Search results

1

Mniejszość ukaińska międzywojennej Małopolski Wschodniej w okowach doktryny Dmytra Doncowa

100%

Kuźniar B.

Przegląd Geopolityczny

|

2014

|

vol. 7

149-171

PL

W XX wieku nierzadko radykalne doktryny polityczne rodziły się w umysłach nielicznych, a miały wpływ na życie całych narodów, zmieniając długą tradycję poprawnych stosunków między nimi, w masowe zbrodnie i uchodźctwo. Zbrodnicze ideologie leżą bowiem u podstaw eksplozji okrucieństwa w stosunkach między różnymi etnosami czy innymi, wytworzonymi przez te właśnie ideologie, kategoriami ludzi. Znajomość założeń omówionej w tym artykule doktryny Dmytra Doncowa jest kluczowa dla wyjaśnienia zagadnienia wzrostu nacjonalistycznego nastawienia i wrogości wschodnio-małopolskich Ukraińców do Polaków oraz przyczyn antypaństwowej i terrorystycznej działalności UWO i OUN w międzywojennej Polsce. Poglądy Doncowa dotyczące metod i etyki walki narodowowyzwoleńczej nacji ukraińskiej znalazły też swój wyraz w polityce eksterminacyjnej nacjonalistów ukraińskich w latach II wojny światowej i bezpośrednio powojennych.

EN

In the twentieth century often radical political doctrines were born in the minds of a few and have an impact on the lives of entire nations, changing a long tradition of good relations between them in mass crimes and refugee. Murderous ideologies lie at the root of the explosion because of cruelty to relations between different ethnic groups or other, produced by these particular ideologies, categories of people. Knowledge of the principles discussed in this article Dmytro Dontsov’s doctrine is crucial to clarify the issues of growth of nationalist attitudes and hostility Eastern Lesser Poland Ukrainians to the Poles and the reasons for subversive and terrorist activities UWO and CNS in interwar Poland. Dontsov’s views on the methods and ethics of the national liberation struggle of the Ukrainian nation were also reflected in the policy of extermination of Ukrainian nationalists during the Second World War and post-war period.

2

The Jewish minority in the Second Polish Republic: the activities of the Board of the Jewish Community in Lvov during the years 1919–1924

100%

Koziński B.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2016

|

issue 6

75–89

EN

The purpose of this article is to analyze data on the functioning of the Jewish Community in Lvov during the years 1919-1924. The indicated problems will enable to show the functioning of the Jewish minority in the conditions of the reviving Polish state - both in socio-political terms, and in the organizational aspect. It is particularly important to show the Jewish minority opinion about the conditions of Second Polish Republic. Additionally, this article will help restore the memory of the individual members of the Jewish community in Lvov. The selected issue is a part of the research conducted on a larger scale, whose aim is to enrich knowledge and overcome the deficit of research in the science of politics on the concept of ethnic policy - proposed in the years 1939-1947 by the Polish government in exile. The fundamental finding of the analysis is the fact, that the Board accepted the Polish state and the dominant role of the Polish nation in the system of democratic political power.

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza danych na temat funkcjonowania społeczności żydowskiej we Lwowie w latach 1919-1924 Wskazane problemy pozwolą pokazać funkcjonowanie mniejszości żydowskiej w warunkach ożywienia państwa polskiego – zarówno pod względem społeczno-politycznym, a także w aspekcie organizacyjnym Szczególnie ważne jest, aby pokazać opinię żydowskiej mniejszości o warunkach życia w II Rzeczypospolitej Dodatkowo, artykuł pomoże przywrócić pamięć o poszczególnych członkach społeczności żydowskiej we Lwowie Wybrane zagadnienie jest częścią badań prowadzonych w większej skali, których celem jest wzbogacenie wiedzy i zmniejszenie deficytu badań w nauce o polityce w sprawie koncepcji polityki etnicznej – zaproponowanej w latach 1939-1947 przez polski rząd na uchodźstwie Podstawowym wnioskiem z analizy jest fakt, że Zarząd zaakceptował państwo polskie i dominującą rolę narodu polskiego w systemie demokratycznej władzy politycznej.

3

Działalność Państwowego Grona Konserwatorów Zabytków Prehistorycznych (1920–1928) na terenie województwa Działalność Państwowego Grona Konserwatorów Zabytków Prehistorycznych (1920–1928) na terenie województwa kieleckiego

84%

Ryszewska K.

