Search results

1

Obraz Boga Ojca w "De Trinitate" Nowacjana

100%

Jaśkiewicz G.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 1

343-352

EN

II est tres difficile de parler de Dieu-Pere malgre notre connaissance theologiąue contemporaine. Chaque etre humain a un pere et donc se fait une image personnelle de la paternite. Ainsi nos images sont quelquefois differentes de celles des autres et peuvent detourner d’une veritable comprehension de Dieu-Pere. Dans la Bibie, on trouve beaucoup de rćferences par rapport a Celui qui se nomme comme „je suis qui je suis” (Ex 3,14) et Jesus, le Fils, nous revele pleinement son existence et son action. Novatien, le theologien tres ćrudit du IIIe siecle, nous explique cette verite de la foi et nous encourage tout d’abord a croire en Dieu le Pere, Createur du ciel et de la terre, ce qui n’etait pas evident pour les gnostiques. Novatien explique que la double conception de la creation n’a pas raison d’exis- ter. Le mai ne vient pas de Dieu-Createur mais de l’homme qui s’eloigne de Lui. Surtout, il a lutte contre Martion qui etait a la tete d’une secte qui, a cette epoque-la, rejetait l’Ancien Testament. Novatien rend hommage a Dieu le Pere et temoigne de Sa Providence. II souligne que personne ici bas n’est pere comme le Pere de Notre Seigneur Jesus Christ!

2

PATROCINIA TRYNITARNE ORAZ DOTYCZĄCE POSZCZEGÓLNYCH OSÓB BOSKICH, KOŚCIOŁÓW PARAFIALNYCH W DIECEZJI PELPLIŃSKIEJ

84%

Laddach A.

Forum Teologiczne

|

2017

|

vol. 18

229-240

PL

W artykule omówiono współcześnie obowiązujące wezwania kościołów parafialnych diecezji pelplińskiej. Uwaga została skoncentrowana na wezwaniach trynitarnych, tj. odnoszących się do Trójcy Świętej jako Wspólnoty Osób oraz do poszczególnych Osób Boskich. Dokonana analiza ilościowa pozwoliła na uzmysłowienie sobie zakresu kultu Boga Ojca, Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego oraz funkcjonowania treści teologicznych w kulturze na terenie diecezji pelplińskiej. W artykule krótko ukazano historyczny proces kształtowania się diecezji. Następnie zestawiono dane ilościowe dotyczące wezwań trynitarnych. Podjęto również wstępną analizę semantyczno-teologiczną wybranych wezwań.

EN

An aim of the article is to discuss existing calls parish churches of the diocese of Pelplin in terms of quantity. Attention has been focused on the trinitarian names, that is relating to the Trinity as a communion of the Holy Persons and individual Holy Persons of God. Made quantitative analysis will allow for the realization scope of the cult of God the Father, Jesus Christ and the Holy Spirit, and built their image in culture for example the church’s name. The article was first briefly presented the history of the formation of the Diocese of Pelplin. This was followed by compilation of quantitative data about the calls concerning the Holy Trinity and Its Persons. Sequentially specified amount trinitarian names for other calls parish churches of the diocese. In the last section we analyze the semantic and theological names. The whole article is crowned with a short summary.

3

Ojciec - boski sprawca Arete (cnoty). Stanowisko Klemensa Aleksandryjskiego

84%

Zgraja B.

Vox Patrum

|

2005

|

vol. 48

27-39

EN

The present article handles one of elements of Clement’s doctrine about God, that is the activity of God the Father in the context of acquiring virtue by the human person.

4

Wymagająca Miłość. Wybrane aspekty teologii Bożego Ojcostwa w przesłaniu Jana Pawła II do młodzieży

