Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Hans von Diebitsch

Sort By:

Limit search:

Rosyjska Armia Czynna feldmarszałka Iwana Dybicza w wojnie z Polską (luty–czerwiec 1831 r.). Struktura i liczebność

100%

Strzeżek T.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

2021

vol. XXII (LXXIII)

issue 4 (278)

17-51

The article discusses selected issues related to the Active Army, which was the main Russian force in the war with Poland in 1831. It was created from the troops that Tsar Nicholas I originally intended to send to the Rhine on an intervention mission, the aim of which was to prevent the spread of liberal revolutionary ideas in Europe after the revolutions in France and Belgium. Based on the archival materials preserved in Poland, the strength and structure of this army are presented for the period from December 1830 to mid-June 1831, i.e. when it was commanded by Field Marshal Hans von Diebitsch. The problem of replenishing the losses suffered by the Russian army in the Turkish war (1828–1829) and during the cholera epidemic in Russia are also discussed. Additionally, the structure of the army and the main types of troops (infantry, cavalry and artillery) it comprised of, as well as the specific features of the Russian army in this field, are identified. Finally, the main reasons for Russia’s successes in the wars of 1828–1829 and 1831 are presented.

В статье обсуждаются отдельные вопросы, связанные с действующей армией, которая была главной российской силой в войне с Польшей в 1831 г. Она была создана на основе войск, которые царь Николай I первоначально намеревался отправить на Рейн в ходе интервенции, чтобы предотвратить распространение либеральных революционных идей в Европе после революций во Франции и Бельгии. По архивным материалам, сохранившимся в Польше, восстановлена численность действующей армии и ее структура – за период с декабря 1830 г. до середины июня 1831 г., то есть за то время, когда ею командовал фельдмаршал Иван Дибич. Также в статье поднимается вопрос восполнения потерь, понесенных русской армией в турецкой войне (1828–1829) в условиях длящейся войны с Польшей и эпидемии холеры в России. Кроме того, в тексте статьи также представлен состав армии и основные роды войск (пехота, кавалерия, артиллерия), указаны особенности российской армии в этих областях и, наконец, представлены основные источники успехов России в войнах 1828–1829, 1831 гг.

Artykuł omawia wybrane zagadnienia związane z Armią Czynną stanowiącą główną siłę rosyjską w wojnie z Polską w 1831 r. Powstała ona na bazie wojsk, które car Mikołaj I pierwotnie zamierzał skierować nad Ren w misji interwencyjnej, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się liberalnych idei rewolucyjnych w Europie po rewolucjach we Francji i Belgii. W oparciu o zachowane w Polsce materiały archiwalne przedstawiono liczebność Armii Czynnej i jej strukturę w okresie od grudnia 1830 r. do połowy czerwca 1831 r. tj. z tego, gdy dowodził nią feldmarszałek Iwan Dybicz. Omówiono problem uzupełniania strat poniesionych przez armię rosyjską w wojnie tureckiej (lata 1828–1829) w warunkach prowadzonej wojny z Polską i grasującej w Rosji epidemii cholery. Ukazano strukturę armii i głównych rodzajów wojsk (piechoty, kawalerii i artylerii). Wskazano na specyficzne cechy armii rosyjskiej na tym polu. Na koniec przedstawiono główne źródła sukcesów Rosjan w wojnach 1828–1829 i 1831.

Carl von Clausewitz’s Last Campaign: Clausewitz’s Role as Chief of Staff for the Prussian Army of Observation in the Polish-Russian War of 1831

63%

Bellinger V. E.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

2021

vol. XXII (LXXIII)

issue 4 (278)

