Search results

1

Kościół wobec innowierców w "De synodis Hilarego z Poitiers". Aspekt terminologiczny

100%

Nakonieczny R.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 2

699-711

EN

In dem vorliegenden Artikel wird die Reaktion der Kirche auf die unorthodoxen Anschauungen in terminologischer Hinsicht besprochen. Sowohl in den offiziellen Kirchenurkunden ais auch in den AuBerungen des Hilarius selbst wird der Gebrauch der Begriffe analysiert, die sich auf den Ausschluss aus der Kirche und die Verdam-mung beziehen (ecclesia anathemat, alienos novit; damnatio, damnare, condemnare).

2

Świat jako otchłań morska. „Saeculum” w nauczaniu św. Hilarego z Poitiers

75%

Karczewska H.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2014

|

vol. 35

|

issue 4

35-46

EN

Saeculum in Hilary’s teaching is a term applied to mankind remaining under the influence of sin and evil spirits. Drawing on Sacred Scripture, the Bishop of Poitiers compares earthly reality to a stormy and bottomless sea or to the depths of the sea, and describes the way that saeculum works: the mild and gentle breezes of the sea symbolize the cunning activities of heretics and violent storms and tempests correspond to the attacks of pagans and evil spirits. By portraying the world as a sea abyss, the bishop points out the nature of saeculum, filled with dangers to man’s faith. At the same time, he tries to persuade believers to work on themselves and indicates how to deal with saeculum. In Hilary’s teaching, faith matters the most in contact with earthly reality. The proclamation of Christ, as well as fasting and prayer, are all useful for the believer. Hilary clearly shows that saeculum contributes to the spiritual development of man, even though it carries with it many risks.

3

Wartość "Septuaginty" w rozumieniu św. Hilarego z Poitiers

75%

Stanula E.

Vox Patrum

|

1984

|

vol. 6

304-316

EN

Analyzing some of St. Hilary’s of Poitiers statements, included in the "Tractatus super Psalmos", we come to the conclusion that the objective value of Septuaginta depends on three things.

4

"Stół Słowa Bożego" według "Traktatu do 13 psalmu" św. Hilarego z Poitiers

75%

Stanula E.

Vox Patrum

|

1987

|

vol. 12

355-370

FR

L’auteur de l’article, en analysant le texte du Traite (du Commentaire) sur le 13-eme psaume, dans le contexte d’autres enonces.

5

Terminologia episkopalna w "De synodis" Hilarego z Poitiers

75%

Nakonieczny R.

Vox Patrum

|

2010

|

vol. 55

449-461

EN

El análisis del texto De synodis y de la terminología utilizada en este texto permite conocer la nomenclatura relacionada con la función y con la dignidad de obispo (episcopus, episcopatus). Durante las investigaciones puramente terminológicas aparece por la fuerza de las cosas el tema abordado por Hilario – el tema de la sucesión. Un criterio importante para utilizar sinónimos del substantivo episcopus es para Hilario la actitud hacia respecto por la persona determinada por el a Saturnino de Arelate, y en el contexto más amplio: el problemo de la ortodoxia expresado por el concilio en Nicea.

6

Niektóre wskazania egzegetyczne w "Komentarzu do Ewangelii św. Mateusza" św. Hilarego z Poitiers

63%

Turek W.

Vox Patrum

|

2003

|

vol. 44

85-97

IT

L'esegesi proposta da Ilario di Poitiers nei suo Commentario a Matteo, scritto prima del soggiorno in Oriente, tende a scoprire soprattutto il senso spirituale dei testo biblico, pur apprezzando il ruolo e l’importanza della interpretazione letterale. Iiario e convinto che tutti e due i sensi si compietino a vicenda, tutti e due costituiscano un'unica parola di Dio.

