Search results

1

Ara es l’hora? The Approach of the Catalan Political Scene to Independence Issues

100%

Pobóg-Lenartowicz M.

Historia i Polityka

|

2016

|

issue 16(23)

27-41

EN

The political situation in Catalonia during the last months is changing almost daily. Catalan nationalist movements consistently continue their efforts to create an independent state. As a result, every vote – an unofficial plebiscite, local elections or elections to the Catalan parliament – is treated like a referendum on the matter of independence. The Catalan actions that are ever more faster and further-reaching meet with a growing opposition of the central government, threatening the Catalan authorities with a number of sanctions in case of taking further, concrete steps to break away from Spain. Although, from the outside, the Catalan independence parties seem to be a monolith, the situation on the regional political scene is much more complex. During the past several months, the balance of power of political parties in Catalonia was completely changed. Ruling for almost thirty years, Convergencia i Unió divided and the results of the election of 27 September forced Prime Minister Artur Mas (of the centre-right CiU) and the leaders of the new pro-independence coalition Junts pel Si to seek an ally in the far-left Popular Unity Candidacy. Therefore, this is a time of difficult choices for Catalonia, not only in relation to the issue of independence, but also when it comes to alliances on the national political scene. In this article, I will try to analyze the curent political scene in Catalonia and its impact on the independence aspirations of the Autonomous Community. I will examine the current balance of power of political parties and the changes that have occurred in 2015. I will look at the programmes of the leading – in recent years as well as currently – Catalan political factions in terms of their outlook on the issue of independence. Finally, I will consider in what way the complex situation on the Catalan political scene may become a determinant of the effectiveness of the demands for independence made by the authorities of Catalonia.

2

Corruption in Spain and Catalonia after 2008

100%

Myśliwiec M., Stachowicz K.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2018

|

vol. 8

225-236

EN

The authors decided to deal with the theme of the influence of corruption on the political processes in contemporary Spain and Catalonia. The investigation of this problem requires the reference to both: a political situation in entire state and in the peripheral region, included in the territorial range of Spain. Therefore, the main objective of the article is the attempt to answer three questions: 1) What is the corruptive phenomenon based on and why a public sphere is endangered with it to such a degree?, 2) How did the Spanish citizens react to corruptive processes after 2008?, 3) Did Catalonia, whose politicians regard this region as definitely separate from Spain, differ considerably from a political centre and other regions of the country within intensity of the occurrence of corruptive phenomena after 2008?

3

Voices emerging from the border. A reading of the autobiographies by Najat El Hachmi and Saïd El Kadaoui as political interventions

88%

MIQUEL P.-A.

Planeta Literatur. Journal of Global Literary Studies

|

2014

|

issue 1. Europe - Maghreb: exchanged glances / L'Europe et le Maghreb: les regards croisés

33-52

EN

In the early 2000s, several studies anticipated that a generation of diasporic writers would emerge in the Spanish context. This prediction has been definitely fulfilled during the last decade with the publication of the works by Laila Karrouch, Najat El Hachmi and Saïd El Kadaoui, all of them based in Catalonia. These new diasporic writers, who left Morocco being kids, set a contrast with the previous representations of immigration. The process of border-crossing is lived and incorporated by them, and not only imagined and recreated as it is the case for the writers on either side of the border. Hence, the current paper proposes a reading of Jo també sóc catalana by Najat El Hachmi and Cartes al meu fill. Un català de soca-rel, gairebé by Saïd El Kadaoui, focusing particularly on how these authors position themselves at the border as a mediating space. For this purpose, I will firstly draw a brief outline of the social and historical context in which these two autobiographies are published and the literary trajectories of both El Hachmi and El Kadaoui. In this regard, it is crucial to explore the specifics of Catalonia because these may explain why this first generation of diasporic authors occurs there and not somewhere else in Spain. Secondly, I will discuss how the formal aspects of the two autobiographies contribute to conveying a message with political implications. Finally, I will analyse how El Hachmi and El Kadaoui position themselves at the border and use their intimacy as a political tool to set themselves up as referents for the next generation. From the border, they create a space of enunciation from which they can tell their story and warn their own children of the typifications that they may experience as diasporic subjects. The border becomes not just a space for public intervention but the legacy they hand over to the forthcoming generation.

4

Historia, pamięć i nacjonalizm po katalońsku

87%

Kubiaczyk F.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2015

|

issue 12

211-244

EN

The article analyses relationships between history and memory in the context of Catalonian nationalism. Its essential aim is to demonstrate how one makes (i.e. uses and abuses) memory in Catalonia. The author seeks to show that Catalonian nationalism means manipulation of history, falsification of sources and distorted interpretations rather than a discourse about the actual history of Catalonia.

