Search results

1

Archiwum socrealizmu w Instytucie Sztuki PAN

100%

Szablowska A. A.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2020

|

vol. 74

|

issue 3 (330)

73-78

PL

Materiały wchodzące w skład omawianego „archiwum socrealizmu” związane są z początkami funkcjonowania Instytutu Sztuki PAN (wówczas Państwowego Instytutu Sztuki) – centralnej jednostki naukowo badawczej, gdzie rodzić się miały i umacniać podwaliny nowej socrealistycznej twórczości. Obok kreowania światopoglądowej nadbudowy, jednym z ważniejszych zadań powstałej w 1949 r. placówki był merytoryczny nadzór nad wystawami socrealizmu oraz ich dokumentacja. Fotografie rejestrujące socrealizm należą do większego kompleksu zwanego umownie „fototeką plastyki” i obejmują blisko osiem tysięcy pierwszych numerów inwentarzowych. Stanowią więc właściwy zalążek obecnych rozbudowanych i wielokierunkowych Zbiorów Fotografii i Rysunków Pomiarowych. Osią zespołu jest pełen fotograficzny zapis czterech Ogólnopolskich Wystaw Plastyki – OWP (1950, 1951, 1952, 1954) oraz innych kluczowych wystaw okresu stalinizmu. Jest to zbiór unikalny ze względu na swą kompleksowość, obejmuje bowiem niemal wszystko co wówczas wystawiano, a nie tylko wybrane przykłady – rzadki przypadek, by konkretne zjawisko w sztuce posiadało własne zamknięte archiwum stworzone dla potrzeb jednej instytucji. W skład zespołu wchodzą nie tylko zdigitalizowane w ostatnim czasie fotografie, ale również źródła pisane przechowywane w Zbiorach Specjalnych oraz w Pracowni Dokumentacji Plastyki Współczesnej IS PAN. Są to m. in: ukierunkowane ideologicznie wywiady z artystami, stenogramy z międzynarodowej konferencji dyskusyjnej poświęconej I OWP oraz maszynopisy robocze podejmujące analizę konkretnych dzieł pod kątem ich zgodności z doktryną. Podobny zbiór nie istnieje w żadnej innej placówce naukowej czy muzealnej. Odwzorowany cyfrowo i ogólnodostępny, otwiera nowe drogi badań nad sztuką pierwszego pięciolecia lat pięćdziesiątych, ówczesną scentralizowaną polityką wystawienniczą oraz twórczością wielu znanych, a także zupełnie zapomnianych artystów.

EN

Material comprising the discussed “socialist realism archive” is connected with the beginnings of the functioning of the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences – IS PAN (at the time: the State Institute of Art) – a central scientific-research unit in which the foundations of new socialist realistic works were to emerge and consolidate. Alongside the creation of a world outlook superstructure one of the most prominent tasks of the institution established in 1949 was supervision over exhibitions of socialist realism and their documentation. Photographs registering socialist realism belong to a large collection known conventionally as the “photothèque of the fine arts” and encompass almost 8 000 first inventory numbers. They thus constitute the actual core of the present-day expanded and multi-theme Collections of Photographs and Survey Drawings. The axis of this set is composed of photographic records of four Pan-Polish Fine Arts Exhibitions – OWP (1950, 1951, 1952, 1954) as well as other key expositions of the Stalinist period. This is a unique collection owing to its complexity since it contains almost everything that was on show at the time and not only selected examples – a rare case of a concrete art phenomenon possessing its own closed archive created for the needs of a single institution. The set is composed not only of recently digitalised photographs but also written sources kept in the Special Collections and the Documentation of Polish Contemporary Art IS PAN. They include, i.a. ideologically steered interviews with artists, stenographic records from an international discussion conference dealing with OWP, and rough typescripts analysing concrete works from the viewpoint of their concurrence with the doctrine. No other scientific or museum institution possesses a similar collection. Digitally copied and universally accessible it opens new paths of research into art dating from the first five years of the 1950s, the centralised exhibition policy of the period, and the works of numerous celebrated artists but also totally forgotten ones.

2

Instytut Sztuki jako Akademia

100%

Sokół L.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2020

|

vol. 74

|

issue 3 (330)

64-67

PL

Całe moje życie naukowe spędziłem w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Zostałem przyjęty do pracy 1 kwietnia 1969 roku. W moim przypadku prima aprilis okazał się dniem bardzo szczęśliwym. Owoczesny dyrektor Instytutu, prof. Juliusz Starzyński, zatrudnił mnie dlatego, że zajmowałem się już wcześniej dramatami Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego), wybitnego awangardowego artysty, dramatopisarza, powieściopisarza, krytyka, estetyka, filozofa i napisałem wcześniej magisterium o jego dramatach w świetle jego teorii Czystej Formy. Przedstawiłem mu wstępny, ale koherentny plan rozprawy doktorskiej, który go przekonał. Tak to Witkacy wprowadził mnie do Instytutu Sztuki, gdzie pracuję do chwili obecnej. Znalazłem tu wszelkie warunki, by rozwijać zainteresowania komparatystyczne; poza dramatem i teatrem były to także antropologia kultury, sztuki plastyczne, wycieczka do filmu, odrobina muzykologii. Nie miałem trudności w kontaktach naukowych z koleżankami i kolegami reprezentującymi różne dyscypliny obecne w naszym Instytucie, kiedy potrzebne mi były konsultacje czy pomoc. Ich wiedza była „pod ręką”. Nie musiałem opuszczać terenu naszej placówki, by uzyskać wsparcie naukowe, które było mi potrzebne. Z biegiem lat sam służyłem pomocą, przede wszystkim jeśli idzie o Skandynawów, głównie Ibsena i Strindberga. Dlatego nazywałem i nazywam nasz Instytut Akademią; po części w znaczeniu antycznym.

