Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 30

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Kosowo
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
100%
PL
Artykuł traktuje o tak zwanym micie kosowskim, który został stworzony na kanwie czternastowiecznej bitwy na Kosowym Polu. Mówi o tworzeniu się tego mitu, o poszczególnych osobach stojących za nim oraz o wpływie wydarzeń historycznych, które miały wpływ na redagowanie go, a przede wszystkim o roli Kosowa w budowaniu świadomości narodowej Serbów, jego roli, oraz o jego recepcji we współczesnym społeczeństwie serbskim. Nie ogranicza się jedynie do wydarzeń historyczno‑politycznych, ale stara się w sposób możliwie najszerszy przybliżyć czytelnikowi problem mitu.
XX
This article analyses classic issues of public international law on the recent example of Crimea's unification with the Russian Federation. Legal claims of both sides involved in this territorial contention have been scrutinized, in particular whether Crimeans are entitled to external self-determination or the principle of sovereignty and territorial integrity of Ukraine should prevail. In addition, this article argues that the self-determination right is subjected to certain limitations, which ex lege exclude its legality. Such would be the Russian military intervention, which is hardly justifiable in terms of exceptions accepted by customary international law (intervention by invitation, protection of own citizens abroad). One would rightly ask why the Russian minority in Ukraine is devoid of independence taking into account the partially successful secession of Kosovo, where ethnic Albanians achieved statehood in the aftermath of the 1999 NATO military intervention. The two wrongs by no means create a right, but a deeper insight into the different treatment in similar situations could not go without attention in this article. In conclusion, the deliberations over the potential future of Crimea are put forward, where again the unresolved problem of facts confronting the legality returns, which in this case is additionally augmented by the involvement of the global Great Power and permanent member of the UNSC, the Russian Federation, in the contention.
EN
On February 17th 2008 creation of the independent Republic of Kosovo became a fact. It triggered the necessity for discussing the consequences of the new status quo for the region’s security and stabilization. Several scenarios based on Kosovo casus which may be outlined.
PL
17 lutego 2008 r. powstanie niepodległej Republiki Kosowa stało się faktem, implikującym konieczność zastanowienia się nad konsekwencjami nowego status quo dla bezpieczeństwa i stabilizacji regionu. Na podstawie istniejących przesłanek, nakreślić można kilka scenariuszy, w mniejszym lub większym stopniu, umotywowanych zaistnieniem casusu Kosowa.
PL
Artykuł skupia się na interferencjach polskiej muzyki popularnej oraz geopolityki po 1989 r. Bazę źródłową tekstu stanowiły wybrane piosenki z różnych nurtów polskiej muzyki popularnej. Podstawową metodą badawczą była krytyczna analiza dyskursu tekstów piosenek. Podstawowa dla polskich wyobrażeń geopolitycznych była hierarchiczna oś Wschód–Zachód, co odnoszono także do Bałkanów i Jugosławii. Muzyczny obraz Jugosławii z lat 90. XX w. odstręczał obcością, której dowodziły krwawe wojny i zbrodnie w Bośni oraz w Kosowie. W imię wyższości wartości świata zachodniego oraz interesów geopolitycznych muzycy apelowali do państw zachodnich o interwencje zbrojne w byłej Jugosławii. Przy tym wzmacniali kierunek na okcydentalizację Polski jako warunek jej bezpieczeństwa i rozwoju za cenę podporządkowania się dominacji Zachodu w świecie i w Europie.
EN
The article focuses on the interference of Polish popular music and geopolitics after 1989. Songs selected from various trends of the Polish popular music made the source material of the text. The basic study method involved critical discourse analysis of the lyrics. The hierarchical East-West axis, which was also applied to the Balkans and Yugoslavia, was fundamental to Polish geopolitical perceptions. The musical image of Yugoslavia from the 1990s seemed repulsive with its strangeness and “Easternness”, which were proven by bloody wars and crimes in Bosnia and Kosovo. In the name of superiority of the Western world and geopolitical interests, musicians appealed to Western countries for military interventions in the former Yugoslavia. At the same time, they strengthened the direction towards the occidentalization of Poland as a condition for its security and development at the price of submission to the dominance of the West in the world and in Europe.
