Search results

1

Wychowanie społeczne podstawowym elementem chrześcijaństwa

100%

Jusiak R.

Roczniki Pedagogiczne

|

2013

|

vol. 5(41)

|

issue 4

23-49

EN

The Christian religion puts an emphasis on formation of pro-social attitudes. This is connected with the commandment about the love of the neighbor. Despite various difficulties Christian social pedagogy is developed. Work that is socially inspired by Christianity is permanently done. Christian social education is education aiming at forming a mature realization of the principle of love of the neighbor that is expressed in the ability to enter interpersonal relations and in the participation in a variety of communities, as well as in creating common good. It may be said that Christian education contributes to the development of particular individuals, of families, and of the whole human community, and it tends towards ensuring the educated young people supreme good, and the human community prosperity and peace.

XX

Religia chrześcijańska bardzo mocno akcentuje kształtowanie postaw prospołecznych. Związane jest to z przykazaniem miłości bliźniego. Pomimo różnych trudności chrześcijańska pedagogia społeczna rozwija się. Działania społecznie inspirowane chrześcijaństwem są permanentnie podejmowane. Chrześcijańskie wychowanie społeczne jest to edukacja zmierzająca do kształtowania dojrzałej realizacji zasady miłości bliźniego, wyrażającej się w umiejętności wchodzenia w relacje międzyosobowe oraz uczestniczenia w różnorodnych wspólnotach, a także tworzenia wspólnego dobra. Można stwierdzić, że chrześcijańskie wychowanie przyczynia się do rozwoju poszczególnych jednostek, rodzin i całej ludzkiej wspólnoty oraz zmierza do zapewnienia wychowankom najwyższego dobra, a ludzkiej społeczności dobrobytu i pokoju.

2

Początki chrześcijańskiego szkolnictwa w Europie Zachodniej

100%

Markowski M.

Folia Historica Cracoviensia

|

2002

|

vol. 8

EN

The article recounts the dawn of Christian education in Western Europe.

PL

Artykuł omawia początki chrześcijańskiego szkolnictwa w Europie Zachodniej.

3

Blessed Michael Sopocko: Pedagogue and Educator

75%

Skreczko A.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2018

|

vol. 17

|

issue 2

EN

One of the fundamental and important dimensions of Fr. Michael Sopocko’s life and work was his pedagogical activity and creativity. Fr. Sopocko taught as a lecturer in the seminary for the majority of his life and at the university for a number of years. He left a rich legacy of research and academic work in the form of popular and journal publications. Up to now, some minor studies have discussed Fr. Sopocko’s pedagogical achievements. This study contributes to a growing and important body of work by presenting Fr. Sopocko’s academic path, didactic work, and academic and written creativity and achievements as a pedagogue and educator.

PL

Jednym z podstawowych i ważnych wymiarów życia i pracy ks. Michała Sopoćki była jego działalność i twórczość pedagogiczna. Przez większość swego życia prowadził dydaktykę, jako wykładowca w seminarium duchownym i przez szereg lat także na uniwersytecie. Pozostawił bogatą spuściznę naukową w postaci publikacji, a także dorobek pisarski o charakterze popularyzatorskim i publicystycznym. Dotychczas pojawiły się pomniejsze opracowania ukazujące jego dorobek w dziedzinie pedagogicznej. Niniejsze opracowanie przedstawia naukową drogę, pracę dydaktyczną oraz twórczość naukową i piśmienniczą ks. Sopoćki, jako pedagoga i wychowawcy. Jest to zaledwie przyczynek w tym ważnym temacie.

4

Katolicy „w jesieni życia” jako podmioty w dziele ewangelizacji

75%

Hajduk R.

Studia Elbląskie

|

2015

|

vol. 16

193-206

EN

In the work of preaching the Gospel, the Church recognizes the important role of the laity, which is ready to show everyday the beauty and joy of life with Christ and accompany others in achieving Christian maturity. Also, the task of Catholics „in the autumn of life” is to share with others peace and joy and all the fruits of the Spirit of God. For older people, participation in the work of evangelization is a challenge to take greater responsibility for their lives lived in relation to others, and thus to overcome the state of apathy, to stay in a constant, living contact with society and to free themselves from an exaggerated focus on their concerns and suffering. The main fields of commitment of age-advanced believers in evangelization are families, parishes, hospitals, hospices and nursing homes. It is when they are readyto accept both happiness and joy of life, as well as pain and suffering, it reveals to others the truth of the Christian meaning of human existence, which can be found both in health and in disease. For elderly Catholics, this means a constant concern for growth in faith, which is possible for them through an active participation in the evangelizing mission of the Church.

5

THE CHARACTER OF SAINT JOSEPH – IN THE SERVICE OF CHRISTIAN EDUCATION?

75%

Zellma A.

Forum Teologiczne

|

2022

|

vol. 23

51-64

PL

Kluczowym słowem w opisie współczesnych przemian społecznych, kulturowych i religijnych wydaje się ponowoczesność, określana również mianem postmodernizmu lub późnej nowoczesności. W pierwszej części artykułu wskazano na kontekst społeczno-kulturowy i religijny, w którym dokonuje się wychowanie chrześcijańskie. Sformułowano również zasadnicze pytanie, czy w tak niekorzystnym kontekście postać św. Józefa może być jeszcze skutecznym wzorem osobowym dla współczesnego człowieka. Poszukując odpowiedzi na tak sformułowane pytanie, zwrócono uwagę na nauczanie papieży, koncentrując się przede wszystkim na dwóch dokumentach: Redemptoris custos Jana Pawła II i Patris corde papieża Franciszka. Wskazano, że ów ostatni dokument, dzięki swojej świeżości i egzystencjalnemu zmysłowi jego Autora, może być wskazówką, gdzie poszukiwać odpowiedzi na wyżej postawione pytanie. Gotowych rozwiązań, jak mówić dzisiaj o św. Józefie, by wychowanie chrześcijańskie nie stało się pustym i pozbawionym treści ogólnym moralnym toposem, z którego nic nie wynika, nie ma. Wychowanie chrześcijańskie inspirowane postacią św. Józefa jawi się bowiem jako zadanie przed wychowawcami każdego czasu, zwłaszcza przed tymi, którzy tę postać chcą ukazać jako żywy wzór osobowy dla swoich wychowanków.

