Search results

1

"Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoc" (Mt 21, 43)

100%

Kudasiewicz J.

The Biblical Annals

|

1994

|

vol. 41

|

issue 1

79-84

PL

The paper consists of three parts: 1) an interpretation of Mt 21, 33-46. The „you” („will be taken away from you”) refers to the old Israel. Mattew means here the whole nation (laoV) and not just its leaders; 2) a discussion of the two opposing interpretations of Mt 27, 25: the maximalist one (the whole people is constantly responsible for Jesus’ death; and the minimalist one (Jesus was sentenced not by the people − laoV, but by the crowd − ocloV; 3) an indication that interpretation of Mt 27, 25 requires taking into consideration the Old Testament from which the formula used here is taken. It denotes collective responsibility there. In Jesus’ death Matthew sees the death of an innocent prophet − and not only of just a prophet but of God’s Son. Jesus is a cricial moment in the history of salvation also in the sense that Israel lost its exclusive right to be God’s only people; it is also made up by the former pagans.

2

Motywy i przejawy posłuszeństwa zasadom Królestwa Bożego

100%

Sojka S.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 2

975-992

EN

Der vorliegende Aufsatz zeigt die Motive und Merkmale des Gehorsams gegen Grundsatze des Kónigreichs Gottes. Das Kónigreich Gottes ist die Wirklichkeit des Glaubens, in der Gott der Vater der Liebe und Barmherzigkeit ist. Die Probe des Gehorsams eines Menschen Gott gegenilber sind Die Zehn Gebote. Der erste Ungehorsam gegen Gottes Gebote war die Erbsiinde, derer Anreger der Satan war. Der Ungehorsam der ersten Menschen, die zum Erbe kommenden Generationen wurde, beruht auf Vertrauenslosigkeit und vollzieht sich heute durch persónliche Sunde des Menschen. Trotz der Schwache und Siindhaftigkeit ist doch im Menschen das Erkenntnisbediirfhis dieses geistlichen Bereichs, der aus dieser Welt nicht ist. Die Grundlage des Gehorsams ist der Glaube, begleitet von Tugend der Hoffnung und Liebe. Der innere Bund zwischen Liebe und Gehorsam hebt Christus in acht Segen vor. Der Gehorsam ist voll, wenn er in der alleinigen Erklarung fiir Jesus und seine Lehre den Ausdruck findet. Die Merkmale des Gehorsams gegen Kónigreich Gottes und seine Grundsatze finden ihre Konkretisierung in der Liebe zu Gott und Menschen und im Gestalten des Gewissens im Einklang mit der Kir- chenlehre. Diese Liebe kann sich in den BuBtaten und im Praktizieren von Mut und Geduld ausdriicken. Wir erinnern an die Aussage des Papstes Benedikt XVI., daB wir aus der Liebe zu Gott und den Nachsten den Dekalog erhalten sollen.

3

Królestwo Boże w literaturze apokryficznej Starego Testamentu

100%

Rubinkiewicz R.

