Search results

1

Epidemologia AIDS/HIV w Łodzi i województwie łódzkim

100%

Jołkiewicz D., Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2010

|

vol. 35

PL

Artykuł prezentuje obraz sytuacji epidemiologicznej AIDS/HIV na świecie i w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem województwa łódzkiego w latach 2001-2009, na podstawie meldunków epidemiologicznych Państwowego Zakładu Higieny oraz Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Łodzi. Szczególną uwagę zwraca autorka na porównanie sytuacji epidemiologicznej w zakresie AIDS/HIV w regionie łódzkim na tle innych polskich województw. Ponadto, autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie, dlaczego region łódzki znajduje się wśród trzech województw o największej liczbie odnotowywanych zakażeń wirusem HIV. Wśród hipotez wyjaśniających to zjawisko znajdują się – po pierwsze takie, które dotyczą podejmowania przez mieszkańców aglomeracji łódzkiej zachowań antyzdrowotnych (np podejmowanie ryzykownych zachowań seksualnych); po drugie, te, które dotyczą podejmowania zachowań prozdrowotnych (wysoki odsetek odnotowywanych zakażeń wirusem HIV świadczy o wysokiej wykrywalności wirusa, będącej efektem m.in. wykonywania przez mieszkańców Łodzi testów na obecność wirusa HIV).

2

HIV and other STI public prevention campaigns: Vain endeavours to break risky new trends in view of blending sex and drugs

100%

Dennin R.

Progress in Health Sciences

|

2016

|

vol. 6(1)

158-164

EN

Although at the global level the incidence of HIV has declined there are contrary trends gaining momentum. Unimpressed by public prevention campaigns certain groups belonging to the ‘at-risk' population are engaging in risky sexual behaviour and concomitant misuse of illicit drugs thereby potentiating the odds of spreading HIV and other sexually transmitted infections (STIs). The blending of drug misuse with substantial risky sexual behaviour increases those risks and creates an almost inseparable complexity. Group-sex settings of this kind are partly organised via national and international social networks. Those people engaged in this modern trend mostly present with various health impairments thereafter, such as unconsciousness or confusion, often rendering them unable to adhere to combined antiretroviral therapy (cART) if they are HIV-infected. These people staunchly refuse to cooperate with prevention messages. Thereby public prevention efforts to curb the spread of HIV are largely wasted. But it is not just the individual’s issue; if developments of this kind are not contained serious challenges with HIV and other STIs might arise for these communities

3

Report on the D32 CCR5 variant in the Sudanese Shagia tribe

100%

Kempińska-Podhorodecka A., Knap O., Parczewski M., Bińczak-Kuleta A., Parafiniuk M.

Anthropological Review

|

2008

|

vol. 71

|

issue 1

71-76

EN

The focus on small isolated populations provides important insights into the factors affecting the distribution of inheritable traits. Here, we present a report on the distribution of the CCR5 Δ32 mutation in the so far unstudied innate Sudanese population of Shagia people. The genetic material (buccal swabs) was collected from 125 individuals living in three African villages, Abu Haraz, Shibabit and El Higiena. The DNA was extracted, the polymorphic site PCR-amplified with a pair of specific primers flanking the Δ32 CCR5 mutation and reaction products electrophoretically separated in agarose gel. In the Abu Haraz and Shibabit villages, all investigated individuals were found to be homozygous for the wildtype of the receptor, while in El Higiena village one wt/D32 homozygote was identified with the remaining individuals homozygous for non-mutated CCR5. The frequency for the Δ32 CCR5 allele was 0,4%, with Δ32/wt genotype frequency of 0,8%. This is the first report on the presence of the Δ32 CCR5 allele not only in the genetically isolated Shagia tribe but also in the region of the Sudan.

PL

W trakcie ekspedycji naukowej w rejon obejmujący obszar IV katarakty na Nilu, między miastami Karima i Abu Hamad, w lutym 2005 r., zabezpieczono materiał genetyczny w postaci wymazów z nabłonka jamy ustnej od 125 osób z plemienia Shagia. Po przeprowadzeniu izolacji, DNA poddano amplifikacji metodą PCR przy użyciu pary specyficznych (flankujących) primerów. Produkty reakcji zostały rozdzielone elektroforetycznie na żelu agarozowym, w celu ujawnienia i identyfikacji ewentualnie istniejącej mutacji Δ;32 CCR5. Zidentyfikowano jedną heterozygotę wt/D32, podczas gdy pozostali przebadani osobnicy byli homozygotyczni w zakresie niezmutowanego CCR5 (tab. 1). Oporność na zakażenie wirusem HIV jest związana ze zmniejszeniem ilości funkcjonalnego receptora CCR-5 na powierzchni komórek, przez co wnikanie wirusa HIV odbywa się ze znacznie mniejszą efektywnością. Częstość występowania badanych polimorfizmów jest znacząco mniejsza na kontynencie afrykańskim niż w Europie (tab. 2). Homozygotyczność w zakresie allelu Δ;32 niesie za sobą niemal całkowitą oporność na zakażenie wirusem. Zaprezentowane badania są unikatowe w skali afrykańskiej, szczególnie dla wybranej zamkniętej populacji i pozwalają uzyskać istotny wgląd w zmienność genetyczną tamtejszej ludności. Interesujący jest sam fakt odnalezienia omawianej mutacji wśród ludu Shagia. Może to być związane z wcześniej prowadzonym, koczowniczym trybem życia oraz ewentualną domieszką genów europejskich.