EN

Post-modernity, also referred to as postmodernism or late modernity, is a keyword used to describe contemporary social, cultural and religious changes. The first part of the paper presents the socio-cultural and religious context in which Christian education is provided. A fundamental question was put: can the character of St. Joseph still be an effective role model for the contemporary world in such an adverse context. Papal teachings were used when seeking the answer to this question, with particular focus placed on two documents: Redemptoris custos by John Paul II and Patris corde by Pope Francis. It was pointed out that particularly the latter, owing to its fresh approach and existential sense of its author, can provide guidance on where one should seek the answer to this question. There are no ready solutions concerning the way of talking about St. Joseph, so that Christian education does not become an empty, contentless general moral topos, with no consequence. Christian education, inspired by the character of St. Joseph, is a task to be performed by tutors at all times, especially those who try to present him as a living role model for their pupils.

6

Kształtowanie się tożsamości chrześcijańskiej uczniów szkół parafialnych na Białorusi w końcu XX i na początku XXI wieku (na przykładzie miejscowości Małoryta)

75%

Zhigalova M.

Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie

|

2015

|

issue 4

EN

The article reviews the revival of Christian education in the Malaryta region in Southwestern Belarus. It stresses out the mission of creating Christian consciousness among students at Sunday schools. Special attention is drawn to literary works helping this process.

PL

W artykule przedstawiona jest działalność odrodzonych chrześcijańskich szkół parafialnych w regionie miasta Małoryta położonego w południowo-zachodniej Białorusi. Omówione zostały również strategie tworzenia chrześcijańskiej świadomości w obrębie wspólnot uczniowskich. W niniejszym opracowaniu ukazano również szczególną rolę rosyjskojęzycznej literatury pięknej, jako czynnika mającego znaczący wpływ na omawiany proces.

7

Wychowanie chrześcijańskie w katechezie szkolnej

75%

Łabendowicz S.

Roczniki Pedagogiczne

|

2016

|

vol. 8(44)

|

issue 2

49-76

PL

Pojęcie „wychowanie chrześcijańskie” jest wieloznaczne i różnie interpretowane. Utożsamia się go z katechezą lub z wychowaniem do wiary. Jest ono „pomocą udzielaną człowiekowi w realizacji jego człowieczeństwa, w nadaniu życiu człowieka ostatecznego sensu rozumianego na ogół jako zjednoczenie człowieka z Bogiem poprzez praktykowanie miłości bliźniego” (DWCH 2). Wychowanie chrześcijańskie w katechezie szkolnej oznacza, że rodzice, nauczyciele i wychowawcy oraz katecheci uwzględniają podstawowe sfery oddziaływań, a zatem sferę fizyczną, emocjonalną, intelektualną, moralną, duchową, religijną, społeczną, a także sferę wartości i wolności. Rozumienie człowieka jako osoby leży u podstaw koncepcji wychowania. Wychowanie podczas szkolnej katechezy zakłada rozwijanie umiejętności, sprawności, zainteresowań oraz posługiwanie się zdobytymi wiadomościami. W związku z tym katecheza powinna obejmować wychowanie biblijne, liturgiczne, moralne i wspólnotowo-misyjne. Wychowanie w katechezie szkolnej ma ukazywać ucznia w perspektywie chrześcijańskiej. Rodzice, a następnie katecheci oraz duszpasterze powinni rozwijać sprawności duchowe i budzić radość z chrześcijańskiego życia.

EN

The term “Christian education” is ambiguous and open to interpretation. It is identified with catechesis and education in faith. The Christian education is a “help given to man in the formation of manhood in the pursuit of his ultimate end, which is generally understood as the union of man with God through the practice of charity” (Gravissimum Educationis, No. 2). The Christian education in school catechesis means that parents, teachers, educators and religion teachers take into account the basic spheres of educational influence in their actions, i.e. the physical, emotional, intellectual, moral, spiritual, religious, and social sphere, as well as the sphere of values and freedom. The understanding of man as a human person underlies the concept of education. Education in school catechesis involves developing the student’s abilities, skills and interests, and providing the opportunity to apply the knowledge acquired during classes. Therefore, catechesis should include biblical, liturgical, moral as well as communal and missionary education. Education in school catechesis is to show the student in the Christian perspective. Parents, religion teachers and priests should develop the student’s spiritual skills and awake the joy of the Christian life among them.

8

Modlitewniki z kręgu sióstr posłanniczek

75%

Prejs R.

Roczniki Historii Kosciola (Annals of Church History)

|

2012

|

vol. 4(59)

101-111

EN

This paper analyses two prayer books, authored by two Sisters Couriers of Christ’s Sacred Heart: Józefa Chudzyńska (1836-1914) and Cecylia Plater-Zyberk (1853-1920). The prayer book by Chudzyńska was entitled Preparation for Confession and Easter Holy Communion – A Three-day Retreat for Youth [...] in the Form of a Private Conversation. The latter book was entitled Catholic Life. A Book for Prayer and Contemplation in Two Parts. Both books used Catholic religion as their background – with its emphasis on Gospel, Catechism and liturgy – in order to create a new model of a Catholic woman: a good wife and mother, a careful housekeeper, an open neighbour and a person who performs duly all the duties of her state out of her Catholic inspiration.