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

|

2020

|

vol. 65

|

issue 1

47–68

EN

The times of the Second Polish Republic were a particularly important period in the development of Polish archeology, because after Poland regained independence, the first state institution was established to organize the protection of archaeological monuments throughout the country. It was the State Group of Prehistoric Monuments Conservators functioning in the years 1920–1928. Their activities in the Kielce voivodeship brought particularly interesting results. Conservators and delegates of the State Group of Prehistoric Monuments Conservators did a lot in the field of inventory and protection of archaeological monuments in the Kielce region, undertaking surface and excavation rescue research, as well as popularizing archeology among the inhabitants of the region. The result of their activities was the registration, discovery, and exploration of many archaeological sites, including such valuable ones as a complex of multicultural sites in Złota near Sandomierz and in Książnice Wielkie, and a unique complex of striped flint mines in Krzemionki near Ostrowiec. The sites discovered at that time in the Kielce voivodeship are still the subject of interest and research to Polish archaeologists.

4

Jewish problem in the Polish Communist Party

84%

Cimek H.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2016

|

issue 6

91–96

EN

Jews accounted for approx. 8-10% of the population of the Second Republic and in the communist movement (Polish Communist Party and Polish Communist Youth Union) the rate was approx, 30%, while in subsequent years it much fluctuated. The percentage of Jews was the highest in the authorities of the party and in the KZMP. This had a negative impact on the position of the KPP on many issues, especially in its relation to the Second Republic.

PL

Żydzi stanowili ok 8-10% ludności II Rzeczypospolitej, a w ruchu komunistycznym (Komunistyczna Partia Polski i Komunistyczny Związek Młodzieży Polski) odsetek ten wynosił ok 30%, przy czym w poszczególnych latach znacznie on się wahał Odsetek Żydów był najwyższy we władzach partii i w KZMP Odbijało się to negatywnie na stanowisku KPP w wielu kwestiach, zwłaszcza na jej stosunku do II Rzeczypospolitej

5

Education Ideas in Polish Schools in the Years 1918-1939

84%

Juśko E.

Społeczeństwo i Rodzina

|

2012

|

issue 4(33)

8-15

EN

The ideas of national as well as state education are characteristic achievement of Polish pedagogical thought from the period of the Second Polish Republic. During the Second Polish Republic, in all schools, the idea of this education was implemented. Actions that were undertaken, taught children and young people about self-management, respect for the achievements of Polish culture, respect for their country and the Polish state and what is important, they shaped attitudes of patriotism. It was also crucial that during this process, teachers gave personal examples to students on how to behave and they presented standards and values compliant with the ideas of national and state education. Strict examination on that education was taken later on by those young people as well as teachers during the tragic period of German and Russian occupation.

PL

Idee wychowania zarówno narodowego jak i państwowego są charakterystycznym dorobkiem polskiej myśli pedagogicznej okresu II Rzeczypospolitej. W II Rzeczypospolitej we wszystkich typach szkół realizowana była idea tego wychowania. Podejmowane w jego trakcie działania uczyły dzieci i młodzież samorządności, szacunku dla dorobku polskiej kultury, poszanowania własnego kraju i polskiej państwowości, a co ważne kształtowały postawy patriotyzmu. Istotne również było i to, że w trakcie tego procesu nauczyciele dawali uczniom osobisty przykład postępowania oraz prezentowali wzorce oraz wartości zgodne ideałami wychowania narodowego i państwowego. Surowy egzamin z tego wychowania młodzież, a także nauczyciele zdawali później w tragicznym okresie niemieckiej i sowieckiej okupacji.

6

Bohaterski czyn por. Kazimierza Śledzińskiego podczas napadu pod Sieniawką (1926 r.). Przyczynek do historii Korpusu Ochrony Pogranicza (1924–1939)

67%

Ochał A.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2020

|

vol. XXI (LXXII)

|

issue 4 (274)

126-144

EN

Despite the signing of the peace treaty in Riga (March 21, 1921), which formally ended the Polish-Soviet War (1918–1921), the Eastern Borderlands of the Second Polish Republic were still not a safe place. Although Soviet Russia officially recognized the provisions of the peace treaty and ratified them – thus recognizing, among others, the shape and course of the border with Poland – the communists connected with the Communist International never abandoned their plans for a global revolution and carrying its flame through Poland to Western Europe. The task of the Border Protection Corps (Korpus Ochrony Pogranicza, KOP), a special military formation created in the fall of 1924 to protect the eastern borders of the Polish state, was to restore order and security on the border in response to the diversion and common banditry inspired by Soviet intelligence. The grouping of units in three lines, supported by cavalry subunits, adopted by the KOP command, and above all the determination and firmness of the soldiers in fighting sabotage and banditry, was supposed to pacify the bands and calm the situation on the Polish-Soviet border. In January 1926 there was a bandit attack on bus passengers near Sieniawka in Nowogródczyzna. One of the passengers was Lieutenant Kazimierz Śledziński, an officer of the 9th KOP Battalion in Klecko, who, with a sense of soldierly duty, fought alone against infiltraitors in defense of the civilians. Despite being outnumbered, he managed to repel the attack and bring help despite his wounds. He was the first soldier to be awarded the Cross of Merit for Bravery established in 1928.