7

“Uisibilis in homine et contrectabilis Deus” (De Trinitate IV 42). Un análisis de la presencia de Cristo en el Antiguo Testamento en las obras de Hilario de Poitiers a la luz de la polémica antiarriana del s. IV

63%

Alba López A.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 81

7-30

EN

The analysis of Old Testament theophanies was particularly important to Hilary of Poitiers, both in what regards the doctrinal development of his soteriological and Christological thought and in what concerns his struggle against those who denied the equality of the Father and the Son. Throughout this paper I will analyse the Gallic bishop’s cross-sectional analysis of the main theophanies witnessed by the prophets and patriarchs in the light of their future orientation in his works, mainly in De Trinitate and the Tractatus super psalmos. Hilary believed that the reason behind divine manifestations was none other than the annunciation of the new economy which was inaugurated with the Incarnation and to arouse the faith and hope required to await this moment and to be able to identify the Son in the carnal habitus he assumed in his coming within mankind. In order to differentiate theophanies from the incarnation, Hilary of Poitiers establishes a fundamental difference between the species creatae assumed by the Word in the theophanies and the assumption of the flesh in the Incarnation which is essential to understand the mysteries the purpose of the Son's mission, namely, the salvation of humankind.

ES

Hilario de Poitiers concede una especial importancia al análisis de las teofanías del Antiguo Testamento, tanto en lo referente al desarrollo doctrinal de su pensamiento soteriológico y cristológico como en lo relativo a su enfrentamiento con aquellos que niegan la igualdad entre el Padre y el Hijo. A lo largo del presente artículo analizaremos el tratamiento transversal que hace el obispo galo en su obra (especialmente en De Trinitate y el Tractatus super psalmos) de las principales teofanías contempladas por profetas y patriarcas a la luz de su orientación futura. Hilario entiende que el motivo de las manifestaciones divinas no es otro que anunciar la nueva economía que se inaugura a raíz de la encarnación y suscitar en el hombre la fe y la esperanza necesarias para esperar ese momento y ser capaz de identificar al Hijo en el habitus carnal que asume en su venida. Para diferenciar las teofanías de la encarnación, Hilario de Poitiers establece una diferencia fundamental entre las species creatae asumidas por el Verbo en las teofanías y la asunción de la carne en la encarnación, aspecto fundamental para entender los misterios de la salvación del hombre que constituye el objetivo de la misión del Hijo.

8

Dio Trionfatore. Il motivo della lotta e del trionfo negli scritti di sant’ Ilario di Poitiers

63%

Karczewska H.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 2

33-44

PL

Hilary w swoich dziełach odwołuje się nie tylko do terminologii związanej z walką, lecz również powołuje się na rzymską ceremonię triumfu. Wybiera jednak te elementy pompa triumphalis, które odnoszą się do duchowego życia człowieka i nadaje im duchowe znaczenie. Wśród nich można znaleźć wiecznego Triumfatora, pochód z jeńcami, spolia i podział łupów. Zdaniem Biskupa z Poitiers, Chrystus po stoczonej walce na krzyżu miał prawo do odbycia triumfu, który przewyższa swoją formą i znaczeniem triumf rzymski. W pochodzie towarzyszą mu święci, prorocy i apostołowie, jeńcami zaś są śmierć, diabeł i złe moce. Biskup podkreśla, że Chrystus, jako doskonały Triumfator, zaprowadził wieczny pokój i zaprasza wiernych do udziału w swoim wiecznym triumfie.

EN

In his teaching, Hilary does not only refer to war terminology, but also quotes the Roman triumphal ceremony. However, he selects those elements of the pompa triumphalis that relate to human internal life giving them spiritual significance. Among those, we can find the Eternal Triumpher, a procession of prisoners, spolia and the distribution of spoils. According to the Bishop of Poitiers, after the battle fought on the cross, Christ had a right to hold a triumph whose form and meaning surpasses the Roman triumph. In His eternal procession, He is accompanied by the saints, prophets and apostles while the death, the devil and evil powers are His captives. The bishop underlines that Christ as the Triumphal Victor brought eternal peace to the world and He invites the believers to share in His eternal triumph.

9

‘Gloriosissimum Bellum’ – terminologia wojenna w zastosowaniu do walki duchowej człowieka w działach Hilarego z Poitiers

63%

Karczewska H.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2020

|

vol. 33

|

issue 2

214-230

EN

Hilary in his teachings uses the terminology of war to describe the spiritual struggle of human being. He shows that the first warrior is God, who on the cross defeated the hostile powers and triumphed over them. A believer - a soldier of God, must fight with the enemy with the help of spiritual weapons. For the victory over himself and God’s enemy, he will receive an unfading crown of glory. In his teaching, the Bishop draws on many authors, incl. Tertullian and Origen, whose war terminology was also introduced in the article.