9

Katecheza rodzinna i jej wpływ na przygotowanie do życia małżeńskiego i rodzinnego

75%

Pyźlak G.

Roczniki Pastoralno-Katechetyczne

|

2011

|

vol. 3

413-427

EN

The documents of the Church devote a lot of space to marriage and family. They show marriage and family as natural communities that cannot be substituted by any other institutions. They also point to the necessity of the Christian formation of all the subjects of Church life, among which the first place is taken by family. Introduction into the full Christian life of children, young people and adults is done during the family catechesis. It is a contingent, immediate and practical teaching of religious truths in the family home. This task is first of all the parents’ responsibility; in this way they pass the exam in their religious education and educational skills. Grandparents, elder siblings, as well as the school and the parish help the parents. Family catechesis also effects the preparation for marital and family life. It is a way to revive families for Christian life, to look properly at the preparation to marriage, to live in sanctity and to fulfill the marital and family duties conscientiously.

10

Modlitewniki z kręgu sióstr posłanniczek

75%

Prejs R.

Roczniki Historii Kościoła

|

2012

|

vol. 4

101-111

EN

This paper analyses two prayer books, authored by two Sisters Couriers of Christ’s Sacred Heart: Józefa Chudzyńska (1836-1914) and Cecylia Plater-Zyberk (1853-1920). The prayer book by Chudzyńska was entitled Preparation for Confession and Easter Holy Communion – A Three-day Retreat for Youth [...] in the Form of a Private Conversation. The latter book was entitled Catholic Life. A Book for Prayer and Contemplation in Two Parts. Both books used Catholic religion as their background – with its emphasis on Gospel, Catechism and liturgy – in order to create a new model of a Catholic woman: a good wife and mother, a careful housekeeper, an open neighbour and a person who performs duly all the duties of her state out of her Catholic inspiration.

11

Refleksje o powołaniu w chrześcijańskiej koncepcji wychowania

63%

Jusiak R.

Roczniki Pedagogiczne

|

2009

|

vol. 1(37)

83-101

EN

Christian is a religion that assumes the personalistic and integral conception of man. The human individual is an individual and personal being with physical (carnal) and spiritual (religious, eschatological) dimensions. In the process of shaping a mature Christian personality the awareness of vocation, hope for full (physical, intellectual, social, and religious-moral) development, and accomplishment of the human goal worthy of the person play an important role. The awareness of one's own calling, general (to holiness) and personal (to a particular social role), are important elements in Christian education. This education is based on the principles of religion initiated by Jesus, and it consists in conveying His message and self-improvement of the faithful in conformity with the rules of the Gospel. The latter's ideal being the love of God and brotherly love among people. Now analysing the issue of vocation and hope in Christian education one may state that in the light of the Catholic doctrine man is a person capable of development. In this process it is important that the faithful understand their own calling and adopt attitudes of love and hope. Hope strengthens motivation to realise general propositions and individual obligations, that is, social roles. Man is called by God to salvation and definite tasks. With his autonomous decision he responds to this calling by his respective way of life. The latter shoud be imbued with the faith in God, love of God and neighbour, and hope that one has some opportunities for development, perfectibility (to be holy) and eternal life. According to Christian understanding, God with His independent decision endows man with the gift of calling to life and holiness. Man may accept this proposal or not. Acting against God's intention, however, always brings forth dramatic consequences. To sum up, we may say that the attitude of Christian hope helps us overcome the difficulties in our worldly life, so that we can make efforts to accomplish the goal of the Kingdom of God (heaven). The awarness of one's own vocation and a clear goal, i.e. life with God and eternal bliss, are important elements that confer the ultimate sense on human existence and factors conducive to the personal development of man.

12

Problem pedagogii Bożej w praktyce wychowawczej. Refleksja filozoficzna

63%

Boużyk M. M.

Roczniki Pedagogiczne

|

2012

|

vol. 4(40)

|

issue 4

23-37

EN

This article attempts to theoretically define the term “divine pedagogy”, which is very important for Christian education practices. On the basis of natural cognition the meaningfulness of this term is based on the view on the existence of personal God, which decontradictifies the existence of a being composed of the act of existence and essence. The human person participates in God. This vertical dimension of human life may also be regarded metaphysically as a continuous keeping in existence. Also, the issue of the personal being of man, his/her natural religiosity are important components that create the intellectual climate of philosophy open to faith. In contemporary culture, this lack of such openness is visible in, which does not facilitate a perception of the place of Christian pedagogy in academic discourse. Philosophical solutions are responsible for this state of affairs. Overall, the point is whether man can cognitively ascertain the reality of the religious relationship on the part of its object, i.e. personal God, and thereby integrate the horizontal dimension of education with vertical one whereby the act of upbringing, human pedagogy is performed in the perspective of divine pedagogy. Therefore, the article recalls the Thomistic metaphysics and its thesis that reason and faith are complementary.

13

Educazione religiosa in Europa nell’epoca dell’ intercultura

63%

Wierzbicki M.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2017

|

vol. 38

|

issue 2

59-70

PL

W artykule są analizowane różne aspekty edukacji religijnej w Europie w epoce międzykulturowej i międzyreligijnej. W szczególności podkreśla się edukację i jej propozycje ze strony Rady Konferencji Episkopatów Europy. Przedstawia się organizmy międzynarodowe, mające wpływ na edukację religijną. W sposób szczególny mówi się o roli UNESCO i Rady Europy. Dokument zatytułowany Biała Księga oferuje pomoc merytoryczną do dialogu międzykulturowego w krajach europejskich. W artykule są przedstawione też kryteria do dialogu międzykulturowego i edukacji obywatelskiej.