The Biblical Annals

|

1991

|

vol. 38

|

issue 1

59-74

PL

Das Thema „Reich Gottes” in der Zeit Jesu ein Interesse erregte und in der pseudepigraphishen Literatur des AT seit dem II. Jahrhundert vor Chr. bis zum I. Jahrhundert nach Chr. man eine progressive Evolution der Idee beobachten kann. Einer von den ältesten Dokumenten, nämlich das Buch der Wächter (IV/III vor Chr.) enthält die Idee, dass Gott eine volle Kontrolle über die materiele und geistliche Welt hat und dass die Dämonen, die den Menschen schaden, nicht die Gottespläne vernichten können. Diese Idee passt für die Mitte des II. vor Chr. und erscheint in der Apokalypse der Wochen, der Buch der Träume und dem Buch der Jubiläen. Nur in zwei Pseudoepigraphen (3Sib und PsSol) findet sich die Ankündigung des Verfaless de römischen Imperiums und des Aufbaues des davidische Königreiches. Diese Hoffnungen knüpfen entweder an demText Is 9 an („Heiliger Prinz” von 3Sib) oder an die Verheissung der ewigen Herrschaft des Hauses David (PsSal). Diese Tendenz nähert sich an dem Buch Daniel, das die Verwiklichung des Gottesreiches in der Vernichtung der irdischen Mächten sieht. Das Buch der Träume, 3Sib und PsSol sprechen über den zukünfigen Messias. Die grössten Gefahr des Himmelreiches sind nicht die irdischen Mächten, aber die Aktivität der bösen Geistern. Deshalb greifen dieses Thema an sowohl die Apokalypse der Wochen, als auch das Buch der Träume und der Jubiläen mit einer besonderen Betonung. Abraham, der das Gottesreich gewählt hat, bittet, dass Gott ihn aus der Hand der bösen Geister retten möchte. („Rette mich aus der Hand der bösen Geister” Jub 19, 20). Die Zugehörigkeit zur Gottesreich ist eine Folge der freien Wahl („dich und dein Reich habe ich erwählt” − sagt Abraham (Jub 12, 19)). Auch das Bild Israels als das des Königreichs weicht von den politischen Modellen ab. Das Gottesreich die geistliche Natur hat. Abraham gehörte zu diesem Gottesreich lange vor der Existenz Israels. Israel ist „ein priestliches Königtum und ein heliges Volk” (Jub 16, 17-18). Der Ausdruck „Gottesreich” hat hier einen religiösen Inhalt, weit enfernt von der politischen Situation Israels. Obwohl im Buch des Henoch, und auch im Buch der Jubiläen das neue Jerusalem und der neue Tempel als das Zentrum der Gottesherschaft angekündigt wird, geht es hier nicht um materielle Vorstelungen. Gott selbst wird der Tempel bauen (Jub 1, 27). Der Verfasser schrieb in der Zeit, als jerusalemer Tempel noch bastanden hat. Was er dadurch sagen wollte, man kann nur vermuten. Der übernatürliches Charakter des Gottesreiches wird in besondere Weise in den Testamenten des Hiob und Moses akzentuiert. Der geist liche Aspekt des Gottesreich, der im Bild vom Niederreissen des jetzigen Jerusalems und des Tempel hervotretet, ist im Buch Buch des Henoch, der Jubiläen, im Testament Hiobs und Testament Moses vorhanden.

4

Królestwo Boże w nauczaniu Jezusa

100%

Homerski J.

The Biblical Annals

|

1995

|

vol. 42

|

issue 1

59-68

PL

The idea of the Kingdom of God was a leading theme in Jesus’ mission. With His coming in time (Incarnation) He initiated the Divine Kingdom on earth. By teaching He clarified too worldly understanding of what the prophets from the Old Testament had foretold; He showed its characteristic traits, especially its spiritual character, and a necessity for everybody’s commitment to its gain. With His salvific death He opened a way for God to reign in each man’s soul. Establishing the Church He ordained to continue the work on propagating this Kingdom on earth. The second coming of Jesus will end His Son’s mission of handing the whole kingdom to the Heavenly Father.

5

Personalistyczny wymiar – ogłoszonego przez Jezusa – bliskiego panowania Boga

75%

Leszczyński B.

Studia Paradyskie

|

2015

|

issue 25

83-100

PL

Temat królestwa Bożego, zakorzeniony w Starym Testamencie wskazuje na oryginalność orędzia Jezusa, odnoszącego się do panowania Boga. Jezus głosił bliskie nadejście królestwa Bożego, wykładając jego ideę w przypowieściach kieruje ją ku swojej osobie, ukazując Boga zainteresowanego poszczególnymi ludźmi, rzeczywistością osób, sprawami ich ludzkiego wnętrza. Ten personalistyczny wymiar przedstawia między innymi encyklika Redemptoris missio, w której według Jana Pawła II panowanie Boga jest osobą, osobą Jezusa Chrystusa. Zarówno społeczny jak i jednostkowy, osobowy wymiar Królestwa Bożego skłania do uaktywnienia możliwości drzemiących w osobie i ich konfrontacji z prawdą o Bogu i człowieku.

EN

The fact that the „Kingdom of God” issue is rooted in Old Testament, indicates the originality of the kerygema by Jesus concerning the God’s lordship. Preaching about the imminent arrival of the „Kingdom of God”, Jesus directs this idea towards himself, to show the God’s interest in each human individual – the person’s world and the deepest concerns. For instance, John Paul II addresses this personal dimension in the encyclical letter „Redemptoris missio”, where the God’s lordship means the person – and the person is Jesus Christ. Both social and personal-individual dimensions of the „Kingdom of God” provides inspiration for activating dormant resources and possibilities in a person to be confronted with the truth about God and man

6

Zaproszeni do królestwa. Ubodzy w Ewangelii św. Łukasza i podejmowane przez nich wybory

75%

Gibek A.