PL
W latach 1996–1999 trwała wojna domowa w Kosowie, które ówcześnie wchodziło w skład Federalnej Republiki Jugosławii. Jeszcze kilkanaście lat po wojnie Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii wydaje wyroki dotyczące zbrodni przeciw ludzkości. Oprócz ludobójstwa w czasie wojny miało miejsce libricide, czyli celowe niszczenie książek, jako jeden z elementów związany z czystkami etnicznymi. Niezwłocznie po zakończeniu wojny podjęto działania, które miały za zadanie zrekonstruować utracone dziedzictwo, co wymagało ogromnego zaangażowania wielu osób. W 2000 r. utworzono raport Biblioteki w Kosowie. Ogólna ocena oraz krótko- i długoterminowy plan rozwoju (Libraries in Kosova/Kosovo. A general assessment and a short and medium-term development plan). Dokument powstał dzięki współdziałaniu UNESCO, Rady Europy oraz IFLA. Utworzono The Kosova Library Mission. W ramach misji odbudowy kosowskich bibliotek zaproponowano długoterminowy plan Kosova Library Project 2000+, zakładający m.in. utworzenie jedenastu różnych programów związanych z odbudową sieci bibliotek, a także ich udoskonaleniem.
EN
In the years 1996–1999 the civil war raged in Kosovo, which at that time was part of the Federal Republic of Yugoslavia. Several years after the war, the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia was still giving judgments on crimes against humanity. In addition to the genocide during the war there was libricide – intentional destruction of books, as one of the elements associated with ethnic cleansing. Immediately after the war, actions supposed to reconstruct the lost heritage were taken, which required an enormous commitment of many people. In 2000, a report on the Kosovo Library, a general assessment and a short and medium‑term development plan were created. The document was written through the collaboration of UNESCO, Council of Europe and IFLA. The Kosova Library Mission was created, within which the long-term plan Kosova Library Project 2000+ was proposed. The plan assumes the creation of eleven different programmes related to reconstruction and improvement of the library network.
EN
The 2008 proclamation of Kosovo’s independence, quickly recognized by many states including almost every single one of the western world, showed that a respected international legality does not exist anymore. In fact, in the eyes of the so-called “international community” Kosovo’s secession, pursued by the Albanian majority despite the resistance of the local Serbian nationality (including Belgrade’s government’s efforts against it) and the minority ethnic groups (Goranis, Roma) is a fait accompli that the community itself supported. However, Kosovo’s case is to be interpreted as a dangerous precedent that can endanger the territorial integrity of many states with national minorities aspiring to secession. This happened despite the existence of international law that does not allow unilateral acts of territorial secession, but only the eventuality of commonly agreed political separations. Examples of this kind could be the attempted secession of the eastern regions from the Ukrainian state, and the successful secession of Crimea from Kiev (that was successful also due to Russia’s support). Such initiatives were supported by Russia and opposed by the West, with an inversion of roles completely opposite to Kosovo’s case, that could be described as the other side of the same coin – with roles reversed – compared to the Ukrainian crisis: in Kosovo it was the West (the USA and most of the EU) that considered favorably – if not actually supported – the Albanian secession from Belgrade, while on the other hand Russia has presented itself in the role of the guardian of international legality while supporting the legitimacy of Serbia’s sovereignty rights over Kosovo.
PL
Proklamowanie w 2008 roku niepodległości Kosowa, szybko uznanego przez wiele państw, w tym prawie wszystkie kraje Zachodu, wykazało, że nie istnieje już szacunek dla legalizmu międzynarodowego. W rzeczywistości, na oczach tzw. „społeczności międzynarodowej” albańska większość dokonała secesji Kosowa, pomimo oporu lokalnej mniejszości serbskiej (oraz działań rządu w Belgradzie), a także wbrew mniejszościowym grupom etnicznym (Gorańców i Romów). Jest to już dziś fakt dokonany, do którego społeczność międzynarodowa się przysłużyła. Jednak przypadek Kosowa może być interpretowany jako niebezpieczny precedens mogący zagrozić integralności terytorialnej wielu krajów, które mają mniejszości narodowe aspirujące do secesji. Autor twierdzi, iż dokonało się to w niezgodzie z prawem międzynarodowym, które nie dopuszcza jednostronnych aktów secesji terytorium, a przewiduje jedynie ewentualność wspólnie uzgodnionych separacji politycznych. Przykładami tego rodzaju mogą być próby secesji wschodnich regionów od państwa ukraińskiego oraz skuteczna secesja Krymu, uzyskana dzięki wsparciu Rosji. Takie inicjatywy były już wcześniej wspierane przez Rosję i wywoływały sprzeciw Zachodu. Nastąpiło więc w Kosowie swoiste odwrócenie ról, które może być tzw. drugą stroną medalu. W tych odwróconych rolach, w porównaniu do kryzysu ukraińskiego, w Kosowie Zachód (USA i większość państw UE), były pozytywnie nastawione, a nawet wspierały albański secesjonizm z Serbii, natomiast Rosja prezentowała się w roli strażnika międzynarodowego legalizmu, gdy wspierała legitymizację suwerenności Serbii nad Kosowem.