10

Postawa św. Atanazego i św. Hilarego wobec decyzji synodu w Ancyrze (358)

63%

Grzywaczewski J.

Vox Patrum

|

2015

|

vol. 64

171-188

EN

The Synod of Ancyra was organized at 358 by Basil, bishop of this city. The bishops who took part in this Synod published a Synodical Letter, called in English Manifesto. They presented in this letter the essence of the Homoiousian theology (it also written Homoeousians). They did not accept the Nicaean concept of equality of the Son to the Father, expressed by the term homoousios (consubstantial). They proposed other idioms, especially homoios kat ousian (similar to the Father according the essence); sometimes they used the term homoiousios (similar to the Father in all things). According to the teaching of the Homoiousians, the Son possessed the Divinity not in himself, but by the participation in Father’s Divinity. Athanasius of Alexandria expressed quite positive opinion about the theology of the Synod of Ancyra. Maybe he did know it very well; maybe he tried to see positive elements in it, because the Homoiousians were in opposition to the extreme Arianism. Hilary of Poitiers expressed also a positive opinion about the Manifesto of Ancyra. He appreciated its moderate position in Christology in comparison to the extreme Arians. He supposed that the above mentioned terms used by the bishops of Ancyra had the same meaning as the Nicaean term homoousios. Both Athanasius and Hilary did not pay much attention on terms but especially on the relation of the Son to the Father; he distinguished the identity of each Person; he was conscious of the difference of their mission, and he underlined the equality of their Divine nature and dignity.

11

Wiara w życiu człowieka w ujęciu św. Hilarego z Poitiers

63%

Karczewska H.

Vox Patrum

|

2014

|

vol. 61

343-357

EN

According to Hilary, faith is a recognition of the divinity of Jesus and a proper understanding of the Trinity. As understood by him, faith is important above all in the fight against heresy and in the daily life of the people. He teaches that faith is not opposed to knowledge, although they differ from each other. Rational faith and spiritual education repel the attacks of heretics and pagans. Faith is a remedy against impious doctrine and it heals the inner darkness of the believer. For faith to lead to union with God it must be tempted, because temptation leads to self-discovery. Faith can be strengthened only in danger and suffering, and acts of faith lead the believer to salvation.

12

Heretical doctrine of Photinus of Sirmium in Hilary of Poitiers’ De trinitate

63%

Bodrožić I., Soić V. K.

