Search results

1

Arka Noego a opisy potopu w tekstach sumeryjskich i akadyjskich

100%

Obidowicz A. J.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2019

|

vol. 72

|

issue 3

EN

This article contains new suggestions for interpreting and translating the story of Noah’s Ark in Genesis regarding the building material of the ark as well as its dimensions. According to the author of the article, the dimensions of the ark given in the book of Genesis are too large to have been built by a team of several people within seven days. Since the description of the ark’s construction was probably taken from the older Epic of Gilgamesh, this article attempts to determine its dimensions based on Sumerian and Akkadian texts as well as Babylonian mathematics.

PL

Artykuł zawiera nowe propozycje interpretacji i przekładu opowiadania o arce Noego zawartego w Księdze Rodzaju dotyczące budulca arki, a także jej wymiarów. Zdaniem autora artykułu wymiary arki podane w Księdze Rodzaju są zbyt duże, by kilkuosobowy zespół mógł ją zbudować w ciągu 7 dni. Ponieważ opis budowy arki autor biblijny zaczerpnął najprawdopodobniej ze starszego Eposu o Gilgameszu, w artykule podjęto próbę ustalenia jej wymiarów w oparciu o teksty sumeryjskie i akadyjskie oraz matematykę babilońską.

2

Geneza i teologiczne orędzie biblijnej relacji o potopie (Rdz 6-9)

94%

Dziadosz D.

The Biblical Annals

|

2010

|

vol. 2

|

issue 1

47-76

EN

The memory of a disastrous and vast deluge that took place in a very distant past appears in the texts of legends that originated in many civilizations and cultures. The biblical tradition, or rather traditions (pre-pastoral and pastoral), borrow numerous images and symbols from this heritage of mankind, so that within their own monotheistic theology the episode in the history of the early stage of mankind could be recorded. What in the Middle East mythologies and epics was ascribed to jealous gods’ whims, in Gen 6-9 is presented as the work of a just God, who rightly punishes the corrupted mankind for having destroyed His work of creation. In the biblical tradition also another theological motif appears that is completely missing from any ancient accounts of the deluge - the motif of God’s mercy and God's salutary interference into the history of the world and of man that aims at a revival of the universe and assumes the shape of a new work of creation. The present article tackles the issue of Gen 6-9 in a broad context of its relation to analogous Middle East traditions in order to show the origin, the process of editing as well as the literary and theological specificity of the biblical account of the Flood as completely as possible.

3

Geneza i teologiczne orędzie biblijnej relacji o potopie (Rdz 6-9)

94%

Dziadosz D.

Roczniki Biblijne

|

2010

|

vol. 2(57)

47-76

EN

The memory of a disastrous and vast deluge that took place in a very distant past appears in the texts of legends that originated in many civilizations and cultures. The biblical tradition, or rather traditions (pre-pastoral and pastoral), borrow numerous images and symbols from this heritage of mankind, so that within their own monotheistic theology the episode in the history of the early stage of mankind could be recorded. What in the Middle East mythologies and epics was ascribed to jealous gods’ whims, in Gen 6-9 is presented as the work of a just God, who rightly punishes the corrupted mankind for having destroyed His work of creation. In the biblical tradition also another theological motif appears that is completely missing from any ancient accounts of the deluge - the motif of God’s mercy and God's salutary interference into the history of the world and of man that aims at a revival of the universe and assumes the shape of a new work of creation. The present article tackles the issue of Gen 6-9 in a broad context of its relation to analogous Middle East traditions in order to show the origin, the process of editing as well as the literary and theological specificity of the biblical account of the Flood as completely as possible.

4

Шеймас Хини и Иосиф Бродский. Метафизика смерти в контексте христианской традиции

94%

Elepova M., Beloshitskaya N.

