Search results

1

Brant Pitre, Jezus i żydowskie korzenie Maryi, przełożyła M. Sobolewska, WAM, Kraków 2020, ss. 212.

100%

Ćwikła J.

|

2021

|

vol. 30

|

issue 3

165-167

PL

W 2020 r. ukazała się w Krakowie, nakładem Wydawnictwa WAM, książka prof. Branta Pitre’a, zatytułowana Jezus i żydowskie korzenie Maryi. Powyższa monografia składa się z ośmiu rozdziałów, które autor zatytułował: Wprowadzenie (= pierwszy rozdział; s. 11–24), Nowa Ewa (s. 25–52), Nowa Arka (s. 53–82), Królowa Matka (s. 83–112), Zawsze Dziewica (s. 113–148), Narodziny Mesjasza (s. 149–174), Nowa Rachela (s. 175–198) oraz U stóp krzyża (s. 199–206). Warro jeszcze wspomnieć, że na początku książki Autor umieścił Spis treści (s. 7–10), a na końcu Dodatek (s. 207–210) i Podziękowania (s. 211–212). We Wprowadzeniu Brant Pitre podkreślił m.in., że aby dobrze poznać Maryję, należy przeanalizować wszystkie najstarsze wzmianki o Niej zarówno biblijne, jak i pozabiblijne. Biblijne, ponieważ niezbędnie należy przeanalizować Stary Testament – w tym Biblię Hebrajską i Septuagintę – i oczywiście Nowy Testament. Z kolei pozabiblijne, należy bowiem przebadać m.in. dzieła Józefa Flawiusza (I w. po Chr.) oraz literaturę apokryficzną (II w. przed Chr. do V w. po Chr.). Tylko bowiem wtedy – co mocno uwydatnił autor ocenianego szkicu – będzie można poznać i zrozumieć czasy, w których żyła Matka Jezusa (Sitz im Leben Maryi). Tylko wówczas będzie można pojąć, jak Ona postrzegała siebie i świat oraz jak rozumiała innych ludzi i Boga. Co więcej, tylko wtedy będzie można dostrzec, jak pierwsi chrześcijanie odnosili się do Niej i jak Ją rozumieli. Jeszcze w tej partii książki prof. Brant Pitre przypominał także, że chrześcijańską Biblię cechuje jedność i ciągłość Starego i Nowego Testamentu. Odnotował przy tym, że w Starym Testamencie zachodzą zapowiedzi i obietnice zbawczych dzieł Boga, z kolei w Nowym – opisy ich realizacji. Dodał również, że w księgach Starego Przymierza Autorzy biblijni zaprezentowali „typy” (osoby, zjawiska oraz instytucje biblijne), w Nowym zaś na sposób transpozycji – „antytypy”.

2

ks. Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i Jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna, Lublin 2013

80%

Liana M.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2017

|

vol. 5

125-128

3

Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna (Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013).

80%

Rosik M.

The Biblical Annals

|

2015

|

vol. 5

|

issue 1

241-245

PL

Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna (Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013). Ss. 272. PLN 46.50. ISBN 978-83-7702-639-7.

4

Dlaczego Jezus „zobaczył Ducha Bożego zstępującego jakby gołębicę” (Mt 3,16 i par.)?

80%

Malina A.

Verbum Vitae

|

2009

|

vol. 16

125-143

PL

Nell’esegesi contemporanea la teofania, che comprende la discesa dello Spirito di Dio, paragonata alla colomba, e la dichiarazione della voce dai cieli, viene analizzata separatamente dal battesimo di Gesu. Tale approccio non permette di scorgere il rapporto fra questi avvenimenti e il senso della loro sequenza per la teologia dei vangeli. Il paragone della discesa alla colomba fa riferire le parole della voce dai cieli soltanto a Gesu. In questo modo nella pericope due azioni di Gesu, la risposta data al Battista sui senso del battesimo e la visione dello Spirito, interpretano univocamente il senso delle azioni destinate a lui, cioe il battesimo e le parole del Padre.

5

Jozue - Jezus. Biblijna typologia zbawiciela

80%

Tronina A.

Verbum Vitae

|

2002

|

vol. 1

41-56

PL

L'autore del saggio propone una lettura tipologica dei testi biblici riguardanti Giosue. La prima parte mostra una visione panoramica del grande personaggio nelle tradizioni letterali dell'Antico Testamento. Continuando questo tema, la parte seconda (cosidetti testi intertestamentali) contiene una prova dellapprofondire il ruolo di Giosue nella storia di salvezza. Nella parte ultima (Giosue come figura del Salvatore) vogliamo dimostrare la riflessione sul valore tipologico della persona e dellopera di Giosue nei scritti del Nuovo Testamento e nella tradizione della Chiesa. I cristiani leggono il Libro di Giosue come prefigurazione dellopera salvifica di Gesù Cristo, compiuta sulla Croce. Come Giosue sostituisce il Legislatore Mose, cos lordine di grazia in Gesù Salvatore sostituisce lantico ordine della Legge.