Polonia Sacra

|

2016

|

vol. 20

|

issue 1(42)

5-20

PL

Ubodzyj – w Ewangelii św. Łukasza to adresaci nauczania Jezusa i uczestnicy królestwa Boga. Od początku działalności publicznej Nauczyciel z Nazaretu przedstawia siebie jako tego, który przyszedł, aby ubogim głosić Dobrą Nowinę (Łk 4, 18). Bycie ubogim to postawa, do jakiej należy dążyć, kwalifikuje ona człowieka do udziału w królestwie Boga (Łk 14, 21). Największą trudnością na drodze do ubóstwa jest bogactwo materialne (Łk 18, 23), które powinno służyć dobru człowieka, być środkiem, a nie stawać się celem. Przeszkodą w osiągnięciu ubóstwa są również wszelakie nadmierne przywiązania. Łukasz prezentuje dwa wzorce ubóstwa: Łazarza (Łk 16, 20–21) i wdowę (Łk 21, 1–4). Na podstawie ich cech można wyprowadzić obraz ubogiego w Ewangelii Łukasza – jest to człowiek całkowicie zależny od Boga, który ma świadomość, że sam z siebie nie ma żadnej mocy, dlatego siebie i swoje życie składa w ręce Najwyższego.

EN

the Kingdom of God. From the beginning of his public activities, Teacher of Nazareth presents Himself as the one who came to preach the Good News to the poor Luke 4, 18. Being poor is an attitude, which should be pursued to, as it qualifies a person to participate in the Kingdom of God (Luke 14, 21). The greatest difficulty in the way of poverty is a wealth of material, which should serve humanity, be a means, and not a target (Luke 18, 23). All kind of excessive attachment is also an obstacle to the achievement of poverty. Luke presents two patterns of poverty: one is Lazarus (Luke 16, 20–10) and the other the widow (Luke 21, 1–4). The image of the poor in the Gospel of Luke can be described on the basis of their characteristic: the poor is totally dependent on God, is aware that he has no own power, so he gives himself and his life into the hands of the Almighty.

7

Adveniat regnum tuum. Historia interpretacji prośby

75%

Pytel J.

The Biblical Annals

|

1964

|

vol. 11

|

issue 1

57-69

PL

L'idée du Règne de Dieu occupe dans l’enseignement aussi bien de l’Ancien Testament que du Nouveau Testament une place considérable. Cet artlcle d’un domaine si riche ne se borne pas à un seul problème mais il traite notamment comment il faut comprendre le Règne de Dieu de la seconde demande du Pater. Ce problème est regardé dans 1’aspect historique. II représente l’interprétation des Pères de 1’Église, des commentateurs de la période avant et après le Concile de Trent et les tendances de l’exégèse contemporaine. Les Pères grecs (Origène, Grégoire de Nysse, Maxime le Confesseur) prennent en considération dans leur interprétation la phase terrestre du Règne et y voient le regnum gratiae. La même route est suivie par St. Jérôme et S. Ambroise. L’interprétation des Pères de l’Église latins est diamétralement opposée, puisque elle considère la phase finale du Règne. Les Pères ci-dessus représentent donc une tendance eschatologique qui se fait voir dans leur enseignement sous double aspect: comme regnum gratiae au ciel, où Dieu règne par la gloire dans ses saints - et regnum victoriae. Ce dernier consiste en une totale victoire de Dieu remportée sur le péché, la mort et le démon. Ce règne commencera avec le dernier jugement et durera à jamais. Cette conception du regnum gloriae est acceptée par Tertulien, S. Cyprien et de la part des Pères grecs - par S. Jean Chrysostome, tandis que S. Augustin comprend la prière „Que votre Règne arrive” comme regnum victoriae. S. Thomas d’Aquin et Nicolas de Lyra voient dans le Règne de l’oraison dominicale le regnum gloriae. Théophilacte, Rupert, Maldonatus, Cornelius a Lapide, Menochius et Calmet suivent S. Augustin et acceptent 1’interprétation eschatologique au sens de regnum victoriae. C’est Salmeron qui s’éloigne de toute ces interprétations acceptant l’explication qui - dans la demande „Que votre Règne arrive” - enferme l’Église luttante et triomphante. Quant à 1’interprétation de la demande du Pater l’exégèse contemporaine prend deux directions. La première, représentée particulièrement par J. Knabenbauer et J. Bonsirven, prétend que nous prions dans le Pater pour le développement constant du Règne de Dieu. La direction seconde, sans doute prépondérante, dans l’exégèse contemporaine, considère 1’action de la volonté humaine qui étant d‘accord avec la volonté de Dieu contribuera à la réalisation du Règne. Récemment A. Hamman présente une nouvelle interprétation s’appuyant à l’exégèse des mots „eltheto he Basileia sou”. II comprend les mots adveniat regnum tuum comme priére pour la réalisation du plan divin de salut. C’est le regnum salutis. Concluant il faut constater que le Règne de Dieu contient tous les aspects cités par les commentateurs - et toute cette réalité si riche - forme 1’objet de la prière du Pater.