RU

Восточные окраины Второй Речи Посполитой, несмотря на заключение мирного договора в Риге (21 марта 1921 г.), официально положившего конец польско-русской войне (1918–1921 гг.), все еще не были безопасным местом для ее жителей. Правда, Советская Россия официально признала и ратифицировала положения мирного договора, признав, в частности, форму и расположение границы с Польшей, но коммунисты, связанные с Коммунистическим Интернационалом, никогда не отказывались от своих планов мировой революции и переноса ее пламени через Польшу в страны Западной Европы. Задача Корпуса охраны пограничья (КОП) как специального военного формирования, созданного осенью 1924 года для защиты восточных границ Польши, заключалась в восстановлении порядка и безопасности в приграничных районах в связи с подрывной деятельностью и обыкновенным бандитизмом, подстрекаемым разведкой Советского Союза. Принятая командованием КОП группировка военных подразделений в три линии, поддерживаемые кавалерийскими подразделениями, и, прежде всего, решимость и стойкость солдат в борьбе с диверсиями и бандитизмом должны были привести к успокоению беспорядков и урегулированию ситуации на польско-советской границе. В январе 1926 г. случилось бандитское нападение на пассажиров автобуса под Сенявкой в районе Новогрудка. Одним из пассажиров был лейтенант Казимеж Следзинский, офицер 9-го батальона КОП в Клецке, который из чувства своего солдатского долга в одиночку сражался с саботажниками, защищая мирных жителей. При всем преимуществе нападающих, ему все же удалось отбить атаку и, несмотря на ранения, вызвать помощь. Он был первым солдатом, награжденным Крестом Заслуги „За Храбрость”, учрежденным в 1928 г.

PL

Kresy Wschodnie II Rzeczypospolitej, pomimo zawarcia traktatu pokojowego w Rydze (21 marca 1921 r.) formalnie kończącego wojnę polsko-rosyjską (1918–1921), nadal nie były miejscem bezpiecznym dla mieszkańców. Wprawdzie Rosja Radziecka oficjalnie uznała postanowienia traktatu pokojowego i ratyfikowała je, tym samym uznając m.in. kształt i przebieg granicy z Polską, ale komuniści związani z Międzynarodówką Komunistyczną nigdy nie zarzucili planów światowej rewolucji i przeniesienia jej płomienia poprzez Polskę do krajów Europy Zachodniej. Zadaniem Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP), jako specjalnej formacji wojskowej, utworzonej jesienią 1924 r. dla ochrony granic wschodnich państwa polskiego, było przywrócenie ładu, porządku i bezpieczeństwa na pograniczu w związku z dywersją i pospolitym bandytyzmem inspirowanym przez wywiad Związku Sowieckiego. Przyjęte przez dowództwo KOP ugrupowanie jednostek w trzech liniach, wspartych pododdziałami kawalerii, a przede wszystkim determinacja i stanowczość żołnierzy w zwalczaniu dywersji i bandytyzmu, miały doprowadzić do pacyfikacji band i uspokojenia sytuacji na pograniczu polsko-radzieckim. W styczniu 1926 r. doszło do bandyckiego napadu na podróżnych autobusu pod Sieniawką na Nowogródczyźnie. Jednym z podróżnych był por. Kazimierz Śledziński, oficer 9 Batalionu KOP w Klecku, który w poczuciu żołnierskiego obowiązku w pojedynkę stoczył walkę z dywersantami w obronie osób cywilnych. Pomimo przewagi napastników zdołał odeprzeć atak – nie zważając na własne rany – wezwać pomoc. Był pierwszym żołnierzem, który został odznaczony Krzyżem Zasługi za Dzielność ustanowionym w 1928 r.

7

Ogólnokrajowe rekwizycje koni w czasie wojny z Rosją bolszewicką 1919–1920

67%

Podolska-Meducka A.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2022

|

vol. XXIII (LXXIV)

|

issue 1 (279)

12-47

EN

The requisitioning of horses for the army during 1919–1920 was extremely important due to the dominance of horse traction in the Polish army of that period. This appropriation constituted a part of the system of war benefits created after the regaining of independence, which played an important role during the war with the Bolsheviks. It constituted a legal framework that allowed requisitions to be carried out for the benefit of the army, through which it was possible to try to offset the army’s deficits with regards to equipment and supplies for its military units, primarily those fighting on the eastern front. For the reborn state, the priority was to act within the law, therefore the principle of payment for benefits and a two-stage appeal procedure were introduced. Due to the lack of organisational experience in applying the new law, as well as the existence of legal loopholes that needed to be removed, the conscription of horses in 1919 did not bring the expected results. This occurrence was of great importance with regards to the practice of requisitioning, which resulted in conscription taking place under completely different conditions in the following year. The immediate threat to the state resulted in maximum mobilisation on the part of the population and generosity towards the army. The experience gained over the year when applying the new requisitioning procedure, as well as the lessons learned from the failure of the previous year’s campaign, created the conditions for a more efficient conduct of conscription. However, it was not possible to avoid various abuses, which the reality of war always encourages.

