Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Kharkiv linguistic school

Sort By:

Limit search:

Внесок Харківської лінгвістичної школи у становлення й розвиток теорії невербальної комунікації

100%

Осіпова [Osipova] Т. T. Ф. F.

Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej

2020

vol. 55

Contribution of the Kharkiv Linguistic School to the Formation and Development of Theory of Non-Verbal CommunicationThis article describes contribution of the Kharkiv linguistic school to the formation of theory of non-verbal communication (NVC) and indicates the periods of its development in Ukrainian linguistics: from the psycholinguistic research of Oleksandr Potebnia (the late nineteenth century) to modern pragmalinguistic studies. The article aims to familiarise the European scholarly community with theoretical achievements of world-class Ukrainian linguists: Oleksandr Potebnia, Leonid Bulakhovs′kyĭ, Iuriĭ Shevel′ov (Iuriĭ Sherekh, George Shevelov), who directly or indirectly formed a theory of non-verbal communication (its methodological postulates, typology of non-verbal parameters, terminology), as well as with achievements of their followers, representatives of the pragmalinguistic branch of the Kharkiv linguistic school, exploring issues of NVC theory in the framework of discourse theory.Modern Ukrainian linguists actively develop non-verbal communication theory in relation to discourse practice (theoretical, terminological, stylistic, ethnocultural, idiolectic, gender and lexicographic aspects) and declare to have worked out a methodology for a comprehensive analysis of the non-verbal communication system on the basis of oral and written Ukrainian material. However, the article draws attention to the lack of a national Ukrainian theoretical platform, uniform NVC metalanguage and research methods, and identifies this issue as the most pressing research challenge.Based on the presented conceptualisations, the article identifies five periods of the formation and development of the Ukrainian theory of NVC, as reflected in the achievements of the most well-known and the strongest school in Ukrainian linguistics: (1) the initial period: late 19th – early 20th centuries; (2) the avant-garde period: 1920s–1930s; (3) the Soviet period: 1930s–1960s; (4a) the (“post-Soviet”) diaspora period (1970s); (4b) the post-Soviet period (1990s); (5) the current period: since the early 2000s. The article also outlines research prospects in this study area. Wkład charkowskiej szkoły językoznawczej w powstanie i rozwój teorii komunikacji niewerbalnejNiniejszy artykuł opisuje wkład charkowskiej szkoły językoznawczej w powstanie i rozwój teorii komunikacji niewerbalnej oraz nakreśla etapy rozwoju tej teorii w ukraińskim językoznawstwie, począwszy od psycholingwistycznych badań Ołeksandra Potebni pod koniec XIX wieku aż po współczesne badania pragmalingwistyczne.Artykuł ma na celu zapoznanie europejskich badaczy z teoretycznymi osiągnięciami ukraińskich językoznawców światowej klasy: Ołeksandra Potebni, Leonida Bułachowskiego, Jurija Szewelowa (Jurija Szerecha, George’a Shevelova), którzy bezpośrednio lub pośrednio przyczynili się do sformułowania teorii komunikacji niewerbalnej (jej postulatów metodologicznych, typologii parametrów niewerbalnych, terminologii), jak również z osiągnięciami ich następców, przedstawicieli nurtu pragmalingwistycznego charkowskiej szkoły językoznawczej, badających zagadnienia teorii komunikacji niewerbalnej w ramach teorii dyskursu.Dzisiejsi językoznawcy ukraińscy aktywnie rozwijają teorię komunikacji niewerbalnej w odniesieniu do praktyki dyskursu (w aspekcie teoretycznym, terminologicznym, stylistycznym, etnokulturowym, idiolektalnym, genderowym i leksykograficznym) i deklarują stosowanie opracowanej na bazie ukraińskiego materiału ustnego i pisemnego metodologii wszechstronnej analizy systemu komunikacji niewerbalnej. Artykuł zwraca jednak uwagę na brak ogólnokrajowej platformy teoretycznej, jednolitego metajęzyka i metod badawczych, wskazując przy tym, że jej stworzenie stanowi najpilniejsze zadanie stojące przed badaczami.Na podstawie przedstawionych konceptualizacji artykuł wyróżnia pięć okresów rozwoju ukraińskiej teorii komunikacji niewerbalnej w odniesieniu do osiągnięć charkowskiej szkoły językoznawczej, najbardziej znanej i najlepszej szkoły ukraińskiego językoznawstwa: 1) okres początkowy (schyłek XIX i początek XX wieku); 2) okres awangardy (lata 20. i 30. XX wieku); 3) okres radziecki (od lat 30. do 60. XX wieku); 4a) okres „postradzieckiej” diaspory (lata 70. XX wieku); 4b) okres postradziecki (lata 90. XX wieku); 5) okres współczesny (od początku XXI wieku). Artykuł przedstawia również perspektywy badawcze na tym polu.

Stilìstičnì studìï movoznavcìv harkìvsʹkoï fìlologìčnoï školi 20–30 rr. HH st.

87%

Čeremsʹka O.

Stylistyka

2019

vol. 28

373-392

The article focuses on the concept of historical memory on the basis of the Ukrainian linguistics ofthe 1920s and 1930s. The aspects of the scientific work of linguists of the Kharkiv Philological School (O. Vetukhov, M. Yogansen, O. Kurylo, M. Nakonechnyi, K. Nymchynov, V. Simovych, O. Synyavskyi, S. Smerechynskyi, M. Sulyma, B. Tkachenko, О. Finkel), who were in creative interaction with the Slavic and European scientific circles, are characterised; the influence of the ideas of the Prague linguistic circle, in particular its structural-semantic paradigm, on the directions of scientific research of Ukrainian linguists during the mentioned period is noted. Attention is focused on the main achievements of Ukrainian linguistics in the field of stylistics. The work of O. Kurylo Attention on the modern Ukrainian literary language (1920) is analysed in view of the terminology apparatus of stylistics, including theoretical and methodological principles of Ukrainian and Slavic linguistics in general. The stylistic advisers of M. Gladkyi, which highlight the cultural aspects of journalism and literature, and peculiarities of word-formation in the language of the press and fiction, are discussed. The work Ukrainian phrase. Short Sketches (1928) by M. Sulyma, devoted to issues of stylistic morphology and stylistic syntax is investigated as well as the terminology of stylistics used in the work of S. Smerechynskyi Essays on the Ukrainian syntax (in connection with phraseology and stylistics) (1932); M. Yogansen’s scientific discoveries Elementary laws of versification (1922) and How the narrative is constructed. Analysis of Prose Samples (1927) as well as O. Finkel’s: A Brief Introduction to Theoretical Stylistics (1927), L. Bulakhovsky’s The Basics of Linguistics (1931–1932) are scrutinised. The course of B. Tkachenko’s Essay of Ukrainian Stylistics (Kharkiv, 1929–1930?), created under the influence of French stylistics by S. Bally is noted, in which for the first time in Ukrainian linguistics, the necessity of studying stylistics as a separate educational discipline was proved, its purpose and task were articulated, and conceptual apparatus outlined; the essence and nature of the interrelations of the literary language with individual and folk-colloquial language are investigated.

Refine search results

1 Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej

1 Stylistyka

1 Čeremsʹka O.

1 Осіпова [Osipova] Т. T. Ф. F.

1 2020

1 2019

Search results

Внесок Харківської лінгвістичної школи у становлення й розвиток теорії невербальної комунікації

Stilìstičnì studìï movoznavcìv harkìvsʹkoï fìlologìčnoï školi 20–30 rr. HH st.