5

Nowi Katalończycy. Tożsamość i integracja społeczno-kulturowa dzieci imigrantów w Barcelonie

75%

Golemo K.

Pogranicze. Studia Społeczne

|

2017

|

vol. 29

PL

Celem artykułu jest analiza przemian tożsamości i procesu integracji dzieci imigrantów w Barcelonie, na podstawie materiału empirycznego uzyskanego w czasie badań terenowych w 2012 i 2013 roku. Stolica regionu Katalonii, w której przenikają się wpływy hiszpańskie, katalońskie oraz elementy kultur imigranckich, stanowi interesujący obszar kształtowania się różnych typów poliwalentnej tożsamości. Coraz większy udział potomków imigrantów w życiu społecznym powoduje przemiany definicji „katalońskości”. Nowi Katalończycy, którzy konsekwentnie zmieniają społeczno-kulturowy krajobraz regionu, pozostają jednocześnie pod wpływem wspólnot (rodzinnej, religijnej, narodowej) kraju pochodzenia swoich rodziców oraz społeczności kraju przyjmującego. Ten dualizm bywa źródłem kryzysów, niepewności i poczucia deprywacji. Ale złożona tożsamość może też pobudzać kreatywność i inspirować do przekraczania granic wyznaczonych przez kulturę narodową, o czym świadczą przywołane w artykule przykłady zaangażowania młodych imigranckiego pochodzenia w działalność społeczną, edukacyjną, dziennikarską czy artystyczną.

EN

The article aims to analyze the identity transformations and the integration processes of immigrant’s children in Barcelona. It is based on the empirical data collected during the field research in 2012 and 2013. The capital of Catalonia is the place of coexistence of Catalonian and Spanish influences, mixed up with other cultural elements coming from foreign immigrants communities. Therefore, it is an interesting area of formation of different types of polyvalent identities. The growing presence of descendants of immigrants leads to transformations of the idea of “being Catalan”. New Catalans, consequently changing the socio-cultural environment of the region, are concurrently influenced both by the communities (familiar, religious, national ones) of their parents country of origin and by the receiving society. This dualism may cause crisis, insecurity and the feeling of deprivation. Yet, the hybrid identity may also stimulate creativity and function as incentive to overcome the traditional boundaries set by national culture. It has been shown in the article, through the examples of immigrants’ children involved in social, educational, journalistic or cultural activities.

6

Proces kształtowania się katalońskiej świadomości narodowej na przykładzie legendy o Otgerze Cataló

75%

Sasor R.

Pogranicze. Studia Społeczne

|

2017

|

vol. 29

PL

W artykule omawiano kwestię kształtowania się katalońskiej tożsamości narodowej od IX do XV w., koncentrując się na fundacyjnej legendzie Otgera Cataló – fikcyjnej postaci „Ojca ojczyzny” (Pare de la Pàtria). Początkowo katalońska wspólnota określała się przez samoporzpisanie do wspólnoty politycznej Franków (IX – XII w.), a endoetnonim Katalończycy podkreślający jej odrębności względem sąsiadów pojawił się dopiero w XII w. Fundacyjna legenda Otgera pojawiła się w XV stuleciu kontekście politycznym, jako odpowiedź katalońskiej szlachty na próby odsunięcia jej od władzy przez pierwszego władcę z kastylijskiej dynastii Trastamara zasiadającego na aragońskim tronie. Pierwsza wersja legendy, spisana w 1418 r., ma charakter etymologiczny i umieszczając mityczne początki Katalonii w 732 r., legitymizuje przez dawność nacji jej prawo do samostanowienia. Kolejna wersja, powstała w 1431r., ma charakter genealogiczny i podkreśla, podobnie jak późniejsze warianty, znaczenie katalońskiej arystokracji. W XIX w., w okresie katalońskiego odrodzenia narodowego, legenda Otgera Cataló była wykorzystywana do rozbudzenia świadomości narodowej. Podobnie dziś, stanowiąc jeden z wielu elementów narodowej mitologii, służy umacnianiu katalońskiej odrębności, a w konsekwencji państwotwórczych aspiracji.

