Search results

1

“Conversations are Monologues” Lyricism in Pierścień Wielkiej Damy (“A Ring of a Great Lady”) by Cyprian Norwid

100%

Trzcionka J.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

2

NORWID’S CONCEPT OF LITERARY ORIGINALITY FROM THE PERSPECTIVE OF THE HISTORY OF POETICS

100%

Stanisz M.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

EN

Norwid’s concept of Literary Originality in the Light of the History of Poetics The article presents Norwid’s concept of literary originality with reference to selected terms from the European theory of poetry. Norwid’s reflections about writing function predominantly within the confines of his philosophical concepts, which were mostly inspired by the philosophy of Plato and Christian thought and were related to his vision of God, the world, man, and artist. One can discover, however, a rich set of terms coming from traditional poetics in the works of the author of Quidam. Norwid’s thinking about originality is firmly rooted in tradition and links diverse inspirations and threads in a distinctive way. As such it shows telling paradoxes by containing unequivocal objection to imitating nature and exemplary works. At the same time, it underscores Norwid’s reliance on the old masters, advocates for the freedom and authenticity of artists, and highlights the role of the form in the creative process. While not dismissing the contradictory categories of ‘obscurity’ and fragmentariness, Norwid also pays attention to the value of artistic perfection. His concepts do not form a closed system of aesthetic views. Instead, they constitute an elastic catalogue of indications whose employment requires combined work of the imagination, intellect, and emotions as well as the alertness of one’s conscience and spiritual energy. Norwid believed that the primary duty of art was expressing the truth about the world.

3

“Człowieka (teraz), o Muzo, wypowiedz” (“Of Man [now], Muse, sing” . An Attempt to Recognize The Artistic Shape of Norwid’s Drama Kleopatra i Cezar (Cleopatra and Caesar)

100%

Trzcionka J.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

4

Norwid's Visual Metaphors on the Example of “Fortepian Szopena” (“Chopin’s Pianoforte”)

100%

Niewczas Ł.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

EN

The article deals with the analysis of the visual metaphor present in Norwid’s writings. The author’s microanalyses point to a certain type of ‘semiotic image’ prevalent in Norwid’s literary output.

5

“I Glanced into the Nether-World.” Some Remarks on the Tradition of Conversations with the Dead in the Writings of Cyprian Norwid

100%

Seweryn A.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

EN

The study focuses on the tradition of the conversations among the dead in Cyprian Norwid’s works, especially in the poem Vendôme. While noting Norwid’s transformations of classical and classicist conventions, the author points to the mannerist and baroque contexts, and on the other hand, to ekphrastic qualities of Norwid’s literary imagination.

6

What Do We Know About Norwid’s Lyric Poetry? Some Remarks on the Ways of Reading Norwid

100%

Kuczera-Chachulska B.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

7

“SLEEPING WITH THE EPIC POEM”: POSSIBILITIES OF RESEARCH ON NORWID'S EROTIC IMAGINATION

88%

Seweryn D.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

8

Polyphony in Dostoevsky’s Novels and the Multiplicity of Voices in Norwid’s Poetry

63%

Skalińska E.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

EN

The article compares dominating strategies of writing in Norwid’s and Dostoyevsky’s literary output. The author presents the sources of the conversational concepts in the writings of both Norwid and Dostoyevsky. She also reflects upon the origins of the indicated affinity.

9

"Ipse ipsum" czyli Norwid i autoportrety. Edyta Chlebowska -"Ipse ipsum. O autoportretach Cypriana Norwida"

63%

Okoń W.

Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego

|

2006

|

issue 1(1)

101-103

10

Zofia Trojanowiczowa (1 października 1936 – 17 listopada 2015)

63%

Trybuś K.

Pamiętnik Literacki

|

2016

|

vol. 107

|

issue 4

249-255

PL

Tekst przedstawia sylwetkę zmarłej (w listopadzie ubiegłego roku) Profesor Zofii Trojanowiczowej, historyka literatury, badacza polskiego romantyzmu. Autor wspomina o drogach jej naukowej kariery na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, z którym była związana, szczegółowo omawia zwłaszcza prace poświęcone twórczości Cypriana Norwida na tle rozwoju badań norwidologicznych w ostatnim półwieczu. Wiele też miejsca poświęca aktywności Profesor Trojanowiczowej w życiu publicznym.

