Search results

1

Образотворення єврейського погрому в оповіданнях Марії Конопніцької „Mendel Gdański” (1890) і Леоніда Пахаревського „Батько” (1906): порівняльний аспект

100%

Semeryn K.

Studia Polsko-Ukraińskie

|

2022

|

vol. 9

162-175

EN

The paper analyzes the images of the Jewish pohrom in the short stories written by a Polish writer Maria Konopnicka “Mendel Gdański” (1890) and by the Ukrainian writer Leonid Pakharevsky “The Father” (1906). The research is made within a framework of comparative analysis. Both authors depict pohroms with an image of an old Jewish man caring for his children or grandchildren. In the wake of anti-Jewish riots the protagonists are undergoing deep personal changes. Mendel loses his love for his city, while Leisor loses his passionary illusions and became involved in an armed struggle for freedom. Konopnicka focuses on the natural belonging of the Jewish population to Polish society and more broadly to the Eastern European multicultural space. Pakharevsky outlines the generation gap. While the older Jews accepts death without resistance, guided by faith in the promised biblical land, the younger Jews denies these illusions and defends their life resolutely. In addition, Konopnicka and Pakharevsky are looking for preconditions for the pohrom. According to them, the only reasons are social prejudices, stereotypes, as well as a criminal factor, to wit the role of criminals and lumpen in anti-Semitic actions. Both short stories use the technique of instilling a sense of danger, although Pakharevsky’s story begins with a scene of fire and a direct attack. Eventually, the pohroms indeed lead to a real escalation of hostility and a painful rift between the Jewish and non-Jewish worlds. In closing, these stories are not only about the genesis and the course of anti-Semitic pohroms, but also universal categories. Importantly, the process of self-determination of the Jewish people nowadays and the renewal of Jewish identity are intelligently represented here.

2

Dla kogo i o czym? Muzeum Polin, historiografia Żydów a Żydzi jako „sprawa polska" [For whom and about what? The Polin Museum, Jewish historiography and Jews as a “Polish cause”]

100%

Kijek K.

Studia Litteraria et Historica

|

2017

|

issue 6

EN

For whom and about what? The Polin Museum, Jewish historiography and Jews as a “Polish cause”The article presents main threads of the ongoing debate around the permanent exhibition of the Polin Museum of the History of Polish Jews in Warsaw. Analyzing differences between two fields of research, Jewish studies and studies on Polish-Jewish relations, the article makes the case that many of the critical voices in this debate stem from a lack of understanding of the differences between these two fields of research; these in their turn arise from the current state of affairs in Poland, and the pressure of nationalism and ethnocentrism, exerted also on Polish historical debates. If the telling of the 1,000 years of the history of Jewish life in Poland were to concentrate on the attitudes of the majority population towards Jews, as the critics seem to suggest, should be the case, the Museum’s narrative would run the risk of falling into a teleological fallacy, whereby all previous events and processes are interpreted as mechanically leading to the Holocaust, and of omitting all of these elements of Jewish history which are not relevant from the perspective of the Holocaust and of antisemitism studies. Making anti-Jewish hatred or the attitudes of the general majority towards Jews into the central axis of Jewish history could deprive Jews of their own historical subjectivity. At the same time, the article points out where and how the narrative of the Polin Museum indeed insufficiently includes the subject of antisemitism as an important factor of Jewish experience and of Jewish history in Poland. Renewing the dialogue between representatives of Jewish studies and Polish-Jewish relations studies is crucial from the standpoint of the current situation in Poland, in which the Polin Museum can be used by various actors in their attempts to build highly biased, politicized and uncritical versions of the history of Poland generally and of Polish attitudes towards the Jews specifically. This kind of understanding between the fields of Jewish studies and Polish-Jewish relations studies and their representatives’ common struggle against such attempts require an understanding of the autonomy of and differences between these two fields of research. Dla kogo i o czym? Muzeum Polin, historiografia Żydów a Żydzi jako „sprawa polska”Artykuł ten przedstawia najważniejsze wątki krytycznej debaty wokół treści wystawy stałej Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. Analizując różnice między dwoma polami badawczymi – studiami żydowskimi i studiami nad relacjami polsko-żydowskimi – autor broni tezy, że wiele krytycznych głosów w debacie wynika z niezrozumienia różnic między przedmiotem badań tych dwóch pól, po części wynikającego z obecnej sytuacji – panującego nacjonalizmu i etnocentryzmu, wywierających wpływ również na polskie debaty historyczne. Domaganie się od wystawy opowiadającej tysiącletnią historię Żydów na ziemiach polskich, aby koncentrowała się głównie na stosunku społeczeństwa większościowego do Żydów, grozi popełnieniem błędu teleologii, to jest interpretowaniem wcześniejszych wydarzeń i procesów jako nieuchronnie prowadzących do Zagłady, a także pomijaniem wszystkich tych elementów dziejów żydowskich, które z perspektywy Holokaustu i badań nad antysemityzmem nie mają znaczenia. Tego rodzaju postulaty i stojące za nimi metahistoryczne założenia grożą pozbawieniem Żydów roli podmiotów w ich własnej historii. Z drugiej strony autor tekstu wskazuje na elementy narracji wystawy stałej Muzeum Polin, w których rzeczywiście w niedostateczny sposób uwzględniona została problematyka antysemityzmu jako ważnego elementu żydowskiego doświadczenia i kluczowego czynnika dziejów Żydów w Polsce. Przywrócenie rzeczywistego dialogu i komunikacji pomiędzy przedstawicielami studiów żydowskich i badaczami relacji polsko-żydowskich, przy zachowaniu autonomii tych dwóch pól i zrozumieniu różnic pomiędzy nimi, jest też istotne z punktu widzenia niewątpliwych zagrożeń w postaci prób wykorzystania Muzeum Polin w budowie upolitycznionych, bezkrytycznych wizji historii Polski i stosunku Polaków do Żydów.