Vox Patrum

|

2017

|

vol. 68

283-314

PL

Celem niniejszego artykułu jest dokonanie wszechstronnego i systematycznego zarysu doktryny Fotyna z Sirmium († 376), w oparciu o traktat De Trinitate Hilarego z Poitiers, który powstał między 358 a 360 rokiem. Błąd Fotyna tkwi przede wszystkim w chrystologii. Pierwsza część artykułu dotyczy interpretacji, jakiej dokonał Hilary odnośnie do doktryny Fotyna na temat wcielenia, zgodnie z którą Bóg Słowo / Słowo Boże było rozumiane jako część lub jeden z przymiotów Bożych, albo zwykłe słowo, czy ekspresja myśli, które w istocie nie różni się od Boga i nie posiada żadnego życia ani istnienia, tak że ostatecznie koncepcja ta twierdzi, że Bóg jest tylko sam. Jest to rygorystyczny monarchianizm. Druga część koncentruje się na pojmowaniu przez Fotyna (na podstawie De Trinitate) tego, co i w jaki sposób Słowo Boże “przybrało” z człowieczeństwa w celu wcielenia. Pojmowanie poczęcia Jezusa Chrystusa w Maryi przez Fotyna szło w dwóch kierunkach: jeden zakładał nadnaturalne przyczyny (dziewicze poczęcie przez niesubstancjalne Słowo), drugi zaś przypuszczalnie zupełnie naturalne. W celu wcielenia Słowo Boże „przyjmuje” („przybiera”) całego człowieka, poczętego z Maryi. „Wcielenie” jako takie jest więc zrealizowane poprzez rozszerzenie niesubstancjalnego Słowa i jego zamieszkanie w człowieku. Trzecia część, bazująca również na De Trinitate, omawia pojmowanie przez Fotyna skutków „wcielenia”. Hilary stwierdza, że wynika to z dwóch powodów: z jednej strony jest solus communis generis homo, zrodzony z Maryi, z drugiej zaś niesubstancjalne Słowo Boże, które zamieszkało w tym człowieku. Unia człowieka zrodzonego z Maryi i Słowa Bożego – części mocy Bożej – jest przez Fotyna (w interpretacji Hilarego) zredukowana do habitatio – czasowego i akcydentalnego zamieszkania Słowa Bożego w człowieku w taki sposób, w jaki Duch zamieszkiwał w prorokach. Skutek zamieszkania Słowa w człowieku zrodzonym z Maryi (lub samo mieszkanie) może być postrzegany jako prorocze natchnienie, ożywienie, polegające na zwykłym zewnętrznym umocnieniu człowieka, umożliwiającym mu jego Boskie działanie, chociaż, jak się wydaje, jego witalną i operatywną zasadą jest jego dusza. Według Fotyna, Boskie Synostwo lub rodowód i „deifikacja” człowieka zrodzonego z Maryi wydaje się wynikać z faktu, że niesubstancjalne Słowo Boże – część mocy Bożej – mieszka w nim, pobudza lub ożywia go poprzez umocnienie i wlanie siły do prowadzenia Bożej działalności. Zdaniem Hilarego, Fotyn negował preegzystencję Słowa, to znaczy Syna, tak więc Chrystus nie może być jednocześnie współstwórcą świata. On staje się istniejący, tzn. substancjalny, tylko poprzez fakt wcielenia i narodzenia z Maryi. Dla Hilarego, stanowisko adopcjanistyczne Fotyna jest wyraźne: człowiek zostaje przyjęty na Syna i na Boga. Według Hilarego, w doktrynie Fotyna nie ma miejsca na realne wcielenie prawdziwego Syna Bożego. Zdaniem Hilarego, Fotyn nie uważał Jezusa Chrystusa ani za Słowo, które stało się ciałem, ani też że jest On jeden i ten sam, zarówno Bogiem, jak i człowiekiem. W rozumieniu Fotyna Jezus Chrystus lub Syn Boży, jest kimś takim, jak natchniony prorok (człowiek), który jest umocniony przez Słowo Boże, zamieszkujące w Nim jako element mocy Bożej, w celu Bożego działania. Ostatecznie, według Hilarego, Fotyn redukuje go do zwykłego człowieka, do stworzenia. W czwartej części artykułu autorzy pokazują, że opinie formułowane przez naukowców, bazujące wyłącznie na X księdze De Trinitate Hilarego, zgodnie z którą Fotyn, motywowany przez soteriologię, podkreślał pełnię człowieczeństwa Chrystusa, to jest fakt, że Jezus Chrystus miał ludzką duszę, należy traktować relatywnie. Podsumowując, na podstawie X księgi De Trinitate Hilarego, Fotyn podkreślał pełnię człowieczeństwa Jezusa Chrystusa, czyli posiadanie przez Niego duszy ludzkiej tylko w takim zakresie, w jakim uznał, że był on zwyczajnym człowiekiem (w którym niesubstancjalne Słowo Boże mieszkało podobnie jak Duch w prorokach).