67%

Owsianka M.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 1

119-131

EN

John Paul II calls God Demanding Love and he puts this truth in the centre of his message for the young people. He does so since he experiences, in his own life, the very presence and actions of God the Father, who loves and demands. The Pope builds the science about Love basing on the Bible. In the light of selected texts from the Old Testament, he directly binds Love with Commandments. Demanding Love becomes a synonym of the Decalogue. In line with the message from the New Testament, he emphasizes that the commandment of love is the continuation and supplementation of the God’s Law and that its only rightness is God’s Love. The article devotes much attention to the Pope’s perception of Jesus. There are good reasons. John Paul II calls Jesus the Nature of God’s Love and keeps underlining that the Son of God points to God the Father with His whole existence and each and every action, thus reflecting His Love. In order to explain the specificity of God’s Love, the Pope reaches for biblical images, referring to the scene when Jesus talks with the young man, to the Parable about the merciful father and recalls young John resting on the Master’s chest. In his teaching about God’s love, John Paul II emphasizes the very nature of God’s Love, always preceding human love, Its ability of continuous forgiveness and intensification of Love as the answer for men’s sins. Demanding Love constitutes a hermeneutic key of the Pope’s whole message for the young people. It is the most essential truth the Pope intended to pass to them. It is the key that explains the unexplainable, solving the irresoluble, opening what has remained closed before many young men.

PL

Tłem niniejszych badań są dwie wielkie sprawy. Pierwszą z nich, w perspektywie bliższej, jest kanonizacja papieża Jana Pawła II (27 kwietnia 2014 r.). Drugą – w perspektywie dalszej – stanowi ogłoszony już przez papieża Franciszka i planowany w Krakowie Światowy Dzień Młodzieży w 2016 roku. Oba wydarzenia scala osoba papieża Polaka; oba są adresowane do ludzi młodych. W tym kontekście warto więc skierować uwagę na przesłanie Jana Pawła II do młodzieży – przesłanie, w którym Bóg Ojciec jawi się jako Wymagająca Miłość.

5

Jesus’ Intitulation of God as Abba: Its Sources and Impact on the Idea of the Fatherhood of God in the New Testament

67%

Szymik S.

Verbum Vitae

|

2020

|

vol. 38

|

issue 2

PL

In the article, the author discusses Jesus’ intitulation of God as Abba and its impact on the idea of God’s fatherhood in the New Testament writings. Responding to the recent criticism of J. Jeremias’s theses (cf. B. Chilton, M.R. D’Angelo), he tries to show that without the initial source, which was Jesus of Nazareth and his public teaching, the dynamic expansion of the idea of God’s fatherhood in the New Testament would not be possible. After a brief presentation of J. Jeremias’s ground-breaking opinion on Jesus’ filial relation to God as Father, encapsulated in the “Abba, Father” cry (Mk 14:36), a second section analyses the texts of the Hebrew Bible and Second Temple Judaism that explore the theological idea of God as Father. The third part focuses on the NT witnesses to God’s fatherhood, i.e. God both as the Father of Jesus Christ and the Father of all believers (υἱοθεσία). In conclusion, the literary evidence preserved in the NT writings and rational arguments point to Jesus of Nazareth as the source and starting point of the NT idea of God’s fatherhood. Jeremias’s study is still valid, and the address “Abba-Father” uttered by the historical Jesus remains the most concise and fullest expression of his filial relation to God.

6

Wymagająca miłość. Wybrane aspekty teologii Bożego Ojcostwa w przesłaniu Jana Pawła II do młodzieży

67%

Owsianka M.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 1

119-131

PL

Tłem niniejszych badań są dwie wielkie sprawy. Pierwszą z nich, w perspektywie bliższej, jest kanonizacja papieża Jana Pawła II (27 kwietnia 2014 r.). Drugą – w perspektywie dalszej, stanowi ogłoszony już przez papieża Franciszka i planowany w Krakowie Światowy Dzień Młodzieży w 2016 roku. Oba wydarzenia scala osoba papieża Polaka; oba są adresowane do ludzi młodych. W tym kontekście warto więc skierować uwagę na przesłanie Jana Pawła II do młodzieży – przesłanie, w którym Bóg Ojciec jawi się jako Wymagająca Miłość.

