Search results

1

Jean Jacques Rousseau i Jędrzej Śniadecki o fizycznym wychowaniu dzieci

100%

Nitecka Walerych A.

Biuletyn Historii Wychowania

|

2016

|

issue 35

7-22

EN

In this paper I focus on a comparison of two works: “Emile, or On Education” (1762) by the Geneva philosopher, J. J. Rousseau, and “O fizycznym wychowaniu dzieci” [Eng. On the Physical Upbringing of Children] (1805) by a Polish scholar, J. Śniadecki, in particular on those fragments that relate to the physical (corporeal) raising of children. Both the authors were renowned figures from the age of Enlightenment, they both subjected the then methods of raising children to criticism, and postulated changes contained in their reform programmes. They both proposed specific guidelines, theoretical and practical advice, and also recommendations on pupils’ health and physical upbringing. What is essential in the paper is the widely understood contexts of the two works being created. I took into consideration both the specific social-and-cultural conditions and the climate of the epoch, the level of health education, hygiene practices, as well as Rousseau’s and Śniadecki’s personal experience. The two authors had seminal views on many issues, for instance, they agreed on the issue of nursing treatments of toddlers and care for children, yet there were also significant differences in their beliefs. The cardinal difference concerned the approach to disabled and handicapped children. The works being discussed are strongly embedded in the realities of life in the eighteenth century, and they have exerted a significant impact on the development of contemporary pedagogical thought.

2

Obraz wyspy Crusoe: Defoe, Rousseau, Stothard

75%

Lipski J.

Porównania

|

2019

|

vol. 25

|

issue 2

85-99

EN

This article analyses Thomas Stothard’s illustrations of Robinson Crusoe arguing that the heightened interest in and appreciation of nature in Stothard’s set should be seen in the context of sentimental readings of Daniel Defoe’s Robinson Crusoe, which, unlike the original, recognised the benefits to a solitary life in natural surroundings. The article traces some fundamental steps in this change of paradigm, first by showing Defoe’s reticence about natural beauties, and then by juxtaposing Stothard’s contribution with how J. J. Rousseau read and interpreted Robinson Crusoe.

PL

W niniejszym tekście analizie poddane są wybrane ilustracje Thomasa Stotharda przedstawiające wydarzenia z powieści Robinson Crusoe Daniela Defoe. Wyeksponowanie tła naturalnego, wyraźnie widoczne w omawianych ilustracjach, odczytywane jest w kontekście sentymentalnych interpretacji powieści Defoe, które – inaczej niż tekst oryginalny, którego autor wydaje się być nieczuły na piękno natury – zdecydowanie pozytywnie wartościowały samotne życie w harmonii z naturą. Ten aspekt ilustracji Stotharda interpretowany jest w kontekście myśli J. J. Rousseau, a w szczególności tego, jak francuski filozof odczytywał powieść Defoe.

3

Przeszłość i przyszłość antropologii kulturowej

73%

Bytniewski P.

Filozofia i Nauka

|

2017

|

vol. 5

159-168

EN

We recognize cultures in differences, while we perceive human beings through the similarities between them. It is a paradox that makes cultural anthropology difficult for us, because its ethos and methods make pressure for us to change the way of perception our own social environment. Thus, as a result, cultural anthropology produces and develops quite peculiar experience of itself, which J. J. Rousseau named sentiment d’existence. According to C. Lévi-Strauss, Rousseau is the father of ethnology, because he was the first European intellectual who understood that alienation in relation to the Same is the price at we have to pay for getting to know the Other. What, for the understanding of the West, is the meaning of the disappearance of ethno-worlds? How blurring of ethno-diversity of the world shaped not only the past and the future of cultural anthropology, but an understanding of the past and the future of culture, from which it is derived? Cultural anthropology, or as it is called in Britain, social anthropology, pervades a kind of anxiety about its cognitive status. Cultural anthropology is not sure whether its interest in exotic cultures is not already late, still suspects that its research is not on time. Well reflects this contemporary condition of cultural anthropology the book by Alan Barnard entitled History and Theory in Anthropology. In fact, the book is a combination of an academic discussion of the history of the discipline with the excursus towards new areas of exploration of anthropological instigated by perception of differences, still active. This means the return in the practices of research and writing practices of anthropologists to looking from a distance on the social worlds that are pretty close. The paper discusses problems and opinion entered upon in mentioned book.