8

The Kingdom of God in Jezus' Message

75%

Siwecki L.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 2: Teologia dogmatyczna

119-134

EN

In Jesus the Father wanted to establish the covenant definitely. Christ is the incarnate revelation of God who is “rich in mercy.” The Father’s love is freely given in Jesus through the Spirit. Jesus perceived this as being the Kingdom of God that was to come through him into the world as God's unconditional love which knows no limits in fulfilling the age old promise of salvation for every person and the whole of creation. “To carry out the will of the Father Christ inaugurated the Kingdom of heaven on earth” (LG 3).

PL

Pojęcie „Królestwo Boże” nie zostało odkryte przez Chrystusa czy Kościół pierwotny. Posiada ono głębokie korzenie w teologii i w historii Izraela. Nadejście Królestwa Bożego stanowi klucz do odczytania zbawczej misji Jezusa Chrystusa. Sam Chrystus nigdy nie zdefiniował rzeczywistości Królestwa Bożego. Rzeczywistość tę przybliżał słuchaczom poprzez przypowieści i obrazy. Najbardziej wyrazisty biblijny opis Królestwa Bożego znajdujemy w liście św. Pawła do Rzymian 14,17: „Bo królestwo Boże – to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym”. W Jezusie Chrystusie realizuje się odwieczne przymierze Boga z człowiekiem. Chrystus Pan jest wcielonym objawieniem Boga, który jest bogaty w miłosierdzie. Miłość Boża została nam dana w Jezusie przez Ducha Świętego. Chrystus, inaugurując Królestwo Boże na ziemi, zrealizował odwieczną wolę Boga Ojca. To Jezus Chrystus jest Królestwem Bożym i dlatego w Jego Osobie realizuje się w pełni istota Królestwa. Królestwo Boże stanowi poprzez miłość akt komunii Boga z człowiekiem.

9

Nauki dla wybranych. Charakterystyka ekskluzywnego nauczania Jezusa w Ewangelii Marka

63%

Wojciechowska K.

Gdański Rocznik Ewangelicki

|

2016

|

vol. 10

158-168

EN

The article presents analysis of those fragments of Jesus’ ministry in the Gospel of Mark that were directed exclusively to the addresses referred to as “Disciples and/or the Twelve. The frames for these teachings are contained in the Parable of the Sower (Mk 4,11-20) and in the Mission Speech (Mk 16, 15-17). The parable and its explanation, that may be called Jesus’ programme speech, assume their final and appropriate meanings when combined with the Mission Order. The Mission Order, on the other hand, interpreted in the light of expla-nation of the Parable of the Sower, takes into consideration variants of the Sower’s identity present in the Parable, circumstances of Gospel preaching and reactions to the conveyed contents.

10

Logika rozwoju królestwa Bożego. Przypowieść o ziarnie. Mk 4, 26–29

63%

Dynak A.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2022

|

vol. 41

|

issue 2

19-40

EN

The article is devoted to the study of the parable of the grain / sowing Mk 4: 26–29. It could be found only in the Gospel of Mark. The analysis undertaken tries to answer one the question why the other Gospels do not have this text. The purpose of the considerations is to see the proper roles of the sower, field and grain. The connections between the parables and the prophetic texts of the Old Testament were also discussed, as well as the eschatological issue present in Jesus' teaching. The final conclusion of the exegetical-theological analysis focuses on the truth that the Kingdom of God on earth is developing according to God's plans, therefore the believer should be sure in its full revelation, even when he does not perceive the clear signs of his presence in life.

PL

Artykuł jest studium przypowieści o ziarnie Mk 4, 26–29, występującej tylko w Ewangelii św. Marka. W podjętej analizie autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego ten tekst nie znajduje się w pozostałych Ewangeliach. Celem rozważań jest dostrzeżenie właściwej roli siewcy, roli i ziarna. Zostały także poruszone powiązania przypowieści z tekstami prorockimi Starego Testamentu, a także kwestia eschatologiczna obecna w nauczaniu Jezusa. Ostateczny wniosek analizy egzegetyczno-teologicznej skupia się wokół prawdy, że królestwo Boże na ziemi rozwija się według planów Bożych, dlatego człowiek wierzący powinien być pewny w jego pełnym objawieniu się nawet wtedy, kiedy nie dostrzega wyrazistych znaków jego obecności w życiu.

