Search results

1

Jezusowa „wizja pokoju” w ujęciu synoptyków

100%

Bieliński K.

Verbum Vitae

|

2016

|

vol. 30

97-120

PL

Chrześcijanie, odpowiedzialni za współkształtowanie pokoju i sprawiedliwości w świecie, zobowiązani są do bycia świadkami Ewangelii także w tym względzie. Artykuł odpowiada na pytanie o istotę i nowość nauczania Jezusa na temat pokoju w ujęciu Ewangelii synoptycznych. W pierwszym punkcie charakteryzuje wizje pokoju współczesne Jezusowi, ukazując korzenie i tło nowości i wyjątkowości orędzia ewangelicznego na ten temat. Punkt drugi analizy z jednej strony definiuje „pokój Jezusa”, ujmując go w kategorii królestwa Bożego w jego dynamicznym procesie realizacji, z drugiej zaś – na podstawie analizy logionu „o mieczu” w wersji Mateusza (Mt 10,34-36) i „o podziale” w wariancie Łukasza (Łk 12,51) – uwidacznia niebezpieczeństwo pomylenia Jezusowego pokoju z jego surogatami. Trzeci, centralny punkt artykułu koncentruje uwagę na autoprezentacji Chrystusa zawartej w Mateuszowym Kazaniu na górze, ukazując istotę „eirene Jezusa” wyrażoną najpełniej poprzez: siódme błogosławieństwo odnoszące się do „czyniących pokój” (Mt 5,9) oraz dwie antytezy, piątą znoszącą prawo odwetu (Mt 5,38-42) i szóstą radykalizującą Prawo, nakazując miłość nieprzyjaciół (Mt 5,44-45).

EN

Christians, sharing responsibility for establishing peace and justice in the world, are called to be witnesses of the Gospel toward this end. This article considers the essence and originality of Jesus’ teachings on peace as evident in the synoptic gospels. First, it describes the concepts of peace current in Jesus' day, and it demonstrates the very root and background of the newness and uniqueness of the evangelical message. Secondly, the analysis seeks to define “the peace of Jesus”, by couching it within the category of “God’s Kingdom”. Also, it analyzes the “logio of the sword” (taken from Matthew 10:34-36) and “division” (taken from Luke 12:51), thus demonstrating the danger of confusing the real message of the peace of Jesus with its surrogates. Thirdly, the article concentrates on Christ’s auto presentation, located in the Sermon on the Mount, discussing the essence of “Jesus’ eirene”, as most clearly expressed in (1) the Seventh Beatitude, referring to the “peace makers” (Mt 5, 9), and (2) in two antitheses: namely the fifth, which revokes the law of revenge (Mt 5, 38-42), and the sixth, that radicalizes the Law, obliging the love of enemies (Mt 5, 44-45).

2

Temporalna katolickość Kościoła a zbawienie w religiach

100%

Królikowski P.

Nurt SVD

|

2018

|

issue 2

126-141

PL

Autor podejmuje problem zbawczej wartości religii pozachrześcijańskich w perspektywie eklezjologicznej. Wychodząc od prawd o powszechnej woli zbawczej Boga i konieczności Kościoła stawia tę kwestię w odniesieniu do temporalnego wymiaru katolickości Kościoła. Tym samym rozciąga pytanie o zbawienie w religiach poza wymiar aktualny, najpierw w przeszłość, na czas preegzystencji Kościoła. Uzasadnia, że zasada extra Ecclesiam salus nulla jest zachowana także w tym okresie dzięki czasowemu wymiarowi jego katolickości Kościoła, a religie można rozumieć jako przyporządkowane do niego i jako znak zbawienia. Następnie, w perspektywie obu prawd, poddaje eklezjologicznej interpretacji główne teorie zbawczej wartości religii. Na tej podstawie, przyjmując, że religie stanowią wyraz powszechnej woli zbawczej Boga, można mówić o realizacji w nich wymiaru eklezjologicznego, a tym samym uznać je za znak zbawienia. W ostatniej części autor podejmuje problem relacji religii do królestwa Bożego.

EN

The author of this article presents the question of salvific value of non-Christian religions from the ecclesiological perspective. God wants all people to be saved and the Church is necessary for salvation. Can these two statements be applied to individual adherents of non-Christian religions only or to their faith communities too? Taking the temporal dimension of the Church’s Catholicity he concludes that if the salvific will of God works in other religions, they must be included in this dimension of the Ecclesia. The author maintains that in the light of the teaching of the Second Vatican Council on where non-Christians stand in regard of the Church and her missionary activities, we can talk about some kind of correspondence of other religions to the Church and a sign of salvation. Then, in the perspective of both statements, he refers to the main theories regarding the salvific value of non-Christian religions. In the final part, the author takes up the issue of relation between religions and the kingdom of God.

3

Teologiczno-eklezjalne aspekty bierzmowania w świetle programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2017-2019

75%

Kowalczyk M.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 2

33-55

EN

Theological and ecclesial aspects of confirmation Summary Considering the post-conciliar approach to sacramentology based on the idea of the Church of Christ as a living history of salvation, the article presents the sacrament of confirmation in its ecclesiological aspect. First, it draws attention to the sacrament of Christian maturity in the aspect of the Church’s stability as the people of God. In the next paragraph it focuses on the participation of those who have accepted the sacrament of confirmation in the apostolic tasks of God’s people, emphasizing in particular their taking full responsibility for the fate of the Church. The climax of the article is the depiction of the modern world’s evangelization by enriching the world with a new ideal of holiness according to the Kingdom of God, which through Christ in the power of the Holy Spirit is constantly increasing among people until the final fulfillment in God who will be „all in all” (see 1 Cor 15:24.28).

PL

Biorąc pod uwagę posoborowe podejście do sakramentologii, oparte na idei Kościoła Chrystusowego jako żywej historii zbawienia, treść artykułu odnosi się do eklezjalnych aspektów programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce. Dlatego sakrament bierzmowania jest ujęty w perspektywie eklezjologicznej, bez zbytniego zgłębiania problematyki katechetycznej czy liturgicznej. Najpierw zwraca uwagę na sakrament dojrzałości chrześcijańskiej w aspekcie trwałości Kościoła jako ludu Bożego. W kolejnym paragrafie koncentruje się na uczestnictwie tych, którzy przyjęli sakrament bierzmowania w apostolskich zadaniach ludu Bożego, akcentując zwłaszcza przyjęcie przez nich pełnej odpowiedzialności za losy Kościoła. Zwieńczeniem artykułu jest zobrazowanie ewangelizacji współczesnego świata przez ubogacenie świata nowym obliczem świętości na miarę królestwa Bożego, które przez Chrystusa w mocy Ducha Świętego nieustannie wzrasta wśród ludzi, aż do ostatecznego spełnienia w Bogu, który będzie „wszystkim we wszystkich” (por. 1 Kor 15,24.28).

Refine search results

1 Nurt SVD

1 Roczniki Teologiczne

1 Verbum Vitae

1 Bieliński K.

1 Kowalczyk M.

1 Królikowski P.

1 2020

1 2018

1 2016

Jezusowa „wizja pokoju” w ujęciu synoptyków

Temporalna katolickość Kościoła a zbawienie w religiach

Teologiczno-eklezjalne aspekty bierzmowania w świetle programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2017-2019