4

Knowledge about HIV and AI DS problems among school youth from Goleniów administrative district

100%

Szczepanowska E., Marcinkowska E., Merski J.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2011

|

issue 1

60-63

5

Knowledge about HIV and AI DS problems among school youth from Goleniów administrative district

100%

Szczepanowska E., Marcinkowska E., Merski J.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2011

|

issue 1

60-63

6

Kvalita života HIV pozitivních osob

89%

Shivairová O., Aster V., König J., Machala L., Braun R., Staňková M.

E-psychologie (E-psychology)

|

2010

|

vol. 4

|

issue 2

22-40

EN

The study aims to investigate factors that infuence the quality of life of HIV infected people. Based on findigns from a number of researches high level of CD4+ lymphocytes count, low viral load, employment and social support have been found to have a positive effect on the quality of life of HIV infected individuals, while depression, low CD4+ lymphocytes count, high level of viraemia, and comorbidities (such as pneumocystis pneumonia, hepatitis C, cytomegalovirus infection) have a negative effect on the quality of life. The role of gender in the quality of life of HIV infected people is as yet not clear. Some researches document lower quality of life in HIV positive women compared to HIV positive men, while others don’t show any difference. Antiretroviral therapy has both positive and negative effect on quality of life. There is an indication that co-infection with hepatitis G virus may positively influence health related aspects of the quality of life of HIV infected people. In a further research, the authors will examine the effects of HGV infection on general quality of life in HIV positive individuals. As yet very little research has been done in this area. It is hoped that by discovering the range of factors that may influence the quality of life of HIV infected people, their needs will be better understood, which may in turn increase their adherence to antiretroviral therapy and lower their tendency towards risky behavior.

CS

Studie si klade za cíl prozkoumat faktory, které ovlivňují kvalitu ţivota HIV infikovaných osob. Na základě výsledků mnoha výzkumů byl zjištěn pozitivní efekt na kvalitu ţivota HIV infikovaných osob u těchto faktorů: vysoká hladina CD4+ lymfocytů, nízká virová náloţ, zaměstnanost a sociální opora. Zatímco deprese, nízký počet CD4+ lymfocytů, vysoká virémie a souběţná onemocnění (jako např. pneumocystová pneumonie, hepatitida C a cytomegalovirová infekce) mají negativní efekt na kvalitu ţivota. Úloha genderu v oblasti kvality ţivota HIV infikovaných osob není zatím zřejmá. Některé výzkumy dokládají niţší kvalitu ţivota HIV pozitivních ţen v porovnání s HIV pozitivními muţi, zatímco jiné neprokazují ţádné rozdíly. Antiretrovirová terapie má jak pozitivní, tak negativní efekt na kvalitu ţivota. Objevují se zjištění, ţe souběţná infekce virem HGV můţe mít pozitivní vliv na se zdravím související kvalitu ţivota HIV infikovaných osob. V dalším výzkumu budou autoři zkoumat efekt infekce virem HGV na celkovou kvalitu ţivota HIV pozitivních osob. Zatím v této oblasti bylo podniknuto málo výzkumů. Objevení faktorů, které ovlivňují kvalitu ţivota HIV infikovaných osob, můţe zvýšit porozumění jejich potřebám, coţ můţe zvýšit jejich adherenci k antiretrovirové terapii a sníţit tendence k rizikovému chování.

7

Podwójnie wykluczeni? Skazani chorzy wenerycznie osadzeni w więzieniach Drugiej Rzeczypospolitej.

89%

Rodak M.

Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

|

2017

|

vol. 33-34

7-29

PL

W wydanej w drugiej połowie lat 30. powieści Cynk wielokrotny więzień polityczny Marian Czuchnowski zawarł wyjątkowo sugestywny opis więźniów zarażonych kiłą. Celem weneryków, tworzących wg pisarza odrębne środowisko, stawało się przede wszystkim ukrywanie choroby. Więźniowie będący w zaawansowanym stadium choroby, o ile nie znaleźli się w szpitalu, w obowiązującej w więzieniu hierarchii zajmowali bowiem najniższe miejsce. Celem rozpoczętych w 1933 r. badań kryminalno-biologicznych było m.in. wychwytywanie wśród skazanych osób chorych wenerycznie. Praktyka ta to naturalnie efekt realizacji jednego z elementów ówczesnej polityki społecznej - „walki z nierządem”, której zadaniem było m.in. minimalizowanie zasięgu rozprzestrzeniania się chorób wenerycznych. Analiza ówczesnych źródeł skłania jednak do zadania pytania o to, czy badania te służyły wyłącznie „walce z nierządem”? Odnieść można bowiem wrażenie, że była to również próba wyznaczenia w środowiskach wykluczonych grupy osób znajdujących się na marginesie marginesu. Widomym znakiem ostatecznego, nieodwracalnego upadku stawać się miała, realnie i symbolicznie, choroba weneryczna.