EN
The main factor determining relations between the UK and Kosovo is huge disproportion of potential in all possible spheres. In comparison of strong British economic, political and military power Kosovo with its lack of full international recognition of its sovereignty and weak economy has no ability to be real partner for the UK. It is out of British interests circle either, because mutual contacts are created rather on moral obligation than real base. In consequence present relations formula gives the UK paternal role by possibility of shaping Kosovo’s authorities decisions applied to both political and socioeconomic affairs. However this position is connected with obligation to represent Kosovo’s interests before international community, especially in the EU and the NATO. Simultaneously Kosovars have a lot of advantages in co-operation with the UK as political, military and economic support and know-how in almost all spheres of public life, but in exchange they take out debt of gratitude which is difficult to appraise and repay. Anyway future membership of Kosovo in the EU and the NATO will make the UK stronger in these organizations, because there will be no doubts Kosovar’s politicians will vote correct to the British wishes. The UK policy directed to gain future ally inside the European structures seems to be effective and simultaneously brings stabilization and development for this part of the Western Balkans.
PL
Czynnikiem determinującym charakter stosunków brytyjsko-kosowskich jest ogromna dysproporcja potencjałów obu państw we wszystkich możliwych sferach. Nieposiadające pełnego uznania międzynarodowego, słabe pod względem ekonomicznym Kosowo nie może stanowić partnera dla Wielkiej Brytanii, dysponującej niekwestionowaną pozycją na płaszczyźnie gospodarczej, politycznej i militarnej. Nie znajduje się ono również w centrum zainteresowań brytyjskich, a wzajemne kontakty zostały nawiązane niejako przy okazji wypełniania przez Brytyjczyków „moralnego zobowiązania”, a nie na podstawie racjonalnych przesłanek. W tym kontekście obowiązująca formuła relacji opiera się na założeniu brytyjskiego paternalizmu, który wyraża się oddziaływaniem na kierunki aktywności politycznej oraz rozwój gospodarczy i społeczny Kosowa, a także występowaniem w obronie interesów Kosowa przed społecznością międzynarodową (w szczególności na forum Unii Europejskiej i NATO). Natomiast mieszkańcy Kosowa poprzez korzystanie z udzielanej przez Brytyjczyków na bieżąco pomocy wojskowej, politycznej i finansowej oraz udostępnienie know- -how zaciągnęli wobec Wielkiej Brytanii dług wdzięczności, którego spłata jest tym trudniejsza, że ani jej termin, ani warunki nie mają wymiaru formalnego. Nie ulega jednak wątpliwości, że w przypadku wejścia Kosowa do Unii Europejskiej i NATO istnieje spora szansa, że kosowscy politycy będą głosowali w tych organizacjach w sposób odpowiadający życzeniom brytyjskim. Dalekosiężna polityka Wielkiej Brytanii zmierzająca do pozyskania przyszłego sojusznika wewnątrz struktur europejskich wydaje się zatem przynosić pożądane efekty, służąc równocześnie stabilizacji i rozwojowi tej części Bałkanów Zachodnich.
EN
This article analyzes the sovereignty of Kosovo, using social theory of international relation. It presents the evolution of the definition of sovereignty as well as conflicts between the principle of self-determination and territorial integrity of Kosovo, as an example. Immaterial fac-tors (mainly national identity) affects the formation of national interest, including the establish-ment of an independent state. Culture, history and national myths are essential for creating behavior on both sides of the conflict. This article presents the main determinants of Kosovo’s sovereignty – territo-ry, population, authority.
