Search results

1

Katyn Massacre – Basic Facts

100%

Komaniecka M., Samsonowska K., Szpytma M., Zechenter A.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2013

|

vol. 3

|

issue 2

PL

Katyn is a symbol of the criminal policy of the Soviet system against the Polish nation. The present study aims to demonstrate the basic facts of Katyn massacre – the execution of almost 22,000 people: Polish prisoners of war in Katyn, Kharkov, Kalinin (Tver) and also other Polish prisoners (soldiers and civilians), which took place in the spring of 1940 in different places of the Soviet Ukraine and Belarus republics based on the decision of the Soviet authorities, that is the Political Bureau of All-Union Communist Party (Bolsheviks) of March 5, 1940. This article refers not only to the massacre itself, but also its origin, historical processes and the lies accompanying Katyn massacre.

2

Katyn – Golgotha of the East

94%

Jaroszek M.

|

2022

|

vol. 31

|

issue 1

141-151

EN

Poland has experienced two cruel systems. One of them was fascism, symbolized by the German Nazi concentration camps at Auschwitz-Birkenau. The second one was Stalinism, Katyn will remain its symbol forever. For over 50 years, no other issue in Polish-Soviet relations was as concealed as the Katyn massacre. In this essay, I will talk about the genocide in 1940 on 22,000 Poles (soldiers and civilians), investigations in this matter, and the fight for the truth. Everyone knew that any public statement about this crime could have significant consequences, such as dismissal from work or school expulsion. The Katyn genocide was a war crime that was first concealed and then distorted for the longest time. It can be said that it was a crime against the Polish nation.For many years, the press, radio, and television did not talk about it. On April 13, 2020, Polish people celebrated the Katyn Massacre Remembrance Day. In the spring of the year 1940, during two months in and around Katyn (currently in Russia), executioners from the NKVD, ordered by the Soviet authorities, murdered 21,857 prisoners of war with a shot in the back of the head. NKVD-People’s Commissariat for Internal Affairs was the interior ministry of the Soviet Union. This enormously evil deed of the Bolsheviks is called the Golgotha of the East. Golgotha is a place near Jerusalem where convicts were executed. Christians believe that Jesus Christ was crucified in this place. Similarly, innocent Polish officers were killed at this place of execution. The name of the crime comes from the village of Katyń near Smolensk, where victims were murdered and buried.

3

Роль языковых средств при описании польско-российских отношений в текстах, посвященных теме Катыни (на материале „Газеты Выборча” за период 1989–1999 гг.)

83%

Lukianov D.

Studia Rossica Posnaniensia

|

2022

|

vol. 47

|

issue 2

145-154

EN

In order to form a certain image, media employ various linguistic means, such as metaphors, comparative structures, etc. Based on the material from “Gazeta Wyborcza” concerning the topic of the Katyn massacre, the present study attempts to reconstruct the image of Polish-Russian relations and decide what role the linguistic means used in the articles play in creating the discussed phenomenon. As a result the author concludes that there are two points of view about Russia presented in “Gazeta Wyborcza”. On the one hand, Russia is a criminal country and a debtor that cannot fulfil its obligations. On the other hand, Russia is a state that is open for cooperation and capable of helping. There are also two different points of view about the Polish-Russian relationships. As stated by some experts, Polish-Russian relations in the analyzed period are characterized as negative. According to the other opinions (prior to the 2022 war), these relations are getting better and perhaps will continue to improve.

4

Adam Franciszek Epler (1902–1940): A Forgotten Musician of Interwar Lviv

71%

Gurgul W.

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

|

2020

|

issue 2(45) ENG

23-58

EN

This article is an introduction to the artistic profile of a Polish conductor, composer and guitarist Adam Franciszek Epler. This forgotten creative persona left the artistic legacy of compositions and arrangements for mandolin orchestra ensemble. Moreover, he was the first Polish guitarist playing Polish lute music, a founder of the first Polish guitar trio named Lwowskie Trio Gitarowe and a musician in the most popular interwar radio broadcast Wesoła Lwowska Fala. As a composer and conductor of the Orchestra of Mandolin Society “Hejnał” from Lviv, he also took part in numerous radio broadcasts of Polish Radio Lviv. His musical activities, similarly to the entire mandolin heritage in Poland and guitar history in interwar Poland, requires further research, and this article is one of the first contributions to these research topics.