52-80

Pomimo sławy Carla von Clausewitza jako jednego z najbardziej wpływowych teoretyków wojskowości we współczesnej historii stosunkowo niewiele wiadomo o jego działalności w trakcie powstania listopadowego jako szefa Sztabu Pruskiej Armii Obserwacyjnej. W 1831 r. Prusy sprzeciwiały się niepodległości Polski, ale chciały też zachować pozory neutralności w stosunku do tego konfliktu. W strategii tej Clausewitz odegrał istotną rolę, nadzorując zaostrzenie kontroli na wschodniej granicy Prus, uniemożliwiając dotarcie do Królestwa Polskiego zaopatrzenia i ochotników. Dodatkowo Clausewitz planował przechwycenie i internowanie polskich wojsk przekraczających granicę. W związku z tym niezwykłe umiejętności Clausewitza jako planisty wojskowego pozbawiły polską armię nieocenionych zasobów materiałowych i ludzkich, a tym samym skutecznie skróciły przebieg wojny, nie dając jednak mocarstwom sympatyzującym z polską niepodległością, takim jak Francja, wyraźnego powodu do interwencji. Artykuł ten pokazuje, że zaciekła wrogość Clausewitza wobec powstania listopadowego wynikała z jego obaw związanych z rosnącą polaryzacją polityczną w Europie i była połączona z jego niepokojem o strategiczną słabość Prus. To pośrednie podejście odbiegało od nowoczesnego postrzegania Clausewitza jako myśliciela strategicznego, który zawsze opowiadał się za masowymi działaniami, niemniej jednak pozostawało w zgodzie z jego dojrzałą myślą, obejmującą również ograniczone formy wojny. Oprócz rzucenia światła na spuściznę Clausewitza artykuł ten bada wydarzenia z lat 1830–1831 z pruskiego punktu widzenia.

Несмотря на известность Карла фон Клаузевица в качестве одного из самых влиятельных военных теоретиков в современной истории, относительно мало известно о его деятельности во время Ноябрьского восстания, где он был начальником штаба Прусской наблюдательной армии. В 1831 г. Пруссия выступила против независимости Польши, а вместе с тем хотела сохранить видимость нейтралитета в отношении этой войны. Клаузевиц играл важную роль в этой стратегии, поскольку он выполнял надзор за ужесточением контроля над восточными границами Пруссии, не позволяя поставщикам и добровольцам добираться до Польского Королевства. Кроме того, Клаузевиц планировал перехват и интернирование польских войск, пересекающих границу. В связи с этим экстраординарные умения Клаузевица как военного планировщика лишили польскую армию бесценных материальных и человеческих ресурсов и, таким образом, фактически сократили ход войны, но не дали державам, симпатизирующим польской независимости (таким как Франция), явной причины для интервенции. В данной статье приводятся аргументы того, что яростная враждебность Клаузевица к Ноябрьскому восстанию проистекала из его опасений по поводу усиления политической поляризации в Европе и, кроме того, была связана с его опасениями по поводу стратегической слабости Пруссии. Этот подход расходился с современным взглядом на Клаузевица как на стратегического мыслителя, который всегда выступал за массовые действия, но, тем не менее, совпадал с его зрелой мыслью, охватывающей также ограниченные формы войны. Эта статья не только проливает свет на наследие Клаузевица, но и исследует события 1830–1831 гг. с прусской точки зрения.

Despite Carl von Clausewitz’s fame as one of the most influential military theorists in modern history, relatively little is known about his involvement in the November Uprising as the Chief of Staff for the Prussian Army of Observation. In 1831, Prussia opposed the Polish independence, but also wished to retain a veneer of no direct participation in the war. In this strategy, Clausewitz played an integral role as he oversaw the tightened control over Prussia’s eastern borders that prevented supplies and volunteers from reaching the Kingdom of Poland. Additionally, Clausewitz planned the interception and detainment of Polish troops crossing the border. Therefore, Clausewitz’s formidable skills as a military planner deprived the Polish army of critical manpower and resources and effectively shortened the war’s course, but without giving Great Powers sympathetic to the Polish independence like France a clear cause for intervention. This article argues that Clausewitz’s visceral opposition to the November Uprising stemmed from his fears due to Europe’s growing political polarization coupled with concerns about Prussia’s strategic vulnerabilities. This indirect approach diverged from Clausewitz’s modern perception as a strategic thinker always advocating massive actions. Nonetheless it remained in accord with his mature thought embracing limited forms of warfare as well. In addition to shedding light on Clausewitz’s legacy, this article explores the events of 1830–1831 from a Prussian point of view.

Refine search results

2 Przegląd Historyczno-Wojskowy

1 Bellinger V. E.

1 Strzeżek T.

2 2021

Search results

Rosyjska Armia Czynna feldmarszałka Iwana Dybicza w wojnie z Polską (luty–czerwiec 1831 r.). Struktura i liczebność

Carl von Clausewitz’s Last Campaign: Clausewitz’s Role as Chief of Staff for the Prussian Army of Observation in the Polish-Russian War of 1831