EN

I spent my entire scientific life at the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences, where I started working on 1 April 1969. In this case April Fool’s Day proved to be extremely fortunate. Professor Juliusz Starzyński, at the time director of the Institute, employed me because already previously I studied the dramas of Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy), an outstanding avantgarde artist, playwright, critic, aesthete, and philosopher, and wrote an M.A. dissertation about Witkacy’s dramas in the light of his Pure Form theory. I presented an initial but coherent plan of a Ph.D. thesis, which the Professor found convincing. In this fashion Witkacy was my guide into the Institute of Art, where I work up to this day. Here I found all the necessary conditions to develop my comparatistic interests, which apart from drama and the theatre included the anthropology of culture, the visual arts, the cinema, and a smattering of musicology. Whenever I required consultations or assistance I never found scientific contacts with my colleagues representing the assorted disciplines pursued in our Institute to be a problem. Their knowledge was always “at hand”. Thus I was not compelled to search outside our institution in order to obtain necessary scientific support. In time, I too offered help regarding Scandinavian authors, predominantly Ibsen and Strindberg. This is the reason why I referred, and still do, to our Institute as an Academy – partly by evoking the ancient meaning of the word.

3

DEKADA SWINGU. ARCHITEKTURA MODERNISTYCZNA W POLSCE LAT TRZYDZIESTYCH XX WIEKU FOTOGRAFIE CZESŁAWA OLSZEWSKIEGO ZE ZBIORÓW INSTYTUTU SZTUKI PAN

80%

Jamska B.

Ochrona Zabytków

|

2004

|

issue 1-2

184-186

EN

The Institute of Art at the Polish Academy of Sciences presented an exhibition entitled “The Swing Decade”, featuring selected works by Czesław Olszewski, a noted photographer documenting the modernistic buildings designed by the so-called Warsaw architectural school. The presented photographs, from an extensive collection in the Institute of Art at the Polish Academy of Sciences, constitute a valuable source of knowledge about Polish modernistic architecture prior to 1939. They include images of buildings which frequently are no longer extant and enable us to admire preserved objects such as the Pniewski Villa in Na Skarpe Avenue. “The Swing Decade” also recollected the photographer himself, who worked from the 1920s on and documented not only Warsaw architecture but also the historical monuments of Tarnów, Nieborów – Arkadia, and many others.

4

Z prac Instytutu Sztuki PAN nad dokumentacją drewnianej architektury sakralnej w Polsce 1962-2002

61%

Brykowski R.

Ochrona Zabytków

|

2002

|

issue 2

152-169

EN

June 2002 marks the fortieth anniversary of the inauguration of work conducted on the Documentation of Wooden Sacral Architecture in Poland (further as: DDAS) commenced at the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences upon the initiative of Prof. Michał Walicki. In the introduction the author recalls the premises of the specialist documentation which was to be composed of two basic files: inventory of particular monuments and iconography as well as numerous auxiliary catalogues relating to extant and n o n -ex tan t monuments, bibliography, as well as archival and bibliographic abstracts. The first stage of the research encompassed the oldest church buildings from the fifteenth and sixteenth century as well as Uniate objects. The results of the research were to be published in Inwentarz Drewnianej Architektury Sakralnej w Polsce (Inventory of Wooden Sacral Architecture in Poland). First on-the-spot investigations were carried out in 1962, and the first inventory entry concerning the church in Skrzyszów (1517), in which the original vault with stencilled painted decoration dating from the time of the erection of the building was discovered, was issued in 1969. The period under discussion encompasses 21 expeditions (lasting from two to seven days) in connection with more than 300 sacral monuments. The Institute collections grew thanks to the addition of over 5 000 photographs and 67 architectural measurements of C atholic and Uniate churches. Four Inwentarz fascicles containing 28 entries — monographic studies of assorted churches — were issued in 1983— 1993. The fifth fascicle, with five entries, is in print. The DDAS archive contains further 39 entries prepared in 1976-1989. In 1982 pertinent research was expanded so as to include wooden church architecture from the nineteenth and twentieth century; in the wake of the political changes of 1990 it encompassed lands within the former cultural range of the Commonwealth of Two Nations — the joint Polish-Lithuanian state from the end of the fourteenth century to 1795. The enclosed footnotes mention some of the publications which appeared thanks to the conducted investigations, with particular attention due to the following books: Drewniana architektura cerkiewna w Polsce, na Słowacji i Rusi Zakarpackiej (Wooden Orthodox and Uniate Church Architecture in Poland, Slovakia and Carpathian Ruthenia, 1986); Drewniana architektura cerkiewna na koronnych ziemiach Rzeczypospolitej (Wooden Uniate Church A rchitecture in the Crown Lands of the Commonwealth, by Ryszard Brykowski, 1995) and Drewniane kościoły w Polsce 1918-1939. Tradycja i nowoczesność (Wooden Churches in Poland 1918-1939. Tradition and Modern Times, by Grażyna Ruszczyk).

Refine search results

2 Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

2 Ochrona Zabytków

1 Brykowski R.

1 Jamska B.

1 Sokół L.

1 Szablowska A. A.

2 2020

1 2004

1 2002

Archiwum socrealizmu w Instytucie Sztuki PAN

Instytut Sztuki jako Akademia

DEKADA SWINGU. ARCHITEKTURA MODERNISTYCZNA W POLSCE LAT TRZYDZIESTYCH XX WIEKU FOTOGRAFIE CZESŁAWA OLSZEWSKIEGO ZE ZBIORÓW INSTYTUTU SZTUKI PAN

Z prac Instytutu Sztuki PAN nad dokumentacją drewnianej architektury sakralnej w Polsce 1962-2002