EN

The article undertakes an analysis of various aspects of religious education in Europe in the intercultural and interreligious era. In particular, it emphasizes education and its proposals from the Council of European Bishops’ Conferences. The author presents international organisms, affecting religious education focusing, in particular, on the role of UNESCO and the Council of Europe. Document entitled “White Paper” offers substantial help to intercultural dialogue in European countries. The article, presents also the criteria for intercultural dialogue and civic education

14

The Education of Children and Youth to Service According to the Pedagogical Approach of Saint Ursula Ledóchowska

63%

Sztamborska M.

Paedagogia Christiana

|

2020

|

vol. 2/46

167-188

EN

This article deals with the system of education established by Saint Ursula Ledóchowska (1865-1939), the founder of the Congregation of the Ursuline Sisters of the Agonising Heart of Jesus, the major mission of which is educating and teaching children and youth. The intention is to present one aspect of her pedagogical thoughts – the education of children and youth to service – which is understood as shaping attitudes such as goodness or dedication, overcoming selfishness, sharing time and talents, as well as ensuring the acceptance of good received from others and shaping the attitude of gratefulness. The text consists of four parts. The first part shows the understanding of service according to Ursula Ledóchowska. Next, her childhood is presented as inspiration for her further life and her educational care work. The third part deals with the concepts of educating children and youth to service, starting with the most common and accessible forms before examining those that are more difficult and require some greater involvement. The final section demonstrates that, according to Saint Ursula Ledóchowska, the source of service is the experience of God’s love and the willingness to share it while doing good.

PL

Przedmiotem refleksji jest system wychowania św. Urszuli Ledóchowskiej (1865–1939), założycielki Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, którego główną misją jest wychowywanie i nauczanie dzieci i młodzieży. Celem artykułu jest ukazanie jednego z aspektów jej myśli wychowawczej, jakim jest wychowanie dzieci i młodzieży do służby rozumianej jako kształtowanie postaw dobroci, ofiarności, opanowywania egoizmu, dzielenia się swoim czasem i talentami, a także uwrażliwiania na przyjmowanie dobra od innych i kształtowania w sobie postawy wdzięczności. Tekst składa się z czterech części. Pierwsza prezentuje pojęcie służby w rozumieniu Urszuli Ledóchowskiej, kolejna opisuje jej dzieciństwo jako inspirację do dalszego życia i działalności opiekuńczo-wychowawczej. Trzecia część ukazuje koncepcje wychowania dzieci i młodzieży do służby od najprostszych i najbardziej dostępnych form po coraz trudniejsze i wymagające coraz większego zaangażowania. Ostatnia część ukazuje, że źródłem służby wg św. Urszuli Ledóchowskiej jest doświadczenie miłości Boga i chęć dzielenia się nią poprzez czynienie dobra.

15

Wartość służby w wychowaniu chrześcijańskim – w świetle refleksji Jana Pawła II i Benedykta XVI

63%

Olbrycht K.

Paedagogia Christiana

|

2017

|

vol. 2/40

89-107

PL

Artykuł dotyczy chrześcijańskiego rozumienia i wychowawczego przybliżania kategorii „służby”. Autorka wychodzi od znaczenia pojęcia „służby” i miejsca tej kategorii w kulturze współczesnej. „Służbę” traktuje jako wartość konkretnego działania oraz jako postawę (służby) w sensie świadomej gotowości do jej dobrowolnego podejmowania. Przyjmuje, że dzisiejsza kultura dystansuje się od służby, rezerwując te kategorię wyłącznie dla działań specjalnych, wymagających szczególnych umiejętności, ponadprzeciętnych zachowań, bezinteresownego w dużym stopniu wysiłku i odpowiedzialności. Tylko tak rozumiana służba zasługuje na uznanie i społeczny szacunek. Przedmiotem rozważań Autorki jest służba w rozumieniu postawy chrześcijańskiej, obowiązującej każdego chrześcijanina. Jej uświadamianie i wprowadzanie w życie w nieprzychylnym służbie otoczeniu kulturowym stanowi poważne wyzwanie dla wychowania chrześcijańskiego. Sposób przybliżania osobowego i chrześcijańskiego sensu służby wymaga poważnego namysłu, poszukiwania wiarygodnych argumentów i form przekazu. Autorka jako ważną pomoc w realizacji tego zadania wskazuje teksty Jana Pawła II i Benedykta XVI dotyczące chrześcijańskiego myślenia o służbie.

EN

The article deals with the Christian understanding and educational approach to the category of service. The author starts with the meaning of the notion of service and the place of this category in contemporary culture. She treats the “service” as the value of a particular action and as an attitude (of service) in the sense of an informed willingness to voluntarily undertake it. She assumes that today’s culture is distancing itself from the service, reserving that category only for special activities, requiring special skills, above average behaviour, selfless effort and responsibility. Only service understood this way deserves recognition and social respect. The subject of the author’s reflections is service in the sense of the Christian attitude, binding on every Christian. Its awareness and implementation in the unfavourable for service cultural environment poses a serious challenge to Christian education. The approach to bringing the personal and Christian sense of service requires serious consideration, the search for credible arguments and the form of message. The author points to the writings of John Paul II and Benedict XVI on the Christian thinking of service as an important aid in this task.

16

Memorial Eulogy: Max Weismann—One of God’s Great Ideas

63%

Redpath P. A.

Studia Gilsoniana

|

2018

|

vol. 7

|

issue 4

761-775

EN

This paper is the eulogy which was delivered by Dr. Peter A. Redpath (Senior Fellow, Center for the Study of The Great Ideas) on the occasion of the funeral of Ronald “Max” Weismann (1936–2017) on 06 May 2017 at St. John Chrysostom Church, Chicago, USA.

