Search results

1

Metamorphoses of the Subject: Kandinsky Interpreted by Michel Henry and Henri Maldiney

100%

Yampolskaya A.

Avant

|

2018

|

vol. 9

|

issue 2

157-167

EN

In this paper I compare how Michel Henry and Henri Maldiney interpret Kandinsky’s heritage. Henry’s phenomenology is based on a distinction between two main modes of manifestation: the ordinary one, that is, the manifestation of the world, and the “manifestation of life.” For him, Kandinsky’s work provides a paradigmatic example of the second, more original mode of manifestation, which is free from all forms of self-alienation. Henry claims that this living through the work of art is transformative; it is akin to ascetic practice or mystical experience that goes beyond the distinction of the subject and the object. Maldiney acknowledges Kandinsky’s work as an attempt to provide access to an a-cosmic and ahistoric experience of one’s inner self; yet for him this is not a positive characteristic. For Maldiney, the key distinction is not between modes of phenomenalisation, but between the dimensions of meaning (sens). For him there is no radical self-transformation which is not a transformation of one’s being-in-the-world and one’s meaning of the world, and so Kandinsky’s a-cosmic paintings cannot induce a true transformation of the self. I conclude that the disagreement of Henry and Maldiney on Kandinsky does not unfold on the level of phenomenological description of concrete aesthetic experience, but on the level of metaphysics.

2

Świat życia religijnego we francuskiej fenomenologii

84%

Zgórecki P.

Filozofia Chrześcijańska

|

2022

|

vol. 19

47-67

EN

Religious experience seems to lie outside the boundaries of the immanent structures of experience that phenomenology studies. Phenomenology was born, after all, at the moment of delineating the boundary between the immanent structure of experience and what is external to it and therefore secondary. In France, however, it is not difficult to find thinkers who do not hesitate to cross this line. French phenomenology, thus opening the possibility of the world of religious life, seems to move within the limits of the method described by Husserl. The phenomenological concept of the world of consciousness is based on the belief that there is a fundamental difference between the psychological experience and the experience of consciousness. At the source of the concept of the world of religious life described here, on the other hand, is the belief that because religious experience is not a psychological experience, but an experience of consciousness, it meets the criteria set by phenomenology for experience. Therefore, it is justified here to use the concept of religious experience in the strict sense. It is also legitimate to subject this experience to phenomenological examination. Religious experience, on the other hand, shapes the world of religious life referred to in this article, which in itself can also become the subject of phenomenology research.

PL

Wydaje się, że doświadczenie religijne leży poza granicami immanentnych struktur doświadczenia, które bada fenomenologia. Fenomenologia narodziła się wszak z chwilą wyznaczenia granicy między immanentną strukturą doświadczenia, a tym co wobec niej zewnętrzne i dlatego wtórne. We Francji nietrudno jednak znaleźć myślicieli, którzy nie wahają się tej granicy przekroczyć. Fenomenologia francuska zatem otwierając możliwość świata życia religijnego wydaje poruszać się po granicach metody opisanej przez Husserla. U źródeł fenomenologicznej koncepcji świata życia świadomości leży przekonanie o zasadniczej różnicy między przeżyciem psychicznym a przeżyciem świadomości. U źródeł opisywanej tutaj koncepcji świata życia religijnego natomiast leży przekonanie, że ponieważ przeżycie religijne nie jest przeżyciem psychicznym, ale przeżyciem świadomości, spełnia kryteria stawiane doświadczeniu przez fenomenologię. Dlatego uprawnione jest tutaj posługiwanie się pojęciem doświadczenia religijnego w sensie ścisłym. Uprawnione jest też poddanie tego doświadczenia fenomenologicznemu badaniu. Doświadczenie religijne kształtuje natomiast ów świat życia religijnego, o którym mowa w tym artykule, a który sam w sobie również może stać się przedmiotem badań fenomenologii.

3

Polski badacz w labiryncie francuskiej fenomenologii. Recenzja książki Jacka Migasińskiego W stronę fenomenologii niezjawiskowej. Fragmenty pewnej historii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2019, ss. 218

67%

Murawska M.