11

Love and Truth in Social Involvement of the Church

63%

Szmulewicz H.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2012

|

vol. 2

|

issue 2

PL

This study begins with a brief outline of the essence of the whole encyclical Caritas in veritate. Benedict XVI expresses the desire for „the dialogue with the world”. He understands this dialogue as a special kind of the service of the Church towards eternal love and truth, fully revealed in Christ. The dialogue of the Church with the world, in the spirit of love and truth, is accomplished every day at the level of so-called official relations. There are numerous opinions that in the past the Church repeatedly neglected the dialogue with the world. Indeed, the Church historians point out the existence of examples of the fall of the authority of the Holy See in particular countries and circumstances. Similarly, the Church is the sign of objection in the contemporary world. Instructed by past experiences the Church is aware that what is necessary for the renewal of culture and society, is evangelical love and truth.

12

Love and Truth in Social Involvement of the Church

63%

Szmulewicz H.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2012

|

vol. 2

|

issue 2

9-28

EN

This study begins with a brief outline of the essence of the whole encyclical Caritas in veritate. Benedict XVI expresses the desire for „the dialogue with the world”. He understands this dialogue as a special kind of the service of the Church towards eternal love and truth, fully revealed in Christ. The dialogue of the Church with the world, in the spirit of love and truth, is accomplished every day at the level of so-called official relations. There are numerous opinions that in the past the Church repeatedly neglected the dialogue with the world. Indeed, the Church historians point out the existence of examples of the fall of the authority of the Holy See in particular countries and circumstances. Similarly, the Church is the sign of objection in the contemporary world. Instructed by past experiences the Church is aware that what is necessary for the renewal of culture and society, is evangelical love and truth.

13

Pojęcie Królestwa Bożego jako kategoria polityczna w działaniach Światowej Rady Kościołów

63%

Kopiec P.

|

2017

|

vol. 64

|

issue 7: Teologia ekumeniczna

167-180

EN

The image of Kingdom of God is often used in many theological interpretations and practical activities of the World Council of Churches. The way of using this category by the biggest ecumenical organizations reflects various theological orientations embedded in Protestantism, particularly in the Social Gospel theology. The Kingdom of God is being identified with an ideal political and social formula, for which striving is proclaiming to be a task to Christians. This provokes many observers to the sharp criticism. They accuse the Genevan institution of reducing Christianity to an ideological vision. The article presents the historical sketch of interpretations of the image of Kingdom of God in selected examples of the Protestant theology, it discusses the way how the World Council of Churches interprets this image, furthermore, it displays the basic motives of criticism concerning this interpretation.

PL

Obraz Królestwa Bożego jest bardzo często wykorzystywany w teologicznych interpretacjach i praktycznych działaniach Światowej Rady Kościołów. W sposobie, w jaki największa organizacja ekumeniczna stosuje tę kategorię, odbijają się różne kierunki teologiczne wyrosłe w protestantyzmie, przede wszystkim teologia Social Gospel. Pojęcie to jest utożsamiane z pewną idealną formułą polityczną i społeczną, do której dążenie jest zadaniem stojącym przed chrześcijanami. Takie jego wykorzystywanie prowokuje wielu obserwatorów do ostrej krytyki, w której genewskiej organizacji zarzuca się, że sprowadza chrześcijaństwo do wizji ideologicznej. Artykuł przedstawia historyczny szkic interpretacji pojęcia Królestwa Bożego w wybranych ujęciach teologii protestanckiej, prezentuje, w jaki sposób Światowa Rada Kościołów interpretuje to pojęcie, ponadto ukazuje podstawowe motywy krytyki tej interpretacji.

14

Bóg – Ojciec miłosierny w orędziu Jezusa o królestwie Bożym

45%

Sienkiewicz E.