5

Adam Franciszek Epler (1902–1940) – zapomniany muzyk międzywojennego Lwowa

71%

Gurgul W.

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

|

2020

|

issue 2(45)

25-60

EN

This article is an introduction to the artistic profile of a Polish conductor, composer and guitarist Adam Franciszek Epler. This forgotten creative persona left the artistic legacy of compositions and arrangements for mandolin orchestra ensemble. Moreover, he was the first Polish guitarist playing Polish lute music, a founder of the first Polish guitar trio named Lwowskie Trio Gitarowe and a musician in the most popular interwar radio broadcast Wesoła Lwowska Fala. As a composer and conductor of the Orchestra of Mandolin Society “Hejnał” from Lviv, he also took part in numerous radio broadcasts of Polish Radio Lviv. His musical activities, similarly to the entire mandolin heritage in Poland and guitar history in interwar Poland, requires further research, and this article is one of the first contributions to these research topics.

6

Zbrodnia katyńska jako ludobójstwo. Próba systematyzacji kwalifikacji prawnokarnej

60%

Kurczab J.

Dzieje Najnowsze

|

2017

|

vol. 49

|

issue 3

PL

W artykule wskazano na podstawy prawne kwalifikacji zbrodni katyńskiej w kategoriach ludobójstwa (genocide), polemicznie odnosząc się do argumentów wysuwanych przez Federację Rosyjską, która konsekwentnie neguje zasadność traktowania mordu dokonanego na mocy decyzji Politbiura KC WKP(b) z 5 III 1940 r. jako zbrodni nieulegającej przedawnieniu.The article indicates the legal basis for qualification of the Katyn Massacre in the category of genocide. Polemicising with the arguments put forward by the Russian Federation which persistently negates the validity of regarding the massacre perpetrated under the order of the Politbiuro of the Bolshevik Party Central Committee issued on 5 March 1940 as a non-expiring crime against humanity.

7

Problem katyński w podręcznikach polskich i sowieckich w XX wieku

60%

Składanowski H.

Nowa Polityka Wschodnia

|

2016

|

vol. 1(10)

153-171

EN

Katyn crime, also known as the Katyn massacre, committed on the orders of the authority of the Soviet country, then treated as classified information, finally totally denied, was one of those historical facts that were kept secret for a very long time. From 1943 when it was revealed to 1990 the soviet Union denied their responsibility for the massacre. It changed on 13 April 1990 when the government agency TASS released the official statement confirming the soviet commission of the crime. Therefore I found it very sensible to analyze the problem of Katyn crime in various history course books in Poland and Russia, formerly The Soviet Union. In the communist times in Poland the authors of history course books generally omitted the problem although surprisingly it appeared in so called Stalin times and in the eighties when Poland was governed by general Wojciech Jaruzelski. It looked similar in the Soviet Union. The situation changed at the end of Michail Gorbaczow pierestojka and glasnost period when the students of the 11th grade were informed in their history course books about the death of Polish officers in Katyn in 1940.

RU

Катынский расстрел, из-за осуществления его по поручению руководства советского государства и введения секретности действий, а также созна тельного затирания его совершения в более позднем периоде, был одним из дольше всего скрываемых исторических фактов. С момента его выявления в 1943 году и вплоть до 1990 года руководство СССР отрицало свою ответственность за катынский расстрел. Перелом наступил 13 апреля 1990 года, когда государственное Агентство ТАСС выдало официальное заявление, подтверждающее совершение этого преступления советской стороной. Поскольку раньше повсеместно отрицалось совершение этого преступления советской стороной – так в Советском Союзе, как и в Польской Народной Республике. Поэтому имело смысл вновь проанализировать вопрос катынского расстрела, который появлялся в школьных учебниках по истории в Польской Народной Республике и Советском Союзе. В периоде ПНР тема катынского расстрела обычно умалчивалась в учебниках по истории, однако появлялась в них в наименее ожидаемых моментах, то есть во времена сталинизма и в период правления ген. Войцеха Ярузелського в 80-е гг. XX века, но по разным поводам и причинам. Похожим образом выглядела ситуация в Советском Союзе, где лишь в последнем периоде перестройки и гласности Михаила Горбачева в 1989–1990 гг. Были введены радикальные изменения в школьных учебниках по истории для 11-го класса средней школы, информируя, что раскрытые данные подтверждают смерть польских офицеров в Катыни действительно в 1940 году, то есть ее совершили россияне.

