Search results

1

Hydra lernejska, czyli o braku możliwości pogodzenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z instytucją klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania

100%

Drozdowski E.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

vol. 82

|

issue 4

187-201

EN

This article sets forth the following argument: the legal norm hypothesis of the General Anti-Avoidance Rule (hereinafter: GAAR) does not conform to the terms set out by Constitutional Tribunal in the judgment of 11 May 2004 (case no. K 4/03). The new regulation failed to specify the premises for the application of GAAR in accordance with the Constitutional Tribunal’s requireHydralernejska, czyli o braku możliwości pogodzenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego 201ments. The new GAAR is more complex and unfortunately more convoluted than its predecessor, placing it at odds with art. 2 in conjunction with art. 217 of the Constitution of the Republic of Poland. The conclusions of the article indicate that it is impossible to create a GAAR that conforms to the terms set out by Constitutional Tribunal, as this would effectively entail the elimination of the GAAR from the Polish legal system. In place of the current GAAR, a new GAAR should be implemented – similar in scope to the German GAAR and compliant with the requirements set out in art. 6 of the ATA Directive. Taxpayers’ rights should be guaranteed by the culture of trust established between the taxpayer and the tax administration, the independent judiciary and specific procedural solutions.

PL

Teza artykułu sprowadza się do konstatacji, że hipoteza normy obecnie obowiązującej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (art. 119a ust. 1 w zw. z art. 119c i 119d Ordynacji podatkowej) nie spełnia kryteriów konstytucyjności tej instytucji postawionych przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 11 maja 2004r. (K 4/03). W tekście wykazano, że próby dookreślenia przesłanek materialnoprawnych zastosowania klauzuli zgodnie z wytycznymi TK nie powiodły się. Nowa klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania jest o wiele bardziej złożona i niejasna od swojej poprzedniczki, stąd należy ją uznać za niezgodną z art. 2 w zw. z art. 217 Konstytucji RP. We wnioskach wskazano, że nie jest możliwe stworzenie klauzuli spełniającej warunki postawione przez TK, ponieważ oznaczałoby to efektywną eliminację klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania z polskiego porządku prawnego. W miejsce obecnie obowiązującej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania należy wprowadzić zwartą klauzulę, biorąc za wzór objętość przywołanej w tekście klauzuli niemieckiej i uwzględniając wymogi unijne zawarte w art. 6 dyrektywy ATA. Prawa podatników zagwarantować powinna przede wszystkim budowa kultury prawnej opartej na zaufaniu pomiędzy podatnikiem a organami podatkowymi, niezależne sądownictwo i specyficzne rozwiązania proceduralne.

2

Ciężar dowodu w postępowaniach dotyczących unikania opodatkowania

82%

Werner A., Karwat P.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2023

|

vol. 12(328)

38-44

EN

The collection of evidence in cases involving the application of anti-avoidance clauses has its own peculiarities in view of the objective of proving the existence of the grounds for establishing tax avoidance. The starting point for establishing the so-called burden of proof should be the principle of objective truth and the ex officio principle. The duty of proof lies with the tax authority, which has the tools to discharge these obligations, not only those arising from national law, but also those arising from EU law. The possibilities given to a party to the proceedings to propose a correct action instead of the abusive action or to indicate the economic purpose of the action do not constitute a breach of this principle, but rather confirm it. On the other hand, it is a breach of the principle of objective truth to equate the duty of due diligence on the part of the paying agents with an obligation to make findings, or even legal assessments, as to whether a taxpayer has engaged in abusive conduct.

PL

Gromadzenie dowodów w sprawach, w których wchodzi w grę zastosowanie klauzul antyabuzywnych, ma swoją specyfikę ze względu na cel w postaci wykazania zaistnienia przesłanek pozwalających na stwierdzenie unikania opodatkowania. Punktem wyjścia do ustalenia tzw. ciężaru dowodu powinny być zasada prawdy obiektywnej i zasada oficjalności postępowania. Obowiązek dowodzenia leży po stronie organu podatkowego, który ma narzędzia pozwalające na wywiązanie się z tych obowiązków, nie tylko te wynikające z prawa krajowego, lecz także unijnego. Nie stanowią wyłomu w tej zasadzie, a wręcz potwierdzają ją, przyznane stronie postępowania możliwości proponowania czynności odpowiedniej zamiast czynności stanowiącej nadużycie czy też wskazywanie celów ekonomicznych czynności. Za wyłom w zasadzie prawdy obiektywnej należy natomiast uznać utożsamianie obowiązku dochowania należytej staranności przez płatników z obowiązkiem dokonywania ustaleń, a wręcz dokonywania ocen prawnych, czy podatnik nie dokonał czynności abuzywn ej.