Zagadnienia Naukoznawstwa

|

2022

|

vol. 55

|

issue 3

99-106

EN

The text is a critical discussion of Jacek Migasiński’s book Towards Non-phenomenal Phenomenology (2019) which is a perfect summary of Polish-French cooperation and tries to implement one of its most important functions meaning a fruitful dialogue between researchers from different countries. The reviewed book is a competent commentary on what is happening in French phenomenology, focusing mainly on the analysis of texts by Emmanuel Lévinas and by Maurice Merleau-Ponty. Jacek Migasiński’s book consists of eleven essays on various phenomenological topics: it includes the issues of intersubjectivity, time, affectivity and attempts to build a performative discourse in phenomenology on the example of Lévinas’ philosophy. The title term “non-phenomenal” means unveiling the deepest sources of meaning ruling each of the penetrated areas and overthrowing the dualisms that prevail in classical thinking, but also the transgressive tendency of phenomenology and its tendency to excess. It is a method of testing the boundaries and going beyond them in the procedure of outbidding what can be the source of phenomena that sets the direction in which, according to Migasiński, French phenomenology is going nowadays.

FR

Résumé. Le texte est une revue du livre de Jacek Migasiński Vers une phénoménologie non-phénoménale (2019) qui résume parfaitement la coopération franco-polonaise et tente de mettre en œuvre l’une de ses fonctions la plus importante, notamment un dialogue fructueux entre chercheurs de pays variés. Le livre révisé est un commentaire compétent sur ce qui se passe dans la phénoménologie française, se concentrant principalement sur la discussion des textes d’Emmanuel Lévinas et de Maurice Merleau-Ponty. Le livre de Jacek Migasiński se compose d’onze essais sur divers problèmes phénoménologiques: il entreprend les questions concernant l’intersubjectivité, le temps, l’affectivité et tente de construire un discours performatif en phénoménologie sur l’exemple de la philosophie de Lévinas. Le terme «non-phénoménale» désigne la révélation des sources les plus profondes du sens régissant chacun des champs pénétrés par la phénoménologie et démonstration des dualismes qui prévalent dans la pensée classique, mais aussi la tendance transgressive de la phénoménologie et son penchant pour l’excès. Cette méthode, qui consiste à sonder les frontières et à les dépasser dans la tentative de surenchérir ce qui peut être à l’origine des phénomènes, indique la direction dans laquelle, selon Migasiński, se dirige aujourd'hui la phénoménologie française.

PL

Tekst stanowi krytyczne omówienie książki Jacka Migasińskiego W stronę fenomenologii niezjawiskowej (2019), która jest doskonałym podsumowaniem współpracy polsko-francuskiej i realizuje jedną z najistotniejszych jej funkcji, czyli owocny dialog między badaczami z różnych krajów. Recenzowana książka jest kompetentnym komentarzem do tego, co dzieje się w fenomenologii francuskiej, a jej autor koncentruje się głównie na analizie tekstów Emmanuela Lévinasa i Maurice’a Merleau-Ponty’ego. Na książkę Jacka Migasińskiego składa się jedenaście esejów o rozmaitej fenomenologicznej tematyce: znajdziemy w niej problematykę intersubiektywności, czasu, afektywności i próby budowania dyskursu perfomatywnego w fenomenologii na przykładzie filozofii Lévinasa. Tytułowe określenie „fenomenologia niezjawiskowa” oznacza odsłonięcie najgłębszych źródeł sensu władającego każdym z penetrowanych obszarów i obalenie dualizmów panujących w klasycznym myśleniu, ale także transgresyjność fenomenologii i jej skłonność do nadmiaru. To właśnie ta metoda, polegająca na testowaniu granic i na wykraczaniu poza nie w procedurze przelicytowywania tego, co może być źródłem fenomenów, wyznacza kierunek, w jakim według Migasińskiego zmierza dziś fenomenologia francuska.

4

Art and its Shadow. Art in Emmanuel Levinas’ Philosophy in the Contex of the Aesthetic Turn in French Phenomenology

67%

Murawska M.

Rocznik Historii Sztuki

|

2022

|

issue XLVII

Refine search results

1 Avant

1 Filozofia Chrześcijańska

1 Rocznik Historii Sztuki

1 Zagadnienia Naukoznawstwa

2 Murawska M.

1 Yampolskaya A.

1 Zgórecki P.

3 2022

1 2018

Metamorphoses of the Subject: Kandinsky Interpreted by Michel Henry and Henri Maldiney

Świat życia religijnego we francuskiej fenomenologii

Polski badacz w labiryncie francuskiej fenomenologii. Recenzja książki Jacka Migasińskiego W stronę fenomenologii niezjawiskowej. Fragmenty pewnej historii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2019, ss. 218

Art and its Shadow. Art in Emmanuel Levinas’ Philosophy in the Contex of the Aesthetic Turn in French Phenomenology