Studia Paradyskie

|

2016

|

vol. 26

171-192

PL

Jezus głosząc królowanie Boga koryguje jego niewłaściwe rozumienie. Odwołuje się w tym celu do historii Izraela. Pokazuje również, że Bóg zawsze w niej obecny, teraz wkracza w nią w nowy sposób. W swoim Synu przychodzi jako miłość, która nie cofa się przed niczym, nawet przed grzechem, czego potwierdzeniem jest zgoda Jezusa na krzyż. Swoje roszczenie, skoncentrowane na wprowadzeniu wszystkich w wymiar Bożego miłosierdzia, Jezus uwiarygadnia ogłoszonym przez siebie, bliskim – właściwie już obecnym – królowaniem Boga. Zrozumienie tegoż i właściwa postawa wobec tej rzeczywistości, pozwala zrozumieć kim jest Jezus. W Jezusie Chrystusie, zapowiadana i oczekiwana bliskość Boga, przedstawiana w różnych obrazach, uzyskuje swój osobowy wymiar. Jezus tych starotestamentowych obrazów i interpretacji nie usuwa, ale przez swoje dzieło wyjaśnia i tłumaczy, ukazując ich znaczenie i sens. Zapowiadane przez nie zbawienie, o czym świadczą słowa i czyny Jezusa, staje się obecne. Bóg przychodzi w swoim Synu, aby swoje panowanie potwierdzić w wybranym przez siebie narodzie i objąć nim wszystkie inne ludy, ukazując je jako wyzwalające człowieka z wszelkiej niewoli miłosierdzie.

EN

Jesus, proclaiming the kingdom of God corrects his wrong understanding. He refers for that purpose to the history of Israel. He also shows that God, who is always present in the history, now enters into it in a new way. In his Son he is coming as a love that does not shrink from nothing, even before sin, which is confirmed by the consent of Jesus to the cross. His claim, focused on the introduction of all into the dimension of God’s mercy, Jesus gives credibility through announced near – actually already present – kingdom of God. Understanding and proper attitude towards this reality, let us understand who Jesus is. In Jesus Christ, announced and expected closeness of God, presented in different images, acquires its personal dimension. The Old Testament images and interpretations Jesus does not remove, but through his work explains and translates, showing their importance and meaning. Announced by them salvation is already present, as evidenced by the words and deeds of Jesus. God comes in his Son, in order to confirm his domination in the chosen nation and over all other peoples, showing this domination as mercy liberating people from all bondage.

15

Pilne zadanie uczniów Chrystusa: głosić radość Ewangelii we współczesnym świecie

45%

Szmulewicz H.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2014

|

vol. 33

|

issue 1

EN

Often we hear the opinions of the people who complain of the lack of ability in communication to other people of the gift of the Gospel message (e.g. Seeking the truth about God – non-believers or doubters) in a manner understandable to them. That is why it is so important in view of the appearing difficulties, do not lose patience and always counted on the help of God, which is reliably given, because the matter of knowledge of revealed truths and the joy of knowledge flowing from its, it is not a trivial and unimportant matter. This is a central issue in the whole work of evangelization. In this spirit Pope Francis in his Apostolic Exhortation Evangelii gaudium calls all believers to engage personally in zealous proclamation of the joy of the Gospel. This task should be treated as an urgent task, taking into consideration specific circumstances of everyday life in contemporary world. This study is an analysis of several examples of the challenges that – in accordance with the teachings of Pope Francis – should not reduce the apostolic commitment and enthusiasm. On the contrary, they confirme more and more that the proclamation of the joy of the Gospel is an urgent task in the contemporary world.

PL

Słychać często opinie ludzi wierzących, skarżących się na brak umiejętności przekazywania innym daru orędzia Ewangelii (np. poszukującym prawdy o Bogu ludziom niewierzącym czy wątpiącym) w sposób dla nich zrozumiały. Dlatego tak ważne jest, aby wobec pojawiających się trudności, nie tracili cierpliwości oraz zawsze liczyli na Bożą pomoc, która niezawodnie jest udzielona, gdyż kwestia poznania prawd objawionych i radość z tego poznania płynąca nie jest sprawą błahą i nieważną. To kwestia zasadnicza w całym dziele ewangelizacji. W tym duchu papież Franciszek w swej adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium wzywa wszystkich wierzących do gorliwego zaangażowania się w głoszenie radości Ewangelii. Należy traktować to zadanie jako pilne, biorąc pod uwagę konkretne uwarunkowania codziennego życia we współczesnym świecie. Niniejsze studium jest analizą kilku przykładów wyzwań, które – zgodnie z nauczaniem papieża Franciszka – mogą przyczynić się do wzrostu apostolskiego zaangażowania i zapału, potwierdzając, że głoszenie Ewangelii jest we współczesnym świecie zadaniem pilnym.

16

Eucharystia między historią a eschatologią

45%

Migut B.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 8: Liturgika

43-56

EN

The article presents a model of eschatology in the light of the history of Salvation, in which the parousia is seen not only as the ultimate coming of Jesus Christ but also as “revelation— ἀποκάλυψις [apokalypsis]” and “epiphany—ἐπιφάνεια [epiphaneia].” This model of eschatology is derived from the Divine Revelation present in the Holy Bible and allows us to comprehend the eschatology of the apostolic era in the proper manner as Eucharistic eschatology. The paradigm for this eschatology is St Stephen’s vision of Christ during his martyr’s death (Acts 7:55–56). The best example of Eucharistic eschatology is the Gospel of St Luke, where the Eucharist is firmly tied with the reality of the Kingdom of God. After Christ’s resurrection each Eucharist constitutes participation in the eschatological feast in which the Master of Heaven and Earth serves the participants and gives Himself as nourishment. The very eternity is the Eucharist fulfilled.