EN

The text presents the figure of late professor Zofia Trojanowiczowa (in November 2015), a literary historian and Polish romanticism researcher. The author recollects the pathways of her academic carrier at Adam Mickiewicz University in Poznań – the place to she was related, meticulously analyses her papers devoted to Cyprian Norwid’s creativity against the background of Norwid studies development in the last fifty years, and gives much place to professor Trojanowiczowa’s public life activity.

11

Medieval Inspirations in Cyprian Norwid’s Poetry

63%

Halkiewicz-Sojak G.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

EN

The author begins with underscoring Norwid’s defence of the intellectual achievements of the Middle Ages in part XII of Rzecz o wolności słowa. It prompts her to speculate about the importance and trajectories of reflections on the Middle Ages in Norwid’s poetry in general. Subsequently, Halkiewicz-Sojak casts the topic against the background concerning the romantic fascination with the Medieval tradition and specifically Polish difficulties in adapting the European (northern) variation of that current. On the one hand, Norwid’s considerations upon Godfred’s attitudes in Tasso’s Jersusalem Delivered and Cervantes’s Don Quixote lead to the conclusion that a nineteenth-century poet can only repeat Cervantes’s character’s gestures; therefore, for the author the Medieval props will be the book and the candle rather than a continuation of chivalrous adventures. On the other hand, Norwid – especially in the early drama mystery plays – conjures up poetic worlds of the Slavic Middle Ages and focuses his attention on the Christian initiation of the Slavdom.

12

RAFAŁ WOJACZEK: “NORWID SAYS HELLO, THERE IS NO DOUBT THAT I HAVE READ A POEM OF HIS”

63%

Jarzyna A.

Colloquia Litteraria

|

2017

|

issue 1

13

Norwid and Contemporary Poetry: A Stylistic Sketch

63%

Skubalanka T.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

14

NORWID AND MODERNITY (A PERSPECTIVE OF SUBJECTIVITY)

63%

Rzepczyński S.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

issue 4

15

Portret matrony oraz Starzec. Nieznane rysunki Norwida

54%

Chlebowska E.

Studia Norwidiana

|

2018

|

vol. 36

179-191

PL

Artykuł ma na celu prezentację dwóch rysunków Norwida, dotychczas nieznanych, które zasiliły w ostatnim czasie rejestr spuścizny artystycznej twórcy Solo. Pierwszy z omawianych szkiców to Portret matrony z herbem Pierzchała z 1864 r., będący najprawdopodobniej wizerunkiem Laury z Górskich Czosnowskiej lub Marii z Tyzenhauzów Przezdzieckiej. Drugi rysunek, przedstawiający biegnącego starca, pochodzi z Norwidowskiego szkicownika, przechowywanego w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.

EN

The article aims to present two previously unknown drawings by Norwid which have recently been added to the artistic legacy of the creator of Solo. The first of the discussed sketches is Portret matrony z herbem Pierzchała from 1864, which is most likely the image of Laura Czosnowska née Górska or Maria Przezdziecka née Tyzenhauz. The second drawing, showing the running old man, comes from Norwid’s sketchbook kept in the collection of the National Museum in Krakow.

16

Norwid w siedmiu odsłonach

54%

Jermalonek T.

Studia Norwidiana

|

2013

|

vol. 31

192-207

EN

The article is the review of the book Norwid. Z warsztatów norwidologów bielańskich, ed. by T. Korpysz, B. Kuczera-Chachulska, Warszawa 2011, pp. 190. This monograph contains seven articles written from different points of view and with usage of different methods. Authors took up different aspects of poetry, poems, drama and the other genres written by Cyprian Norwid in different periods of his work. Fundamental question of my study is if that kind of diversity of topics and methods could by published as one work and whether this work could be useful from the philological point of view for specialists who study the legacy of Cyprian Norwid.

17

Krzyż – okręt – wóz. O alegorii eschatologicznej

54%

Seweryn D.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2016

|

issue 6(9)

241-250

EN

The opposition of symbol and allegory in the Romantic aesthetic-philosophical discourse can be considered as a special case of the fundamental antithesis, emphasized by Tzvetan Todorov, of symbolic representations and sign representations. On the other hand, the literary practice of Romanticism by no means renounces allegorical renderings. Before Norwid’s connections with Counter-Reformation emblematics finally reach a competent description, even a single example seems worth presenting. Even if a strict equivalent of intersemioticality, which appears in emblems, does not exist in the case in question (all we have is verbal text), a good equivalent of emblematic icon can be found on the level of poetic imaging, while the homologue of the inscriptio emerges as a figure of words formed by two final verse line endings. Example from Norwid (Cross and Child) leads to the problem of semiosis of the Cross, which is not always adequately modelled by contemporary scholars. In turn, the Christian symbolism of the Cross, covered in ethnological terms, opens the perspective of comparative study of the changes in semiotic structures in the sphere of eschatological representations. Interesting examples of such representations are provided by archaeological evidence. In the cases mentioned in the article, a diachronic relationship between symbol and allegory can be seen: allegory emerges as a result of decomposition of the symbolic structures into the sign structures.