EN

In his novel, published in the late 1930’s and entitled “Tip-off”, Marian Czuchnowski, several times detained as political prisoner, painted a particularly striking picture of inmates who suffered from syphilis. To the say of the author, these “syphilitics” were first of all concerned with hiding their condition, as those who were in advanced stages of the disease and were not hospitalized usually found themselves at the very bottom of the prison hierarchy. In 1993 the criminal and biological research was initiated in order to identify in the prison population individuals who were suffering from venereal diseases. The practice came about as a result of the then-social policy labelled as “fight against prostitution” and aimed at reducing the spread of sexually transmitted diseases. However, sources of that time and their analysis may trigger another question, i.e. whether this research was truly about “fighting the prostitution”. It seems that it was also an attempt to identify among socially excluded groups those who were the most marginalized among the marginalized. The venereal disease would be, in real and symbolic terms, the sign of their final and irreversible downfall.

8

Odpowiedzialność karna za narażenie na zakażenie HIV i AIDS

89%

Bartnik M.

Studia Prawnicze KUL

|

2017

|

issue 3

7-15

EN

The brief analysis of the criminal liability regulation for exposure to HIV and AIDS presents the view that instead of focusing on the punishment of alreadypenalized HIV carriers, 161 §1 k.k. One should rather consider solutions that would make it impossible to transmit in most cases of fatal virus.

PL

Przedstawiona krótka analiza regulacji związanej z odpowiedzialnością karną za narażenie na zarażenie wirusem HIV i chorobą AIDS pozwala stanąć na stanowisku, iż zamiast skupiać się na karaniu i tak „ukaranego” już nosicielstwem wirusa HIV sprawcy przestępstwa z art. 161 §1 k.k. należałoby raczej zastanowić się nad rozwiązaniami, które uniemożliwiałyby przenoszenie się w większości przypadków śmiertelnego wirusa.

9

Leczyć czy zapobiegać? Strategie retoryczne w kampaniach Krajowego Centrum ds. AIDS

89%

Czech K.

Res Rhetorica

|

2017

|

vol. 4

|

issue 4

75-86

PL

Kampanie społeczne Krajowego Centrum ds. AIDS mają budować wiedzę Polaków o HIV/AIDS. Instytucjonalny autor stawia diagnozę społeczną i wytwarza potrzeby zbiorowości, na które następnie odpowiada. Zbadanie strategii retorycznych kampanii pozwala odtworzyć kształtowany obraz choroby i chorego. Reklamy przekonują, że problem HIV/AIDS może dotyczyć każdego. Nie dostarczają jednak rzetelnych informacji o wirusie i nie proponują środków zapobiegawczych. Propagują diagnostykę, zastępując nią profilaktykę.

EN

Social campaigns of the Polish National Centre for AIDS (Krajowe Centrum ds. AIDS) construct Poles' knowledge about HIV/AIDS. They make a social diagnosis, so investigating their rhetorical strategies allows one to recreate the image of the condition and its victims. The advertisements convince that HIV/AIDS is a universal concern. However, they do not offer any reliable information about the virus itself and about the ways of avoiding infection. They replace prevention with diagnostics.

10

Kliniczne konsekwencje przerwania terapii antyretrowirusowej u pacjenta zakażonego HIV i kiłą

89%

Goździalska M., Bohdziewicz A., Mikuła T., Wiercińska-Drapało A.

Państwo i Społeczeństwo

|

2021

|

issue 1

163-171

EN

HIV is a pathogen transmitted through sexual contact, the bloodstream, from mother to child through the vertical pathway, and breastfeeding. Untreated HIV infection can lead to the development of AIDS – acquired immunodeficiency syndrome. According to UNAIDS reports, of the estimated 37 million people infected with HIV worldwide, only 26 million are currently receiving life-saving ART. HIV infection promotes other sexually transmitted infections as well as opportunistic infections for instance CNS cryptococcosis, pneumocystis pneumonia, Kaposi’s sarcoma, and HPV. We present the clinical consequences of ending antiretroviral therapy in a patient infected with HIV and syphilis. We present a case of a 28-year-old man infected with HIV, who due to irregular use of antiretroviral therapy developed opportunistic infections such as cryptococcosis of the CNS and Kaposi’s sarcoma. He also acquired other infections manifested in an atypical way (massive HPV-associated warts and an exacerbated syphilis-like skin lesion).