3

Relacje pomiędzy kryterium intertemporalnym i kryteriami merytorycznymi stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2021 r., sygn. III SA/Wa 584/21

82%

Kondej M.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2022

|

issue 2

89-108

EN

Article is a gloss to the Voivodship Administrative Court in Warsaw decision of 20 September 2021 (III SA/Wa 584/21). It concerns mainly intertemporal issues connected with application of Polish GAAR. Author claims that application of the intertemporal rule, according to which GAAR is applicable to tax benefits obtained after 15 July 2016 requires verification when tax benefit contrary to the object or purpose of the law arose. GAAR may be applied only if such a benefit arose after that date. One may not deny taxpayer benefits only based on argumentation that they remain result of tax avoidance that took place before GAAR introduction to the legal system.

PL

Artykuł stanowi glosę do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. III SA/Wa 584/21 i koncentruje się na kwestiach intertemporalnych stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Autor argumentuje w nim, że prawidłowe zastosowanie przepisu przejściowego, zgodnie z którym klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania ma zastosowanie do korzyści podatkowych osiągniętych po 15 lipca 2016 r., wymaga ustalenia, w którym momencie doszło do powstania korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu. Klauzula może znaleźć bowiem zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy „unikanie opodatkowania” ma miejsce po tej dacie. Niedopuszczalne pozostaje kwestionowanie korzyści podatkowych powstających po wejściu w życie klauzuli tylko z tego powodu, że są one skutkiem wcześniejszych działań podatnika, które umożliwiły mu uniknięcie zapłaty podatku przed wejściem w życie klauzuli.

4

Czasowy zakres stosowania przepisów klauzuli ogólnej przeciwko unikaniu opodatkowania na gruncie podatków dochodowych

80%

Nykiel W., Wilk M.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2019

|

issue 1

9-19

EN

The purpose of the article is to determine the temporary scope of application of the provisions of the general anti-avoidance rule (GAAR) with regard to income taxes. It has to be determined when – as for income taxes – tax advantage arises. According to the authors, the tax benefit in income taxes may arise already during the tax year. Therefore, in the light of the intertemporal provisions of the act introducing GAAR into the legal system, if a taxpayer has carried out actions which result in deduction of certain expenses or in the non-existence of revenues and the moment of deduction of costs by the taxpayer or the date on which the tax revenue would have arisen fall on the period before the clause came into force – these provisions do not apply to such facts.

PL

Celem artykułu jest ustalenie czasowego zakresu stosowania przepisów klauzuli ogólnej przeciwko unikaniu opodatkowania w odniesieniu do podatków dochodowych. Najważniejsze dla tego zagadnienia jest ustalenie, kiedy w podatkach dochodowych powstaje korzyść podatkowa. W ocenie autorów korzyść podatkowa w podatkach dochodowych może powstać już w trakcie roku podatkowego. W związku z tym w świetle przepisów intertemporalnych ustawy wprowadzającej do systemu prawnego klauzulę ogólną przeciwko unikaniu opodatkowania, jeśli podatnik dokonał czynności, których skutkiem jest zaliczenie określonych kosztów do kosztów uzyskania przychodów bądź też niepowstanie (zaniżenie) przychodów, a moment potrącenia przez podatnika kosztów czy też dzień, w którym powstałby przychód podatkowy, przypadają na okres przed wejściem w życie klauzuli, regulacje te nie mają zastosowania do tego rodzaju stanów faktycznych.

5

Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania: norma, do której stosowania zobowiązany jest podatnik, czy regulacja stosowana wyłącznie przez organ podatkowy?