EN

The article describes formation of the Catalan national identity in the period from the 9th to the 15th century, focusing on the foundational legend of Otger Cataló – a fictional character called “Father of the Nation” (Pare de la Pàtria). Initially, the Catalan community defined itself by self-assignation to the Franks’ political community (9th – 12th century), And the endonym Catalans, emphasizing its distinctiveness in relation to the neighbours, came only in the 12th century. The foundational legend of Otger appeared in the 15th century in a political context, as a response of the Catalan nobility to an attempt to offset it from power, which was made by the first ruler of the Castilian dynasty of Trastámara on the throne of Aragon. The first version of the legend, written in 1418, has etymological character and places the mythical origins of Catalonia in the year 732. Another version, founded in 1431, is a genealogical one and highlights, likewise its later variants, the importance of the Catalan aristocracy. In the 19th century, during the Catalan national revival, the Otger Cataló legend was used for the awakening of national consciousness. Similarly today, being one of the many elements of national mythology, strengthens the idea of the Catalan autonomy and, in consequence, of the state-building aspirations.

7

Separatism — the Main Threat for Internal Security

75%

Berkii T.

Internal Security

|

2019

|

vol. 11(2)

109-117

EN

This article is devoted to separatism as a global phenomenon of modern times. Separatism is considered a large-scale phenomenon of the present, which can cause irreparable consequences for state independence. The concept of separatism is analysed in accordance with different dictionaries that interpret this phenomenon. The concept of separatism is analysed using the comparative method, namely, separatism is compared with the solar system. The main types of separatism are analysed, depending of the region, country and the sphere of its expression. Examples of each of them are given in the article. If we consider separatism as a movement or a process that wants to separate from the state, then, depending on the purpose, the following forms of separatism are distinguished: secession, irredentism, and devolution. The positions of the representatives of the scientific world community about secession are highlighted, its main advantages and disadvantages are revealed. The article highlights the interesting positions of scientists who consider separatism as a positive phenomenon in the process of nation-building. As an example of irredentism, the situation with the Crimea is described. Crimea was an autonomous region within the nation of Ukraine until March 2014 after a shady referendum it was taken over by the Russian police.

8

Latin America: The Region without Catalonia

75%

Rudowski T., Sieniawski P.

International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal

|

2020

|

vol. 25

|

issue 1

111-128

EN

The aim of this article is to analyse the issue of “weak separatism” in Latin America as well as to give an answer to the question why there are no significant separatist movements in this region. The authors provide the definitions of separatism and secessionism as well as an explanation of these phenomena. Moreover, they present an overview of historical and contemporary separatist movements in Latin America. Based on Horowitz’s theory of ethnic separatism, the authors attempt to analyse the separatist movement “The South is My Country” in Brazil and compare it with separatism in Catalonia in Spain, where a referendum on independence from Spain was held in 2017, serving as an impetus for a similar referendum that took place in the South of Brazil. In spite of similar goals of these two separatist movements, the authors argue that there are significant differences in their nature, which are determined by the history and culture of the respective countries.

9

Zła tradycja. Delegalizacja corridy de toros w Katalonii

75%

Ziółkowska-Kuflińska M.

