Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Góra

Sort By:

Limit search:

Z dziejów klasztoru franciszkanów w Górze na Śląsku

100%

Karczewski D.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

2020

vol. 40

issue 2

151-162

In 1457, Pope Callixtus III gave, at the request of prince Władysław of Cieszyn and Głogów, his consent to found a monastery and a church of Corpus Christi, outside the city walls of Góra. The papal bulla stated that the funds shall be allotted to Franciscan-Observants (Bernardines). Ultimately, the new convent was settled by Franciscan-Minorites. It was the last foundation of a Franciscan monastery within medieval Poland.In terms of order organisation, the monastery in Góra was subject to the Gniezno custody of the Polish-Czech Franciscan province. The prince issued the foundation document for the monastery in 1458. In 1462, Pope Pius II approved the foundation of a new monastery and its endowment, referring to the previous consent given by the bishop Piotr II Nowak of Wrocław (1447–1456), Góra city authorities and the local parson. The convent in Góra was most likely staffed by friars from Głogów, given the proximity of the two cities andsubjection to one ruler. This work is said to have been inspired by the Corpus Christi fraternity in Góra. The monastery was built on the outskirts, near the way to Kajęcin village. Its endowment was very modest. Initially, it included only the land to construct the buildings, a fish pond and a small area of farmland. It was slightly enlarged in 1468 by the brother of the founder and his successor, Prince Przemko II of Cieszyn and Głogów. In the early 16th century, the monastery fell into decline and started selling off its estate. Due to theReformation, around 1534 the monastery was completely abandoned by friars and the bishop Jakub von Salza of Wrocław gave the estate to the parson of the parish of Saint Catherine of Alexandria in Góra.

W 1457 r. papież Kalikst III wydał na prośbę księcia cieszyńsko-głogowskiego Władysława zgodę na ufundowanie poza murami miasta Góra klasztoru i kościoła pw. Bożego Ciała. W bulli zapisano, że fundacja miała być przeznaczona dla franciszkanów-obserwantów (bernardynów). Ostatecznie jednak nowy konwent zasiedlili franciszkanie-minoryci. Była to ostatnia na średniowiecznych ziemiach polskich fundacja klasztorufranciszkańskiego. Klasztor w Górze należał pod względem organizacji zakonnej do kustodii gnieźnieńskiej w czesko-polskiej prowincji franciszkanów. Oficjalny dokument fundacyjny klasztoru książę wystawił w 1458 r. W 1462 r. papież Pius II zatwierdził fundację nowego domu zakonnego wraz z jego uposażeniem, powołując się na wcześniejszą zgodę biskupa wrocławskiego Piotra II Nowaka (1447–1456), władz miejskich Góry i miejscowego proboszcza. Konwent górowski najprawdopodobniej został obsadzony przez zakonników z Głogowa, za czym przemawiać może bliskość obu tych miast i podległość jednemu władcy. Inspirację tego dzieła przypisuje się górowskiemu bractwu Bożego Ciała. Klasztor zbudowano na przedmieściu, przy drodze do wsi Kajęcin. Jego uposażenie gospodarcze było bardzo skromne. Początkowo obejmowało tylko grunt na postawienie budynków, staw rybny i kawałek roli. Nieco rozszerzył je w 1468 r. książę cieszyńsko-głogowski Przemko II – brat fundatora i jego następca. W początku XVI w. klasztor podupadł i zaczął wyprzedawać sweposiadłości. Wskutek szerzącej się reformacji, ok. 1534 r. klasztor został całkowicie opuszczony przez zakonników, a jego majątek biskup wrocławski Jakub von Salza przekazał proboszczowi parafii pw. św. Katarzyny w Górze.

„Z gór, gdzie dźwigali” — a słuchali w salonach. Zygmunta Krasińskiego transgresje na szczycie góry

71%

Łoboz M.

Góry, Literatura, Kultura

2017

vol. 11

101-109

The present Article is an attempt at an analysis and interpretation of Zygmunt Krasiński’s 1847 poem “Z gór, gdzie dźwigali” (From the mountains, where they carried). The poem, full of sceptical pessimism, refers to the Biblical episode featuring Moses, whom God showed the vast expanse of the promised land from the top of a mountain, telling him, however, that he would see the land but would never enter it. Krasiński addressed this Biblical analogy to participants in the Great Emigration and his entire generation. The metaphorical mountain carries an ambiguous message: on the one hand it radiates (heavenly) light and on the other is a symbolic place of suffering, a Golgotha on the top of which each participants in the Messianic process carries his own cross — the burden of superhuman torment and penance. The mountain top is a place in which each of them experiences transgression, overcoming their own physical and intellectual weaknesses, and achieving spiritual stability by accepting the ungrateful role of “intermediaries” in the journey towards a free homeland. When it comes to the literature of Polish Romanticism, this is a noteworthy and important reflection.

Refine search results

1 Góry, Literatura, Kultura

1 Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

1 Karczewski D.

1 Łoboz M.

1 2020

1 2017

Search results

Z dziejów klasztoru franciszkanów w Górze na Śląsku

„Z gór, gdzie dźwigali” — a słuchali w salonach. Zygmunta Krasińskiego transgresje na szczycie góry