Search results

1

W oczach (Wschodu i) Zachodu, czyli Conrad jako Retingerowskie uosobienie Polaka-Europejczyka. Rec.: Polskość i europejskość w Josepha Conrada wizjach historii, polityki i etyki. Redakcja naukowa: Wiesław Krajka. Lublin 2013. „Joseph Conrad a Polska, Europa Środkowo-Wschodnia i Świat”. T. 2

100%

Branny G. M. T.

Pamiętnik Literacki

|

2017

|

vol. 108

|

issue 1

191-194

PL

Recenzja dotyczy drugiego tomu nowej polskojęzycznej serii Conradowskiej, opublikowanego przez UMCS w 2013 roku. Motywem przewodnim tomu jest ukazanie Conrada jako Polaka i Europejczyka, zarówno w sensie jego poglądów na polską, jak i na europejską i światową historię i politykę oraz związane z nimi kwestie etyczne. Recenzentka przywołuje Retingerowską wizję Polaka-Europejczyka, której ucieleśnieniem – jako światowej sławy angielski pisarz o polskich korzeniach – jest właśnie Conrad. W ocenie autorki rola tomu, jak i całej serii, w tworzeniu konstruktywnej i wzajemnie korygującej płaszczyzny badawczej w dziedzinie studiów conradowskich między krytyką polską a zachodnią jest nie do przecenienia.

EN

The review concerns vol. 2 of the new Conrad series, published in Polish by Maria Curie-Skłodowska University in Lublin in 2013.The focus of the volume is on Conrad as a Pole and a European in the sense of his views on Polish, European and world history, politics and the related ethical issues. The review enhances the Retingerian vision of a Pole and a European, which is embodied in Conrad as an English writer of international repute and Polish descent. The author of the review stresses the vital role of both the present volume and the whole series for a constructive and mutually corrective convergence of Conrad studies in Poland and abroad.

2

Joseph Conrad wobec polskiego doświadczenia historycznego. Dyskurs literacki, biograficzny i polityczny w „Księciu Romanie”

63%

Chomiuk A.

Pamiętnik Literacki

|

2015

|

vol. 106

|

issue 2

95-108

PL

Artykuł dotyczy opowiadania traktowanego zazwyczaj przez conradystów jako prosty przykład odwołania do polskiej historii i sytuowanego w dwu płaszczyznach badawczych: romantycznym i biograficznym. Celem stało się tu wskazanie na niejednoznaczność obu tych Conradowskich odniesień, przede wszystkim ze względu na rozmaitego typu gry literackie odbierające utworowi prostotę tekstu dokumentarnego, a także tło opowieści o poświęceniu patriotycznym poszerzające o kolejne kulturowe i polityczne odniesienia.

EN

The article concerns a story, usually seen by Conrad scholars as a simple example of reference to Polish history and situated at two research levels, namely romantic and biographical. The aim of the article is to indicate the ambiguity of the two approaches, mainly due to majority of literary games depriving the piece of documentary text simplicity, and also the story’s background about patriotic dedication which adds new cultural and political references to the text.

3

Joseph Conrad na kartach kwartalnika „Verbum”

54%

Zabierowski S.

Colloquia Litteraria

|

2021

|

vol. 30

|

issue 1-2

81-95

EN

This article presents 2 valuable Polish texts on Conrad, published in Polish Catholic guarterly review „Verbum”. First article, by Rafał Marceli Bluth, presents important event in Conrad`s biography – his decision to leave his native country – Poland for ever. The second article,,by Konrad Górski, offers original interpretation of famous Conrad`s novel – Lord Jim.