PL

HIV jest patogenem przenoszonym przez kontakty seksualne, drogą krwi, a także z matki na dziecko drogą wertykalną oraz poprzez karmienie piersią. Nieleczone zakażenie HIV może prowadzić do rozwoju AIDS, czyli zespołu nabytego niedoboru odporności. Zgodnie z raportami UNAIDS spośród około 37 mln osób zakażonych HIV na świecie, obecnie tylko 26 mln otrzymuje terapię ART ratującą życie. Zakażenie HIV sprzyja nie tylko innym infekcjom przenoszonym drogą płciową, ale także zakażeniom oportunistycznym, takim jak: kryptokokoza OUN, pneumocystozowe zapalenie płuc i mięsak Kaposiego. W artykule przedstawiono kliniczne konsekwencje przerwania ART przez pacjenta zakażonego HIV oraz kiłą. Prezentowany przypadek dotyczy 28-letniego mężczyzny zakażonego HIV, który w wyniku nieregularnego stosowania terapii antyretrowirusowej rozwinął zakażenia oportunistyczne, takie jak: kryptokokoza OUN oraz mięsak Kaposiego. Chory nabył także inne infekcje, które przebiegały u niego w sposób atypowy (masywne brodawki wywołane HPV oraz nasilona osutka charakterystyczna dla kiły).

11

Social media in communication and mediation… of socio-scientific problems on the example of AIDS

88%

Potyrała K., Czerwiec K., Ludwik A., Michniewska A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Biologiae Pertinentia

|

2016

|

issue Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Didacticam Biologiae Pertinentia VI (2016)

120-129

12

Choroby przenoszone drogą płciową – zagrożenie na wakacjach

88%

Choroszy-Król I.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2011

|

issue 2

287-291

13

Changes in haematological parameters and serum beta-2-microglobulin levels in CD4+ T-cells-stratified Nigerian HIV patients

88%

John Ayodele Olaniyi J. A., Godwin Joseph Emeka G. J., Abdulfatah Adekunle Onifade A. A., Alaruru Olusoji Adeyanju A. O., Sheu Kadiri Rahamon S. K.

European Journal of Clinical and Experimental Medicine

|

2021

|

issue 1

33-39

EN

Introduction. Reports have shown that there is a rise in beta-2-microglobulin (β2M) concentration in patients with HIV infection and that the degree of elevation correlates well with the extent of disease burden and could be an independent prognostic marker for death. However, there is the dearth of information on the interplay between alteration in haematological profile, a common cause of morbidity and mortality in HIV, and β2M. Aim. Changes in selected haematological parameters and β2M in Nigerian HIV patients stratified based on CD4+ T-cells counts were thus assessed in this study. Material and methods. Forty-eight asymptomatic, drug naïve HIV patients were enrolled into this cross-sectional study. Haemoglobin concentration (Hb), packed cell volume (PCV), total and differential white blood cell count, platelet count and CD4+ T-cells count were determined using standard methods while serum levels of β2M were determined using ELISA. Thereafter, the patients were stratified into three groups based on the CD4+ T-cells count. Results. Hb and lymphocyte counts increased with increasing CD4+ T-cells count. In contrast, neutrophils percentage, MCV and MCH reduced with increasing CD4+ T-cells count. The mean lymphocytes percentage was significantly higher while the mean neutrophils percentage was significantly lower in patients with CD4+ T-cells count of 500–800 cells/μl compared with the patients with CD4+ T-cells count <200 cells/μl. Similarly, the mean MCV was significantly lower in patients with CD4+ T-cells count of 500–800 cells/μl compared with patients with CD4+ T-cells count of 200–499 cells/μl and patients with CD4+ T-cells count <200 cells/μl. β2M had significant positive correlation with WBC and neutrophils percentage but had a significant negative correlation with lymphocytes percentage and MCH in patients with CD4+ T-cells count <200 cells/μl. However, β2M had sig nificant positive correlation with PCV, Hb, monocytes and morphology in patients with CD4+ T-cells count of 500–800 cells/μl. Conclusion. It could be concluded from this study that HIV infection is associated with alteration in haematological profile and the alteration is CD4+ T-cells count-dependent. Also, elevation in β2M concentration appears to be a marker of lymphopaenia in patients with low CD4+ T-cells count

14

A Shock to the System: HIV among Older African Women in Zimbabwe

75%

Chikonzo N., Rau A., Coetzee J. K., Ryen A., Elliker F., Young-Hauser A.

Qualitative Sociology Review

|

2018

|

vol. 14

|

issue 4

138-152

EN

HIV remains a threat to the ordinary everyday life of older woman in African society. In what can be called “a reality shock,” HIV challenges most of the ordinary everyday endeavors in conservative African societies as it imposes new Western prevention, treatment, and health-management methods over long-held African traditions. The reality of the “Western” HIV epidemic, and its impact on the “African” ordinary everyday life, demands that the infected undergo a paradigm shift in order for them to live harmoniously within their society. This calls for a re-examination of traditional values and a strong sense of responsibility, courage, and determination to remain relevant and not be considered odd in one’s community, especially as one grows old with the virus. The study, which focuses on the experiences of women from the Manicaland Province in Zimbabwe who are aging with HIV, observes that growing old with an HIV infection fosters forms of inner strength and wisdom that enable the infected to disregard some of the unquestioned traditions and employ effective ways of living well with the life-threatening condition.