EN

John Paul II calls God Demanding Love and he puts this truth in the centre of his message for the young people. He does so since he experiences, in his own life, the very presence and actions of God the Father, who loves and demands. The Pope builds the science about Love basing on the Bible. In the light of selected texts from the Old Testament, he directly binds Love with Commandments. Demanding Love becomes a synonym of the Decalogue. In line with the message from the New Testament, he emphasizes that the commandment of love is the continuation and supplementation of the God's Law and that its only rightness is God's Love. The article devotes much attention to the Pope's perception of Jesus. There are good reasons. John Paul II calls Jesus the Nature of God's Love and keeps underlining that the Son of God points to God the Father with His whole existence and each and every action, thus reflecting His Love. In order to explain the specificity of God's Love, the Pope reaches for biblical images, referring to the scene when Jesus talks with the young man, to the Parable about the merciful father and recalls young John resting on the Master's chest. In his teaching about God's love, John Paul II emphasizes the very nature of God's Love, always preceding human love, Its ability of continuous forgiveness and intensification of Love as the answer for men's sins. Demanding Love constitutes a hermeneutic key of the Pope's whole message for the young people. It is the most essential truth the Pope intended to pass to them. It is the key that explains the unexplainable, solving the irresoluble, opening what has remained closed before many young men.

7

Иисус брат сатаны? Христология Церкви Иисуса Христа Святых последних дней (мормонов)

67%

Аношко С. A.

Nurt SVD

|

2018

|

issue 1

56-72

PL

Proponowany tekst jest próbą syntetycznej analizy chrystologii Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, nazywanych mormonami. Najpierw autor analizuje oryginalną koncepcję chrystologiczną mormonów, a następnie porównuje ją z teologią chrześcijańską. Okazuje się, że (uważane za natchnione) oficjalne nauczanie mormonów dotyczące natury, pochodzenia, misji, zmartwychwstania Chrystusa oraz paruzji jest niekompatybilne z chrystologią tradycyjnych wyznań chrześcijańskich. Proponowany tekst może być przyczynkiem do dalszych badań nad rolą osoby Jezusa Chrystusa nie tyle w oficjalnej wykładni tej nowej, parachrześcijańskiej religii, ile w codziennym życiu adeptów nowego Kościoła, zwłaszcza w obszarze modlitwy, liturgii i relacji wewnątrzgrupowych.

EN

The author analyses the original christological concept propounded by members of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Mormons), and compares it with the Christian theology. It turns out that the official Mormon teaching on Christ’s nature, origins, mission, resurrection and Parousia (thought of as inspired) is incompatible with the christology of the traditional Christian denominations. Despite J. Smith’s and his successors’ radical departure from the pronouncements of Christian denominations, the proposed text may encourage further research into the person of Jesus Christ and his role in – perhaps, not so much the official teaching of this new, para-christian religion – but in the everyday life of Mormons, especially in their prayers, liturgy and communal relationships.

8

Natura Boga a płeć człowieka

67%

Kunka S.

|

2015

|

vol. 62

|

issue 2: Teologia dogmatyczna

207-226

EN

The man and woman are expressed by their sex, not only on the biological level, but personal level. They by their sex may form communio personarum. On this principle also the human sexuality participates in image and likeness of man to God. By their sex is given to people the gift of motherhood and fatherhood that originates in God. The man is the image of his Creator, but the divine nature transcends all creatures. In the Old and the New Testament God reveals himself to man, using the human language, terms and images. The theological language often uses an analogy. The Sacred Scriptures give the attributes masculine or feminine to God and compare God's love to a love of father or of mother, doing that by the analogy. This likeness accompanies a no-likeness, because God always is a Different One. The divine fatherhood and motherhood is not the same level as the human procreation. God is among a man's sexuality. The biblical language, and also the language of theology, uses the anthropomorphic categories. The theology says about the eternal generating, that is an element of the interior God's life. This generating among sexuality is not masculine nor feminine. This generating in its very nature is divine. Also the divine fatherhood is among human things. Christ, the Son of God, reveals God as Father in ultra-corporeal meaning. That is the divine meaning. In Sacred Scriptures, too, the God's love is compared to a mother's love. The Sacred Scriptures don't call God Mother, but Father. That is in the text of prayers in the Old Testament and in the Gospel (cf. Mk 14:36). God is pure spirit in which there is no place for the difference between the sexes (CCC 370). However the man, being the image of God, realizes that as the person by his sex: as mother or as father. In marriage by communio personarum the male and the female most clearly show that they are created in the image and likeness of the One God in the Holy Trinity. The divine fatherhood is the source of human being mother or father. This is why the child as a priority is the child of God, because only God gives the life and each man is created directly in His divine image. The genealogy of each human person has the source in God and only in His fatherly arms can be perfection (cf. Lk 23:46 and Eph 1:20). The man possesses knowingly the love from the Holy Trinity, when in Spirit, with a humility and a trust, calls God: our Father... The man has learned it through the Son of God.