4

Teaching Conrad: the challenge and the satisfaction

54%

Omelan L.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2018

|

issue 4(29)

EN

Teaching Joseph Conrad is not an easy task, but some of the difficulties can be avoided by careful planning of lectures and practical classes. This involves students’ familiarisation with major facts of Conrad’s life and involvement in group projects. The knowledge of Conrad’s difficult childhood and adolescence in the partitioned Poland after the failure of the January Uprising helps students comprehend Conrad’s complex personality and his inner conflicts, which, in turn, influenced his creative writing. Keeping this in mind, students can adequately interpret Conradian themes, such as disillusionment, a sense of guilt and isolation, on the one hand, and repentance, (universal) solidarity and belief in mankind, on the other. In addition, viewing Conrad as a writer of Polish origin can be beneficial for due appreciation of his literary style

PL

Nauczanie Josepha Conrada nie jest łatwym zadaniem, niemniej jednak niektórych trudności można uniknąć, starannie planując wykłady i zajęcia praktyczne. Obejmuje to zapoznanie studentów z głównymi faktami z życia Conrada i zaangażowanie ich w projekty grupowe. Znajomość trudnego dzieciństwa i wczesnej młodości Conrada w Polsce po klęsce powstania styczniowego pomaga studentom zrozumieć złożoną osobowość Conrada i jego wewnętrzne konflikty, które z kolei wpłynęły na jego literacką twórczość. Mając to na uwadze, studenci mogą odpowiednio interpretować conradowskie tematy, takie jak rozczarowanie, poczucie winy i izolacja z jednej strony oraz pokuta, (uniwersalna) solidarność i wiara w ludzkość z drugiej strony. Ponadto postrzeganie Conrada jako pisarza polskiego pochodzenia może być korzystne dla właściwej oceny jego stylu literackiego.

5

Homo duplex (z problematyki przynależności narodowej i państwowej Josepha Conrada)

51%

Zabierowski S.

Przegląd Humanistyczny

|

2020

|

vol. 64(3 (470))

39-51

PL

The paper aims to interpret the term “homo duplex” used by Joseph Conrad to characterize his personality in the letter to the historian Kazimierz Waliszewski. The author presents various meanings of this duality as Conrad was a citizen of the Russian Empire, and then of Great Britain. His profession was also twofold: first he was a French seaman, then an English seaman to become finally an outstanding representative of English literature. As an English writer, he emphatically emphasized his links with Polish culture, in particular with the literature of the Romantic period.

6

„Inna tkanina”. Jawne i ukryte w przedmowach Josepha Conrada

45%

Pacukiewicz M.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2011

|

issue 17

153-168

EN

In preface "Familiar Preface" to the „autobiographical” volume "A Personal Record: Some Reminiscence", Joseph Conrad provides that, in this work, there is no „veil” separating the reader from the author. Despite this declaration, Conrad ’s „memories” goes beyond autobiography and you can risk the thesis that all „autobiographical” texts are rather telling — in the idiomatic way — not about a man but cultural contexts, which formed him. Conrad ’s paratexts (the famous preface to "The Nigger of the 'Narcissus'", mentioned "Familiar Preface" and "Author’s Notes" written by Conrad for subsequent volumes of his works in the period 1917–1920) make an even greater problem of interpretation. They contain not only the artistic statements, but also a surprising “autobiographical” reference and “guidance” of interpretation — that really explains very little and seem to talk about something else. It is difficult to treat Conrad ’s paratexts as autobiographical texts (though they often pretend to be); in turn proposal of seeing in them “author function” in the classic form, indicated by Michel Foucault, also appears to be incomplete, because these paratexts simultaneously create author and his cultural context and literary craftsmanship. It seems, therefore, that Conrad considered his paratexts (especially "Author’s Notes") as a separate literary genre, in accordance with the instructions of Kierkegaard .

7

ECHA ROMANTYZMU POLSKIEGO W JĄDRZE CIEMNOŚCI

45%

Samsel K.