15

Resilience and Coping with Stress vs. Trauma Effects in People Living with HIV

75%

Skalski S., Dobrakowski P., Wasilewska A.

Kultura i Edukacja

|

2022

|

issue 2(136)

78-95

EN

There are approximately 38 million HIV-positive patients in the world. The effectiveness of antiretroviral therapy has significantly increased the life expectancy of infected patients. The objective of this study was to observe the relationship between resilience (assessed using the SPP-25 Scale), coping strategies (Mini-COPE Scale) as well as trauma effects (SF-CiOQ Scale) and quality of life (SWLS Scale) in people living with HIV. The study included 78 individuals (26 women and 52 men) aged 18–65 years. Significant relationships between resilience and coping strategies were demonstrated in people living with HIV. Resilience and active coping were conducive to positive trauma effects and satisfaction with life. Non-adaptive coping strategies favored negative trauma effects. The strategy of positive reframing acted as a mediator in the relationship between resilience vs. positive and negative trauma effects in people living with HIV. The scores indicate the need for practitioners to focus on interventions which elevate resilience and active coping to improve mental health in people living with HIV.

16

CXCR4+ and CCR5+ expression on blood lymphocytes and its changes in AIDS development in HIV/HCV coinfected patients

75%

Matsiyeuskaya N., Tsyrkunov V., Hancharou A.

Progress in Health Sciences

|

2012

|

vol. 2

|

issue 2

12-20

EN

Purpose: To measure the CCR5+ and CXCR4+ expression on blood lymphocytes, its changes in AIDS development, and correlation of CCR5+ and CXCR4+ expression with a number of T-cells, T-helpers, cytotoxic T-cells, activated T-cells (CD3+ HLA-DR+), T-regs cells, natural killer (NK)-cells, B cells, in order to determine the type of immune response activation in HIV/HCV coinfected patients. Materials and methods: The patients were divided into four groups. The 1st group included 51 patients with HIV/HCV coinfection; the 2nd group consisted of 23 patients with HIV-infection; the 3rd group was composed of 10 patients with HCV-infection. Control group consisted of 16 healthy individuals. In the current investigation, the monoclonal antibodies were used. The cells were analyzed using flow cytometer. Results: In patients with HIV/HCV coinfection СXCR4 expression on blood lymphocytes was reduced in comparison with control. СCR5 expression on blood lymphocytes, HLA-DR expression on CD3+lymphocytes and cytotoxic T- cells, numbers of CD8 T-lymphocytes were increased and in the same time the number of CD4+CD25+ was reduced in HIV/HCV coinfected patients in comparison with the HCV-infected patients and control group. Conclusions: In chronic HIV/HCV coinfected patients СCR5+ expression on blood lymphocytes was increased and СCR5+ expression on CD4+ T-lymphocytes was decreased in comparison with healthy individuals and HCV-infected patients. With the development of AIDS, CXCR4+ and CCR5+ expressions on CD4+T-lymphocytes, CXCR4+ expressions on blood lymphocytes were decreased and CCR5+ expression on blood lympho-cytes was increased. Increased СCR5+ expression on blood lymphocytes in HIV/HCV coinfected patients was associated with Th1 type immune response activation.

17

Services Provided by Drop in Centre (DIC) to Patient Living with HIV/AIDS in a Tertiary Health Care Centre in Mumbai

75%

Saurabh R., Prateek S.

Progress in Health Sciences

|

2012

|

vol. 2

|

issue 1

5-11

EN

Purpose: To assess the role of drop in centre in providing assistance to Patients Living with HIV/AIDS (PLHA). Materials and methods: A cross-sectional descriptive study was conducted at a Drop in Centre (DIC) located in tertiary health care centre in Mumbai. All the HIV positive persons who attended DIC during the period from January 2007 to December 2010 were included as study participants. After explaining aim of the study, written informed consent was obtained from all participants. Each of the study participants was interviewed face to face using a pre-tested semi-structured questionnaire. Drop in centre assessment was done based on the modes of assistance provided to the clients in accordance with the problems faced by them. Due care was taken to maintain privacy and confidentiality of study participants. Analysis was done with SPSS 16 version using frequency and percentages. Results: 65.1% of the study participants were male and 78% from 31 –45 years age group. In the duration of study, Non-Governmental Organizations (NGO’s) support was offered to only 10.1% of PLHA’s. Ignorance about HIV/AIDS was the most common psycho-social issue identified in 1068 (39.2%) subjects. Conclusion: Efforts need to be taken for strengthening of DIC services and collateral referral system including NGO’s. Also, the importance of establishing l inkages with local PLHA networks should be stressed. Ignorance about HIV / AIDS was the major psycho-social issue identified and thus in tensified IEC activities are required.