Roczniki Humanistyczne

|

2022

|

vol. 70

|

issue 7

127-141

PL

W artykule analizie poddano poemat Seamusa Heaneya „Audenesque” [W stylu Audena], poświęcony pamięci Josifa Brodskiego. Autor przedstawia problem śmierci w kluczu transcendencji. Reminiscencje z Boskiej komedii Dantego i starosumeryjskiego Eposu o Gilgameszu nadają tekstowi utworu metafizyczną głębię i pozwalają stawiać „odwieczne pytania” o pośmiertne losy człowieka oraz nieśmiertelność. Wbrew własnej sekularnej świadomości lat dojrzałych Heaney, wychowany jako katolik, widzi rozstrzygnięcie problemu wyższego sensu bytu w systemie wskazań religijnych. W utworze stwierdza, że charakterystyczna dla Brodskiego „idolizacja” języka, kiedy język zamienia Boga i stanowi podstawę wszystkiego, co istnieje, jest niepewna. Na podstawie materiałów, wypowiedzi i wspomnień Heaneya oraz Brodskiego jest badany stosunek przedmiotowych poetów do duchowej sfery życia: trudna droga poszukiwań religijnych Heaneya, intuicyjne zakorzenienie irlandzkiego poety w tradycji chrześcijańskiej i metafizyczny nihilizm Brodskiego, odrzucającego jednoznaczną przynależność do jakiegokolwiek systemu wyobrażeń religijnych. W wierszu “Audenesque” [W stylu Audena] poprzez zmianę rejestru emocjonalnego i odniesienia intelektualne Heaney wyraziście uwydatnia nieujawniony za życia Brodskiego, ale ostro przejawiający się w świadomości irlandzkiego poety po śmierci przyjaciela konflikt metafizyczny, którego rozwiązanie jest możliwe jedynie w kontekście wyższych sensów religijnych.

EN

This article analyses the poem “Audenesque” by Seamus Heaney, dedicated to the memory of Joseph Brodsky. The poem addresses the phenomenon of death in a transcendental way. Reminiscences from Dante’s Divine Comedy and the ancient Sumerian epic of Gilgamesh give the text of the poem a metaphysical depth and allow us to pose those eternal questions about the posthumous fate of man and immortality. Contrary to the secularised outlook of his middle years, Heaney, a Catholic by upbringing, sees the solution to the problem of the ultimate meaning of being in the system of religious indications. In the poem, Heaney asserts the failure of language in the face of death, which is a characteristic of Brodsky’s “idolisation”, namely, when language replaces God and appears as the basis of all that exists. Drawing upon interviews, memoirs and statements by Heaney and Brodsky, the authors of the article reflect on the poets’ attitudes towards the spiritual life: Heaney’s religious searches, his profound intuitive rootedness in the Christian tradition, and Brodsky’s metaphysical nihilism, denying his belonging to any religion. In “Audenesque”, through the change of emotional registers and intertextual references, Heaney sharpens the metaphysical conflict. This conflict, which was implicit during Brodsky’s life, flared up in Heaney’s consciousness after his friend’s death. Heaney is certain that only in the context of ultimate spiritual meanings can the solution to this conflict be found.

RU

В статье анализируется стихотворение Шеймаса Хини «Оденское», посвященное памяти Иосифа Бродского, в которой автор в трансцендентном ключе обращается к проблеме смерти. Реминисценции из Божественной комедии Данте и древнешумерского Эпоса о Гильгамеше придают тексту произведения метафизическую глубину и позволяют ставить «вечные» вопросы о посмертной участи человека и бессмертии. Вопреки собственному секуляризованному сознанию зрелых лет Хини, католик по воспитанию, видит решение проблемы высшего смысла бытия в системе религиозных координат. В стихотворении он утверждает несостоятельность перед лицом смерти характерной для Бродского «идолизации» языка, когда язык замещает Бога и предстает как основа всего сущего. На основе материалов интервью, высказываний, воспоминаний Хини и Бродского рассматриваются позиции двух поэтов по отношению к сфере духовной жизни: трудный путь религиозных исканий Хини, интуитивную укорененность ирландского поэта в христианской традиции и метафизический нигилизм Бродского, отрицающего свою отчетливую принадлежность к какой-либо системе религиозных представлений. В стихотворении «Оденское» через смену эмоциональных регистров и интертекстуальные связи Хини до предела заостряет неявный при жизни Бродского, но остро вспыхнувший в сознании ирландского поэта после смерти друга метафизический конфликт, разрешение которого, по мысли поэта, возможно лишь в контексте высших духовных смыслов.