8

W cieniu wielkiej polityki. Londyńskie dzieje pomnika katyńskiego 1971 – 1976

60%

Polak B., Polak M.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2021

|

vol. 28

|

issue 1

221-232

EN

The complicated history of the construction and unveiling of the Katyn 1940 memorial in Gunnersbury Cemetery is still thought-provoking on the policy paradigms of the superpowers on both sides of the then Iron Curtain. The main aim of this article is to analyse - on the basis of the obtained sources and studies - the fate of this monument, reflecting in a historical mirror one of the paramount Soviet lies of the 20th century and at the same time showing the difficult conditions for the functioning of Polish political emigration in Great Britain in the second half of the 20th century. At all costs British politicians tried to prevent the conflict with the Soviet Union from escalating. Activities of Poles in Great Britain that aimed at commemorating the Katyn massacre were not to the liking of the British government. The final success of this initiative should be credited to the determination of Polish refugees.

PL

Skomplikowane losy budowy i odsłonięcia pomnika Katyń 1940 na cmentarzu Gunnersbury do dziś budzą refleksję nad paradygmatami polityki mocarstw po obu stronach ówczesnej żelaznej kurtyny. Celem głównym artykułu jest przeanalizowanie – w oparciu o pozyskane źródła i opracowania – losów tego monumentu, odbijających w historycznym zwierciadle jedno z największych kłamstw sowieckich XX w., a zarazem ukazujących trudne warunki funkcjonowania polskiego uchodźstwa politycznego w Wielkiej Brytanii w drugiej połowie XX wieku. Politycy brytyjscy za wszelką cenę próbowali nie dopuścić do zaognienia konfliktu ze Związkiem Sowieckim. Działania Polaków w Wielkiej Brytanii zmierzające do upamiętnienia zbrodni katyńskiej nie były na rękę rządowi brytyjskiemu. Jedynie determinacji polskiego uchodźstwa należy zawdzięczać ostateczny sukces tej inicjatywy.

9

Ujawnienie sowieckiej zbrodni katyńskiej przez Niemców (11–15 kwietnia 1943 roku)

60%

Kunert A. K.

Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej

|

2021

|

issue 2(16)

97-126

EN

The public disclosure of the Soviet Katyn massacre by the Germans have not took place on April 13, 1943, as is often repeat in scientific and popularizing publications, but on April 11, 1943 in the form of radio communicat in English, addressed to foreign audiences (except citizen of the Third Reich and the countries occupied by it). Information intended for the inhabitants of the Third Reich was issued April 13. The German “reptilian press” was intensively engaged in the dissemination of news about the Katyn massacre among the inhabitants of the countries occupied by the Third Reich (mainly in the General Government) from April 14, 1943. The sharpest articles’s of „Nowy Kurier Warszawski” was titled Największa zbrodnia w dziejach ludzkości [which means: The greatest crime of human history]). The information disseminated by the German propaganda echoed loudly, especially among Poles. But the broad Polish response took only the form of numerous contacts with the Polish Red Cross by the families of crime victims, who’s were seeking confirmation of information about fate of loved ones.

PL

Ujawnienie sowieckiej zbrodni katyńskiej przez Niemców nastąpiło nie – jak to często pojawia się w publikacjach naukowych i popularyzatorskich – 13 kwietnia, lecz 11 kwietnia 1943 roku w postaci komunikatów radiowych w języku angielskim, skierowanych do odbiorców zagranicznych (poza III Rzeszą i krajami przez nią okupowanymi). Publikacja komunikatów przeznaczonych dla mieszkańców III Rzeszy miało miejsce od 13 kwietnia. Rozpowszechnianiem wiadomości o zbrodni katyńskiej wśród mieszkańców krajów okupowanych przez III Rzeszę (przede wszystkim w Generalnym Gubernatorstwie) intensywnie zajmowała się niemiecka prasa gadzinowa już od 14 kwietnia 1943 roku (najostrzejszy tytuł nosił artykuł wstępny do „Nowego Kuriera Warszawskiego”: Największa zbrodnia dziejów ludzkich). Informacje rozpowszechniane przez propagandę niemiecką odbiły się głośnym echem, zwłaszcza w Polsce, jednak szeroki polski odzew przybrał wyłącznie postać licznych kontaktów z Polskim Czerwonym Krzyżem rodzin ofiar zbrodni poszukujących potwierdzenia informacji o ich losach.