PL

Mężczyzna i kobieta są określeni przez swoją płeć nie tylko na poziomie biologicznym, ale osobowym. Dzięki niej mają zdolność tworzenia communio personarum. Na tej zasadzie także ludzka płciowość uczestniczy w obrazie i podobieństwie człowieka do Boga. Poprzez płeć zostaje udzielony ludziom dar macierzyństwa lub ojcostwa, który swe źródło ma w Bogu. Człowiek jest obrazem swego Stwórcy, ale natura Boga przewyższa wszelkie stworzenia. W Starym i Nowym Testamencie Bóg objawia się człowiekowi, posługując się ludzkim językiem, pojęciami i obrazami. Także język teologii często posługuje się analogią. Gdy Pismo św. nadaje Bogu cechy męskie lub żeńskie, kiedy porównuje miłość Boga do miłości ojca lub matki, to czyni to przez analogię. Użyte porównanie idzie w parze z nie-podobieństwem, gdyż Bóg zawsze jest Inny. Boże ojcostwo i macierzyństwo nie są tego samego poziomu co ludzkie rodzicielstwo. Bóg jest ponad płciowością. Język Biblii, a za nim język teologii, posługuje się kategoriami antropomorficznymi. Mówi się zatem w teologii o odwiecznym rodzeniu, które stanowi element wewnętrznego życia Boga. Jest to rodzenie ponadpłciowe. Nie jest ani męskie, ani kobiece. Jest Boskie ze swej natury. Również o Bożym ojcostwie mówi się w nadludzkim sensie. Chrystus, Syn Boży, objawia Boga jako Ojca właśnie w znaczeniu ponadcielesnym, całkowicie Bożym. W Biblii są także obrazy miłości Boga porównane do miłości macierzyńskiej. Biblia jednak nie nazywa Boga Matką, ale właśnie Ojcem. Tak jest w tekstach modlitw Starego Testamentu i w przekazie Ewangelii (zob. Mk 14, 36). Bóg jest czystym duchem, w którym nie ma miejsca na różnicę płci (KKK 370), ale człowiek, będąc obrazem Boga, realizuje go osobowo poprzez swoją płciowość: jako matka albo ojciec. W związku małżeńskim poprzez communio personarum kobieta i mężczyzna najwyraźniej ujawniają, że są stworzeni na obraz i podobieństwo Jedynego Boga w Trójcy Świętej. Ojcostwo Boga jest źródłem ludzkiego bycia matką czy ojcem. Dlatego dziecko jest przede wszystkim dzieckiem samego Boga, bo wszelkie życie pochodzi jedynie od Boga, a każdy człowiek jest bezpośrednio na Jego obraz. Genealogia każdej osoby ludzkiej w Bogu znajduje swe źródło i tylko w Jego Ojcowskich ramionach może znaleźć dopełnienie (zob. Łk 23, 46 i Ef 1, 20). Człowiek świadomie czerpie z miłości Trójcy Świętej, gdy w Duchu, z pokorą i ufnością, woła do Boga: Ojcze nasz... Tego nauczył człowieka Boży Syn.

9

Trynitarny charakter wiary chrześcijańskiej

67%

Barth G.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2012

|

vol. 4

117-129

EN

The mystery of the Trinitarian God is not a theological puzzle, or an intriguing but distant bit of information about God that has no real bearing on our daily life. The faith in the Trinity creates the general spiritual environment in which Christians can live. To keep Trinity in the heart of the Christian faith, it must be treated seriously. It must be defined as the belief in a real Trinitarian God, who wanted to present Himself to humanity in this way. This postulate that is often called „a Trinitarian turn” imposes two main tasks on its followers: Firstly, to consolidate the whole variety of theological expositions in the light of the Trinitarian truth. Secondly, to find common grounds for the Trinitarian truth and the Christian and, generally, human experience. Realizing both tasks enlivens the perception of the Holy Trinity as a foundation for the perception and interpretation of the Christian doctrine, the totality of human life and of the universe.

10

Cierpienie Boga w wydarzeniu krzyża Jezusa Chrystusa w ujęciu Sergiusza Bułgakowa

59%

Glaeser Z.