PL
Artykuł stanowi próbę analizy suwerenności Kosowa z zastosowaniem społecznej teorii stosunków międzynarodowych. Przedstawia ewolucję definiowania suwerenności oraz ukazuje konflikt zasady samostanowienia narodów i integralności terytorialnej na przykładzie Kosowa. Prezentuje znaczenie norm i wartości dla funkcjonowania środowiska międzynarodowego. Wskazuje, jaki wpływ odegrały czynniki niematerialne (głównie tożsamość narodowa) na ukształtowanie interesów narodowych, w tym niepodległego państwa. Kultura, historia i mity narodowe mają kluczowe znaczenie dla kreowania zachowań obu stron konfliktu. Artykuł prezentuje główne wyznaczniki suwerenności Kosowa – terytorium, ludność, władzę.
EN
e article analyzes the situation of Serbs in Kosovo in terms of its reception by contemporary Polish nationalists in the magazine “Szczerbiec”. Serbian topics in Polish nationalist communities can count on special interest and recognition. e nationalist environments of many countries are showing solidarity with the Serbian nation in Kosovo and demanding recognition of their rights to these lands. e sympathy shown by Serbs to Poles, whose Slavic origins are linked, is pointed out. It can be assumed that the characteristics, attitude and views of the Serbs will foster mutual relations in the future.
PL
W artykule zanalizowano sytuację Serbów w Kosowie pod kątem jej odbioru przez współczesnych polskich nacjonalistów na łamach pisma „Szczerbiec”. Tematyka serbska w polskich środowiskach nacjonalistycznych może liczyć na szczególne zainteresowanie i uznanie. Środowiska nacjonalistów z wielu państw okazują w sprawie Kosowa solidarność z narodem serbskim i domagają się uznania jego praw do tych ziem. Wskazuje się na sympatię, jaką okazują Serbowie Polakom, których łączy słowiańskie pochodzenie. Można zakładać, że cechy, postawa i poglądy Serbów będą w przyszłości sprzyjać wzajemnym relacjom.
11
72%
EN
The article concerns the constitutional position of the Kosovo Prosecutorial Council in the light of the Constitution of 2 April 2008. The author discusses the composition, organization and competences of the Council of Prosecutors. It is a body with a clear anchoring in the Constitution (article 110). The solution adopted with regard to this body means that the Council has the competences concerning the appointment and promotion of prosecutors, their transfer, conducting disciplinary proceedings, as well as the powers related to the functioning of prosecutor’s offices and issuing general guidelines. The mixed composition of the Council does not disqualify it from being an independent body, particularly as the current regulations ensure that prosecutors (elected by other prosecutors) have a majority in its composition.
PL
Artykuł dotyczy pozycji ustrojowej Rady Prokuratury Kosowa w świetle Konstytucji z 2 kwietnia 2008 r. Autor omawia skład, organizację oraz kompetencje Rady Prokuratorów. Jest to organ mający wyraźne zakotwiczenie w Konstytucji (art. 110). Rozwiązania przyjęte wobec tego organu powodują, że Rada dysponuje kompetencjami dotyczącymi powoływania i awansowania prokuratorów, ich przenoszenia, prowadzenia postępowań dyscyplinarnych, a także uprawnieniami związanymi z funkcjonowaniem prokuratur oraz wydawaniem wytycznych o charakterze generalnym. Mieszany skład Rady nie dyskwalifikuje jej jako ciała niezależnego, tym bardziej że obecne uregulowania zapewniają prokuratorom (wybranym przez pozostałych prokuratorów) większość w jej składzie.
