Search results

1

«ПРОЧАНИН КАТОЛИЦЬКОГО РЕНЕСАНСУ»: СТАНОВЛЕННЯ ДУХОВНО-ПЕДАГОГІЧНИХ ТА ЕТИКО-АНТРОПОЛОГІЧНИХ ІДЕАЛІВ ІГНАТІЯ ЛОЙОЛИ У РЕЦЕПЦІЯХ АКАДЕМІЧНОЇ ТА КОНФЕСІЙНОЇ ІСТОРИКО-ПЕДАГОГІЧНОЇ ТРАДИЦІЇ

100%

Руслан Б.

Педагогічні науки: теорія, історія, інноваційні технології

|

2016

|

issue 10(64)

173-186

EN

A period of European Renaissance is the birth of the modern personality and virtues Renaissance Christian humanism is a model of ethical attitudes today. The first attempt of early modern European youth education in educational system of coordinates of Renaissance humanism, no doubt, was created within the youth Order of St. Ignatius. In the proposed study, based on the research of academic and confessional, historical and pedagogical achievements of the announced topic we uncovered the Christian-humanistic, philosophical and anthropological sources, specified socio-cultural conditions, substantiated the objective and subjective factors of formation of identity and pedagogical practices of the founder of Catholic Jesuit order – Ignatius Loyola. He is a spiritual leader, a brilliant organizer and sensible young coach who, calling himself a pilgrim, theoretically built and implemented profound spiritual and pedagogical meanings, which further became the base for so-called "Catholic Renaissance" and contributed to the convincing success of posttrydent advancement of Catholic education and youth policy. The proposed research reveals, for the first time in the national historical and pedagogical discourse, the philosophical and anthropological background; it also determines the essential spiritual and pedagogical, moral and aesthetic sense, grounds socio-cultural and civilization significance of еру educational heritage and educational initiatives of the founder of the Catholic order of the Jesuits, Ignatius Loyola. The author proved the harmony of pedagogical thinking of the first Jesuit and the Renaissance and humanistic worldview of Western thinkers. Our thesis also pedagogically interprets the pedagogy of prayer and spiritual exercises of Ignatius Loyola and analyzes its educational guidelines for spiritual and Christian foundations of pedagogical relationships, principles of care for the personal growth of the youth, methodology of the development of Christian virtues. The author came to the reasoned conclusion that the pedagogical concept of Ignatius Loyola played semantic role in the genesis of the European pedagogy of modern times, and its theoretical and methodological, organizational, pedagogical, methodological and technological concepts, no doubt, are recognizable in modern education and educational practices, that is a significant evidence of educational power of youth initiatives of St. Ignatius rank.

2

Moralność według papieża Franciszka

100%

Filipowicz A.

Studia Bobolanum

|

2019

|

vol. 30

|

issue 3

27-58

EN

The study presented introduces the most important elements of the moral message of Pope Francis. At the beginning, critical opinions addressed to him were quoted. In the following sections, a semantic analysis of key moral terms was performed. The concept of morality has been clarified. The moral transitions proposed by Francis were characterised: from „theology of the act” to „theology of relations”, from sin and offence to the sinner, from the moral norm to a specific act. The papal reinterpretation of the „law of gradualness”, the choice of „lesser evil”, and the logic of „small steps” were described. Attention was paid to the theonomic autonomy of conscience and also to the need for its constant autoformation. In the end, critical opinions were raised about Francis’s moral teaching.

PL

Prezentowane studium przybliża najważniejsze elementy moralnego przesłania papieża Franciszka. Na wstępie przytoczono krytyczne opinie kierowane pod jego adresem. W kolejnych częściach dokonano analizy semantycznej kluczowych terminów moralnych. Sprecyzowano pojęcie moralności. Scharakteryzowano zaproponowane przez Franciszka tranzycje moralne: od „teologii aktu” do „teologii relacji”, od grzechu i przewinienia do grzesznika, od normy moralnej do konkretnego czynu. Opisano papieską reinterpretację „prawa stopniowości”, wyboru „mniejszego zła”, logiki „małych kroków”. Zwrócono uwagę na teonomiczną autonomię sumienia a także na potrzebę jego stałej autoformacji. W zakończeniu zmierzono się z krytycznymi opiniami wysuwanymi wobec moralnego nauczania Franciszka.

3

Opowieść Pielgrzyma – Ignacego Loyoli projekt autobiograficzny. Kilka uwag o gatunku, narracji, podmiocie i geście egzystencjalnym

100%

Kapuścińska A.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2015

|

issue 1(4)

13–38

PL

W artykule poruszono problem gatunku, narracji i konstrukcji podmiotu w Opowieści Pielgrzyma. Autorka dowodzi, że mimo mediacyjnego zapośredniczenia ustnego przekazu Loyoli tekst jest mówioną autobiografią w trzeciej osobie. W tym kontekście wprowadza pojęcie „paktu przedautobiograficznego”, zawartego między autorem-narratorem-bohaterem a wykonawcą zapisu. Pakt ten określił granice „tajemnicy wyznania”, ustalił zakres narracji i wyznaczył tryb jej konstruowania. Ponadto autorka przekonuje, że Opowieść wolno uznać za właściwą nowożytną autobiografię. Świadczy o tym literacka autokreacja podmiotu, który podejmując metafikcyjną „grę” z odbiorcami, relacjonuje swoje dzieje przez pryzmat odkrywania w sobie „kogoś innego”, odsłania istotę procesów tożsamościotwórczych, artykułuje emocjonalną dynamikę rzeczywistości, wreszcie – przez gest artystyczny zachęca do podjęcia egzystencjalnego wyzwania.

EN

The article raises the problem of the genre, narration and subject construction in The Pilgrim’s Story. The author of the article argues that despite the mediational/transitional (from oral to written) character of Loyola’s narrative, the text is spoken autobiography in the third person. In this context, she introduces the concept of “a pre-autobiographical pact” between the author-narratorhero and the recorder. This pact has determined the boundaries of the “confession secrecy”, the scope of the narrative and its constructive mode. Moreover, the article proves that Loyola’s text is the proper autobiography in the modern sense. Essentially the main argument is, firstly, the literary model of the subject’s self-creation and, secondly, the model of the metafictional “game”: the subject recounts his story through the prism of recognition of the Other in himself, reveals the essence of the process of self-identity formation, articulates the emotional dynamics of human existence, finally, through artistic gesture encourages one to take up the existential challenge.

Refine search results

1 Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

1 Studia Bobolanum

1 Педагогічні науки: теорія, історія, інноваційні технології

1 Filipowicz A.

1 Kapuścińska A.

1 Руслан Б.

1 2019

1 2017

1 2015

Moralność według papieża Franciszka

Opowieść Pielgrzyma – Ignacego Loyoli projekt autobiograficzny. Kilka uwag o gatunku, narracji, podmiocie i geście egzystencjalnym