Świat Tekstów. Rocznik Słupski

|

2019

|

vol. 17

255-283

PL

W studium usiłuję wykazać, jak w tekstualnym planie Jądra ciemności Josepha Conrada funkcjonuje tzw. polskoromantyczna intertekstualność. Nie rozstrzygając zarazem ostatecznie, czy kształtująca się relacja intertekstualna manifestuje się poprzez aluzje, czy poprzez reminiscencje, wyróżniam wiązkę prototypowych, polskoromantycznych intertekstów, które – jak uważam – mogą pozostawać kluczowe w procesie kontekstowej lektury dzieła Conrada. Są to z jednej strony dzieła Adama Mickiewicza – Pan Tadeusz, Ustęp III części Dziadów, Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego, z drugiej – niemniej funkcjonalne w wypadku Jądra ciemności – Anhelli Juliusza Słowackiego czy polska gawęda szlachecka – w rodzaju Pamiątek Soplicy Henryka Rzewuskiego. W porównaniu – bezpośrednio posługuję się metodą close reading, pośrednio zaś – wykorzystuję strategie widmontologicznego i palimpsestowego czytania tekstu literatury. Dyskutuję także z conradystycznym status quo, polemizując m.in. z ujęciem postaci arlekina obecnym w najklasyczniejszych, światowych odczytaniach Heart of Darkness: Škvorecký’ego, Burgessa, d’Avanza, Canaria i innych.

EN

In the study I attempt to demonstrate how so called Polish-Romantic intertextuality runs in the textual plan of Joseph Conrad’s Heart of Darkness. Without concluding ultimately whether the forming intertextual relation is manifested here through allusions or through reminiscences, I distinguish a bunch of prototypical, Polish-Romantic intertexts which, as I suppose, may remain crucial in the process of contextual reading of Conrad’s masterpiece. On the one hand, these are the works of Adam Mickiewicz – Pan Tadeusz, Forefathers’ Eve Part III, The Books and the Pilgrimage of the Polish Nation, on the other – still functional in the case of Heart of Darkness – Juliusz Słowacki’s Anhelli as well as Polish ‘gaweda szlachecka’ represented by Henryk Rzewuski’s Soplica’s Memoirs. In comparing – I use the close reading method directly, and indirectly – the strategies of the hauntology and palimpsest reading of the literature. I also discuss the conradists’ status quo – polemizing among others with the representation of the Harlequin’s motive present in the most classic world readings of Heart of Darkness: Škvorecký’s, Burgess’s, d’Avanza’s, Canaria’s and others.

8

Imaginacja, Marsylia

45%

Kuczyńska-Koschany K.

Roczniki Humanistyczne

|

2017

|

vol. 65

|

issue 1: Literatura polska

187-201

PL

Napisanie o (nie)możliwości spotkania w Marsylii umierającego Rimbauda, poetyckiego znawcy morza, autora Statku pijanego, i Josepha Conrada, marynarza w pełni sił, debiutanta – a w przyszłości jednego z najznamienitszych pisarzy tematyki morskiej, było od dawna moim marzeniem i zamiarem. Ten, który odchodzi. Ten, który przychodzi. To samo miejsce: Marsylia. Ten sam horyzont: Afryka. Bardzo dobry temat na esej.

EN

Writing about the (im)possibility of a meeting held in Marseille between the dying Rimbaud, a poetic expert on maritime subjects, the author of the poem The Drunken Boat, and Joseph Conrad, a sailor at full strength, a debutant – and in the future one of the greatest marine writers has long been my dream and intent. The one who goes away. The one who comes. Same place: Marseille. Same horizon: Africa. Very good topic for an essay.

9

O trudności ekranizacji. Andrzej Wajda i „Jądro ciemności”

45%

Janikowska A.

Prace Kulturoznawcze

|

2018

|

vol. 22

|

issue 3

93-100

EN

The purpose of the article is to characterize and analyze the possible shape of a film adaptation of Heart of Darkness by Joseph Conrad, which Andrzej Wajda never accomplished. Through using archival materials, notes, letters, scripts and screenplays the author of the article reconstructs the creative work of the director on the idea of the movie and the issues which eventually prevented a finalization of this project. The article refers not only to Wajda’s unrealized film, but also to Conrad themes present in the director’s creations.

10

Nienapisany Smutek tropików. Claude Lévi-Strauss a Joseph Conrad

45%

Pacukiewicz M.