6

Prawdziwa tożsamość Jezusa. Polemika z Gezą Vermesem

71%

Skierkowski M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2010

|

vol. 63

|

issue 4

EN

The text regards a polemic against Geza Vermes, an Jewish scholar, which was translated into Polish and was entitled Twarze Jezusa (Kraków 2008) presented the historical Jesus as a Palestinian charismatic healer and a teacher of simple religiosity. The first disciples of Jesus transferred his message from its Semitic context to the primarily Greek-speaking pagan Mediterranean world where shortly after he became a divine figure. Beginning with the divine figure of Christ presented in the most recent Gospel, namely the Gospel of John, Geza Vermes goes successively back to earlier accounts of the New Testament in order to reveal finally the allegedly true figure of Jesus hidden beneath the oldest Gospels. In the opinion of Marek Skierkowski the method used by Geza Vermes is not adequate and therefore it leads to so false conclusions.

7

Obraz Jezusa w Ewangeliach kanonicznych a kwestia homoseksualna

61%

Kręcidło J.

Verbum Vitae

|

2021

|

vol. 39

|

issue 1

201-222

EN

The author of the article aims to explore the issue of Jesus’ attitude toward homosexuality. Although in the canonical Gospels we do not find a single statement in which Jesus explicitly refers to homosexual acts or persons, the analyses carried out in the article allow us to conclude that He in fact held a negative attitude toward homosexual relations. The article consists of two parts. The first presents and critically evaluates the works of contemporary authors who, on the basis of tendentious interpretations of certain pericopes from the canonical Gospels, attribute to Jesus himself homoerotic relationships. In the second part of the article, the author first explains Jesus’ relative “silence” about homosexual relations by the fact that He embraced and upheld the Old Testament ethical standards on this point. Finally, an analysis is offered of several passages from the Gospels, from which one can conclude, implicitly, that He did not accept homosexual acts.

PL

Autor artykułu stawia sobie jako cel badawczy eksplorację problematyki stosunku Jezusa do homoseksualizmu. Chociaż w Ewangeliach kanonicznych nie znajdujemy ani jednej wypowiedzi, w której Jezus explicite wypowiadałby się przeciw aktom lub osobom homoseksualnym, to jednak przeprowadzone w artykule analizy pozwalają na wyciągniecie wniosku o negatywnej ocenie przez niego aktów homoseksualnych. Argumentacja prowadzona jest na trzech polach. Najpierw autor wykazuje, że Jezus nie tylko utrzymuje starotestamentowe poglądy na temat etyki seksualnej, lecz jeszcze bardziej je radykalizuje. Następnie przedstawiona jest krytyczna ocena poglądów współczesnych autorów, widzących w Jezusie homoseksualistę lub przekonujących o Jego co najmniej tolerancyjnym stanowisku wobec aktów homoseksualnych. W trzeciej części artykułu przedstawione są wyniki eksploracji egzegetycznych perykop ewangelicznych, z który można implicite wnioskować o braku akceptacji przez Jezusa aktów homoseksualnych.

8

Peszer jako metoda egzegetyczna

61%

Jędrzejewski S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2007

|

vol. 24

111-126

EN

The pesher uses the texts of the Old Testament as a source of it’s proved. It reflects a classic way of thinking, where the elements of arguments, based on the Bible, show the principal problem in order to explain the reality. The pesher exegesis is a specific relecture of the Old Testament in order to accommodate it to people, communities or doctrines. The explanation is to fulfill the au- thoritative message of the Bible, which is focused on historical modernization of eschatology. The pesher has an allegoric tendency, hence it is close to patristic typological interpretation. This method precedes rabbinical Midrash.

9

CZY JEZUS BYŁ SZALEŃCEM, ZŁOCZYŃCĄ CZY BOGIEM? A MOŻE TYLKO SIĘ POMYLIŁ?

61%

Iwanicki M., Howard-Snyder D.