66%

Kondej M., Pietrusiewicz J.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2021

|

vol. 83

|

issue 4

123-135

EN

The article discusses whether the Polish general anti-avoidance rule (GAAR), especially in the light of the amendments binding as of 1 January 2019, is supposed to be applied by a taxpayer during the calculation of due tax, or whether only the tax authorities are authorized to apply the GAAR during tax proceedings. The authors claim that the GAAR is applicable ex lege. They criticize the justification for amendments to the tax ordinance introduced as of 1 January 2019, which states otherwise, pointing out that the interpretation adopted in this justification leads to contradictions in the law.

PL

Przedmiotem artykułu pozostaje analiza, czy do stosowania przepisów klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, w szczególności w świetle zmian obowiązujących od 1 stycznia 2019 r., jest zobowiązany sam podatnik w toku samoobliczenia podatku, czy też może ją zastosować jedynie organ podatkowy w toku postępowania podatkowego. Autorzy w tekście dowodzą, iż norma ogólna przeciwko unikaniu opodatkowania znajduje zastosowanie ex lege i że do jej stosowania jest zobowiązany sam podatnik w toku ustalania wymiaru obciążającego podatku. Krytykują oni tezę przeciwną zawartą w uzasadnieniu projektu ustawy wprowadzającej od 1 stycznia 2019 r. zmiany do Ordynacji podatkowej, wskazując, iż przyjęta w nim interpretacja przeciwna prowadzi do sprzeczności przepisów prawa.

6

Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania nie oznacza zakazu optymalizacji podatkowej. Glosa krytyczna do odmowy wydania opinii zabezpieczającej z dnia 28 maja 2020 r. DKP3.8011.8.2019

61%

Kondej M.

Kwartalnik Prawa Podatkowego

|

2019

|

issue 4

21-37

EN

On 28 May 2020 the Head of Polish Revenue Administration refused to issue protective opinion under general anti-avoidance rule (GAAR) regarding taxpayer right to recognize taxable loss on sale of shares in a subsidiary. The transaction took part between related parties. The loss was result of a significant drop in market value of the subsidiary shares due to business fail of this entity. The tax authority argued that, in given circumstances, recognition of loss on sale remains contrary to the object and purpose of the tax law due to the fact that intra-group transactions should not be utilized to manipulate taxable revenue. In the article the author challenges correctness of such argumentation. He claims that recognition of actual economical loss, as a result of sale of shares to related party, remains in line with the aim and spirit of the tax law.

PL

28 maja 2020 r. Szef KAS odmówił wydania opinii zabezpieczającej dotyczącej możliwości rozpoznania przez podatnika straty na sprzedaży podmiotowi powiązanemu akcji spółki zależnej, których wartość znacząco spadła. Organ argumentował m.in., że dopuszczenie rozpoznania straty podatkowej na takiej sprzedaży pozostawałoby sprzeczne z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej. Uznał on, że sprzeczność ta wynika z faktu „żonglowania” przez podatnika aktywami w ramach grupy kapitałowej w celu aktywacji kosztów podatkowych. W niniejszej glosie krytycznej autor wskazuje, że zasadność rozstrzygnięcia Szefa KAS wydanego w analizowanej sprawie budzi wątpliwości. Podważa on w szczególności argumentację organu wskazującą, że rozpoznanie ekonomicznej straty w ramach transakcji z podmiotem powiązanym pozostaje sprzeczne z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu.

Refine search results

3 Kwartalnik Prawa Podatkowego

2 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

3 Kondej M.

1 Drozdowski E.

1 Karwat P.

1 Nykiel W.

1 Pietrusiewicz J.

1 Werner A.

1 Wilk M.

1 2023

1 2022

1 2021

1 2020

2 2019

Hydra lernejska, czyli o braku możliwości pogodzenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z instytucją klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania

Ciężar dowodu w postępowaniach dotyczących unikania opodatkowania

Relacje pomiędzy kryterium intertemporalnym i kryteriami merytorycznymi stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2021 r., sygn. III SA/Wa 584/21

Czasowy zakres stosowania przepisów klauzuli ogólnej przeciwko unikaniu opodatkowania na gruncie podatków dochodowych

Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania: norma, do której stosowania zobowiązany jest podatnik, czy regulacja stosowana wyłącznie przez organ podatkowy?

Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania nie oznacza zakazu optymalizacji podatkowej. Glosa krytyczna do odmowy wydania opinii zabezpieczającej z dnia 28 maja 2020 r. DKP3.8011.8.2019