PL

Kultury rozpoznajemy w różnicach, istoty ludzkie postrzegamy poprzez podobieństwa między nimi. Oto paradoks, który czyni antropologię kulturową trudną dla nas, ponieważ jej etos i metody zmuszają do zmiany sposobu percypowania własnego otoczenia społecznego. W rezultacie antropologia kulturowa wytwarza i rozwija całkiem szczególne doświadczenie siebie samego, które Jean-Jacques Rousseau nazwał sentiment d’existence. Jak sądził Claude Lévi-Strauss, Rousseau właśnie dlatego jest ojcem etnologii. Był on pierwszym europejskim intelektualistą, który zrozumiał, że wyobcowanie wobec Tego Samego jest ceną, jaką płacimy za możliwość poznania Innego. Jakie znaczenie dla zrozumienia Zachodu ma znikanie etnoświatów? W jaki sposób zacieranie zróżnicowania etno-świata ukształtowało nie tylko przeszłość i przyszłość antropologii kulturowej, ale także rozumienie przeszłości i przyszłości kultury, z jakiej się ona wywodzi? Antropologię kulturową albo antropologię społeczną, jak nazywa się ją w Wielkiej Brytanii, przenika pewien rodzaj niepewności co do jej statusu poznawczego. Antropologia kulturowa nie jest pewna, czy jej zainteresowanie światem egzotycznym jest na czasie. Dobrze tą współczesną kondycję antropologii kulturowej odzwierciedla książka Alana Barnarda zatytułowana Antropologia. Zarys teorii i historii. W rzeczywistości książka ta jest akademicką dyskusją na temat historii dyscypliny z dodaniem ekskursu na temat nowych zainteresowań antropologii kulturowej motywowanych wciąż aktywną percepcją różnicy. Oznacza to powrót w praktykach badawczych i pisarskich do spojrzenia z oddali na świat społeczny, który jest całkiem blisko. Artykuł dyskutuje problemy i opinie wyrażone we wspomnianej książce.

4

Enlightenment and Secularism. Foreword from the Guest Editor

58%

Tomaszewska A.

Diametros

|

2017

|

issue 54

1-6

EN

Foreword from the Guest Editor to the special issue of Diametros – “Enlightenment and Secularism.”

5

Śmierć nagła. Rosjanie wobec trzęsienia ziemi w Lizbonie w 1755 roku

58%

Dąbrowska M.

Slavica Wratislaviensia

|

2018

|

vol. 167

83-98

EN

A sudden death: Russians about the Great Lisbon Earthquake in 1755 The article presents three groups of texts about the earthquakes and the Great Lisbon Earthquake in 1755, published in Russia in the Enlightenment: 1. the articles from the journal “Sankt-Petersburgskie vedomosti” (1755), 2. the scientific and popular science articles about the earthquakes (Mikhail Lomonosov, 1757 etc.), 3. the works concerning the Poem on the Lisbon Disaster by Voltaire and the J.J. Rousseau’s letter about it (translation of Poem on the Lisbon Disaster by Ippolit Bogdanovich, 1763; translation of the Rousseau’s letter and the Johann Gottfried Reichel’s commentary in the periodical “Sobranie luchshih sochinenii”, 1762; the treatise of Vasily Levshin (Lyovshin), 1780, published in 1788, etc.). The article treats also on the problem of theodicy (Essays of Theodicy on the Goodness of God, the Freedom of Man and the Origin of Evil by Gottfried Wilhelm Leibniz).

RU

Скоропостижная смерть. Русские о землетрясении в Лиссабоне 1755 года В статье анализируются три группы сочинений представителей русского Просвещения, описывающих землетрясение, в том числе в Лиссабоне (1755): 1. сообщения в газете „Санкт-Петербургские ведомости” (1755), 2. научные и научно-популярные статьи о землетрясениях (Михаила Ломоносова, 1757, и др.), 3. труды о Поэме на разрушение Лиссабона Вольтера и письме о нем Ж. Ж. Руссо (перевод Ипполита Богдановича На разрушение Лиссабона, 1763; перевод письма Вольтера и комментарий И.Г. Рейхеля вжурнале „Собрание лучших сочинений”, 1762; сочинение Василия Левшина, 1789, публ. 1788, и др.). В статье речь идет о теодицеи (диссертация Г. В. Лейбница Опыты теодицеи: о благости Божией, свободе человека и происхождении зла).

Refine search results

1 Biuletyn Historii Wychowania

1 Diametros

1 Filozofia i Nauka

1 Porównania

1 Slavica Wratislaviensia

1 Bytniewski P.

1 Dąbrowska M.

1 Lipski J.

1 Nitecka Walerych A.

1 Tomaszewska A.

1 2019

1 2018

2 2017

1 2016

Jean Jacques Rousseau i Jędrzej Śniadecki o fizycznym wychowaniu dzieci

Obraz wyspy Crusoe: Defoe, Rousseau, Stothard

Przeszłość i przyszłość antropologii kulturowej

Enlightenment and Secularism. Foreword from the Guest Editor

Śmierć nagła. Rosjanie wobec trzęsienia ziemi w Lizbonie w 1755 roku