EN

This article aims to provide the comprehensive and systematic review of the doctrine of Photinus of Sirmium († 376), based on the work of Hilary of Poitiers De Trinitate composed between 358 and 360. Photinus error is primarily Christological. The first part of the article deals with Hilary’s interpretation of Photinus’understanding of the subject of the Incarnation according to which God the Word/the Word of God was comprehended as a part or one of God’s powers, a mere word, the expression of thought, which does not really differ from God, having no subsistence or existence, so that God is ultimately considered solitary. It is a strict Monarchianism. The second part focuses on Photinus’understanding (based on De Trinita-te) of what was “assumed” of the humanity by the Word of God for the pur-pose of Incarnation, and in which way. Two interpretations referring to Pho-tinus’understanding of the conception of Jesus Christ in Mary, attribute it supernatural causes (the Virginal conception by the non-subsistent Word) and presumably quite natural causes. For the purpose of the Incarnation, the Word of God “assumes” (“takes on”) the entire man, conceived in Mary. The “Incarnation”, as such, is accomplished by the extension of the non-subsisting Word and its in/ dwelling in that man. Based on De Trinitate, the third part deals with the effects of “the Incarnation” as it was understood by Photinus. Hilary concludes that it results in two subjects: on the one hand, it is solus communis generis homo who was born of Mary, and on the other hand, the non-subsistent Word of God that dwelt in that man. The union of the man born of Mary and the Word of God – a part of God’s powers – is reduced, by Photinus and in Hilary’s interpretation, to habitatio, temporary and accidental in/dwelling of the Word of God in the man in a manner the Spirit dwelt in prophets. The effect of the in/dwelling of the Word in a man born of Mary (or the dwelling itself) can be taken as prophetal inspiration, animation, consisting of mere external strengthening of the man and empowering him for his and Divine activity, nevertheless, man’s vital and, and as it seems operative, principle is his soul. Based on De Trinitate, Divine Sonship or filiation and “deification” of man born of Mary, according to Photinus, seems to be due to the fact that the non-subsisting Word of God – a part of God’s powers – dwells in him, inspiring or animating him by strengthening him and empowering him for divine activity. According to Hilary, Photinus denies pre-existence of the Word, that is, the Son, Christ so he cannot even be the co-Creator of the world. He becomes existent, that is, subsistent only through the Incarnation and birth of Mary. For Hilary, Photinus’ adoptionist position is clear: the man is assumed into the Son and into the God. According to Hilary, in Photinus’ doctrine there is no place for the real Incarnation of the true Son of God. Hilary’s interpretation of Photinus’ understanding of Jesus Christ, the Son, is that he is not the Word made flesh, nor he is one and the same both God and Man. For Hilary Jesus Christ or Son of God as Photinus understands him is just someone like a prophet (a man) inspired, that is empowered by a Word of God dwelling in him – by a part of God’s powers – for divine activity; ultimately, Hilary reduces him to a mere man, to a creature. The fourth part points out that opinions expressed in the scholarship – based exclusively on the Book Ten of Hilary’s De Trinitate – according to which Photinus, motivated by soteriology, insisted on the wholeness of Jesus’ humanity that is on the fact that Jesus Christ had a human soul, should be taken relatively. To conclude, on the basis of Book Ten of De Trinitate Photinus insisted on the wholeness of the humanity of Jesus Christ, that is, on his possessing of the human soul, just to the extent which he held that he was a mere man (in whom the non-subsistent Word of God dwelt as a Spirit in prophets).

13

Syn reprezentujący Ojca w "De Trinitate" św. Hilarego z Poitiers

51%

Grzywaczewski J.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 75

185-200

EN

The aim of this article is to present the teaching of Saint Hilary of Poitiers on the equality of the Son and the Father. Hilary explored the spiritual experience of Abraham, Sarah and Hagar; all of them saw an apparition of an angel, who was not an ordinary messenger of God but God himself, and more precisely – the Son. In a very similar way, the saint interpreted Moses’ experience near the burning bush in the desert: there was an angel, there was God of Israel, and there was the Son. God the Father and Creator cannot appear to people in a visible way. The Son could appear to some because of his connection to the material world. In this sense, theophanies in the Old Testament can be considered as Christophanies. According to Hilary and other Church Fathers, the events of the Old Testament anticipated Christ’s Incarnation. Hilary lived and worked in the time of Arian controversies. He accepted the Creed of Nicaea and he believed that the Son is equal to God the Father by having the same divine nature. Of course, he admitted there is a difference between the missions of the Father and the Son. Hilary’s teaching conformed to the early Christian Tradition as regards theological issues. The theology of the latter centuries, even in our times, has been inspired by the patristic theology found in Hilary’s thoughts.

PL

Artykuł oparty jest na dziele De Trinitate św. Hilarego z Poitiers, a ściślej mówiąc na tych fragmentach, które dotyczą doświadczenia Boga w rodzinie Abrahama. Tam, gdzie w Starym Testamencie jest mowa o Aniele Boga (aniele Jahwe), Hilary dopatrywał się Syna Bożego. W ten sposób wykazywał, że nauka o Synu Bożym znajduje się już w Starym Testamencie. Jeśli się czyta odpowiednio księgi Starego Przymierza, to można w nich dostrzec istnienie Syna oraz to, że jest On równy Ojcu. Niniejszy artykuł ukazuje zagrożenie dla wiary w Bóstwo Chrystusa w IV w. oraz wysiłek teologów, w tym św. Hilarego z Poitiers, w celu przedstawienia prawidłowej nauki na temat relacji Syna do Ojca.

