiadów z publicznością wychodzącą z debaty, w których widzowie zwracali uwagę na fakt, iż uczestnicy debaty wydawali się naprawdę słuchać siebie nawzajem, oraz emocjonalny charakter debaty, pozwalający na szeroki wachlarz stylów argumentacji. Badanie wykazało, że Dawkins i Lennox stosują zaimek pierwszej osoby liczby pojedynczej z różną częstotliwością oraz w różnym znaczeniu w skali pomiędzy obiektywnością i (inter)subiektywnością, co z kolei stanowi przyczynek do dalszych badań.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.