10

Sprawa katyńska w podręcznikach polskich i rosyjskich na przełomie XX i XXI wieku

60%

Składanowski H.

Nowa Polityka Wschodnia

|

2016

|

vol. 2(11)

171-187

EN

Katyn crime, also known as the Katyn massacre, was one of those historical facts that were kept secret for a very long time. From 1943 when it was revealed to 1990 the soviet Union denied their responsibility for the massacre. Eventually, publishing the original documents on the order of Borys Jecyn and handing tchem down to Poland on 14 October 1992 definitely confirmed the perpetrators of the crime. In the historic consciousness of both Polish and Russian societies there are still many questions and doubts about “the background of the picture” of Katyn crime. Therefore I found it very sensible to analyze the problem of Katyn crime in various history course books in Poland and Russia. After the collapse of the communist political system both countries Poland and Russia introduced new history course books in all types of schools. The new course books not only mention the problem of Katyn crime but also say who was responsible for it. However, the Russians try to neutralize the crime by so called anti-Katyn, emphasizing the death of several thousands of Soviet soldiers imprisoned in Poland in the war of 1920 and after it.

RU

Катынский расстрел, из-за осуществления его по поручению руководства советского государства и введения секретности действий, а также сознательного затирания его совершения в более позднем периоде, был одним из дольше всего скрываемых исторических фактов. С момента его выявления в 1943 году и вплоть до 1990 года руководство СССР отрицало свою ответственность за катынский расстрел. Практически лишь обнаружение оригинальных советских документов по поручению Бориса Ельцина и их передача Польше 14 октября 1992 года подтвердили окончательно ранее установленные факты. В сфере исторического сознания польского и российского общества по-прежнему однако продолжается борьба за определение «фона картины» катынского расстрела. Поэтому имело смысл вновь проанализировать вопрос катынского расстрела, который появлялся в школьных учебниках по истории в Польше и России. Равно в Польше, как и в России после падения коммунизма и введения но- вых учебников, обязательных во всех типах и видах школ, была размещена информация о катынском расстреле, с указанием совершения его советской стороной. Проблема состоит однако в том, что россияне с целью нейтрализировать катынский расстрел ввели в историографию так называемую «анти-катынь», то есть экспонирование смерти нескольких десятков тысяч большевистских военнопленных в польском плену в ходе и после войны 1920 года.

11

Kapitan Kazimierz Czyhiryn (1898–1940): zarys biografii

48%

Jarno W.

Przegląd Nauk Historycznych

|

2023

|

vol. 22

|

issue 2

185-212

EN

The article focuses on the biography of Capt. Kazimierz Czyhiryn (1898–1940), which shows the complicated fate of Poles in the first half of the 20th century. He was born in Ukraine to a Polish family with deep patriotic traditions. He started his first pro-independence work while studying at the gymnasium in Winnica. In the years 1916–1917 Czyhiryn served in the Russian army, and then in the III Polish Corps in Russia. He has then been held in Bolshevik captivity for two years. After having re-turned to Poland, he served in the 29th and 31st Kaniowski Rifle Regiment. Serving for many years in the Lodz garrison, he became a well-known and popular person among the inhabitants of the city. In 1931, he took the position of an orderly officer of the commander of Corps District No. IV in Lodz – first under General Stanisław Nałęcz Małachowski, and then under General Władysław Langner. Subsequently, together with Lagner, Czyhiryn went to Lviv, where he held a similar position. In September 1939, he participated in talks on the terms of the city’s capitulation. In 1940, he was arrested by the NKVD and murdered in unknown circumstances (the so-called Ukrainian Katyn List).