Sprawy Narodowościowe

|

2016

|

issue 48

EN

Bad tradition. Bullfight's prohibition in CataloniaThis article presents the process of banning bullfighting in Catalonia, which led ultimately to cease its organization in 2012. Discussion about bullfighting in Catalonia is an equally political, social and ethical issue. Outlawing the bullfights is a demonstration of province autonomy against the central government, but is also a manifestation of changes in the social sensitivity towards animals. Decision of the Parliament of Catalonia also activated its local supporters of bullfighting who began a legislative battle which aims to restore bullfights spectacles on Barcelona’s arenas. Zła tradycja. Delegalizacja corridy de toros w KataloniiOd stycznia 2012 roku w całej Katalonii zakazane jest organizowanie corridy de toros. Decyzja ta została podjęta przez Autonomiczny Parlament Kataloński w sierpniu 2010 roku. Delegalizacja corridy de toros spotkała się z przychylnym przyjęciem ze strony przeciwników tradycji tauromachicznych (z udziałem byków). Ze strony zwolenników corridy de toros posypały się natomiast formalne oskarżenia o niekonstytucyjność uchwały. Katalonia jako region autonomiczny już od czasów historycznych charakteryzowała się specyficzną kulturą i językiem, co zawsze było fundamentem poczucia odrębności kulturowej i etnicznej Katalończyków wobec innych grup tworzących Hiszpanię. Nie od dziś wiadomo, że Katalonia ma tendencje separatystyczne, co według wielu zwolenników corridy de toros ma swoje odzwierciedlenie w oficjalnym negowaniu tego, co „hiszpańskie” (nie katalońskie). Corrida de toros jest również tradycją praktykowaną we Francji i Portugalii, niemniej zazwyczaj jest kojarzona z Hiszpanią. Interesujące w tym kontekście może być to, że od wielu lat toczy się w Hiszpanii spór o to, by wpisać tauromachię na listę światowego dziedzictwa UNESCO, co udało się Francji w roku 2011. Po stronie hiszpańskiej pierwszym krokiem tej procedury było przyjęcie przez parlament uchwały, deklarującej tauromachię jako niematerialne dziedzictwo kulturowe Hiszpanii. Historia walki z corridą de toros trwa niemal od samego początku jej istnienia, angażuje autorytety polityczne, religijne, czy związane ze sztuką. Wydawać by się mogło, że cała Hiszpania – z wyjątkiem Katalonii – praktykuje corridę de toros z różnym entuzjazmem. Okazuje się jednak, że nie jest tak do końca. Najbardziej jaskrawym tego przykładem są Wyspy Kanaryjskie, które jako region autonomiczny w roku 1991 przegłosowały uchwałę dotyczącą ochrony zwierząt. W ramach tej decyzji, w artykule 5.1, uwzględniono także corridę de toros, której zakazanie było tylko formalnością z uwagi na fakt, że na wyspach praktycznie nie było śladów zainteresowania tą tradycją. Z kolei w Galicji kwestia stosunku do corridy de toros przybrała nieco odmienny charakter. Region ten nie podnosił – przynajmniej oficjalnie i jednoznacznie – postulatów o delegalizację tauromachii, ale od lat podkreślano, że tradycja organizowania corridy de toros nie nawiązuje do korzeni kulturowych Galicji. W przypadku Katalonii corrida de toros stała się narzędziem do zademonstrowania światu swojej inności od reszty Hiszpanii, a dla nacjonalistycznie nastawionej części Katalończyków stała się dowodem na kulturową wyższość względem sąsiada.

10

Independence referenda in Catalonia and their political significance

71%

Lesiewicz E.

Przegląd Politologiczny

|

2020

|

issue 4

73-85

PL

Artykuł poświęcony jest przeprowadzonym w 2014 i 2017 roku dwóm referendom niepodległościowym, które zostały przez rząd Hiszpanii oraz hiszpański Trybunał Konstytucyjny uznane za nielegalne. Referenda te były wyrazem dążeń znacznej części Katalończyków do utworzenia własnego państwa. W artykule przedstawiono rozważania dotyczące uwarunkowań historycznych katalońskiego ruchu niepodległościowego, analizy głosowań referendalnych referendum, wpływu pandemii w 2020 na kataloński ruch niepodległościowy. W toku przeprowadzonej analizy przy wykorzystaniu metod: analizy instytucjonalno-prawnej, analizy systemowej oraz historycznej metody genetycznej, wykazano, iż zjawiskiem, które w dużej mirze przyczyniło się do wzrostu nastrojów niepodległościowych w Katalonii były uwarunkowania historyczne, jak i kryzys gospodarczy z 2008 roku. Wszystko to wpływało na wzrost poparcia wśród Katalończyków dla idei niepodległościowej. Dowodem tego były wyniki dwóch referendów niepodległościowych, z których pierwsze przeprowadzone było 9 listopada 2014 r., wzięło w nim udział 2 mln spośród 5,4 mln uprawnionych. Za niepodległością opowiedziało się 80% uczestników głosowania. Z kolei w referendum 2017 roku wzięło udział 42,3% z uprawnionych do głosowania 5,34 mln. 90% z 2,26 mln osób biorących udział w głosowaniu opowiedziało się za niepodległością. 8% było przeciw. Referenda w Katalonii pokazały, że kwestia dążeń niepodległościowych poszczególnych europejskich regionów wciąż jest aktualna. Nawet kryzys spowodowany pandemią w 2020 roku, separatyści wykorzystali jako nowy argument za uniezależnieniem się od Hiszpanii.

EN

The article discusses two independence referenda of 2014 and 2017, which have been declared illegal by the Spanish government and the Constitutional Court. The referenda have shown that the majority of Catalans to establish their own state. The article presents historical conditions of the Catalan independence movement, analysis of referenda outcomes, and the impact of the 2020 pandemic on the independence movement. Methods used include institutional and legal analysis, system analysis and historical genetic method. The methods have proven that to a large extent historical factors and the 2008 economic crisis contributed to independence tendencies in Catalonia. All these facts contributed to the growing support for the independence among Catalans. This has been proven by outcomes of two independence referenda. The first one of them was held on 9 November 2014 and the turnout was 2 million out of 5.4 million eligible citizens. As much as 80% of voters opted for independence. The turnout of the 2017 referendum was 42.3% out of 5.34 million, and 90% of 2.26 million citizens participating in the referendum opted for independence, whereas 8% were against. The referenda showed that independence trends in European regions were still valid, since separatists might even use the crisis caused by the 2020 pandemic to support they independence struggle.

