Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Katarzyna Bonda

Sort By:

Limit search:

>>Puszcza Białowieska rośnie na osadach ludzkich<< – las i pamięć

100%

Sawicka-Mierzyńska K.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

2020

vol. 8

70-89

The purpose of the article is to show the specifics of the forest as a memorial site. The starting point is the story of the graves of Romuald Rajs "Bury’s" victims hidden in the forest. The issue of the location of their graves, and later – a form of commemoration, is an example of memory conflicts that often occur in areas with a complex history and heterogeneous ethnic structure, to which Podlasie belongs. The events of 1946 and their consequences for subsequent generations of the inhabitants of Hajnówka became the factual canvas for the crime story of Okularnik [The Mercedes W210] by Katarzyna Bonda, the interpretation of which is an essential part of the considerations contained in the article. The forest, due to its ambivalent attributes and cultural connotations, such as opacity, place of refuge/ threat, closeness/ strangeness, persistence/ changeability, turns out to be one of the key metaphors for describing difficult community memory, which it hides/ conceals and protects at the same time. The research perspective used in the article is memory studies. The category of necropolitics (within the meaning of Ewa Domańska) is also important.

Celem artykułu jest pokazanie specyfiki lasu jako miejsca pamięci, a punktem wyjścia – historia ukrytych w puszczy mogił ofiar Romualda Rajsa „Burego”. Kwestia lokalizacji ich grobów, a później – formy upamiętnienia, stanowi przykład konfliktów pamięci, do jakich często dochodzi na terenach o złożonej historii i niejednorodnej strukturze etnicznej, a do takich należy Podlasie. Wydarzenia 1946 roku i ich konsekwencje dla kolejnych pokoleń mieszkańców Hajnówki stały się faktograficzną kanwą kryminału Katarzyny Bondy Okularnik, którego interpretacja stanowi zasadniczą część zawartych w artykule rozważań. Las, ze względu na swoje ambiwalentne atrybuty i kulturowe konotacje, takie jak nieprzejrzystość, miejsce schronienia / zagrożenia, bliskość / obcość, trwałość / zmienność, okazuje się jedną z kluczowych metafor służących opisaniu trudnej wspólnotowej pamięci, którą ukrywa / utajnia i zabezpiecza zarazem. Zastosowana w artykule perspektywa badawcza to pamięcioznawstwo, ważna jest również kategoria nekropolityki w wersji Ewy Domańskiej.

Bonda i storytelling

63%

Larek M.

Forum Poetyki

2018

issue 13

86-93

This text is a commentary on Katarzyna Bonda’s book “Typewriter: A Course in Creative Writing.” The well-known writer’s book is offered here as an example of an inspiring textbook of operational knowledge for literary criticism as an alternative to typical academic knowledge. These reflections ultimately lead to a definition of storytelling (the art of designing engaging narrative) and a proposal to conceive of this practice as a discipline within literary criticism that has tremendous pragmatic and creative potential.

Tekst stanowi komentarz do książki Katarzyny Bondy Maszyna do pisania. Kurs kreatywnego pisania. Praca znanej pisarski jest tu przedstawiona jako przykład inspirującego podręcznika z zakresu literaturoznawczej wiedzy operacyjnej skonfrontowanej z typową wiedzą akademicką. Punktem dojścia rozważań jest definicja storytellingu (sztuka projektowania angażujących opowieści) oraz propozycja wyodrębnienia go jako dziedziny literaturoznawczej o bardzo praktycznym i twórczym potencjale.

Refine search results

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

1 Forum Poetyki

1 Larek M.

1 Sawicka-Mierzyńska K.

1 2020

1 2018

Search results

>>Puszcza Białowieska rośnie na osadach ludzkich<< – las i pamięć

Bonda i storytelling