Roczniki Filozoficzne

|

2013

|

vol. 61

|

issue 2

39-68

10

Zwierzęta domowe w nauczaniu Jezusa

61%

Najda A. J.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2009

|

vol. 7

|

issue 2

93-104

DE

In seiner Verkündigung des Königsreiches Gottes grei Jesus o auf ökologische Motive zurück. Gern bedient er sich verschiedener Bilder und Vorstellungen aus der Natur, um zu überzeugen und von seinen Hörern richtig verstanden zu werden. Er spricht auch – realistisch und metaphorisch – von manchen Haustieren, solchen wie: Hund, Schwein, Schaf, Ochs, Bock, Esel und Kamel, um die Wirklichkeit des Königsreiches Gottes zum Ausdruck zu bringen.

11

Jezus - Odkupiciel Izraela i narodów

61%

Mielcarek K.

Verbum Vitae

|

2002

|

vol. 1

296-299

PL

Recenzja książki: Biblia o odkupieniu (red. R. Rubinkiewicz) (Lublin: RW KUL 2000). Ss. 201. ISBN 83-228-0630-2.

12

Teologia wypowiedzi Jezusa z krzyża

57%

Zbroja B.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2012

|

vol. 65

|

issue 3

EN

The article presents a theological message of the last words that Jesus spoke from the height of the cross. Layout content is conveyed in three kinds of Christ’s relations: the words addressed to God the Father; the words addressed to the good people standing by the cross; the so-called declarations that the Master had spoken to anyone but uttered them in general. All these words speak of the Master’s love. They express His full awareness of what is being done and of His decision voluntarily taken. Above all, it is revealed in the Lord’s statements His obedience to the will of God expressed in the inspired words of the Holy Scriptures. Jesus fulfills all the prophecies of the Old Testament by pronounced words and accomplished works that will become content of the New Testament.

PL

Artykuł prezentuje przesłanie teologiczne ostatnich słów, które Jezus wypowiedział z wysokości krzyża. Układ treści wyrażony jest w trzech relacjach Chrystusowych sentencji: słowa wypowiedziane do Boga – Ojca; zdania skierowane do dobrych ludzi, znajdujących się obok krzyża oraz tak zwane „autodeklaracje”, które wyrzekł Mistrz w sposób ogólny, nie adresując ich wprost do nikogo. Wszystkie te słowa mówią o miłości Mistrza, o Jego pełnej świadomości tego, co się dokonuje, i o podjętej dobrowolnie decyzji. Nade wszystko wyeksponowane jest w wypowiedziach Pana posłuszeństwo woli Boga wyrażonej w natchnionych słowach Pisma Świętego. Jezus realizuje wszystkie zapowiedzi Starego Testamentu w wypowiedzianych słowach i dokonanych dziełach, które staną się treścią Nowego Testamentu.

13

Duch Święty w pismach św. Faustyny

51%

Pochwat J.

Polonia Sacra

|

2018

|

vol. 22

|

issue 3(52)

59-79

PL

Siostra Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) należy do jednych z największych mistyczek dwudziestego wieku. Jej teksty zanotowane w Dzienniczku i Listach to świadectwo życia wewnętrznego i przeżyć mistycznych na najwyższym poziomie. Sekretarka Bożego miłosierdzia raz jeszcze odkryła bogactwo tajemnicy wcielenia Syna Bożego, ukazując w niej rolę nie tylko Maryi, ale także Ducha Świętego, dzięki któremu poczęła Jezusa Zbawiciela. Święta Faustyna mocno wierzyła w obecność Ducha Świętego i doświadczała z Nim spotkań. Ona dostrzegała niezwykłe działanie Trzeciej Osoby Bożej, szczególnie w trzech sakramentach: bierzmowania, Eucharystii i pokuty. Święta przeżywała miłość Bożą i doświadczała jej dzięki mocy Ducha Świętego. Czymś zatem naturalnym była jej modlitwa skierowana do Parakleta, który był dla niej rzeczywistością realną, żywą, której doświadczała w całym swoim życiu.

EN

Saint Faustina Helena Kowalska (1905–1938) is one of the greatest mystics of the twentieth century. Her texts recorded in the Diary and Letters are a testimony of mystical experiences and an interior life of the highest level. The Secretary of Divine Mercy discovered anew the richness of the mystery of the Incarnation of the Son of God as it is manifested not only in the role of Mary, but also the Holy Spirit, through whom she conceived Jesus the Savior. Saint Faustina strongly believed in the interior presence of the Holy Spirit and experienced encounters with him. She noticed the extraordinary action of the Third Person of God, especially in three Sacraments: Confirmation, Eucharist and Reconciliation. The Saint lived out and experienced the love of God thanks to the power of the Holy Spirit. Thus, her prayer addressed to the Paraclete – who was for her a real and vivid reality that she experienced in every aspect of her life – was something natural.