11

Hiszpańska scena polityczna po wyborach parlamentarnych z 2019 roku – kierunki, wyzwania

71%

Włodarczyk K.

Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM

|

2020

|

issue 22

41-56

EN

Since 2015 Spain has not broken the political deadlock and its citizens have gone to the ballot box four times – the last time on 10th November 2019. The problem is the impossibility of creating a stable majority government, as exemplified by the PSOE which has been in power since June 2018. After the last elections, an agreement was reached with the Unidas Podemos block to form a coalition. However, the new government is facing many challenges, the solution of which will be crucial for Spain’s come out of the political crisis. The article presents the most important events preceding the November 2019 elections, also taking into account the change of the party system in Spain, the factors that have influenced this state of affairs and the analysis of the current situation.

PL

Od 2015 r. Hiszpania nie przełamała impasu politycznego, a jej obywatele poszli do urn wyborczych czterokrotnie – ostatni raz 10 listopada 2019 r. Problemem jest niemożność utworzenia stabilnego większościowego gabinetu, czego przykładem jest rządząca od czerwca 2018 r. Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE). Po ostatnich wyborach doszło do zawarcia umowy z blokiem Unidas Podemos o utworzeniu koalicji. Przed nowym rządem stoi jednak wiele wyzwań, których rozwiązanie będzie kluczowe dla wyjścia Hiszpanii z kryzysu politycznego. W artykule ukazano najważniejsze wydarzenia poprzedzające listopadowe wybory z 2019 r., uwzględniając również zmianę systemu partyjnego w Hiszpanii, czynniki, które wpłynęły na taki stan rzeczy oraz analizę bieżącej sytuacji.

12

Krajobraz historyczno-polityczny separatystycznej Katalonii

63%

Kozłowska-Socha Z., Instytut Cervantesa W.

Studia z Geografii Politycznej i Historycznej

|

2014

|

vol. 3

EN

This paper presents the political and cultural spectrum and an outline of the history of Catalonia. The work covers the period from the eighth century to the present times, highlighting 300 years of continuous efforts from part of Catalan citizens to become an independent state. The second part is mostly focused on explaining the modern nationalist movement by sketching its political and social stage out. It also contains cultural implications and the outcome of the recent referendum. The aim of the study was to present the roots and causes of the development of a separatist movement in Catalonia to help better understand the separatist processes that are currently intensifying worldwide. Catalan nationalist always stress that their way to achieve the goal is the way of peace. It is interesting to see how involved the people are and how many creative social movements exist on the territory of Catalonia that are fighting for, what they call, their land in peaceful and legal way.

PL

W artykule przedstawiono spektrum polityczne i kulturowe oraz zarys historii Katalonii w okresie od VIII w. aż do czasów obecnych. Celem pracy było przedstawienie korzeni i przyczyn rozwoju ruchu separatystycznego w Katalonii.

13

„Som la gent blaugrana” – FC Barcelona jako etnomarka Katalonii

63%

Husar W.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2016

|

issue 5

149-166

PL

Artykuł podejmuje problematykę budowę etnomarki Katalonii przez FC Barcelonę. Zawiera on analizę znaczenia klubu dla tożsamości Katalończyków oraz wzajemnych relacji. Ponadto prezentuje w jaki sposób sport – w tym przypadku piłka nożna – może stać się nośnikiem wartości narodowych, a także jak zakorzenienie w etniczności podnosi wartość samego klubu. Eksploracja zagadnienia Blaugrany, nakreśliła jednocześnie jej rolę w konflikcie na linii Katalonia – Madryt, czyniąc tym samym z niej niemal substytut partii politycznej.

EN

The article takes the issue of the construction of ethno brand of Catalonia by FC Barcelona. It exam-ines the significance of the Catalans club’s identity and mutual relationships. In addition, it shows how sport - in this case football - can become a carrier of national values, as well as being rooted in ethnicity increases the value of the club itself. Exploring the issue of Blaugrana also outlins its role in the conflict on the line Catalonia - Madrid, thus making it virtually a substitute for a political party.

14

Wojna na pomniki w Katalonii, czyli co zrobić z upamiętnieniem bitwy pod Ebro

63%

Biernacka M.