Laboratorium Kultury

|

2012

|

vol. 1

19-35

PL

Autor stawia sobie za cel namysł nad granicznością Smutku tropików wychodząc od pewnego tropu literackiego, a raczej literackiego mitu. Lévi-Strauss za jedną z wymarzonych, ale nienapisanych książek uznaje… Smutek tropików. Przyznaje się bowiem do ogromnej fascynacji Josephem Conradem, którego określa swoim ulubionym pisarzem; antropolog stwierdza nawet, że chciałby napisać jego książki. W efekcie Smutek tropików miał być pierwotnie „conradowską” powieścią; antropolog planował opisać klasyczną, można by powiedzieć, dla angielskiego pisarza intrygę: tubylcy zwodzeni są przez białych dźwiękiem patefonu jako głosem duchów. Z planowanej powieści zostały ostatecznie w książce tylko fragmenty opisujące zachód słońca, a zatem równie klasyczny „conradowski” fragment. Artykuł odpowiada na pytanie, w jakim kierunku prowadzą nas dylematy przez ów zachód słońca przedstawione; pokazuje, że zostały one wyrażone już we wcześniejszych rozdziałach książki francuskiego antropologa i powracać będą w następnych. Realne zagrożenie zapowiadane przez ułudę przedstawienia może przyjmować różne fabularne imiona i formy: mogą to być Indianie Munde, tak dzicy, że aż niepoznawalni; może to być „pogoń za mocą” prowadząca nas ku granicom po to jedynie, byśmy mogli później pochwalić się albumem fotosów; jest to też „entropologia” badająca w istocie procesy dezintegracji kultur i przestrzegająca przed nimi.

EN

Author’s aim is to contemplate the boundaries of Tristes Tropiques starting with one of the literary trails, or rather literary myths. Lévi-Strauss considers Tristes Tropiques to be his one of the dream but unwritten books. He admits to his fascination with Joseph Conrad, and describes him as his favorite writer; the anthropologist even claims that he would like to write his books. As a result Tristes Tropiques at the beginning was meant to be a “Conrad-like” novel. He planned to describe, let’s say, an intrigue that would be classical for an English writer: the natives are misled by white people using the sounds made by a pathé that resemble those made by ghosts. From the planned novel there are only fragments describing sunsets which are classical “Conrad-like” fragments. The article answers the question in which directions the dilemmas presented by the sun set lead us; shows that they were already expressed in the previous chapters of the book and that they will be coming back in the next chapters. Real threat announced by the deception of presentation may have different fiction names and forms: they can be Munde Indians that are so wild that they aren’t recognizable; it can be a “chase after power” leading us to the boundaries just in order to give us the opportunity to boast with a great album of photographies; it is also “enthropology” examining the processes connected with disintegration of cultures and warning against them.

11

Magia, duchy i głosy w wybranych utworach Josepha Conrada.

45%

Łukasiewicz A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2018

|

vol. 36

|

issue 2

EN

The paper examines various aspects of magic, ghosts and voices in selected works by Joseph Conrad who repeatedly drew on some unnatural occurrences, though they were frequently depreciated by the author himself. In his artistic output Conrad created many such complex figures that may pose a challenge in an interpretative process. Thus, the goal of this paper is to explore the functions of magical and spectral manifestations in Conrad’s writing in order to show certain tendencies that can be discerned while studying the subject matter. As a result of the given analysis it is possible to notice similarities and differences between manifestations of the supernatural presented in Conrad’s texts as well as to propose a classification of these phenomena, which reflects the multidimensional nature of Conrad’s artistic style.