Studia Gdańskie

|

2015

|

issue 36

83-93

PL

Staurologia Sergiusza Bułgakowa ma charakter integralny i komplementarny. Oznacza to, że Bułgakow nie rozumie Chrystusowego krzyża w pierwszym rzędzie jako narzędzia kaźni i śmierci Jezusa z Nazaretu, ale jako znak wypełnienia się odkupieńczo-zbawczego planu Boga. Chrystusowy krzyż Bułgakow widzi więc w kontekście soterycznym i trynitarnym. Stawia postulat większego dowartościowania dogmatu chalcedońskiego. Konsekwentne przyjmowanie nauki o jedności natur w Jezusie Chrystusie ostatecznie doprowadziło Bułgakowa do postawienia pytania o możliwość współ-cierpienia Ojca i Ducha Świętego z Jezusem Chrystusem cierpiącym i umierającym na krzyżu.

EN

Sergiei Bulgakov’s Staurology has an integral and complementary character. Bulgakov comprehends Christ’s cross not in terms of Jesus’ torment and death, but as a sign of the fulfilment of God’s redemptive plan. Bulgakov sees Christ’s cross in the redemptive and Trinitarian context. He calls for a greater appreciation of the Chalcedonian dogma. His consistent pondering of the teaching on the two natures of Christ eventually led Bulgakov to pose the question of the possibility of co-suffering by the Father and the Holy Spirit in the Passion of Jesus Christ and His death on the cross.

11

Teologiczne korzenie współczesnego kryzysu ojcostwa, płci i rodziny. Na marginesie Promieniowania ojcostwa Karola Wojtyły

59%

Kupczak J.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 1

291-303

EN

In no historical era have the topics of sex and gender occupied such space in academic and public debates. Today, an immense number of publications and conferences is devoted to subjects such as sexual differences, the definition of masculinity and femininity, the question whether and to what extent is sex part of nature, and to what extent of culture? These topics, always considered important in the anthropological and ethical fields, benefitted in the public debate from a certain social consensus on obvious and indisputable matters, as did those which were hidden from debate and concerned with that which is private and concerns the secrets of home life. Today, they have lost this double protection. Karol Wojtyła’s drama The Radiance of Fatherhood, written in the 1960s, surprisingly anticipates these contemporary discussions and proposes a philosophical and theological perspective appropriate for Western culture in which it is possible to give the right answers to the questions posed. In this perspective, these basic existential realities for every human being – being a son or daughter, mother or father, man or woman, husband or wife – do not only point to the sphere of human biology, nor are they contractual and subject to modifications. Rather, in the symbolic and sacramental interpretation which is proper to human life, they form the spiritual DNA of any human being from which that which is truly human can develop.

PL

W żadnej epoce dotąd temat płci nie zajmował tak dużo miejsca w debacie akademickiej i publicznej. Zagadnieniom różnicy seksualnej, definicji męskości i kobiecości, oraz odpowiedzi na pytanie, w jakiej mierze płeć jest częścią natury, a w jakiej kultury, poświęcone są obecnie zawrotne ilości publikacji i sympozjów. Te kwestie, które dotąd zawsze były uważane za ważne tematy antropologiczne i etyczne, ale w debacie publicznej korzystały z pewnego konsensusu społecznego dotyczącego spraw oczywistych i niepodważalnych, oraz chroniły się w sferze tego, co prywatne i co dotyczy tajemnic życia domowego, dzisiaj straciły tę podwójną ochronę. Dramat Karola Wojtyły Promieniowanie ojcostwa, napisany w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, w zaskakujący sposób antycypuje te współczesne dyskusje dotyczące płci oraz proponuje właściwą dla kultury Zachodu filozoficzną i teologiczną perspektywę, w której możliwe jest danie właściwych odpowiedzi na stawiane w tej dziedzinie pytania. W tej perspektywie te podstawowe dla każdego człowieka rzeczywistości egzystencjalne: bycie synem lub córką, matką lub ojcem, mężczyzną lub kobietą, mężem lub żoną, nie wskazują jedynie na sferę biologiczną człowieka, ani też nie mają charakteru umownego, który podlega dowolnym modyfikacjom. Raczej, we właściwym dla życia ludzkiego symboliczno-sakramentalnym ich odczytaniu, tworzą one duchowe DNA człowieka, z którego rozwija się to, co prawdziwie ludzkie.