17

[Rev.:] Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania, Alina Rynio et al. (ed.), Wydawnictwo KUL, Lublin 2012, 448 s.

63%

Kowalik M.

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

|

2013

|

issue 3(3)

135-140

PL

Publikacja pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania pod redakcją Aliny Rynio, Katarzyny Braun, Anny Lendzion i Danuty Opozdy, została zaadresowana do wszystkich zatroskanych o religijno-moralne wychowanie społeczności. Książkę podzielono na następujące kręgi tematyczne (rozdziały): 1) wychowanie religijno-moralne w nauce i myśli Kościoła, 2) obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby oraz 3) środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego. Dwudziestu sześciu autorów z różnych ośrodków naukowych polskich i zagranicznych podjęło się opracowania poszczególnych zagadnień. Tom otwiera wprowadzenie Aliny Rynio na temat znaczenia pojęcia ‘wychowanie religijno-moralne’. Tekst jej autorstwa ukazał funkcję środowisk wychowawczych w procesie formacji moralno-religijnej, przedstawił dokumenty Kościoła odnoszące się do tego zagadnienia, zawierając ogólną prezentację kwestii tego typu wychowania, akcentując prawo jego obecności w życiu publicznym i postulat realnego określenia wychowania religijno-moralnego jako zadania priorytetowego. Autorka przypomniała powszechne powołanie do świętości oraz kwestię udziału dzieci w praktykach religijnych. Ks. Zbigniew Marek omówił Wychowanie religijno-moralne, wskazując następujące aspekty tej problematyki: religię w życiu człowieka, pedagogikę religijną (pedagogikę religii), wychowanie religijne, wychowanie moralne. Wymieniając punkty wspólne ‘wychowania’ i ‘wychowania religijnego’, zaakcentował kwestię poszerzenia zakresu samopostrzegania człowieka i świata jako jeden z rezultatatów procesu wychowania chrześcijańskiego. Stanisław Kość w rozważaniach Idea rozwoju całego człowieka – wkład nauki społecznej Kościoła w integralną wizję wychowania, omówił stosowne dokumenty i określił okoliczności służące rozwojowi człowieka w powołaniu chrześcijańskim oraz postulat uwzględniania wymiaru transcendentalnego w wychowaniu. Alina Rynio w artykule pt. Pedagogiczne przesłanie błogosławionego Jana Pawła II gwarantem tożsamości pedagogiki chrześcijańskiej, wyjaśniła znaczenie terminu ‘wychowanie’, ukazując zarówno „papieski paradygmat pojmowania integralności, rozwoju i wychowania” (s. 62), jak i „teologiczno-antropologiczną podstawę papieskiego przesłania pedagogicznego” (s. 70), konstatując, że to nauczanie jest źródłem nadziei, przetrwania cywilizacyjnego zamętu oraz budzi z uśpienia moralnego. To opracowanie nabrało znamion osobistego świadectwa, bo obok pięciu racjonalnie uargumentowanych tez, autorka odwołała się się także do swoich osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawlem II. Jarosław Horowski w tekście pt. Inicjacyjny charakter wychowania – próba rekonstrukcji idei w odwołaniu do myśli Karola Wojtyły zanalizował pojęcie ‘inicjacji’ oraz inicjacyjny charakter wychowania na przykładzie teorii wychowania odwołującej się do myśli Karola Wojtyły oraz praktyk inicjalnych w wychowaniu. Roman Jusiak w artykule pt. Papieża Jana Pawła II wychowanie społeczne omówił kwestię wychowania społecznego u Jana Pawła II. Tekst koncentruje się na podstawach realizowanej przez papieża koncepcji wychowania. Skupił się na podstawie antropologicznej (filozoficznej), teologicznej (teologii katolickiej), osobowym autorytecie Jana Pawła II, ogólnej charakterystyce papieskiej pedagogii i Jego zasługach, elementach społecznych w wychowaniu oraz regułach jego urzeczywistnienia, z zaakcentowaniem faktu, że Jan Paweł II wykreował swego rodzaju własną, osobistą, językową ekspresję, gesty, znaki, symbole, wykorzystywał śpiew, osobowy kontakt z ludźmi, a w centrum procesu samowychowania umieścił Boga. Małgorzata Tomczyk w tekście pt. Integralna pedagogika katolicka w ujęciu o. Jacka Woronieckiego zaprezentowała nowatorskie pojęcie pedagogiki tegoż dominikanina w kontekście ujęć nowożytnych i współczesnych, syntetyczny i chrześcijańskie model kształcenia i wychowania, a także formację sprawności cnót, eksponując zasadnicze idee o charakterze postulatywnym i konstatując, że „(...) szczytem doskonałości jest zachować umiar we wszystkim, co się robi” (s. 121). Ryszard Polak w artykule pt. Wychowanie religijne człowieka w ujęciu ks. Józefa Winkowskiego przedstawił postać zakopiańskiego katechety, kapłana, który poświęcił się wychowaniu młodzieży szkolnej. Autor przybliżył jego dzieła i teorię wychowania, przestrzegając przed naturalistyczną koncepcją pedagogiczną jako jednym z najważniejszych zagrożeń. Zwrócił się do pedagogów chrześcijańskich oraz filozofów, psychologów, socjologów i historyków o większe zaangażowanie w wychowanie religijne człowieka, które ma na celu doprowadzenie nie tylko chrześcijan do Chrystusa. Maria Opiela w rozważaniach pt. Koncepcja pedagogiczna bł. Edmunda Bojanowskiego scharakteryzowała źródła inspiracji dla rozwoju jego myśli pedagogicznej, jej społeczno-kulturowy kontekst rozwoju. Przedstawiła także kwestię integralnego rozwoju dziecka i ważności wczesnego wychowania. Skoncentrowała się na zagadnieniu osoby i wartości w kontekście dynamiki przedstawionej koncepcji pedagogicznej, konstatując, po pierwsze, że Bojanowski wskazał na Chrystusa jako centrum historii oraz żywiołów wychowawczych, po wtóre, że „ze swoją wizją wychowania i nowatorskimi rozwiązaniami organizatorskimi wpisał się w nurt rodzącej się w XIX wieku pedagogiki wieku przedszkolnego” (s. 158). Druga część omawianej książki nosi tytuł Obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby i zawiera osiem artykułów. Lucyna Dziaczkowska w tekście pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania człowieka. Potrzeby i zagrożenia skupiła się na swoistej pochwale wychowania człowieka oraz przedstawiła specyfikę wychowania moralnego. Autorka opisała wychowanie religijne i moralne jako szczególną szansę dla budowania tożsamości człowieka w kontekście zagrożeń wynikających z pseudowychowania moralnego i religijnego, postrzegając, że trwałość czy głębia wiary zależy przede wszystkim od świadectwa życia najbliższych. Religia jest siłą życiodajną i przynosi wiele korzyści, przede wszystkim pozwala uchronić dorastające pokolenie przed nihilizmem, barbarzyństwem, poczuciem braku sensu życia, psychicznym i fizycznym samozniszczeniem. Witold Starnawski w artykule pt. Unikalność – jej konsekwencje dla