PL

Niniejszy artykuł bada istotę magii, duchów i głosów w wybranych utworach Josepha Conrada, który niejednokrotnie czerpie inspiracje z nadnaturalnych zdarzeń – motywu często deprecjonowanego przez samego pisarza. W swoim dorobku artystycznym angielski autor stworzył wiele złożonych osobliwości będących wyzwaniem w procesie interpretacji. Dlatego też główny cel artykułu sprowadza się do przedstawienia funkcji magii i zjaw w tekstach Conrada oraz zobrazowania konkretnych tendencji i zależności w odniesieniu do przedmiotu badań. Analiza umożliwia ukazanie podobieństw i różnic między różnorodnymi formami magii i istotami spirytualnymi zaprezentowanymi w poszczególnych tekstach, jak również zarysowanie klasyfikacji omówionych zjawisk, które odzwierciedlają wielowymiarowy charakter artystycznego stylu Conrada.

12

Концепт „вода” як маркер ідіостилю в малій прозі Джозефа Конрада

45%

Wilczyńska T., Wilczyński O.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2023

|

vol. 11

|

issue 1

29-39

EN

The article is devoted to an analysis of the concept of “water” in the short prose of Joseph Conrad – the famous British writer of Polish origin, who was born in Ukraine. The purpose of the study was to research the linguistic and cognitive nature of the concept “water” as an indicator of the author’s individual style. The study confirms that new scientific approaches (linguocognitive, linguocultural, and linguoconceptual) open up wide opportunities for a deeper understanding of the phenomenon of Joseph Conrad and allow a new approach to understanding both the author’s personality and the key concepts in his work. In the course of the analysis, it was found that the concept of “water” in the writer’s works is cognitively multifaceted, polysemantic, and axiologically labeled. The peculiarities of its linguisticization have shown an extensive system of nominations for its designation, numerous conceptual meanings, and the ambivalent nature of the conceptualized concept, which confirms the importance of the corresponding image in the writer’s idiom and helps the reader to model the author’s image, realize the importance of his life experience, and understand the depicted events more deeply. All this gives grounds for the conclusion that the concept of “water” is a relevant feature of the writer’s idiom in Joseph Conrad’s short prose.

PL

Artykuł poświęcony jest analizie konceptu „woda” w krótkiej prozie słynnego brytyjskiego pisarza polskiego pochodzenia, urodzonego w Ukrainie, Josepha Conrada. Celem badań było opracowanie lingwokognitywnego charakteru konceptu „woda” jako wyznacznika idiostylu autora. Badania potwierdziły, że nowe podejścia naukowe (lingwokognitywne, lingwokulturowe, lingwokonceptualne) otwierają szerokie możliwości głębszego zrozumienia fenomenu Josepha Conrada, pozwalają na rozumienie zarówno postaci samego autora, jak i kluczowych pojęć w jego twórczości w nowej perspektywie. W trakcie analizy ustalono, że koncept „woda” w utworach pisarza jest poznawczo wieloaspektowy, polisemantyczny oraz nacechowany aksjologicznie. O specyfice jego lingwalizacji świadczy rozbudowany system nominacji jego oznaczenia, liczne znaczenia pojęciowe oraz ambiwalentny charakter konceptualizowanego pojęcia, co potwierdza wagę odpowiedniego obrazu w idiostylu pisarza i pomaga czytelnikowi modelować obraz autora, aby uświadomić sobie znaczenie jego życiowego doświadczenia i lepiej zrozumieć przedstawione wydarzenia. Wszystko to daje podstawy do wniosku, że koncept „woda” jest istotną cechą idiostylu pisarza w krótkiej prozie Josepha Conrada.

13

Denegation, Textuality and Intertextuality in ”The Idiots”: Epistemological Transformation of Conrad’s Tale

45%

Branny G. M. T.