Przegląd Humanistyczny

|

2017

|

vol. 61(2 (457))

11-21

PL

War on Memorials in Catalonia. What to Do with Commemoration of the Battle of the Ebro The article discusses the conflicts taking place in public life over interpretation of the significance of places of national memory. The author presents them on the example of the dispute that arose in Spain over a memorial in the Catalan city of Tortosa. It commemorates the Battle of the Ebro, the military operation of the largest scale and consequences during the Spanish Civil War. The opponents of the memorial consider it as a testimony to the victory of Francoism and an unsightly and disgraceful element in the urban tissue. They appeal for its liquidation, while those arguing for its preservation and reinterpretation of the symbolic meaning treat it as an architecturally valuable distinguishing feature of the city. The fate of the controversial memorial does not rest solely in the hands of local authorities, but it has become a subject of political disagreement, disputes among residents and non-governmental activities. They are taking place against a background of the current legal basis of historical memory (Law 52/2007 of 26 December), which was developed by the political Left to compensate for the harm done to the victims of the Civil War and the Francoist dictatorship, and to implement changes in public space in connection with the traces of Francoism. However, its content leaves quite a big decision-making margin to the public authorities as to removing the traces of the regime from reinterpretation.

15

Gospodarcze konsekwencje separatystycznych działań Katalonii w 2017 roku

63%

Ślusarczyk K., Sowa B., Bem A.

Przegląd Geopolityczny

|

2021

|

vol. 35

114-125

PL

Od ponad 200 lat Katalonia sygnalizowała aspiracje uzyskania niezależnej państwowości. Dążenia niepodległościowe Katalonii mają charakter patriotyczny oraz są prowadzone już od wielu lat w wielu segmentach życia. Wydarzenia mające miejsce w Katalonii w 2017 r., w związku z referendum niepodległościowym, stanowiły kulminację dążeń niepodległościowych tego regionu na przestrzeni ostatnich stu lat. Referendum z 2017 roku i ogłoszenie przez Katalonię niepodległości wpłynęło negatywnie na stabilność polityczną i społeczno-gospodarczą regionu. W artykule dokonano analizy ekonomicznych skutków działań separatystycznych w 2017 roku.

EN

For over 200 years, Catalonia has signaled its aspirations to gain an independent state. Catalonia's efforts for independence are patriotic and have been carried out for many years in many segments of life. The events that took place in Catalonia in 2017, in connection with the independence referendum, were the culmination of the region's independence efforts over the past hundred years. The 2017 referendum and the declaration of independence by Catalonia had a negative impact on the political and socio-economic stability of the region. The article analyzes the economic effects of the separatist activities in 2017.

16

Tożsamość a język. Wybór języka katalońskiego przez nierodzimych pisarzy

63%

Gregori A.

Pogranicze. Studia Społeczne

|

2017

|

vol. 29

PL

W niniejszej pracy autor przedstawia złożone zjawisko, jakim jest wybór języka katalońskiego jako „adoptowanego” języka literackiego. Od wielu już lat podobnego wyboru dokonują nierodzimi pisarze mieszkający w wielokulturowym społeczeństwie katalońskim. Mówi się tu o takich pisarzach, którzy w okresie wczesnego dzieciństwa nie posługiwali się językiem katalońskim, ani też się go nie nauczyli w tym okresie życia. W pierwszej części artykułu autor przedstawił kontekst omawianego zagadnienia, to znaczy historię publikowania dzieł literackich przez pisarzy, którzy, choć nie pochodzili z Krain katalońskich, zdecydowali się stosować język kataloński (pomimo prób zredukowania go do stanu mniejszościowego, należy on dziś do grupy europejskich języków średniej wielkości). W pracy omawia się twórczość różnych pisarzy i zauważane są dzielące ich różnice. Pius Alibek, postać pochodzenia asyryjskiego, Monika Zgustova, urodzona w Czechach, oraz Najat El Hachmi, przybyła z regionu berberyjskiego, są przedstawicielami języków i kultur o średniej wielkości lub historycznie doprowadzonych do stanu mniejszościowego. Natomiast cechą charakterystyczną dwóch innych twórców osiadłych w Katalonii, Patricii Gabancho, urodzonej w Argentynie, oraz Matthew Tree, pochodzenia brytyjskiego, jest to, że z początku oboje przynależeli kulturowo do potężnych systemów językowych. Uznając inność za kategorię analityczną, autor omawia najważniejsze ideologiczne aspekty dotyczące interesującego go zjawiska literackiego, umiejscawiając je w kontekście wyznaczonym przez czynniki społeczne, polityczne i kulturowe.

