Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Histories

Sort By:

Limit search:

Historiē by Herodotus of Halicarnassus – theoretical issues

100%

Wieżel I.

Roczniki Humanistyczne

2015

vol. 63

issue 3: Filologia Klasyczna

43-52

Artykuł obecny stanowi garść refleksji natury metodologicznej nad narracją w Dziejach Herodota, której podstawowym substratem jest opis świata widzianego z perspektywy doświadczenia tego, kto opowiada, tj. Herodota oraz narratywizowanego przez niego doświadczenia świadków, z którymi sam przeprowadzał wywiad dotyczący przedstawionych zdarzeń historycznych. W związku z tym traktuje się tutaj Dzieje przede wszystkim jako pewien szczególny rodzaj narracji (narrative), którą stanowi, oparta na indywidualnym doświadczeniu (personal experience) Historyka oraz jego oralnych źródeł, opowieść o konflikcie grecko-barbarzyńskim ujęta w szereg krótszych opowiadań opartych na strukturze epizodycznej. Opowiadania te Historyk scala na zasadzie, którą określa się jako „fabularyzację” (White 1973), czyli opisanie faktów historycznych jako składników specyficznego rodzaju struktur fabularnych. Metodą analizy Dziejów będzie w tym ujęciu narratologia naturalna (Fludernik 1996) dysponująca siatką pojęć dostosowanych do badania tekstów pseudo-oralnych, do których Dzieje niewątpliwie należą.

Besides its historical values which imply a certain “accuracy” in presenting historical events and people, it is also possible to stipulate in Herodotus’ Histories these fragments which belong only to the domain of fiction, a genre literature whose basic substratum consists primarily in the description of the world seen through the eyes of the narrator-witness (histōr). In case of Histories, it is difficult to explicitly define how much of it is history and how much is literature. Nevertheless, it is certain that Histories are a special kind of storytelling, which, as shown by a closer analysis, is based on a personal and vicarious experience of the historian and his oral sources that cover several dozens of years of conflict between the East and the West, intertwined with historical, geographical and ethnological descriptions of Greek and barbaric tribes. In such a context the paper will focus on presenting a twofold nature of Herodotean discourse, revealing, on the one hand, the “rising” of the oral history from the sheer activity of dialoguing with people about the recent past, reconstructed on the basis of its formal and cognitive structure (Fludernik 1996), and, on the other hand, the technique of emplotment (White 1973) used by Herodotus to make the story reportable and tellable within the realm of an epic convention which was vivid and influenced the Archaic and Classical Greek literary texts of his times.

„Zazdrośnik ten bezustannie usiłuje szkodzić tym, którzy szukają Boga”. Wpływ bytów demonicznych na losy jednostek i społeczności w "Historiach" Grzegorza z Tours

100%

Ludewicz M. J.

Vox Patrum

2020

vol. 75

299-316

Gregory of Tours’ Histories is one of the most important sources for the period of transition between antiquity and middle ages. It focuses on Gallic society. The main characters are kings of the Merovingian dynasty, landlords and bishops. Other than talking about its secular protagonists, Gregory pays some attention to spiritual beings. He is convinced about God's providence and Christ's role in the redemption of mankind. The bishop of Tours also supplies some information about evil beings: the Devil and demons. Gregory uses many names to describe the demonic reality, such as the Devil, Satan, Prince of Darkness, demon or demons. Even though he does not go into much detail about them, he gives an impression that he is aware of some internal hierarchy governing demonical beings. Gregory says a lot about actions taken by the Devil in the people of Gaul. He describes demonic possessions, acts of violence conducted under the inspiration of evil spirit as well as disorder caused by him in the community of Poitiers. Although the Evil One is strong and makes a lot of noise, it is still subordinated to Lord. Gregory shares with us his firm belief that the story of the world lies in the hands of God.

W „Historiach” Grzegorza z Tours diabeł i inne byty demoniczne pojawiają się pod różnymi nazwami. W historycznym dziele biskupa opisane zostało wiele sposobów oddziaływania złych duchów zarówno na jednostki, jak społeczności (przypadek wspólnoty klasztornej w Poitiers). W inspiracji diabelskiej Grzegorz widział przyczynę prześladowania chrześcijan, występowania herezji, magii, wróżbiarstwa. Kilkukrotnie w dziele uczonego biskupa pojawił się motyw kobiety będącej narzędziem diabła. Zły duch według pasterza z Tours był inspiratorem grzechów, zarówno pierworodnego, jak i innych (pijaństwo, rozboje). Grzegorz szczególnie podkreślał „pomoc” diabła w dokonaniu samobójstwa. Jednak działania diabła, nawet te najbardziej spektakularne, nie przesłaniały biskupowi Tours wszechmocy Bożej. W kilkukrotnie powtarzanym na kartach dzieła wyznaniu wiary Grzegorz dawał wyraz swemu przekonaniu o historycznym zwycięstwie Chrystusa nad diabłem i jego aktualizacji w cudach dokonywanych przez świętych mężów.

Refine search results

1 Roczniki Humanistyczne

1 Vox Patrum

1 Ludewicz M. J.

1 Wieżel I.

1 2020

1 2015

Search results

Historiē by Herodotus of Halicarnassus – theoretical issues

„Zazdrośnik ten bezustannie usiłuje szkodzić tym, którzy szukają Boga”. Wpływ bytów demonicznych na losy jednostek i społeczności w "Historiach" Grzegorza z Tours