18

Norwid za dni Komuny Paryskiej

54%

Siewierski H.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2014

|

vol. 5

|

issue 3

5-14

EN

By describing the Paris Commune as an act of terrorism, Cyprian Norwid, in his correspondence, emphasizes his critical view of the Commune and mentions his own active resistance in persuading his compatriots, “to refuse to serve the terrorist Commune,” and declares his readiness to face the consequences of his words. The traumatic experience of those few months in 1871 also left its traces in Norwid’s critical and literary works. The present article is an attempt at tracing the vestiges of that experience in the author’s correspondence and in “Przyczynek do Rzeczy o wolności słowa” (1871), a key text in understanding Norwid’s view of the Commune. It is also an attempt to interpret Norwid’s explicitly negative reaction to that revolutionary effort, expressed immediately after an unequal fight and at the time of the bloody suppression of the Commune and the ongoing executions of thousands of its participants

PL

Określając Komunę Paryską mianem terroryzmu, Cyprian Norwid podkreśla w swej korespondencji swój krytyczny do niej stosunek, wymienia akty swego czynnego sprzeciwu, m.in. nakłanianie rodaków do „odmówienia służb terrorystycznej Komunie” oraz świadczy o gotowości poniesienia za to konsekwencji. Dramatyczne przeżycia tamtych miesięcy 1871 r. zostawiły znamienne ślady również w pismach krytycznych i utworach literackich ich świadka. Niniejszy artykuł jest próbą odczytania śladów doświadczeń tego okresu w korespondencji oraz w kluczowym dla zrozumienia postawy Norwida wobec Komuny Paryskiej tekście „Przyczynek do Rzeczy o wolności słowa” (1871). Jest też próbą odpowiedzi na pytanie, jak rozumieć tak zdecydowanie negatywną ocenę tego zrywu rewolucyjnego, wydaną przez Norwida zaraz po nierównej walce, gdy nadszedł czas krwawych represji i egzekucji tysięcy jego uczestników.

19

Żart w pismach Cypriana Norwida

54%

Korpysz T.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2020

|

vol. 19

205-217

EN

The purpose of this study was an attempt to recreate the idiolectal image of the noun żart and the verb żartować in the writings of Cyprian Norwid. These lexemes – and their derivatives – make up a not very large family consisting of: żarcik (3 uses), żart (34 uses), żartobliwie (1 use), żartobliwy (1 use), żartować (12 uses), żartowniś (2 uses), żartujący (1 use) and zażartować (8 uses) – in sum 8 lexemes and 62 uses. The results of the performed analysis show that only in a part of the contexts the discussed lexemes are semantically connected with the category of humour. Even then, however, the joke and joking rarely have purely ludic character and are a manifestation of a serene, affirmative relation of the sender towards reality or other people, or are the expression of careless joking, a kind of a parlour game or an innocent play. Far more frequently a joke is presented as something inappropriate, improper, often something aggressive, aimed against somebody or something. Relatively frequently żart, as well as żartować, are completely unrelated to humour and laughter (or the ludic aspect is clearly secondary) and refer to something of little importance, insignificant or regarded as such by the sender, or to something made believe, not true, pretended to be said and done. The description of the lexical field from the word-formation field of the lexeme żart complements the previous analyses concerning the lexemes dowcip and humor and allows us to better understand how a broadly understood element of humour was present in the work of Cyprian Norwid.