EN

This work presents the complex and tangled phenomenon of choosing Catalan as a literary “adoptive” language that has been taking place among several non-native writers living in the multicultural society developed in Catalonia; that is to say, these writers did not communicate in Catalan or learn this language at their tender age. First of all, the author offers a contextualization and argumentation of this specific subject – the publication of literary works in a minorized, medium -sized European language by non-native speakers – through history and today’s reality in the Catalan countries. Anyway, there is not an homogenous explanation for all these cases, because we can find notable differences among them: whereas Assyrian-born Pius Alibek, Czech-born Monika Zgustova or Berber-born Najat El Hachmi represent other medium-sized or historically minorized languages and cultures, two immigrant writers stand out in this picture since they originally belong to two powerful languages systems, particularly Argentinian-born Patricia Gabancho and British-born Matthew Tree. Considering otherness as an analytical category, the evaluation and dissection of the most important ideological aspects concerning the mentioned literary phenomenon will provide to a precise elucidation of it in the light of social, political and cultural factors.

17

Polityka medialna w Katalonii i Kraju Basków jako narzędzie rozwoju tożsamości regionalnych

63%

Głuszek-Szafraniec D.

Pogranicze. Studia Społeczne

|

2017

|

vol. 29

PL

Hiszpania jest państwem składającym się z 17 wspólnot autonomicznych, które posiadają własne kompetencje w dziedzinie polityki wewnętrznej. Niektóre rządy regionalne wykorzystują więc przyznane im narzędzia i środki w celu kształtowania własnych koncepcji budowania społeczeństwa. Od czasu przyznania autonomii władze Katalonii i Kraju Basków rozpoczęły budowę niezależnych systemów komunikacji masowej. Celem artykułu jest przedstawienie, jak media regionalne przez modele zarządzania i system subwencji stały się częścią polityki tożsamościowej regionalnych rządów.

EN

Spain is a state consisting of 17 autonomous communities; each of them has its own competences in the area of internal policy. Thus, some of the regional governments use the tools and the means, granted as a part of their autonomy, to create their own concept of building a society. Since the autonomy is granted to Catalonia and the Basque Country, their local governments started to build their separate systems of mass communication. The aim of the article is to present, how the regional media became a part of a broader identity policy, by applying management models and subvention systems.

18

Catalonia 2018: Clashing Identities in Public Space

63%

Kubiaczyk F.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2018

|

issue 18

245-280

EN

The article analyses the manifestations of underlying identity conflicts in the social spaces of Catalonia, chiefly Barcelona, encountered in the streets, on the sidewalks, motorways, buildings, or beaches. The study focuses on elements that made their appearance after the illegal Catalan independence referendum of October 1st, 2017. Relying on participant observation, the author shows Catalan public space as a domain of semantic and polysemous game, in which struggle for freedom and free speech is the core element.

19

Imperium bez państwa, państwo bez granic – koncepcja Països Catalans we współczesnej myśli społeczno-politycznej Katalonii

63%

Pobóg-Lenartowicz M.

Border and Regional Studies

|

2016

|

vol. 4

|

issue 2

301-319

PL

Dążenia niepodległościowe Katalonii coraz silniej zwracają uwagę badaczy i obserwatorów europejskiej sceny politycznej. Ewentualny podział Hiszpanii może mieć konsekwencje dla całej Europy i Unii Europejskiej. Jednakże mówiąc o ewentualnym przyszłym państwie katalońskim, sprowadza się na ogół jego wyobrażenie do obszaru obecnej Wspólnoty Autonomicznej Katalonii. Tymczasem zarówno korzenie historyczno-kulturowe Katalonii, jak i aspiracje katalońskich nacjonalistów sięgają o wiele dalej. Katalońska doktryna narodowa, opierająca się na kulturowej koncepcji tzw. Krajów Katalońskich zakłada bowiem zjednoczenie wszystkich ziem katalońskojęzycznych. Choć nie należy spodziewać się realizacji tego postulatu w ciągu najbliższych dziesięcioleci, warto przeanalizować, w jaki sposób te podstawy doktrynalne wpływają na obecną politykę władz regionu oraz postawy społeczne. Tym bardziej, iż Katalonia pozostaje interesującym przykładem wykorzystania możliwości, jakie daje współpraca transgraniczna w zjednoczonej Europie oraz przyczynkiem do refleksji na temat tego, w jaki sposób polityka regionalna Unii Europejskiej już doprowadziła do zmiany ról poszczególnych aktorów na europejskiej scenie politycznej. W niniejszym artykule autorka przedstawi źródła koncepcji Krajów Katalońskich oraz jej współczesne konotacje, a także przeanalizuje obecne powiązania pomiędzy regionami, wchodzącymi w skład Països Catalans ze szczególnym uwzględnieniem Wspólnoty Autonomicznej Katalonii oraz departamentu Pyrénées Orientales.