12

Obraz Boga w nauczaniu pasterskim biskupów radomskich na przestrzeni roku liturgicznego

51%

Grudniewski P.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 2: Teologia dogmatyczna

169-190

EN

The article presents pastoral teaching of Radom bishops over the years 1992-2012 presented in the context of regular parts of the liturgical year such as: Advent, Christmas, Lent, Easter. Bishops with sensitization for the need to shape the faith of the “sheep” entrusted to them. In 20 years they sent 100 pastoral letters trying to explain the important foundations of the Catholic faith. First chapter of the article treats about Advent as a waiting time for the coming of the Savior putting in charge the pattern of Mary. Special attention is appose by the bishops to the preparation of the Lord's coming. In the second chapter about Christmas, attention of the bishops focuses on the new life and his defense. The next chapter addresses the issue of Lent, preparation by fasting, prayer and alms for Easter and parousia. The last chapter refers to the center of the Catholic faith, that is, the passion, death and resurrection of Jesus Christ. It should be noted that the presented article is probably the first in Poland elaboration of the teaching Radom bishops in pastoral letters during the liturgical year. The author of the article hopes that the efforts made to analyze texts directed to the faithful will contribute to more in-depth reflections on the directions of further pastoral teaching.

PL

Niniejszy artykuł dotyczy nauczania pasterskiego biskupów radomskich na przestrzeni lat 1992-2012 przedstawionego w kontekście stałych części roku liturgicznego, takich jak: Adwent, Boże Narodzenie, Wielki Post, Święta Wielkiej Nocy. Biskupi radomscy, posiadając uwrażliwienie na potrzebę kształtowania wiary powierzonych im „owieczek”, w ciągu 20 lat wystosowali 100 listów pasterskich starając się tłumaczyć istotne fundamenty wiary katolickiej. Pierwszy rozdział artykułu dotyczy tematu Adwentu jako czasu oczekiwania na przyjście Zbawiciela stawiając za wzór Maryję. Szczególną uwagę biskupi poświęcają kwestii przygotowania na przyjście Pana. Drugi rozdział, mówiący o Bożym Narodzeniu, koncentruje myśli biskupów na nowym życiu oraz jego obronie. Kolejny rozdział porusza kwestię Wielkiego Postu, przygotowania się przez post, modlitwę i jałmużnę do Świąt Wielkiej Nocy oraz paruzji. Ostatni rozdział odnosi się do centrum wiary katolickiej: męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Należy zauważyć, iż prezentowany artykuł jest prawdopodobnie pierwszym w Polsce opracowaniem nauczania biskupów radomskich w listach pasterskich na przestrzeni roku liturgicznego. Autor artykułu wyraża nadzieję, iż poczynione starania analizy tekstów biskupów radomskich przyczynią się do bardziej pogłębionych refleksji nad kierunkami dalszego pasterskiego nauczania.

Refine search results

Obraz Boga Ojca w "De Trinitate" Nowacjana

PATROCINIA TRYNITARNE ORAZ DOTYCZĄCE POSZCZEGÓLNYCH OSÓB BOSKICH, KOŚCIOŁÓW PARAFIALNYCH W DIECEZJI PELPLIŃSKIEJ

Ojciec - boski sprawca Arete (cnoty). Stanowisko Klemensa Aleksandryjskiego

Wymagająca Miłość. Wybrane aspekty teologii Bożego Ojcostwa w przesłaniu Jana Pawła II do młodzieży

Jesus’ Intitulation of God as Abba: Its Sources and Impact on the Idea of the Fatherhood of God in the New Testament

Wymagająca miłość. Wybrane aspekty teologii Bożego Ojcostwa w przesłaniu Jana Pawła II do młodzieży

Иисус брат сатаны? Христология Церкви Иисуса Христа Святых последних дней (мормонов)

Natura Boga a płeć człowieka

Trynitarny charakter wiary chrześcijańskiej

Cierpienie Boga w wydarzeniu krzyża Jezusa Chrystusa w ujęciu Sergiusza Bułgakowa

Teologiczne korzenie współczesnego kryzysu ojcostwa, płci i rodziny. Na marginesie Promieniowania ojcostwa Karola Wojtyły

Obraz Boga w nauczaniu pasterskim biskupów radomskich na przestrzeni roku liturgicznego