poznania i rozwoju osoby dotknął problemu znaczenia pojęcia ‘indywidualności’ oraz analizował je w kontekście kształtu poznania oraz działania w rozwoju człowieka. Autor podkreślił praktyczny charakter pedagogiki, także negatywne przejawy indywidualizmu. Iwona Jazukiewicz poddała analizie na nowo kwestię greckiej arete w tekście pt. Cnota jako kategoria urzeczywistniania się osób w wychowaniu, akcentując istotę cnoty, właściwości wszystkich cnót, specyfikę pracy wychowawczej oraz cnotę wychowaniu. Grzegorz Grzybek w artykule pt. Wychowanie jako rozwój osobowości etycznej w czynie ukazał zagadnienie ‘samostanowienia’ jako warunek samowychowania oraz czyn jako warunek rozwoju osobowości etycznej, wskazując przy tym na elementy składowe czynu samowychowania w ludzkiej strukturze dążenia do celu. Stanisław Czesław Michałowski w tekście pt. Na spotkanie człowieka. Edukacja integralna w aksjomacie personologicznym skupił się na kwestii wizji pedagogii osoby jako nadziei współczesności, nadto wskazał możliwości interpretacji osoby człowieka oraz relacji ludzkich w świetle ekofilozofii życia. Przedstawił edukację integralną jako uczenie się całościowego rozumienia rzeczywistości w kontekście praw życiowych oraz czynników wychowania. Stanisława Konefał w artykule pt. Miejsce i rola przyjaźni w wychowaniu chrześcijańskim zaprezentowała przyjaźń jako wartość. Nawiązując do historii wielkich, duchowych przyjaźni, uznała, że podstawą autentycznej przyjaźni jest integralny obraz osoby ludzkiej, a przyjaźń to niezbywalny element wychowania chrześcijańskiego, do którego wyzwaniem jest sytuacja egzystencjalna człowieka XXI w. Ewa Panecka w tekście pt. Zachowania altruistyczne młodzieży drogą do prawdziwego człowieczeństwa przedstawiła zagadnienie postaw młodych ludzi wobec nowej rzeczywistości, ukazała obraz współczesnej młodzieży, potrzebę nowej formacji. Podkreśliła kwestie rozumienia zachowań altruistycznych, służby w rodzinie jako drogi do prawdziwego człowieczeństwa. Zaprezentowała stanowisko Kościoła wobec zachowania altruistycznego młodych ludzi. Określiła szkołę jako miejsce urzeczywistniania zachowań altruistycznych, konstatując przy tym, że „Wychowanie do miłości braterskiej jest dzisiaj nieodzownym warunkiem ładu społecznego” (s. 271). Zbigniew Rudnicki tekście pt. Wychowawcze aspekty refleksji o umieraniu i śmierci zanalizował zagadnienie tajemnicy śmierci. Autor przedstawił śmierć jako sytuację graniczną w perspektywie refleksji pedagogicznej. W trzecim rozdziale pt. Środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego zamieszczono dziewięć artykułów. Jerzy Kołaczkowski w artykule pt. Zasady wychowania dziecka w rodzinie w świetle „Listu do Efezjan (Ef. 6,4)” wskazał na rodzinę jako najważniejsze środowisko wychowawcze, na ojca jako wychowawcę, zanalizował metody wychowywania dziecka w rodzinie, w tym zwrócił uwagę na karcenie oraz „napominanie Pańskie”, przy jednoczesnym unikaniu pobudzania dziecka do gniewu. Mieczysław Rusiecki w tekście pt. Wychowanie religijne w rodzinie podjął problematykę wychowania religijnego, kwestię prawa rodziców do niego, problem uwarunkowań potrzebnych do zachodzenia prawidłowych oddziaływań wychowawczych ze strony rodziców na dziecko. Autor omówił zagadnienie etapów religijności w dzieciństwie i okresie dorastania. Poruszył problematykę religijności w życiu dorosłego człowieka, ukazując jej fenomen, umożliwiający wytrwanie „w dobrym do końca i dojścia do doskonałości” (s. 334). Czesław Galek w artykule pt. Wychowanie religijne młodzieży szkolnej w II połowie XIX wieku w świetle polskiej literatury pamiętnikarskiej i beletrystycznej ukazał środki i metody wychowania religijnego młodzieży gimnazjalnej na ziemiach polskich na terenie trzech zaborów (rosyjskiego, austriackiego i pruskiego). Uwzględnił przy tym kwestię obowiązkowych praktyk religijnych, funkcję katechezy w formacji religijnej dzieci i młodzieży szkolnej oraz rezultaty wychowania religijnego. Autor pokazał, że „Dla wielu uczniów okres gimnazjum był czasem pogłębienia wiary wyniesionej z rodzinnych domów” (s. 351). Małgorzata Kowalik w tekście pt. Nauczyciel polonista jako wychowawca wspierający rodzinę w wychowaniu religijnym dzieci ukazała założenie, że polonista winien być wychowawcą wspierającym, który musi uzupełniać pracę rodziców poprzez dążenie do wzoru osobowego przez siebie obranego, nadto poprzez przemyślaną współpracę z rodzicami, pomoc świadczoną w rozwoju wiary oraz zabiegi dydaktyczne i określone metody pracy, aby ukształtować pełną dojrzałość chrześcijańską i zagwarantować rozwój osobowości uczniów. Lidia Dakowicz w artykule pt. Wartości religijne w przekazie nauczycieli wybranych szkół w Białymstoku omówiła odnośną kwestię w procesie rozwoju człowieka. Zaprezentowała przy tym w jedenastu tabelach dane statystyczne mające potwierdzić jej tezy. W podsumowaniu wyników swoich badań stwierdziła przeszkody w urzeczywistnianiu wartości religijnych. Dorota Frąk w tekście pt. Rola środowisk wychowujących na przykładzie instytucji wychowawczych prowadzonych przez Zgromadzenie Sług Jezusa, zajęła się kwestią oddziaływania środowiska wychowawczego na osobę, pokazując przy tym wypracowany wzorzec wychowania „na fundamencie wartości chrześcijańskich” (s. 391). Dariusz Widelak w artykule pt. Resocjalizacja i ekumeniczny wymiar opieki duszpasterskiej w zakładach karnych, zajął się zagadnieniem wychowawczej funkcji kapelana więziennego, konstatując m.in., że „człowiek zawsze ma otwartą drogę powrotu do społeczeństwa” (s. 415). Piotr Zańko w opracowaniu pt. Obrazoburstwo czy pedagogika. Religia w wytworach wizualnych polskich prowokatorów kultury podjął analizę wybranych aspektów zjawiska prowokacji kulturowej w Polsce, wskazując na ukryte i zaskakujące (w odróżnieniu od prowokatorów kultury zachodniej) pytania nawiązujące do religii i duchowości we współczesnym świecie oraz konstatując m.in., że „Z analizowanych wytworów wizualnych prowokatorów kultury wyłania się obraz religii zdesakralizowanej, będącej narzędziem przemocy” (s. 432). Elżbieta Kopacz w artykule pt. Kapliczki, figury i krzyże przydrożne jako lokalne dziedzictwo kulturowe i wyzwanie dla współczesnego wychowania poruszyła zagadnienie elementów religii w edukacji regionalnej, w kontekście „obiektów małej architektury sakralnej” (s. 438). Wskazała przy tym na kształcenie systemu wartości religijnych przez („małą”) architekturę. Omówiona książka zbiorowa jest przyczynkiem do badań nad celowością wychowania religijnego.