Perspektywy Kultury

|

2024

|

vol. 45

|

issue 2

259-272

PL

„Idioci”, opowieść, która ukazała się w pierwszym zbiorze opowiadań Josepha Conrada pt. Tales of Unrest (1898), jest chyba jego najbardziej minimalistycznym krótkim tekstem, który zyskał przez to u jednego z jego krytyków miano „bezsensownego”. Ze względu na swą lakoniczność opowiadanie było dotąd głównie poddawane analizie kontekstualnej, wskutek czego czysto literackie podejścia do tekstu prawie nie istnieją. Niniejszy artykuł stanowi próbę epistemologicznego przewartościowania tego niedocenianego i krytykowanego opowiadania Conrada poprzez poddanie go wnikliwej estetycznej analizie. Zastosowane w tym celu eklektyczne, bo tekstualne i intertekstualne, podejście do tekstu ujawnia obecność w nim modernistycznej metody narracyjnej zwanej denegacją (potwierdzeniem obecności poprzez nieobecność i odwrotnie), zwykle przypisywanej Williamowi Faulknerowi, co pozwala na rozwikłanie zagadki niejednoznacznego zakończenia opowiadania poprzez jego zdefiniowanie jako przypadkowe utonięcie bohaterki opowiadania, nie zaś jej samobójstwo, jak chcą krytycy. Ponadto, denegacja pełni w tekście także inną transformacyjną funkcję, nadając wreszcie opowiadaniu sens poprzez wskazanie na jego denegatywnie skonstruowaną tematykę tabu dotyczącą incestu. Intertekstualna (bachtinowska) interpretacja „Idiotów” w pojęciu Kristevej, a zatem poprzez odniesienie do pisarza późniejszego, tu Williama Faulknera, nie tylko potwierdza obecność tematyki kazirodztwa w opowiadaniu Conrada, ale także ujawnia literacki dług Faulknera wobec Conrada, i to nie tylko w kwestii denegacji, którą dotąd przypisywano temu pierwszemu, ale także w stosunku do tematyki oraz szeregu motywów najbardziej eksperymentalnej powieści Faulknera Wściekłość i wrzask (1929).

EN

“The Idiots,” published as part of Conrad’s first collection of short stories Tales of Unrest (1898), is, by far, the most minimalist of all his tales, therefore dubbed “pointless” by one of his critics. As such, it has mostly occasioned contextual readings to date, purely literary approaches to the story being few and far between. The present article offers a transformative reappraisal of this deprecated Conrad tale, in considering its artistic texture. A combined textual and intertextual approach proposed here reveals the presence, also in this Conrad story, of the modernist device of denegation (assertion of presence by absence, and vice versa) usually ascribed to William Faulkner, which helps resolve the issue of the tale’s ambiguous ending by defining it as the main heroine’s accidental drowning rather than suicide as it is usually seen in Conrad criticism. In its epistemologically transformative role, denegation likewise removes the odium of senselessness from “The Idiots” by identifying its covert, because denegatively construed, taboo theme of incest. The intertextual (Bakhtinian) reading of the story in Kristeva’s understanding of the term, and therefore through recourse to a later writer, i.e., Faulkner, does not only confirm the presence of the theme of incest in “The Idiots” but also reveals the American modernist’s unacknowledged indebtedness to this Conrad tale for some of the key motifs, if not its overall theme, of his most famous novel The Sound and the Fury (1929).

14

Time of Agreements in Joseph Conrad’s An Outcast of the Islands

45%

Szczepan-Wojnarska A. M.

Perspektywy Kultury

|

2024

|

vol. 45

|

issue 2

245-258

PL

Artykuł bada temporalny aspekt umów międzyludzkich w powieści Josepha Conrada Wyrzutek oraz w nawiązaniu do tezy Johna M. Taggarta o nierealności czasu. Realizowanie kontraktów jest formą panowania nad czasem. Skoro jednak, jak głosił współczesny Conradowi brytyjski filozof John M. McTaggart w dziele Nierzeczywistość czasu, czas nie jest częścią realnego świata, to kontrakty zawierane między ludźmi również nie są rzeczywiste. Kontrakty handlowe, umowy cywilnoprawne, dżentelmeńskie i małżeńskie, choć dotyczą spraw bardzo ważnych i brzemiennych w skutki, są swoistą farsą właśnie ze względu na swój aspekt czasowy. Zawieranie sojuszy i branie na siebie odpowiedzialności za ich realizację okazuje się w świetle teorii McTaggarta działaniem nie tylko umownym, ale także niebezpiecznie ambiwalentnym.