18

Postawy personelu medycznego wobec osób zakażonych HBV, HCV lub HIV pracujących w oddziałach zabiegowych oraz badania serologiczne pracowników

71%

Gańczak M., Szych Z., Szczeniowski A., Dmytrzyk-Danilów G.

Medycyna Pracy

|

2013

|

vol. 64

|

issue 5

639-647

EN

Background: Issues regarding the transmission of blood-borne viruses from infected medical personnel to patients are controversial to both parties. The aim of this study was to evaluate the attitudes towards disclosure of HBV/HCV/HIV-infected surgeons and the possibility of being forced to give up surgical procedures, as well as to assess the prevalence of anti-HBc total, HBsAg, anti-HCV and anti-HIV in surgical staff. Material and Methods: Using an anonymous questionnaire a cross-sectional sero-survey was conducted among surgeons and nurses of surgical wards in 16 randomly selected hospitals, Western Pomerania, Poland, from January to June 2009. Serum samples were tested for anti-HBc, HBsAg, anti-HCV and anti-HIV by ELISA tests. Results: In the group of 427 participants (232 nurses, 65 doctors; a median age: 42 years), anti-HBc was found in 16.6%, HBsAg in 0.7%, anti-HCV in 1.4% and anti-HIV in 0%. The risk of a single exposure to HBV was correctly defined by 26.5% of participants, to HCV by 19.7%, to HIV by 18.7%. 16.2% participants stated that infected surgeons should disclose their HBV, HCV, or HIV serostatus, 39.8% and 42.6% that those HBV/HCV-infected and HIV-infected, respectively, should discontinue practicing surgery. Participants who correctly assessed the risk of contracting HIV/HBV/HCV after a single exposure were significantly (p = 0.0001; p = 0.03; p = 0.01, respectively) less likely to favor infected staff being forced to discontinue surgical procedures. Conclusions: A fraction of surgical staff showed detectable markers of HBV/HCV infection, they may be a source of infection for operated patients. Surgical staff's knowledge about occupational blood exposure risk was not satisfactory, which might have influenced the restrictive attitudes to force those infected with HBV/HCV/HIV to give up surgical procedures and a willingness to disclose their serological status. Med Pr 2013;64(5):639–647

PL

Wprowadzenie: Zagadnienia dotyczące krwiopochodnych zakażeń pacjentów przez personel medyczny budzą kontrowersje. Celem badania była ocena postaw wobec ujawniania operowanym pacjentom informacji o zakażeniu HBV/HCV/HIV pracowników i odsuwania tych pracowników od wykonywania zabiegów operacyjnych oraz ocena występowania anty-HBc total, HBsAg, anty-HCV, anty-HIV u personelu zabiegowego. Materiał i metody: W okresie od stycznia do września 2009 wśród personelu zabiegowego 16 wylosowanych szpitali województwa zachodniopomorskiego przeprowadzono badanie epidemiologiczne przekrojowe z użyciem anonimowej ankiety. Do wykrywania anty-HBc, HBsAg, anty-HCV i anty-HIV zostały wykorzystane testy ELISA. Wyniki: W badaniu uczestniczyły 362 pielęgniarki i 65 lekarzy (mediana wieku: 42 lata). Częstość występowania anty-HBc wynosiła 16,6%, HBsAg - 0,7%, anty-HCV - 1,4%, a anty-HIV - 0%. Prawidłowych odpowiedzi odnośnie do ryzyka zakażenia po ekspozycji na HIV udzieliło 18,7% respondentów, na HBV - 26,5%, a na HCV - 19,7%. Co szósty ankietowany (16,2%) uważał, że personel zabiegowy zakażony HBV, HCV lub HIV powinien ujawniać swój status serologiczny, a zdania, że zakażone osoby powinny zostać odsunięte od wykonywania zabiegów operacyjnych było 39,8% w odniesieniu do pracowników zakażonych HBV lub HCV oraz 42,6% w odniesieniu do zakażonych HIV. Badani poprawnie szacujący ryzyko zawodowego zakażenia istotnie rzadziej optowali za odsunięciem pracowników zakażonych HIV, HBV, HCV od wykonywania zabiegów operacyjnych (dla HIV - p = 0,0001; dla HBV - p = 0,03; dla HCV - p = 0,01). Wnioski: U części personelu zabiegowego stwierdza się obecność markerów zakażenia HBV/HCV i osoby takie mogą być źródłem zakażenia dla pacjentów. Wiedza personelu zabiegowego na temat ryzyka ekspozycji na patogeny krwiopochodne nie jest satysfakcjonująca, co może przekładać się na restrykcyjne postawy dotyczące odsunięcia zakażonych HBV, HCV lub HIV od wykonywania zabiegów operacyjnych i ujawniania ich statusu serologicznego pacjentom. Med. Pr. 2013;64(5):639–647

19

Występowanie zakażeń HBV, HCV i HIV wśród personelu więziennego w świetle zawodowych czynników ryzyka

71%

Gańczak M., Szych Z.

