Search results

1

A Good Person for a Crisis? On the Wisdom of the Stoic Sage (in Himself & for Us)

100%

Sharpe M.

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

|

2021

|

vol. 5

|

issue 1

32-49

EN

Is the Stoic sage a possible or desirable ideal for contemporary men and women, as we enter into difficult times? Is he, as Seneca presents him, the very best person for a crisis? In order to examine these questions, Part 1 begins from what Irene Liu calls the “standard” modern conceptions of the sage as either a kind of epistemically perfect, omniscient agent, or else someone in possession of a specific arsenal of theoretical knowledge, especially concerning the physical world. We contest this contentious conception of the sage for being inconsistent with the Stoic conceptions of wisdom, the technai and knowledge which can be gleaned from the doxographic sources. In Part 2, we suggest that the wisdom of the Stoic sage reflects the Stoics’ “dispositional” conception of knowledge, their substantive conception of reason (Logos), and their sense of philosophy as above all an “exercise” or askêsis of a craft or technê for living. It is embodied in an ongoing exercise of examining one’s impressions for consistency with what one already knows, looking back to the natural prolêpseis with which all people are equipped. In Part 3, we show how only this account of the wisdom of the sage, at the epistemic level, enables us to understand how, in the non-doxographic texts led by Seneca’s De Constantia Sapientiae, the sage is celebrated above all for his ethical characteristics, and his ability to bear up in a crisis. Concluding reflections return to our framing concern, as to whether philosophy as a way of life, and the ancient ideal of the sage, can speak to us today not only as scholars, but as individuals called upon to live in difficult times. We suggest that they can and should remain sources of orientation, contestation, and inspiration.

2

MĄŻ CZY SĘDZIA CENZOREM? UWAGI NA MARGINESIE MOWY KATONA (GELL. 10,23,4)

67%

Tarwacka A.

Zeszyty Prawnicze

|

2017

|

vol. 17

|

issue 4

85-99

EN

Summary An examination of the grammar of a passage from Cato’s oration De dote discussed by Gellius (Gell. 10,23,4) leads to the conclusion that following a divorce a judge reviewed the morality of the woman concerned, and he could deprive her of part or the whole of her dowry if he found her guilty of immorality. On the other hand while the marriage lasted it was the husband who performed the censor’s duties with respect to his wife.

PL

Gramatyczna analiza dyskutowanego przez badaczy fragmentu mowy Katona De dote (Gell. 10,23,4) pozwala wysnuć wniosek, iż po rozwodzie oceną obyczajności kobiety zajmował się sędzia, który mógł odebrać jej część lub całość posagu za niemoralne zachowanie. Natomiast w trakcie trwania małżeństwa rolę cenzora wobec żony pełnił mąż.

3

Idea współczesnych ogrodów ekologicznych w kontekście starożytnej i średniowiecznej wiedzy agronomicznej oraz ogrodniczej

51%

Kulesza P.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2023

|

vol. 14

|

issue 2

115-140

EN

The increasing environmental changes and the progressive climate crisis are forcing a constant search for the causes of the problem. It is seen not only in technological progress, industrialization and consumptionism, but in man’s negative attitudes towards nature. One of its solutions is the formation of a new pro-ecological attitude, which operates not only in the natural, but also in the social and cultural context. A manifestation of contemporary ecological thought are gardens, which have now acquired the status of a timeless ecological topos and are becoming an ecosymbol of man's relationship with the environment. In this sense, gardens are a place of coexistence between man and nature, which is treated as a common home - an oikos. The purpose of this article is to explain the contemporary idea of ecological gardens and to try to trace their origins in Roman agronomic literature and medieval gardens. In addition, to relate the garden practices and solutions of the time to the modern ecological meaning.

PL

Nasilające się coraz bardziej zmiany środowiskowe i postępujący kryzys klimatyczny zmuszają do ciągłego poszukiwania przyczyn tego problemu. Upatrywany jest on nie tylko w postępie technicznym, industrializacji i konsumpcjonizmie, ale w negatywnym podejściu człowieka do natury. Jednym z jego rozwiązań jest kształtowanie nowej postawy proekologicznej, która funkcjonuje nie tylko w wymiarze przyrodniczym, ale też społecznym i kulturowym. Przejawem współczesnej myśli ekologicznej są ogrody, które zyskały obecnie status ponadczasowego ekologicznego toposu i stają się ekosymbolem relacji człowieka ze środowiskiem. W tym rozumieniu ogrody są miejscem współżycia człowieka z naturą, która jest traktowana jako wspólny dom - oikos. Celem niniejszego artykułu jest wyjaśnienie współczesnej idei ogrodów ekologicznych oraz próba odnalezienia ich genezy w rzymskiej literaturze agronomicznej oraz ogrodach średniowiecznych. Ponadto odniesienie ówczesnych praktyk i rozwiązań ogrodowych do współczesnego znaczenia ekologicznego.

Refine search results

1 Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Zeszyty Prawnicze

1 Kulesza P.

1 Sharpe M.

1 Tarwacka A.

1 2023

1 2021

1 2017

A Good Person for a Crisis? On the Wisdom of the Stoic Sage (in Himself & for Us)

MĄŻ CZY SĘDZIA CENZOREM? UWAGI NA MARGINESIE MOWY KATONA (GELL. 10,23,4)

Idea współczesnych ogrodów ekologicznych w kontekście starożytnej i średniowiecznej wiedzy agronomicznej oraz ogrodniczej