PL

Artykuł przedstawia historiozbawczy model eschatologii, w którym paruzja postrzegana jest nie tylko ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa, ale też jako „objawienie – ἀποκάλυψις [apokalypsis]” i „ukazanie – ἐπιφάνεια [epiphaneia]”. Ten model eschatologii wyrasta z Objawienia Bożego w Piśmie Świętym i pozwala właściwie pojmować eschatologię czasów apostolskich jako eschatologię eucharystyczną. Paradygmatem tej eschatologii jest wizja Chrystusa, jaką miał św. Szczepan w chwili swej męczeńskiej śmierci (Dz 7, 55-56). Najlepszym przykładem eschatologii eucharystycznej jest Ewangelia św. Łukasza, gdzie Eucharystia powiązana jest mocno z rzeczywistością Królestwa Bożego. Po zmartwychwstaniu Chrystusa każda Eucharystia jest udziałem w eschatologicznej uczcie, podczas której Pan Nieba i Ziemi usługuje, dając siebie jako pokarm. Sama wieczność jest spełnioną Eucharystią.

17

Pastoral work in the service of the Kingdom of God – Blessed priest Emilian Kovch (1884-1944)

38%

Oliynyk A.

Studia Redemptorystowskie

|

2013

|

issue 11

134-144

PL

Artykuł ukazuje działalność duszpasterską błogosławionego męczennika obozu koncentracyjnego „Majdanek” Emiliana Kowcza (1884–1944), kapłana Ukraińskiej Cerkwi Grecko-Katolickiej, uwzględniając cztery płaszczyzny pastoralnego zaangażowania Kościoła na rzecz budowania Królestwa Bożego: martyrii, liturgii, diakonii oraz koinonii. Działalność „proboszcza Majdanka” obejmuje jego długoletnie zaangażowanie jako duszpasterza w różnych parafi ach (1911–1942) oraz posługę pasterską w warunkach więziennych w latach 1942–1944: najpierw we lwowskim więzieniu, a później jako więźnia obozu koncentracyjnego „Majdanek” koło Lublina. W tekście została przedstawiona sylwetka ks. Kowcza jako utalentowanego kaznodziei, który dbał o wzrost wiary oraz wysoki poziom moralności swojej trzody, odważnie głosząc prawdę Chrystusową i potwierdzając ją swoim przykładem. Poprzez słowo pocieszał, pokrzepiał oraz umacniał swoich wiernych w trudnych czasach. Czynności liturgiczne sprawował wiernie i gorliwie. Jego postawa była heroiczna, o czym świadczą liczne przypadki udzielenia przez niego chrztu wielu Żydom w czasie ich prześladowania przez niemieckich nazistów, wskutek czego poniósł śmierć męczeńską. Posługa charytatywna wymagała od ks. Emiliana wielkiego zaangażowania ze względu na konieczność udzielania wsparcia materialnego ubogim i potrzebującym: uchodźcom, sierotom, wdowom oraz więźniom. Bł. Emilian Kowcz starał się również o budowanie i wzrost wspólnoty wierzących w Chrystusa w duchu koinonii, kształtując w nich postawy nacechowane solidarnością, braterstwem oraz miłością do Boga i bliźniego.

18

Społeczeństwo chrześcijańskie. Refleksje na kanwie adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium papieża Franciszka

38%

Sienkiewicz E.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 2

95-108

PL

Społeczeństwo chrześcijańskie, któremu papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium poświęca wiele miejsca, jest strukturą interesującą dwie odrębne dyscypliny: teologię i socjologię. Naukowe badanie jej może zatem natrafiać na przeszkody natury metodologicznej. Wyjątkową wprost możliwością pokonania ich jest wcielenie Słowa i ogłoszone przez Jezusa panowanie Boga. Wcielenie bowiem najlepiej odsłania rzeczywistość osoby, w której – przez wolne działanie podmiotu – możliwe jest rozwiązanie napięcia między jednostkowością (indywidualnością) a społecznością. Owocem tego jest wspólnota, która w perspektywie króleswa Bożego, będ ącego owocem misterium paschalnego Jezusa, stanowi podstawę braku zgody na wykluczanie kogokolwiek z tej rzeczywistości, jaką jest chrześcijańskie społeczeństwo. Ale też braku zgody na grzech we właściwych tej strukturze relacjach. Dowartościowane przez misterium paschalne Jezusa, w którym grzech został pokonany, chrześcijańskie społeczeństwo staje się coraz bardziej wspólnotą, czyli rzeczywistością, pozwalającą najpełniej realizować się każdej osobie, aż po eschatologiczne dopełnienie.