14

Typologie chrystologiczne, czyli Orygenesa próba odpowiedzi na pytanie, Kim jest Jezus? : na podstawie komentarzy i homilii do ewangelii synoptycznych

51%

Zborowski M.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2015

|

issue 22

367-386

EN

What can be said about Jesus while gazing at the Old Testament? The answer is provided by Origen who rereads the figures of the Old Covenant, and in an extremely precise and totally original way discovers in them the promised Messiah. Typological exegesis becomes for this Alexandrian the source of knowledge of Jesus Christ, his humanity, work, themes, missions, as well as ways to recognize him in his everyday life and establish a closer relationship with him.

15

Relacja pomiędzy znakami a wiarą w Jezusa w świetle czwartej Ewangelii

51%

Szubtarski G.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2015

|

vol. 36

|

issue 2

11-20

EN

This article is an attempt at showing the relationship between the signs made by Jesus and human faith on the basis of the fourth gospel. In the first stage, the author carries out an analysis of the biblical word ,,sign ". He contends that, due to its deeper meaning, it should not be equated with a miracle. In the Bible ,,sign" refers to an act of God's intervention, aimed at leading man to faith. Further analyses reveal a specific understanding of the word ,,sign” as understood by the fourth evangelist. The signs made by Jesus do not impose faith on man but invite to it. The good will and openness on the part of man play a crucial role here.

16

Szabat w Łukaszowej narracji o nauczaniu Jezusa w synagodze w Nazarecie (4,16‒30)

51%

Przyborek P.

Studia Gdańskie

|

2012

|

issue 31

47-65

PL

Jezus, czytając i komentując w synagodze w Nazarecie proroctwo Izajasza, wyjaśnia słuchaczom cel swojej działalności. Analiza perykopy Łk 4,16‒30 pokazuje, że powiązanie Izajaszowego proroctwa z dniem szabatu, w którym jego wypełnienie zostało ogłoszone, nie jest przypadkowe. Cotygodniowy szabat bowiem upamiętnia wyzwolenia Izraela i jednocześnie zapowiada erę mesjańską. Słowa Jezusa doskonale wpisują się w powszechnie znaną symbolikę szabatu. Niestety powierzchownie pozytywna reakcja słuchaczy Jezusa zmienia się diametralnie na skutek dalszego ciągu Jego przemówienia. Końcówka perykopy, opisując reakcję mieszkańców Nazaretu, którzy podjęli zamiar zabójstwa Mesjasza, stanowi zapowiedź Jego męki w Jerozolimie.

EN

In the synagogue of Nazareth Jesus presents the purpose of his mission (Luke 4,16‒30) by reading and commenting on the prophecy of Isaiah. The prophet predicted liberation and Jesus says he has come to bring this liberation to people. Analysis of the pericope: Luke 4,16‒30 shows that the connection between Isaiah’s prophecy and the fact that Jesus announces its fulllment on a Sabbath day is not accidental. Sabbath commemorates the liberation of Israel and anticipates the messianic age. What Jesus says perfectly harmonizes with the popular symbols of Sabbath, which makes his teaching understandable to his audience. Unfortunately, the initial positive reaction of the listeners changes dramatically in the second part of the pericope. The Nazareth community ultimately rejects Jesus. The nal part of the pericope contains an account of a hostile reaction of people who decide to kill the Messiah, which is a revelation of what will happen in Jerusalem, where Jesus, through his death and resurrection, accomplishes the ultimate liberation prophesied on a Sabbath day in Nazareth.

17

Świat roślin w życiu i nauczaniu Jezusa

51%

Najda A.

Studia Gdańskie

|

2022

|

vol. 51

7-17

EN

Plants have accompanied man since the beginning of his existence. God commands the earth to bring forth "green plants: seed-bearing grasses, fruit trees on the earth bearing fruit with seed in it according to their kinds" (Gen 1,11). Plants are to be used as food for humans and animals (Gen 1,29). In his teaching, Jesus often refers to the world of plants, especially in the parables. Jesus refers to the world of plants when he reveals who he is and calls himself "the true vine" (J 15,1). Plants also play an important role in His earthly life.

PL

Rośliny towarzyszą człowiekowi od początków jego istnienia. Bóg nakazuje ziemi, aby wydała „rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona” (Rdz 1,11). Rośliny mają służyć jako pokarm dla ludzi i zwierząt (Rdz 1,29). W nauczaniu Jezus często odwołuje się do świata roślin – przede wszystkim w Jego przypowieściach. Do świata roślin nawiązuje też Jezus, gdy objawia Kim jest i nazywa siebie „prawdziwym krzewem winnym” (J 15,1). Rośliny odgrywają też istotną rolę w Jego ziemskim życiu.