EN

This article examines the temporality of human agreements on the basis of Joseph Conrad’s novel, An Outcast of the Islands, and in reference to John M. Taggart’s thesis about the unreality of time. The execution of contracts is a mastery over time, but since, as Conrad’s contemporary, the philosopher J.M. McTaggart proclaimed in his work The Unreality of Time, time is not part of the real world, contracts cannot be so either. Commercial contracts, civil contracts, gentlemen’s agreements, and marriage contracts – although they concern very specific matters that are fraught with consequences and they are a kind of farce precisely because of their temporal aspect. Making alliances and taking up responsibilities turns out to be, in the light of McTaggarts’s theory, not only a contractual, but also hazardously ambivalent action, because it never stops time, nor does it lead to eternal duration, but contradicts it entirely. From such a perspective, knowledge of the explicit and hidden terms of the contract becomes more important than the struggle for its duration.

15

Alliteration as a Means to Reinforce Orality in Conrad’s Early Marlow Narratives.

44%

Kujawska-Lis E.

Zagadnienia Rodzajów Literackich

|

2018

|

vol. 61

|

issue 1(125)

85-99

EN

Joseph Conrad’s narratives featuring Marlow are composed as stories within stories, in which Marlow (the intradiegetic narrator) tells stories to his few listeners (the intradiegetic addresses). Critics have found analogies of these narratives with the Polish gawęda tradition and the English sailor’s yarn, both related to oral story-telling. This paper sets out to look at one literary device — alliteration — found in early works narrated by Marlow (Youth, Heart of Darkness, and Lord Jim), and to indicate that various effects achieved by alliterative phrases (onomatopoeic, emphatic, rhythmical, and autotelic) all contribute to this narrator’s status as an oral performer.

16

Liminalność i poznanie w Smudze cienia Josepha Conrada. Między uniwersalnym a kontekstualnym rozumieniem inicjacji

44%

Szkaradnik K.

Białostockie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

vol. 5

EN

The axis of "The Shadow-Line" by Joseph Conrad is the issue of initiation in the seaman craft and, at the same time crossing the threshold of adulthood. The author of the article, referring to the concept of the rites of passage of van Gennep, Turner and Eliade, as well as the model of Campbell’s mythic “hero’s journey”, analyses the process and anthropological implications of this initiation and considers to what extent the rites de passage are universal, and to what extent they are contextual. The ship crew turns out to be a communitas, a community of the liminal phase of the rite of passage, and the protagonist must realize the model-archetype in concrete circumstances. Even though the plot resembles the structure of a magical tale, one may find there the cultural reality of seamen’s work and the Victorian era.

17

The quest for mental tranquility in Joseph Conrad’s "Under Western Eyes"

44%

Lau C. S. G.

Forum for Contemporary Issues in Language and Literature

|

2023

|

issue 4

4-12

EN

In Joseph Conrad’s novel Under Western Eyes (1911), Razumov is a kinless university student in St. Petersburg who involuntarily becomes the government’s agent as regard to espionage because of an unwelcome visit from the revolutionist student Haldin. This paper makes use of C.T. Watts’ article “Under Western Eyes: The Haunted Haunts” published in 2008 as a framework to investigate Razumov’s psychological journey: beginning with his decision to betray Haldin through to the consequential action of making a confession to the latter’s sister, Nathalie. Watts’ article explores both the haunting and exorcist aspects of the novel upon its author, characters and, possibly. the reader. The article primarily focuses on how Conrad’s novel intentionally mimics Crime and Punishment (1866). Several aspects of the narrative reveal to us that Conrad failed in avenging the haunting effect Fyodor Dostoyevsky’s work had upon him. In this paper, the rationale behind Razumov’s confession will be investigated in understanding how both physical and mental exhaustion stimulate moral struggles and alter one’s assumed ideology. Emphasis will be made on the transformation of Razumov in terms of the effect of acquiring domestic connections and arriving in different geographical locations as the plot complicates.