EN

Christian society is an interesting structure both for sociology as well as for theology. Pope Francis in Evangelii gaudium shows this society as not excluding anyone. Two major problems imposed with this assumption (one – methodological and second – resulting from human sin) helps to resolve the reality of the Incarnation of the Word and the kingdom of God announced through Jesus. The Kingdom of God remains the most important criterion of the community, to which can belong all men, because thanks to the mystery of Jesus’s Passover even sin is no longer an obstacle to the full realization of each person, open to the eschatological dimension.

19

Społeczeństwo chrześcijańskie. Refleksje na kanwie adhortacji apostolskiej "Evangelii gaudium" papieża Franciszka

38%

Sienkiewicz E.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 2

95-108

EN

Christian society is an interesting structure both for sociology as well as for theology. Pope Francis in Evangelii gaudium shows this society as not excluding anyone. Two major problems imposed with this assumption (one – methodological and second – resulting from human sin) helps to resolve the reality of the Incarnation of the Word and the kingdom of God announced through Jesus. The Kingdom of God remains the most important criterion of the community, to which can belong all men, because thanks to the mystery of Jesus’s Passover even sin is no longer an obstacle to the full realization of each person, open to the eschatological dimension.

PL

Społeczeństwo chrześcijańskie, któremu papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium poświęca wiele miejsca, jest strukturą interesującą dwie odrębne dyscypliny: teologię i socjologię. Naukowe badanie jej może zatem natrafiać na przeszkody natury metodologicznej. Wyjątkową wprost możliwością pokonania ich jest wcielenie Słowa i ogłoszone przez Jezusa panowanie Boga. Wcielenie bowiem najlepiej odsłania rzeczywistość osoby, w której – przez wolne działanie podmiotu – możliwe jest rozwiązanie napięcia między jednostkowością (indywidualnością) a społecznością. Owocem tego jest wspólnota, która w perspektywie królestwa Bożego, będącego owocem misterium paschalnego Jezusa, stanowi podstawę braku zgody na wykluczanie kogokolwiek z tej rzeczywistości, jaką jest chrześcijańskie społeczeństwo. Ale też braku zgody na grzech we właściwych tej strukturze relacjach. Dowartościowane przez misterium paschalne Jezusa, w którym grzech został pokonany, chrześcijańskie społeczeństwo staje się coraz bardziej wspólnotą, czyli rzeczywistością, pozwalającą najpełniej realizować się każdej osobie, aż po eschatologiczne dopełnienie.

Refine search results

"Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoc" (Mt 21, 43)

Motywy i przejawy posłuszeństwa zasadom Królestwa Bożego

Królestwo Boże w literaturze apokryficznej Starego Testamentu

Królestwo Boże w nauczaniu Jezusa

Personalistyczny wymiar – ogłoszonego przez Jezusa – bliskiego panowania Boga

Zaproszeni do królestwa. Ubodzy w Ewangelii św. Łukasza i podejmowane przez nich wybory

Adveniat regnum tuum. Historia interpretacji prośby

The Kingdom of God in Jezus' Message

Nauki dla wybranych. Charakterystyka ekskluzywnego nauczania Jezusa w Ewangelii Marka

Logika rozwoju królestwa Bożego. Przypowieść o ziarnie. Mk 4, 26–29

Love and Truth in Social Involvement of the Church

Love and Truth in Social Involvement of the Church

Pojęcie Królestwa Bożego jako kategoria polityczna w działaniach Światowej Rady Kościołów

Bóg – Ojciec miłosierny w orędziu Jezusa o królestwie Bożym

Pilne zadanie uczniów Chrystusa: głosić radość Ewangelii we współczesnym świecie

Eucharystia między historią a eschatologią

Pastoral work in the service of the Kingdom of God – Blessed priest Emilian Kovch (1884-1944)

Społeczeństwo chrześcijańskie. Refleksje na kanwie adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium papieża Franciszka

Społeczeństwo chrześcijańskie. Refleksje na kanwie adhortacji apostolskiej "Evangelii gaudium" papieża Franciszka