18

Wychowanie i edukacja dziecka w duchu chrześcijańskim

63%

Akimjaková B., Krajčíriková L.

Roczniki Pedagogiczne

|

2016

|

vol. 8(44)

|

issue 2

37-48

PL

Dziecko, które pojawia się w życiu rodziców i wychowawców, jest wielkim darem. Należy ciągle objawiać wartość tego cennego daru, który jest zarazem wielką tajemnicą. Dziecko, aby mogło należycie się rozwijać, potrzebuje przede wszystkim akceptacji i miłości. Obecnie często wypacza się rolę małżeństwa i rodziny, a także − nawet wśród wierzących chrześcijan − niszczy się ich pierwotne znaczenie. Pragnienie Boga jest wpisane do serca człowieka, ponieważ człowiek jest stworzony przez Boga i dla Boga. Bóg nie przestaje człowieka przyciągać do siebie i jedynie w Bogu człowiek znajdzie prawdę i szczęście, których ciągle poszukuje. Największym przejawem ludzkiej godności jest powołanie człowieka do wspólnoty życia z Bogiem. Dziecko już od swego narodzenia musi być wszechstronnie formowane, aby wyrosło na silnego moralnie i wartościowego człowiek.

EN

A child who enters life as parents and educators is a great gift. It is necessary to constantly discover the value of this precious gift that is also a great mystery. Baby for its healthy development needs to be accepted and loved above all. Nowadays, it distorts the fundamental importance of marriage and family. Increasingly, the faithful Christians and destroy their original meaning. The desire for God is inscribed in the human heart, because man is created by God and for God. God does not cease to attract man to himself and only in God finds a man of truth and happiness that constantly looking for the ultimate reason for human dignity lies in man's vocation to communion with God. The child must be since its birth molded versatile that from it grew a moral and respectable man who once stand as family and social life, will be able to care for themselves, will be able to distinguish good from evil, beauty from bad taste and will was able to positively used in personal and family life.