18

Jezus w "Ewangelii Judasza"

51%

Myszor W.

Vox Patrum

|

2006

|

vol. 49

439-444

EN

Jesus vermittelt den Jungem und vor allen dem Judas jene Erkenntnis, die notwendig ist um den Heil zu erreichen. Darin besteht die erlósende Botschaft sethianischer Texte, zu denen auch das Judasevangelium gehórt. Die Wahrheit iiber Jesus erkennt nur Judas Iskarioth.

19

Kerygmat Jezusa – Dobra Nowina o człowieku i dla człowieka

51%

Spyra P.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2014

|

vol. 13

|

issue 1

PL

Ks. mgr lic. PIOTR SPYRA – absolwent WSD diecezji zamojsko-lubaczowskiej, teologii Katolickiego Uniwersytetu Jana Pawła II w Lublinie oraz kierunku jazz i muzyka estradowa UMCS w Lublinie. Aktualnie doktorant katechetyki KUL oraz student edukacji artystycznej w zakresie sztuki muzycznej UMCS. Związany z Pallotyńską Szkołą Nowej Ewangelizacji w Lublinie i zespołem „Razem za Jezusem”. Muzyk i ewangelizator, współtwórca Exodus Młodych – Spotkania Młodzieży diecezji zamojsko-lubaczowskiej.

EN

The "kerygma" of Jesus is the essence of his preaching, which became a foundation of christianity. It’s a ‘Good Message’ about God, who loves, and also about who is, and who should be a human being. The" kerygma" is a message with joy, that gives a new life, so that evangelists called them ‘Evangelium’, which means ‘Gospel’. In the history of The Roman Church the kerygmatic teaching was not always in the center of preaching. Therefore the author draws attention to the need of renewal and deepening of these contents. He is analysing the preaching of Jesus and shows a way, which the Church needs to discover these contents in present time, in order to contemporary men could become the participant of this Gospel.

20

Świadectwo Pism o Jezusie w Ewangelii Janowej

51%

Nalewaj A.

Verbum Vitae

|

2015

|

vol. 27

187-206

EN

The subject of the present study is the words of Jesus presented in John 5:39: “You search the Scriptures because you think that in them you have eternal life; and it is they that bear witness about Me.” A larger apologetic speech of Jesus constitutes the immediate context of this statement; within the structure of the Fourth Gospel this discourse follows the description of the healing of the paralytic at the Bethesda Pool (cf. John 5:1-47). The monologue is the response of Jesus to certain Jews who strongly objected to his activity during the Sabbath day and to Jesus’ likening himself to the Father. Exchanging arguments in his own defence, Jesus quotes the testimony of the Scriptures. Investigation of the Old Testament texts clearly points to Jesus, and thus His claims to take action on a holy day are fully justified.

Refine search results

Brant Pitre, Jezus i żydowskie korzenie Maryi, przełożyła M. Sobolewska, WAM, Kraków 2020, ss. 212.

ks. Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i Jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna, Lublin 2013

Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna (Lublin: Wydawnictwo KUL, 2013).

Dlaczego Jezus „zobaczył Ducha Bożego zstępującego jakby gołębicę” (Mt 3,16 i par.)?

Jozue - Jezus. Biblijna typologia zbawiciela

Prawdziwa tożsamość Jezusa. Polemika z Gezą Vermesem

Obraz Jezusa w Ewangeliach kanonicznych a kwestia homoseksualna

Peszer jako metoda egzegetyczna

CZY JEZUS BYŁ SZALEŃCEM, ZŁOCZYŃCĄ CZY BOGIEM? A MOŻE TYLKO SIĘ POMYLIŁ?

Zwierzęta domowe w nauczaniu Jezusa

Jezus - Odkupiciel Izraela i narodów

Teologia wypowiedzi Jezusa z krzyża

Duch Święty w pismach św. Faustyny

Typologie chrystologiczne, czyli Orygenesa próba odpowiedzi na pytanie, Kim jest Jezus? : na podstawie komentarzy i homilii do ewangelii synoptycznych

Relacja pomiędzy znakami a wiarą w Jezusa w świetle czwartej Ewangelii

Szabat w Łukaszowej narracji o nauczaniu Jezusa w synagodze w Nazarecie (4,16‒30)

Świat roślin w życiu i nauczaniu Jezusa

Jezus w "Ewangelii Judasza"

Kerygmat Jezusa – Dobra Nowina o człowieku i dla człowieka

Świadectwo Pism o Jezusie w Ewangelii Janowej