Medycyna Pracy

|

2017

|

vol. 68

|

issue 4

507-516

EN

Background Objectives of the study: to assess the occupational risk for blood-borne infections (BBIs) among prison staff (number/ circumstances of blood exposures and preventive methods used), and to estimate the prevalence of hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus (HCV) and human immunodeficiency virus (HIV). Material and Methods The survey, which included serological testing with the use of 3-generation enzyme-linked immunosorbent assays (ELISA) was completed on active staff at a correctional facility in Goleniów, Poland, between June–July 2015. Results Response rate was 38%, 87 participants (aged 22–64 years, median: 34 years) agreed to participate. There were 88.5% males, correctional officers comprised 87.4% of the participants. Having had ≥ 1 blood exposure during professional career was reported by 28.7% respondents, 8% – sustained it in the preceding year. For correctional officers the last blood exposure was caused by a hollow-bore needle/razor blade during cell or manual searches. This was not reported by 83.3%. Participation rate in an infection control training was 85.1%. Hepatitis B virus vaccination uptake was 83.9%. Compliance with glove use was 75.9%, with protective eyewear – 28.7%. Regular use of both was reported by 9.2% of participants. The lack of their availability was the most common reason (79.7%) for non-compliance. Anti-HBc (hepatitis B core antigen) total/anti-HCV/anti-HIV prevalence was 2.3%, 1.1%, and 0%, respectively. Conclusions Prison staff are at risk for occupational exposures to blood. Reporting of such incidents is poor, as well as compliance with personal protective equipment use, which place them at risk for acquiring BBIs. Anti-HCV prevalence is similar to that observed in the general population, anti-HBc total prevalence is lower, possibly due to high vaccination uptake, however, poor response rate limits precise prevalence estimates. Med Pr 2017;68(4):507–516

PL

Wstęp Celem pracy jest ocena zawodowych czynników ryzyka wśród personelu więziennego: częstości, okoliczności ekspozycji na krew i stosowanych metod prewencji, oraz oszacowanie występowania zakażeń wirusem zapalenia wątroby typu B (hepatitis B virus – HBV) i typu C (hepatitis C virus – HCV) oraz ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus – HIV). Materiał i metody Badanie ankietowe połączone z wykonaniem testów immunoenzymatycznych (enzyme-linked immunosorbent assay – ELISA) III generacji zostało przeprowadzone w okresie czerwiec–lipiec 2015 r. w Zakładzie Karnym w Goleniowie. Wyniki Zwrotność ankiet wynosiła 38%. W badaniu wzięło udział 87 osób (w wieku 22–64 lata, mediana: 34 lata). Mężczyźni stanowili 88,5% badanych. Strażnicy więzienni stanowili 87,4% uczestników badania. Przynajmniej 1 ekspozycji zawodowej na krew w czasie kariery zawodowej doznało 28,7% respondentów, w roku poprzedzającym badanie 8% uległo skaleczeniu, dla strażników więziennych były to skaleczenia igłą ze światłem lub ostrzem żyletki podczas przeszukiwania celi lub rewizji osobistej. W szkoleniach dotyczących zakażeń zawodowych uczestniczyło 85,1% respondentów. Realizacja szczepień przeciwko HBV wynosiła 83,9%. Rękawic ochronnych używało 75,9% badanych, ochrony oczu – 28,7%, 9,2% respondentów zawsze używało rękawic i okularów ochronnych. Najczęstszym powodem niestosowania (79,7%) środków ochrony była ich niedostępność. Większość eksponowanych (81,3%) nie zgłosiła skaleczenia odpowiednim służbom. Rozpowszechnienie występowania całkowitych przeciwciał anty-HBc (hepatitis B core antygen – antygen rdzeniowy wirusa zapalenia wątroby typu B), anty-HCV i anty-HIV wynosiło odpowiednio: 2,3%, 1,1% i 0%. Wnioski Personel więzienny jest narażony na ekspozycje zawodowe na krew. Zgłaszanie tych incydentów jest rzadkie, podobnie jak stosowanie rękawic i okularów ochronnych, co stwarza zagrożenie zakażeniem krwiopochodnym. Częstość występowania przeciwciał anty-HCV jest podobna jak w populacji ogólnej, natomiast przeciwciał całkowitych anty-HBc – niższa, prawdopodobnie z powodu powszechnych szczepień przeciwko HBV, jednak mała zwrotność ankiet nie pozwala na precyzyjną ocenę prewalencji. Med. Pr. 2017;68(4):507–516

20

Pech czy powszechna rzeczywistość? Liczne ekspozycje pielęgniarki na materiał potencjalnie zakaźny: opis przypadku

71%

Bożejko M., Olech K.