3

Kiedyś, przed Zagładą. O książce „przywracającej” żydowskie życie Berlina i Warszawy. Alina Molisak: Żydowska Warszawa – żydowski Berlin. Literacki portret miasta w pierwszej połowie XX wieku. Warszawa, Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo, 2016, s

84%

Kuczyńska‑Koschany K.

Narracje o Zagładzie

|

2018

|

issue 4

432-442

EN

The text is a comprehensive and contextual discussion on Alina Mosak’s book entitled Żydowska Warszawa – żydowski Berlin. Literacki portret miasta w pierwszej połowie XX wieku. It attempts to place the book in the context of both widely understood Jewish studies and urban studies. The text also discusses the book in reference to the author’s previous works and activities, directly related to the caesura of the Shoah and to Central Europe as a place of specific urban phenomena. Finally, after Alina Molisak, it reminds of rich literature documenting the pre-Shoah life of both capitals, seen from different perspectives.

PL

Tekst jest obszernym, kontekstowym omówieniem książki Aliny Molisak Żydowska Warszawa – żydowski Berlin. Literacki portret miasta w pierwszej połowie XX wieku. To próba usytuowania monografii zarówno w kontekście szeroko rozumianych studiów żydowskich, jak i studiów miejskich. To także omówienie w relacji do dotychczasowych dzieł i działań autorki, ściśle związanych z cezurą Zagłady i z Europą Środkową jako miejscem istnienia specyficznych miejskich fenomenów. Wreszcie przypomnienie – za Aliną Molisak – bogatej literatury dokumentującej przedzagładowe życie obydwu stolic: niemieckiej i polskiej, widziane z różnych perspektyw.

4

Ks. Jan Stawarczyk (1887-1944) jako biblista : próba ukazania działalności naukowo-dydaktycznej

67%

Rakoczy B.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2019

|

issue 26

357-372

EN

The article shows the attempt of showing the academic and educational achievements of proffesor`s Rev. John Stawarczyk who was an outstanding biblicist and judaist. He was also a worker of Scientific Department of Catholic Theology at University in Warsaw from 1919 to 1944. He was working on the chronology of Ezdrasz and Nehemiasz`s books. He dealt with language issues of the area Hebrew and Logistics studies and worked on the influence of accent on the change of vowels in Hebrew. He developed the history and the doctrins of the main religious books of Mandayan, analyzing cosmogonies, soteriology, eschatology, moral science and liturgy of the Mandayan gnosis. The purpose of the article is to bring back the memory of Rev. John Stawarczyk, his achievements and contribution to the development of biblical studies of the interwar period.

Refine search results

1 Narracje o Zagładzie

1 Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

1 Studia Litteraria et Historica

1 Studia Polsko-Ukraińskie

1 Kijek K.

1 Kuczyńska‑Koschany K.

1 Rakoczy B.

1 Semeryn K.

1 2022

1 2019

1 2018

1 2017

Образотворення єврейського погрому в оповіданнях Марії Конопніцької „Mendel Gdański” (1890) і Леоніда Пахаревського „Батько” (1906): порівняльний аспект

Dla kogo i o czym? Muzeum Polin, historiografia Żydów a Żydzi jako „sprawa polska" [For whom and about what? The Polin Museum, Jewish historiography and Jews as a “Polish cause”]

Kiedyś, przed Zagładą. O książce „przywracającej” żydowskie życie Berlina i Warszawy. Alina Molisak: Żydowska Warszawa – żydowski Berlin. Literacki portret miasta w pierwszej połowie XX wieku. Warszawa, Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo, 2016, s

Ks. Jan Stawarczyk (1887-1944) jako biblista : próba ukazania działalności naukowo-dydaktycznej