PL

Artykuł przedstawia życiorys kpt. Kazimierza Czyhiryna (1898–1940), egzemplifikujący zawiłe losy Polaków w pierwszej połowie XX w. Bohater niniejszego szkicu urodził się na Ukrainie w polskiej rodzinie o głębokich tradycjach patriotycznych. Pierwsze prace niepodległościowe podjął już w trakcie nauki w gimnazjum w Winnicy. W latach 1916–1917 służył w armii rosyjskiej, a następnie w III Korpusie Polskim w Rosji. Dwa lata przebywał w niewoli bolszewickiej. Po powrocie do Polski służył w 29. i 31. pSK. Przebywając wiele lat w łódzkim garnizonie stał się tu osobą znaną i popularną wśród mieszkańców miasta. W 1931 r. objął stanowisko oficera ordynansowego dowódcy Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi – najpierw gen. Stanisława Nałęcza Małachowskiego, a następnie gen. Władysława Langnera. Wraz z tym ostatnim wyjechał do Lwowa, gdzie zajmował podobne stanowisko. We wrześniu 1939 r. uczestniczył w rozmowach o warunkach kapitulacji miasta. Później został aresztowany przez NKWD i zamordowany w bliżej nieznanych okolicznościach w 1940 r. (tzw. Ukraińska Lista Katyńska).

12

Węzły pamięci. Kwestia zbrodni katyńskiej w relacjach polsko-rosyjskich

48%

Słowiński K.

Nowa Polityka Wschodnia

|

2024

|

issue 1(40)

114-146

PL

W artykule skupiono się na omówieniu wpływu uwarunkowań dotyczących zbrodni katyńskiej na obecne stosunki między Warszawą a Moskwą. Historię tych dwóch krajów charakteryzuje długotrwała i trudna przeszłość, stąd też narosły i widoczne są do dziś liczne nierozwiązane spory, obciążenia i mity negatywnie wpływające na obustronne kontakty. W 1989 roku, tuż po upadku systemu komunistycznego w Polsce, nowe elity polityczne, koordynując proces przemian demokratycznych w naszym kraju, podjęły wysiłki zmierzające do uporządkowania spornych wątków we wspólnej polsko-rosyjskiej historii. Bez wątpienia najważniejszym z nich stała się sprawa zbrodni katyńskiej. Dla elit politycznych III RP wyjaśnienie ogółu okoliczności tamtych wydarzeń stanowiło najważniejszy cel podejmowanych działań dyplomatycznych względem Kremla. W ocenie Warszawy rozplątanie tego węzła pamięci z historii stosunków obu krajów sprzyjać miało uwolnieniu ich od dawnych obciążeń i negatywnych nawarstwień i przyczynić się do umocnienia przyjaźni w obecnych czasach. Niestety bardzo szybko okazało się, że temat ten – pomimo uznania przez przedstawicieli Rosji, iż odpowiedzialność za mord na polskich jeńcach wojennych ponoszą najważniejsze osobistości sowieckiego państwa – stał się w niedługim czasie jednym z głównych elementów negatywnie obciążających wzajemne relacje.

EN

The article focuses on discussing the impact of the conditions regarding the Katyn massacre on the current relations between Warsaw and Moscow. The history of these two countries is characterized by a long and difficult past, which is why numerous unresolved disputes, burdens and myths have arisen and are still visible today, negatively affecting bilateral contacts. In 1989, right after the fall of the communist system in Poland, the new political elites, coordinating the process of democratic changes in our country, made efforts to sort out the controversial threads in the common Polish-Russian history. Without a doubt, the most important of them was the Katyn massacre. For the political elites of the Third Polish Republic, explaining the overall circumstances of those events was the most important goal of diplomatic activities undertaken towards the Kremlin. In Warsaw’s opinion, untangling this knot of memory from the history of relations between the two countries was supposed to help free them from past burdens and negative accumulations and contribute to strengthening friendship in current times. Unfortunately, it quickly turned out that this topic soon became one of the main elements negatively burdening mutual relations.

13

The Katyn Museum: The Martyrology Branch of the Polish Army Museum in Warsaw

42%

Bydoń B., Frątczak S.