14

Nauka o wcieleniu Słowa u św. Hilarego z Poitiers

51%

Kołosowski T.

Vox Patrum

|

2000

|

vol. 38

125-139

EN

The author of the article presents the teaching of Saint Hilary about Incarnation of Christ and how bishop of Poitiers understands: the form of God and form of servant, the eternal birth of Word by Father, the real Deity and human nature of Christ, the question of soul human and body of Christ, the unity of Word Incarnate and the meaning of Incarnation's mystery.

15

„Bestiariusz niewiary”. Ludzie oddaleni od Boga w nauczaniu św. Hilarego z Poitiers

51%

Karczewska H.

Vox Patrum

|

2013

|

vol. 59

225-239

EN

Bishop of Poitiers, referring to the allegorical interpretation of Scripture, makes the characteristics of people away from God through unbelief. Comparing them to beasts, Hilary creates an unique „bestiary of disbelief”. Bishop of Poitiers shows the catalogue of beasts and gives them a symbolic significance which reveals the nature of opponents of the Church. In the allegorical world of beasts many animals can be found: foxes mean false prophets, ravens – sinners and cattle as a symbol of heathen. In general Bishop of Poitiers indicates symbol of serpent as heretics who reject the gift of faith in Christ and contempt the doctrine of the Church. In Hilary’s works a lot of helpful directions for believers are given. Bishop focuses on gaining spiritual knowledge and proclamation of the Gospel.

16

Apostola Apostolorum : Maria Magdalena w nauczaniu Ojców Kościoła

32%

Krawczyk M.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2020

|

issue 27

151-160

PL

Papież Franciszek, ogłaszając swoją decyzję o podniesieniu do rangi święta obchodów liturgicznych dedykowanych Marii Magdalenie, chciał przypomnieć o tej wyjątkowej postaci w historii Kościoła, której przykład życia emanuje także na obecną wspólnotę. Jest to również okazja do wyjaśnienia nieporozumień związanych z jej życiem. Jest to możliwe po zapoznaniu się z nauczaniem ojców Kościoła Zachodniego odnoszącym się do św. Marii Magdaleny i jej wyjątkowej misji jako „apostołki Apostołów”.

EN

Pope Francis, announcing his decision to raise the rank of liturgical celebrations dedicated to Mary Magdalene, wanted to recall this exceptional figure in the history of the Church, whose example of life emanates also on the present community. It is also an opportunity to clear up the misunderstandings surrounding her life. It is possible after getting acquainted with the teaching of the Fathers of the Western Church on St. Mary Magdalene and her unique mission as “apostle of the Apostles”.

Refine search results

Kościół wobec innowierców w "De synodis Hilarego z Poitiers". Aspekt terminologiczny

Świat jako otchłań morska. „Saeculum” w nauczaniu św. Hilarego z Poitiers

Wartość "Septuaginty" w rozumieniu św. Hilarego z Poitiers

"Stół Słowa Bożego" według "Traktatu do 13 psalmu" św. Hilarego z Poitiers

Terminologia episkopalna w "De synodis" Hilarego z Poitiers

Niektóre wskazania egzegetyczne w "Komentarzu do Ewangelii św. Mateusza" św. Hilarego z Poitiers

“Uisibilis in homine et contrectabilis Deus” (De Trinitate IV 42). Un análisis de la presencia de Cristo en el Antiguo Testamento en las obras de Hilario de Poitiers a la luz de la polémica antiarriana del s. IV

Dio Trionfatore. Il motivo della lotta e del trionfo negli scritti di sant’ Ilario di Poitiers

‘Gloriosissimum Bellum’ – terminologia wojenna w zastosowaniu do walki duchowej człowieka w działach Hilarego z Poitiers

Postawa św. Atanazego i św. Hilarego wobec decyzji synodu w Ancyrze (358)

Wiara w życiu człowieka w ujęciu św. Hilarego z Poitiers

Heretical doctrine of Photinus of Sirmium in Hilary of Poitiers’ De trinitate

Syn reprezentujący Ojca w "De Trinitate" św. Hilarego z Poitiers

Nauka o wcieleniu Słowa u św. Hilarego z Poitiers

„Bestiariusz niewiary”. Ludzie oddaleni od Boga w nauczaniu św. Hilarego z Poitiers

Apostola Apostolorum : Maria Magdalena w nauczaniu Ojców Kościoła