PL

Celem badań była próba odtworzenia idiolektalnego obrazu rzeczownika żart oraz czasownika żartować w pismach Cypriana Norwida. Leksemy te – oraz ich derywaty – tworzą niezbyt liczną, ale interesującą rodzinę słowotwórczą, na którą składają się: żarcik (3 użycia), żart (34 użycia), żartobliwie (1 użycie), żartobliwy (1 użycie), żartować (12 użyć), żartowniś (2 użycia), żartujący (1 użycie) oraz zażartować (8 użyć); łącznie jest to osiem leksemów w 62 użyciach. Jak wynika z przeprowadzonych analiz, jedynie w części kontekstów omawiane leksemy semantycznie wiążą się z kategorią komizmu. Nawet wówczas jednak żart i żartowanie rzadko mają charakter czysto ludyczny i są przejawem pogodnego i afirmatywnego stosunku nadawcy do rzeczywistości czy do innych ludzi lub też są wyrazem beztroskiego dowcipkowania, rodzajem towarzyskiej gry lub niewinnej zabawy. Znacznie częściej żart jest czymś niestosownym, niewłaściwym, przy tym czymś agresywnym, wymierzonym przeciwko komuś lub czemuś. Stosunkowo często żart, a także żartować w ogóle nie mają związku z komizmem i śmiechem (albo też aspekt ludyczny jest wyraźnie drugoplanowy), odnosząc się do czegoś mało ważnego, błahego lub za takie przez nadawcę uważanego, albo też do czegoś udawanego, nieprawdziwego, mówionego i robionego na niby. Opis pola leksyki z pola słowotwórczego żartu dopełnia wcześniejsze analizy dotyczące dowcipu i humoru i pozwala przybliżyć się do zrozumienia tego, w jaki sposób szeroko rozumiany żywioł komiczny obecny był w twórczości Cypriana Norwida.

20

Między romantyzmem a modernizmem – Norwid jako poeta II połowy XIX wieku (w perspektywie nauczania szkolnego)

54%

Rzońca W.

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

|

2012

|

vol. Zeszyt

|

issue XXVI

249-260

EN

Taking into account the educational, didactical image of Cyprian Norwid, the author underlines that the cultural transformations which took place after 1989, led to a crisis of the paradigm of Romanticism in Poland and revealed incorrectness of the historical and literary classification of the poet as a romantic poet. By indicating that the work of the author of Chwile myśli goes, for reasons of definition, beyond romanticism (lack of orientalism, egotistic individualism, naturist regionalism, exalted patriotism, pact with the devil), the author treats modernism as tradition, in which the Norwid’s precursory work of the mature period may be included. Bearing in mind that the work of our poet was developed in France (starting from 1849) in the conditions of nascent modernism (from The Flowers of Evil by Baudelaire), the author indicates the fact of Norwid’s interest in culture (and a man of culture), and also indicates the intellectualism, the poetics of silence, polymorphism of the speaking subject, the avant-garde language and the created interpretation theory as features of artistic work, which make Norwid the modern poet.

PL

Mając na uwadze szkolny, dydaktyczny wizerunek Cypriana Norwida, autor zaznacza, że przemiany kulturowe, jakie nastąpiły po 1989 roku, doprowadziły do kryzysu paradygmatu romantycznego w Polsce i obnażyły nietrafność historycznoliterackiego zaszeregowania poety jako romantyka. Pokazując, że dzieło autora Chwili myśliwychodzi, z przyczyn definicyjnych, poza romantyzm (brak orientalizmu, egotycznego indywidualizmu, naturystycznego regionalizmu, egzaltowanego patriotyzmu, pachtu z diabłem), traktuje modernizm jako tradycję, w obrębie której prekursorskie dzieło Norwida okresu dojrzałego pozwala się zawrzeć. Uwzględniając, że dzieło naszego poety powstawało we Francji (od 1849) w warunkach rodzącego się modernizmu (od Kwiatów zła Baudelaire’a), autor wskazuje na fakt zainteresowania Norwida kulturą (i człowiekiem kulturowym), jak również na intelektualizm, poetykę milczenia, wielopostaciowość podmiotu mówiącego, awangardowy język oraz wykreowaną teorię interpretacji jako cechy dzieła artystycznego, które czynią z Norwida poetę nowoczesnego.

Refine search results

“Conversations are Monologues” Lyricism in Pierścień Wielkiej Damy (“A Ring of a Great Lady”) by Cyprian Norwid

NORWID’S CONCEPT OF LITERARY ORIGINALITY FROM THE PERSPECTIVE OF THE HISTORY OF POETICS

“Człowieka (teraz), o Muzo, wypowiedz” (“Of Man [now], Muse, sing” . An Attempt to Recognize The Artistic Shape of Norwid’s Drama Kleopatra i Cezar (Cleopatra and Caesar)

Norwid's Visual Metaphors on the Example of “Fortepian Szopena” (“Chopin’s Pianoforte”)

“I Glanced into the Nether-World.” Some Remarks on the Tradition of Conversations with the Dead in the Writings of Cyprian Norwid

What Do We Know About Norwid’s Lyric Poetry? Some Remarks on the Ways of Reading Norwid