EN

Aspirations dor independence of Catalonia are increasingly draw the attention of researchers and observers of the European political scene. Possibly division of Spain could have consequences for all of Europe and the European Union. However, visions of a possible future Catalan state, comes down generally the idea to the area of the current Autonomous Community of Catalonia. Meanwhile, both the historical and cultural roots of Catalonia and the Catalan nationalist aspirations date back much deeper. Catalan national doctrine, which is based on the cultural concept of so-called Catalan Countries, presupposes the unification of all the catalan-speaking lands. Although we should not expect to comply with this requirement in the coming decades, it is worth to consider how these doctrinal foundations influence the current policy of the regional authorities and social attitudes. What is more, Catalonia remains an interesting example of the use of the opportunities offered by cross-border cooperation in a united Europe and a contribution to the reflection on how the European Union regional policy has already led to changes in the role of different actors on the European political scene. In this article, the author will present the source of the concept of the Catalan Countries and its contemporary connotations, as well as analyze the current relationship between the regions belonging to the Països Catalans with particular emphasis on the Autonomous Community of Catalonia and the department of Pyrénées Orientales.

20

The Control of the Activity of the Authorities of the Autonomous Communities in the Spanish Constitution

63%

Dankowski M. Z.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2019

|

issue 6 (52)

459-471

EN

he dramatic events taking place in 2017 resulted in an unprecedented intervention of the Government of the Kingdom of Spain in the duties of the authorities of the Autonomous Community of Catalonia. The procedure for the fulfilment of constitutional obligations of the authorities of one of the seventeen Autonomous Communities, that make up Spain, was introduced for the first time in history. The sources of this situation should be sought in the conflict between Barcelona and Madrid, which has been growing for a decade, and reached its peak with the Spanish Government’s failure to recognize the independence referendum and the attempt to secede by the Catalan authorities. The situation showed the need to reform the Spanish constitutional system, in particular as regards the rights and obligations of Autonomous Communities.

PL

Dramatyczne wydarzenia mające miejsce 2017 r. spowodowały bezprecedensową interwencję rządu Królestwa Hiszpanii w działalność władz wspólnoty autonomicznej Katalonii. Procedura bezpośredniej kontroli działalności władz jednej z siedemnastu wspólnot autonomicznych, z których składa się Hiszpania została uruchomiona po raz pierwszy w historii. Źródła tego stanu należy szukać w konflikcie na linii Barcelona-Madryt narastającym od dekady, którego apogeum zostało osiągnięte wraz z nieuznaniem przez rząd hiszpański referendum niepodległościowego i próby dokonania secesji ze strony władz autonomii katalońskiej. Sytuacja wykazała konieczność reformy ustroju Hiszpanii, w szczególności w zakresie praw i obowiązków wspólnot terytorialnych.

Refine search results

Ara es l’hora? The Approach of the Catalan Political Scene to Independence Issues

Corruption in Spain and Catalonia after 2008

Voices emerging from the border. A reading of the autobiographies by Najat El Hachmi and Saïd El Kadaoui as political interventions

Historia, pamięć i nacjonalizm po katalońsku

Nowi Katalończycy. Tożsamość i integracja społeczno-kulturowa dzieci imigrantów w Barcelonie

Proces kształtowania się katalońskiej świadomości narodowej na przykładzie legendy o Otgerze Cataló

Separatism — the Main Threat for Internal Security

Latin America: The Region without Catalonia

Zła tradycja. Delegalizacja corridy de toros w Katalonii

Independence referenda in Catalonia and their political significance

Hiszpańska scena polityczna po wyborach parlamentarnych z 2019 roku – kierunki, wyzwania

Krajobraz historyczno-polityczny separatystycznej Katalonii

„Som la gent blaugrana” – FC Barcelona jako etnomarka Katalonii

Wojna na pomniki w Katalonii, czyli co zrobić z upamiętnieniem bitwy pod Ebro

Gospodarcze konsekwencje separatystycznych działań Katalonii w 2017 roku

Tożsamość a język. Wybór języka katalońskiego przez nierodzimych pisarzy

Polityka medialna w Katalonii i Kraju Basków jako narzędzie rozwoju tożsamości regionalnych

Catalonia 2018: Clashing Identities in Public Space

Imperium bez państwa, państwo bez granic – koncepcja Països Catalans we współczesnej myśli społeczno-politycznej Katalonii

The Control of the Activity of the Authorities of the Autonomous Communities in the Spanish Constitution