Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Central European federation
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
In 1939–40, in the agreements imposed by the Soviet Union by force on Estonia, Lithuania and Latvia, these nations were forced to withdraw from the Baltic Entente, and in the agreements of 1940 and 1944, it forbade Finland from joining the Scandinavian states. It also rejected the right of “small states”-Poland and Czechoslovakia, as well as Yugoslavia and Greece (1942)-to join plans for regional integration supported by Great Britain. It should be recalled that in the interwar period, the Soviet Union had opposed Aristide Briand’s plan (1929) for a united Europe, which Soviet propaganda called “the holy capitalist alliance”. The Soviet Union policy believed that as a socialist state it resolved national, economic and social problems in the spirit of brotherhood and cooperation between nations. Capitalist states were allegedly incapable of equal unions of states. The Soviet Union described itself as a union of republics which were formally independent and equal states. In fact their independence was superficial, and the republican institutions were strictly controlled by the Communist party and the Soviet secret services. In foreign policy, the concept of Soviet federalism served to justify the successive annexation of neighbouring nations as republics “liberated” by the Red Army. The Soviet goal was to unite Europe, and even the whole world, on the basis of Communist ideology.
PL
Józef Piłsudski nie pozostawił po sobie zapisanych, zwerbalizowanych i czytelnych wskazań dotyczących funkcjonowania w środowisku międzynarodowym. W okresie sprawowania władzy przez niego i jego adherentów wysunięte zostało jedynie założenie o konieczności funkcjonowania Polski w warunkach samodzielności i podmiotowości na arenie międzynarodowej, a także o niezbędności prób moderowania najbliższego otoczenia Rzeczypospolitej, w kierunku ograniczenia wpływów rosyjskich i niemieckich na obszarze Europy Środkowowschodniej. Zasada ta miała pozostawać niezmienna bez względu na rosnące dysproporcje między Rzecząpospolitą a jej największymi sąsiadami. Myśl Marszałka w zakresie położenia Polski została skonkretyzowana przez jego ideowych spadkobierców: przed 1939 r. przez Józefa Becka, po 1939 r. przez Ignacego Matuszewskiego. Przez żadnego z wymienionych polityków nie została jednak zakwestionowana dokonana przez Piłsudskiego ocena wyzwań i zagrożeń oraz proponowanych instrumentów budowy podstaw systemu bezpieczeństwa regionalnego. Pomysły Becka i Matuszewskiego odróżniały się od koncepcji Piłsudskiego jedynie skalą terytorialną i udziałem podmiotów, które Marszałek pomijał w swoich rachubach. Rozwiązania wypracowywane przez przedstawicieli środowiska piłsudczykowskiego po śmierci twórcy formacji – przez cały okres funkcjonowania w kraju i w warunkach emigracji – były elementami wyróżniającymi przedstawicieli obozu, a jednocześnie tworzyły ideowe spoiwo w wytworzonych po 1939 r. warunkach politycznej izolacji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.