19

Wyśpiewać wartości. Wychowanie chrześcijańskie na lekcjach języka angielskiego w katolickiej szkole podstawowej w Belfaście

63%

Adamczewski J.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2020

|

vol. 23

|

issue 1

PL

Wychowanie chrześcijańskie w szkole to nie tylko lekcje religii. Niniejszy artykuł podejmuje kwestię wychowania chrześcijańskiego z wykorzystaniem wartościowego repertuaru muzycznego w edukacji wczesnoszkolnej na przykładzie doświadczeń ze szkoły podstawowej w Belfaście. Na wczesnym etapie edukacji, kiedy mamy do czynienia z kształceniem zintegrowanym, można w łatwy sposób nawiązywać do wartości chrześcijańskich podczas codziennych zajęć szkolnych. Czy można jednak połączyć wychowanie chrześcijańskie z nauczaniem języka angielskiego? W artykule zostaną zaprezentowane opracowania dotyczące nauki języka, a wykorzystujące utwory muzyczne, które odwołują się do wartości duchowych w rozumieniu Maxa Schelera. Nawiązując do założeń fińskiej edukacji muzycznej oraz edukacji religijnej, zostaną przedstawione wartości płynące z opisanego rozwiązania. Zaprezentowane przykłady będą omówione z wykorzystaniem odwołań do literatury, która zarysowuje szerszy obraz wychowania chrześcijańskiego we wczesnej edukacji dziecka. Pomocne będzie również odwołanie się do następujących kategorii: pedagogika katolicka, edukacja religijna, wychowanie chrześcijańskie, wartości duchowe czy też eurytmia, które leżą u podstaw teoretycznych tego artykułu.

EN

Christian education at school is carried out not only during religion lessons. This article deals with the issue of Christian education using the valuable musical repertoire in early school education on the example of experience gained from an elementary school in Belfast. At an early stage of education, when students have an integrated education, it is easy to refer to Christian values during everyday school activities. Is it possible to combine Christian education with teaching English lessons?The article will present studies on language learning, and using musical works that refer to spiritual values as they are understood by Max Scheler. Referring to the assumptions of Finnish music education and religious education, the values resulting from the described solution will be presented. The examples presented will be discussed using references to literature that outlines the broader shape of Christian education in early childhood education. It will also be helpful to refer to the following categories: Catholic pedagogy, religious education, Christian education, spiritual values or eurhythmics, which are the theoretical foundations of this article.

20

Elementy pedagogii Jana Pawła II

63%

Jusiak R.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2006

|

vol. 34

|

issue 2

9-26

EN

Pope John Paul II is definitely the greatest authority of modern times. As Pope, the head of the Catholic Church, he taught and educated the faithful. He issued a lot of magnificent Church documents: encyclicals, adhortations, apostolic letters that put the issues connected with religion in order and made one realize the need of proper opening to the world, man and God. With his personal behavior he gave a model of Christian life. The Holy Father was considered to be amaster and a „prophet” of our times. He always had the courage of unambiguously preaching Jesus Christ's message to the world. He conducted diverse and intensive apostolic activities. Analysis of John Paul II's statements and behavior shows that when carrying out the mission of evangelizing the world he had a very well thought out and consistent conception of education. Hence talking about John Paul II's own peculiar pedagogy is fully justified. The personalist-theological perspective is the basic element of this pedagogy. The chief thesis in the Pope's attitude towards education was accepting such an anthropology that considers both the positive elements of the human being (because he is a God's child), and his weaknesses, shortcomings, lack of order, which result from the original sin. In the process of education and self-education the human being is obliged by God Himself to realize in his life certain values, and especially: faith, hope and love. The basic aim of education is to develop the human being's subjectivity and to transmit the proper canon of values to him, including moral and religious values. First of all, the Pope wanted to direct man towards Christ, and to do this, besides his personal influence he used various external means, which he appreciated both in his teachings and in practice. Today it can be said that the fruit of John Paul II's pedagogical actions can be seen in many people's attitudes. The fact that many young people pronounce themselves in favor of the values accepted by John Paul II and that his attitude is meaningful is expressed in the movement defined as The John Paul II Generation.

Refine search results

Wychowanie społeczne podstawowym elementem chrześcijaństwa

Początki chrześcijańskiego szkolnictwa w Europie Zachodniej

Blessed Michael Sopocko: Pedagogue and Educator

Katolicy „w jesieni życia” jako podmioty w dziele ewangelizacji

THE CHARACTER OF SAINT JOSEPH – IN THE SERVICE OF CHRISTIAN EDUCATION?

Kształtowanie się tożsamości chrześcijańskiej uczniów szkół parafialnych na Białorusi w końcu XX i na początku XXI wieku (na przykładzie miejscowości Małoryta)

Wychowanie chrześcijańskie w katechezie szkolnej

Modlitewniki z kręgu sióstr posłanniczek

Katecheza rodzinna i jej wpływ na przygotowanie do życia małżeńskiego i rodzinnego

Modlitewniki z kręgu sióstr posłanniczek

Refleksje o powołaniu w chrześcijańskiej koncepcji wychowania

Problem pedagogii Bożej w praktyce wychowawczej. Refleksja filozoficzna

Educazione religiosa in Europa nell’epoca dell’ intercultura

The Education of Children and Youth to Service According to the Pedagogical Approach of Saint Ursula Ledóchowska

Wartość służby w wychowaniu chrześcijańskim – w świetle refleksji Jana Pawła II i Benedykta XVI

Memorial Eulogy: Max Weismann—One of God’s Great Ideas

[Rev.:] Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania, Alina Rynio et al. (ed.), Wydawnictwo KUL, Lublin 2012, 448 s.

Wychowanie i edukacja dziecka w duchu chrześcijańskim

Wyśpiewać wartości. Wychowanie chrześcijańskie na lekcjach języka angielskiego w katolickiej szkole podstawowej w Belfaście

Elementy pedagogii Jana Pawła II