18

DOMESTICATING AND MODERNIZING HEART OF DARKNESS

44%

Kujawska-Lis E.

Acta Neophilologica

|

2013

|

vol. XV/1

61-80

EN

The present paper seeks to analyse the development of the translation series of Joseph Conrad’s Heart of Darkness with emphasis on domesticating and modernising tendencies. To this end, two translations into Polish are compared: Aniela Zagórska’s version published in 1930 and Ireneusz Socha’s modern translation of 2004. Various levels at which domesticating and modernising tendencies can be noticed are considered. It seems that, contrary to current tendencies to foreignize translated texts, the modern version of Heart of Darkness, at least at the linguistic level, may be labelled as the domesticated one in comparison with the earlier translation. Generally, Zagórska tries to reproduce Conrad’s wording in Polish; whereas Socha’s aim, or skopos, seems to be creating the text that reads naturally. The paper shows in what ways the translators’ choices of particular translating strategies and procedures accentuate the deforming tendencies, as defined by Antoine Berman.

19

Lubomír Martínek – „český Conrad“

44%

Poslední P.

Studia Slavica

|

2013

|

vol. 17

|

issue 1

47-52

EN

Lubomir Martinek follows in the Czech prose after 1989 in a special way Joseph Conrad. Although with a large pattern he shares distrust of constructs such as “nation”, “country” or “family”, while consistently writes only Czech and in his essays and short stories seen and heard by subjecting philosophical construct “the story thinking”. A key role is played by rational view of the world and human experience, questioning the ethics and ideology.

20

Identity and Individuation in ”A Smile of Fortune” by Joseph Conrad

44%

Sokołowska K.

Zagadnienia Rodzajów Literackich

|

2019

|

vol. 62

|

issue 1 (129)

11-26

EN

The paper sets out to analyse Conrad’s novella A Smile of Fortune and its narrator-protagonist’s crisis of identity in terms of the Jungian concept of individuation. The dynamic process of constructing the narrative identity, as defined by Ricoeur, finds its psychological equivalent in the concept of individuation which involves recognizing and assimilating the opposites that reside within the unconscious and aims at transforming the psyche into the Self or coincidentia oppositorum. The paper focuses on the narrator’s interaction with Jacobus and Alice as the stages of the individuation process which include a confrontation with the shadow and the anima, the archetypes of the unconscious.

Refine search results

Joseph Conrad wobec polskiego doświadczenia historycznego. Dyskurs literacki, biograficzny i polityczny w „Księciu Romanie”

Joseph Conrad na kartach kwartalnika „Verbum”

Teaching Conrad: the challenge and the satisfaction

Homo duplex (z problematyki przynależności narodowej i państwowej Josepha Conrada)

„Inna tkanina”. Jawne i ukryte w przedmowach Josepha Conrada

ECHA ROMANTYZMU POLSKIEGO W JĄDRZE CIEMNOŚCI

Imaginacja, Marsylia

O trudności ekranizacji. Andrzej Wajda i „Jądro ciemności”

Nienapisany Smutek tropików. Claude Lévi-Strauss a Joseph Conrad

Magia, duchy i głosy w wybranych utworach Josepha Conrada.

Концепт „вода” як маркер ідіостилю в малій прозі Джозефа Конрада

Denegation, Textuality and Intertextuality in ”The Idiots”: Epistemological Transformation of Conrad’s Tale

Time of Agreements in Joseph Conrad’s An Outcast of the Islands

Alliteration as a Means to Reinforce Orality in Conrad’s Early Marlow Narratives.

Liminalność i poznanie w Smudze cienia Josepha Conrada. Między uniwersalnym a kontekstualnym rozumieniem inicjacji

The quest for mental tranquility in Joseph Conrad’s "Under Western Eyes"

DOMESTICATING AND MODERNIZING HEART OF DARKNESS

Lubomír Martínek – „český Conrad“

Identity and Individuation in ”A Smile of Fortune” by Joseph Conrad