Institute of National Remembrance Review

|

2021-2022

|

vol. 4

5-117

EN

This article presents an outline of the history of the Katyn massacre perpetrated by the Soviet Union on almost 22,000 Polish citizens in 1940, the attempts to search for the truth about the crime, and the process of the deconstruction of the Katyn lie from 1943; it will then move to a description of the history of its commemoration (including by independent organisations such as the Independent Historical Committee for the Investigation of the Katyn Crime [Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej] and the Polish Katyn Foundation), and the documentation of the massacre at the Katyn Museum, the Martyrology Branch of the Polish Army Museum in Warsaw. Due to the complexity of this issue, the article has been divided chronologically into several chapters, starting with the signing of the German-Soviet Pact (the Ribbentrop-Molotov Pact) in 1939; the circumstances of World War II leading to the Katyn massacre; how Katyn qualifies as a war crime; and the progression of the story up until modern times. Apart from the history of the crime itself, the authors also describe the discovery of the evidence and the process of creating the Katyn Museum in Warsaw, as well as its permanent exhibition and the most important collections. The article discusses the issues of historic military architecture which was incorporated into the Katyn Museum, creating a unique exhibition containing thousands of artefacts (Katyn relics) recovered from the death pits in Katyn (Russia), Kharkiv-Pyatikhatky (Ukraine), Kyiv-Bykivnya (Ukraine) and Tver-Mednoye (Russia).

14

Podpułkownik Rudolf Ksieniewicz (1898–1940) – kawaler Orderu Virtuti Militari i ofiara zbrodni katyńskiej. Przyczynek do biografii

36%

Stefański M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2019

|

issue 103

89-100

EN

The article presents a figure of Lieutenant Colonel Rudolf Ksieniewicz, one of the officers of the army of the Second Polish Republic. He born on the Estonian island Dago, after moving with his family, he is in the depths of Russia. In order to relieve parents financially, he joins to the Russian Army. Going up the career ladder, he becomes one of the organizers of the Polish Army on Siberia. As a result of battles he gets into Bolshevik slavery, in which he remains until October 1921. In free Poland, he continues his military career, reaching the rank of lieutenant colonel and rising to the position of first deputy commander in the 45th Infantry Regiment in Rowne in Wołyń. In 1939, after the mobilization of the 13th infantry division, he remained in the garrison, of which he became the commandant. After the entry of the Red Army on September 17, he was taken prisoner, in the spring of 1940 he was murdered.

PL

Artykuł przedstawia sylwetkę ppłk. Rudolfa Ksieniewicza, jednego z oficerów wojska Drugiej Rzeczypospolitej. Urodzony na estońskiej wyspie Dago, po przeprowadzce z rodziną zamieszkał w głębi Rosji. Aby ulżyć finansowo rodzicom, wstąpił do armii rosyjskiej. Pnąc się po szczeblach kariery, został w końcu jednym z organizatorów Wojska Polskiego na Syberii. W wyniku walk dostał się do niewoli bolszewickiej, w której pozostawał do października 1921 r. W wolnej Polsce kontynuował karierę wojskowego, osiągając stopień podpułkownika i stanowisko I zastępcy dowódcy 45 pułku piechoty w Równem na Wołyniu. W 1939 r. po mobilizacji 13 Dywizji Piechoty pozostał w Równem, którego został komendantem garnizonu. Po wkroczeniu Armii Czerwonej 17 września dostał się do niewoli i wiosną 1940 r. został zamordowany przez Sowietów w bliżej nieznanych okolicznościach.

Refine search results

Katyn Massacre – Basic Facts

Katyn – Golgotha of the East

Роль языковых средств при описании польско-российских отношений в текстах, посвященных теме Катыни (на материале „Газеты Выборча” за период 1989–1999 гг.)

Adam Franciszek Epler (1902–1940): A Forgotten Musician of Interwar Lviv

Adam Franciszek Epler (1902–1940) – zapomniany muzyk międzywojennego Lwowa

Zbrodnia katyńska jako ludobójstwo. Próba systematyzacji kwalifikacji prawnokarnej

Problem katyński w podręcznikach polskich i sowieckich w XX wieku

W cieniu wielkiej polityki. Londyńskie dzieje pomnika katyńskiego 1971 – 1976

Ujawnienie sowieckiej zbrodni katyńskiej przez Niemców (11–15 kwietnia 1943 roku)

Sprawa katyńska w podręcznikach polskich i rosyjskich na przełomie XX i XXI wieku

Kapitan Kazimierz Czyhiryn (1898–1940): zarys biografii

Węzły pamięci. Kwestia zbrodni katyńskiej w relacjach polsko-rosyjskich

The Katyn Museum: The Martyrology Branch of the Polish Army Museum in Warsaw

Podpułkownik Rudolf Ksieniewicz (1898–1940) – kawaler Orderu Virtuti Militari i ofiara zbrodni katyńskiej. Przyczynek do biografii