5

Akadyjski Epos o Gilgameszu i Odyseja

71%

Kozłowski J. M.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 3: Filologia Klasyczna

5-22

PL

Od kiedy w roku 1902 Peter Jensen wynotował podobieństwa między Odyseją i Eposem o Gilgameszu i opowiedział się za zależnością homeryckiego poematu od mezopotamskiego eposu, uczeni spierają się o naturę relacji między poematami. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel wykazanie, że między Eposem o Gilgameszu a Odyseją istnieje nie tylko wiele epizodycznych podobieństw, ale że obiektywna narracja o powrocie Odyseusza na Itakę (Od. 5-13) jest powtórzeniem fabuły wyprawy Gilgamesza po nieśmiertelność (tabliczki IX-XI): epizod dotarcia Gilgamesza do góry Maszu i spotkania Siduri znajduje paralelę w przebywaniu Odyseusza na Ogygii u nimfy Kalipso. Przeprawa Gilgamesza do Dilmun przypomina przeprawę Odyseusza z Ogygii na Scherię. Dilmun i Utanapisztim odpowiadają w wielu elementach Scherii i Alkinoosowi. Wreszcie, istnieją analogie między powrotem Gilgamesza do Uruk a powrotem Odyseusza na Itakę. Wniosek o fabularnym podobieństwie między obiektywną narracją o powrocie Odyseusza a opowieścią o wyprawie Gilgamesza po nieśmiertelność może posłużyć jako argument dla zwolenników tezy o zależności jednego poematu od drugiego.

EN

Since 1902 when Peter Jensen advanced a thesis about the dependence of the Odyssey on the Epic of Gilgamesh, scholars have argued about the nature of the relationship between the two poems. This article aims to show that there are many similarities between the Epic of Gilgamesh and the Odyssey not only in episodes, but also that the objective narrative of Odysseus’s return to Ithaca (Od. 5-13) is a repetition of the plot from Gilgamesh’s quest for immortality (Tablets IX- XI): the episode of Gilgamesh’s arrival to the Mount Mashu and his encounter with Siduri finds its parallel in Odysseus’ stay in Ogygia at nymph Calypso’s. Gilgamesh’s crossing of the sea to Dilmun resembles Odysseus’ crossing of the sea from Ogygia to Scheria. Dilmun and its ruler Utanapishtim correspond in many aspects to Scheria and Alcinous. Finally, there are parallels between Gilgamesh’s return to Uruk and Odysseus journey to Ithaca. The conclusion about the existence of a narrative analogy between the objective narration of the Odysseus return in Odyssey and the Gilgamesh’s quest for immortality deepens the relationship between the two poems.

Refine search results

2 Roczniki Humanistyczne

1 Roczniki Biblijne

1 Ruch Biblijny i Liturgiczny

1 The Biblical Annals

2 Dziadosz D.

1 Beloshitskaya N.

1 Elepova M.

1 Kozłowski J. M.

1 Obidowicz A. J.

1 2022

1 2019

1 2015

2 2010

Arka Noego a opisy potopu w tekstach sumeryjskich i akadyjskich

Geneza i teologiczne orędzie biblijnej relacji o potopie (Rdz 6-9)

Geneza i teologiczne orędzie biblijnej relacji o potopie (Rdz 6-9)

Шеймас Хини и Иосиф Бродский. Метафизика смерти в контексте христианской традиции

Akadyjski Epos o Gilgameszu i Odyseja