Medycyna Pracy

|

2024

|

vol. 75

|

issue 2

173-179

EN

Presented is the case of a nurse who had 4 occupational exposures to potentially infectious material between December 2020 and June 2022. In 2 of the cases, the source patient was unknown, so pharmacological HIV post-exposure prophylaxis was implemented (in 1 of these cases, the nurse developed weakness and increased dyspeptic symptoms, necessitating a change in the antiretroviral medications used). During the interview collection, the nurse reported that multiple exposures to potentially infectious material are common in her work environment, but most of these are not reported. This is supported by the results of several studies devoted to the problem of non-reporting of occupational exposures by health care workers. However, there is significant discrepancy in the results of these studies, which may be due to different methods. The authors of this article believe that after 10 years since the entry into force of the regulation of the Minister of Health standardizing procedures for dealing with injuries caused by sharp instruments used in the provision of health care services, a serious problem remains of non-reporting of cases by employees (resulting in a lack of post-exposure prophylaxis). The authors call for the introduction of a nationwide reporting system. There is also a need to increase the importance of prophylaxis of stabbings and to improve the quality of training of medical personnel in post-exposure prophylaxis procedures.

PL

Opisano przypadek pielęgniarki, u której między grudniem 2020 r. a czerwcem 2022 r. czterokrotnie wystąpiła ekspozycja zawodowa na materiał potencjalnie zakaźny. W 2 przypadkach pacjent źródłowy był nieznany, więc wdrożono farmakologiczną profilaktykę poekspozycyjną HIV (w jednym z tych przypadków u pielęgniarki wystąpiło osłabienie i nasilone objawy dyspeptyczne, co spowodowało konieczność zmiany stosowanych leków przeciwretrowirusowych). W czasie zbierania wywiadu pielęgniarka zgłosiła, że wielokrotne ekspozycje na materiał potencjalnie zakaźny są powszechne w jej środowisku pracy, jednak większość z nich nie jest raportowana. Potwierdzają to wyniki kilku badań poświęconych problemowi niezgłaszania przypadków ekspozycji zawodowych przez pracowników ochrony zdrowia. Ich wyniki są znacząco rozbieżne, co może wynikać z różnej metodyki. Autorzy niniejszego artykułu uważają, że po 10 latach od wejścia w życie rozporządzenia Ministra Zdrowia ujednolicającego procedury postępowania po zranieniu ostrymi narzędziami używanymi przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych poważnym problemem pozostaje niezgłaszanie przypadków przez pracowników (skutkiem tego jest brak profilaktyki poekspozycyjnej). Autorzy postulują wprowadzenie ogólnopolskiego systemu raportowania. Konieczne jest również zwiększenie znaczenia profilaktyki zakłuć oraz poprawa jakości szkolenia personelu medycznego w zakresie procedur profilaktyki poekspozycyjnej.

Refine search results

Epidemologia AIDS/HIV w Łodzi i województwie łódzkim

HIV and other STI public prevention campaigns: Vain endeavours to break risky new trends in view of blending sex and drugs

Report on the D32 CCR5 variant in the Sudanese Shagia tribe

Knowledge about HIV and AI DS problems among school youth from Goleniów administrative district

Knowledge about HIV and AI DS problems among school youth from Goleniów administrative district

Kvalita života HIV pozitivních osob

Podwójnie wykluczeni? Skazani chorzy wenerycznie osadzeni w więzieniach Drugiej Rzeczypospolitej.

Odpowiedzialność karna za narażenie na zakażenie HIV i AIDS

Leczyć czy zapobiegać? Strategie retoryczne w kampaniach Krajowego Centrum ds. AIDS

Kliniczne konsekwencje przerwania terapii antyretrowirusowej u pacjenta zakażonego HIV i kiłą

Social media in communication and mediation… of socio-scientific problems on the example of AIDS

Choroby przenoszone drogą płciową – zagrożenie na wakacjach

Changes in haematological parameters and serum beta-2-microglobulin levels in CD4+ T-cells-stratified Nigerian HIV patients

A Shock to the System: HIV among Older African Women in Zimbabwe

Resilience and Coping with Stress vs. Trauma Effects in People Living with HIV

CXCR4+ and CCR5+ expression on blood lymphocytes and its changes in AIDS development in HIV/HCV coinfected patients

Services Provided by Drop in Centre (DIC) to Patient Living with HIV/AIDS in a Tertiary Health Care Centre in Mumbai

Postawy personelu medycznego wobec osób zakażonych HBV, HCV lub HIV pracujących w oddziałach zabiegowych oraz badania serologiczne pracowników

Występowanie zakażeń HBV, HCV i HIV wśród personelu więziennego w świetle zawodowych czynników ryzyka

Pech czy powszechna rzeczywistość? Liczne ekspozycje pielęgniarki na materiał potencjalnie zakaźny: opis przypadku