DE

Requisition von Pferden für die Armee in den Jahren 1919–1920 waren aufgrund der Dominanz der Pferdetraktion in der polnischen Armee in dieser Zeit von besonders großer Bedeutung. Sie bildeten einen Teil des nach der Wiedererlangung der Unabhängigkeit geschaffenen Systems von Kriegsleistungen, das im Krieg mit dem bolschewistischen Russland eine wichtige Rolle spielte. Dieses bot eine Rechtsgrundlage für die Durchführung von Beschlagnahmungen zugunsten des Heeres, mit denen ein Versuch unternommen werden konnte, seine Defizite im Bereich der Ausrüstung und Versorgung der militärischen Einheiten, vor allem derjenigen, die an der Ostfront kämpften, auszugleichen. Für den wiedergeborenen Staat war es vorrangig, im Rahmen des Gesetzes zu handeln, weshalb das Prinzip der Leistungsvergütung und ein Zweiinstanzensystem in der Rechtsprechung eingeführt wurden. Die Einziehung von Pferden im Jahr 1919 brachte nicht die erwarteten Ergebnisse, da es an organisatorischer Erfahrung bei der Anwendung des neuen Gesetzes mangelte und aufgrund rechtlicher Lücken, die zu beheben waren. Ihr Auftreten war von großer Bedeutung für die Requisitionspraxis. Die Einziehungen im darauffolgenden Jahr fanden unter völlig anderen Bedingungen statt. Die unmittelbare Bedrohung des Staates führte zu einem Höchstmaß an Mobilisierung der Gesellschaft und Großzügigkeit gegenüber der Armee. Die im Laufe des Jahres gesammelten Erfahrungen bei der Anwendung des Konfiszierungsverfahrens und die Folgerungen aus dem Scheitern der letztjährigen Kampagne schufen die Voraussetzungen für eine effizientere Durchführung der Einziehungen. Dennoch konnten diverse Missbräuche, die in der Realität des Krieges immer vorkommen, nicht verhindert werden.

PL

Rekwizycje koni na rzecz wojska w latach 1919–1920 były niezwykle ważne ze względu na dominację w Wojsku Polskim tamtego okresu trakcji konnej. Stanowiły część powstałego po odzyskaniu niepodległości systemu świadczeń wojennych, który odegrał istotną rolę w czasie wojny z Rosją bolszewicką. Dawał podstawy prawne do przeprowadzania rekwizycji na rzecz wojska, poprzez które można było starać się o uzupełnianie deficytów armii w zakresie zaprowiantowania i wyposażenia oddziałów wojskowych, przede wszystkim walczących na froncie wschodnim. Dla odrodzonego państwa priorytetowe było działanie w ramach prawa, dlatego też wprowadzono zasadę odpłatności za świadczenia oraz dwuinstancyjną procedurę odwoławczą. Pobór koni w 1919 r. nie przyniósł spodziewanych efektów ze względu na brak doświadczenia organizacyjnego w stosowaniu nowego prawa oraz luki prawne, które należało usunąć. Ich występowanie miało duże znaczenie dla praktyki rekwizycyjnej. Pobór w roku następnym odbywał się w zupełnie innych warunkach. Bezpośrednie zagrożenie państwa spowodowało maksymalną mobilizację ze strony społeczeństwa i ofiarność na rzecz wojska. Zgromadzone przez rok doświadczenie w zakresie stosowania procedury rekwizycyjnej oraz wnioski wyciągnięte z fiaska ubiegłorocznej akcji stworzyły warunki dla sprawniejszego przeprowadzenia poboru. Nie dało się jednak uniknąć różnych nadużyć, którym rzeczywistość wojenna zawsze sprzyja.

Refine search results

2 Przegląd Historyczno-Wojskowy

2 Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

1 Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

1 Przegląd Geopolityczny

1 Społeczeństwo i Rodzina

1 Cimek H.

1 Juśko E.

1 Koziński B.

1 Kuźniar B.

1 Ochał A.

1 Podolska-Meducka A.

1 Ryszewska K.

1 2022

2 2020

2 2016

1 2014