PL
Opieka zdrowotna i usługi medyczne zgodne z przepisami i standardami przyjętymi w naukach medycznych stanowią moralny i prawny obowiązek lekarza i każdego innego pracownika ochrony zdrowia. Zbiór norm prawnych jako instytucjonalnych mechanizmów regulujących prawa i obowiązki pracowników medycznych i ich pacjentów stanowią główny obszar niniejszego opracowania. Artykuł ma na celu przedstawienie koncepcji i wagi badań oraz rozwoju w zakresie prawa medycznego Republiki Kosowa. Celem badań jest określenie powiązania pomiędzy przepisami prawa medycznego a dziedziną ginekologii w związku z naruszaniem praw pacjentów oraz niechęcią lub brakiem woli przy zgłaszaniu takich przypadków. Zastosowano metodę teoretyczną zbierania danych, opierając się na istniejących badaniach w zakresie prawa medycznego. Metodę statystyczną zastosowano do przedstawienia liczby zabiegów aborcji dokonanych na Oddziale Ginekologicznym w Prisztinie. Metodę wywiadu użyto w celu zebrania danych odnoszących się do przypadków z praktyki, w których lekarze mogli działać niezgodnie z prawem, a także przedstawienia takich sytuacji, w których ze względu na poważny stan zdrowia pacjenta podejmowano czynności lecznicze bez konsultacji z pacjentem lub jego bliskimi. Badanie wskazuje na to, że Kodeks karny Republiki Kosowa uznaje nieodpowiedzialne czynności lecznicze i nieudzielenie pomocy medycznej za przestępstwa ściśle związane z wykonywaniem medycznych obowiązków i kompetencji zawodowych. W Republice Kosowa przerwanie ciąży na życzenie jest dopuszczalne na żądanie kobiety dorosłej, natomiast przerwanie ciąży ze względu na wybór płci płodu jest zabronione. Aborcja na życzenie jest dopuszczalna do końca dziesiątego tygodnia ciąży.
EN
Medical care and services in accordance with the rules and standards accepted by medical science are the moral and legal duty of the physician or any health worker. The set of legal norms as institutional mechanisms that regulate the rights and responsibilities of medical professionals and their patients is the main field of this research. The article aims to present the concept and importance of the research and development of medical law in the Republic of Kosovo. The purpose of the research is to make the connection between the provisions of medical law and the field of gynecology due to the violation of the rights of patients as well as the hesitation or lack of will in reporting such cases. The theoretical method was used for data collection, with which previous studies on medical law were consulted. The statistical method was used to present the number of induced abortions in the Department of Gynecology in Pristina. The interview method was used for the purpose of collecting data that refer to practical cases where physicians may have acted in violation of the law, as well as the presentation of those situations when, due to a serious health condition, they undertook medical actions without consulting with the patient or family members. The research indicates that the Criminal Code of the Republic of Kosovo has incorporated irresponsible medical treatment and failure to provide medical assistance as criminal offenses that are closely related to the exercise of professional medical duties and responsibilities. In the Republic of Kosovo, elective termination of pregnancy is allowed at the will of the woman who is of adult age, while termination of pregnancy with the motive of choosing the gender of the fetus is prohibited. Elective termination is permissible until the end of the tenth week of pregnancy.
EN
SCIENTIFIC OBJECTIVE: The main research goal of these considerations is to determine in which of the Post Yugoslav countries it was decided to declare a state of emergency during time of deadly COVID-19 pandemic. PROBLEM AND RESEARCH METHODS: The state of emergency is created to protect: the security of citizens, the state system, public order. During the state of emergency, the proportions between human rights and the powers of the state change - in favour of state authorities. In the face of the COVID-19 pandemic, not all Post Yugoslav governments have declared a state of emergency. The following countries did so: Serbia, Bosnia and Herzegovina, Northern Macedonia and Kosovo. In each of these countries, the declaration of a state of emergency was associated with political disputes. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article consists of an introduction in which the choice of the research topic was justified and the essence of the state of emergency was established. In the next four points, attention was drawn to the response to COVID-19 only to those Yugoslavian states (Serbia, Bosnia and Herzegovina, Northern Macedonia, Kosovo) in which a state of emergency was declared. RESEARCH RESULTS: Only in four out of seven Yugoslavian states the state of emergency was declared. In case of Serbia, Northern Macedonia and Kosovo, scheduled parliamentary election was postponed, for each of the countries it caused sharp political disputes, and in the case of Northern Macedonia the escalation of the conflict caused the resignation of the government. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The issues discussed are innovative, so far not discussed in the political literature. The question that remains intriguing is why not all governments in case of such a dangerous pandemic for human health and life as COVID-19 have not decided to declare a state of emergency.
PL
CEL NAUKOWY: Naczelnym celem badawczym niniejszych rozważań jest ustalenie, w których z państw pojugosłowiańskich w obliczu śmiercionośnej pandemii COVID-19 zdecydowano się na ogłoszenie stanu wyjątkowego. PROBLEM I METODY BADAWCZE:  Stan wyjątkowy ma chronić: bezpieczeństwo obywateli, ustrój państwa, porządek publiczny. W okresie stanu wyjątkowego zmieniają się proporcje między prawami człowieka a uprawnieniami państwa – na korzyść władz państwowych. W obliczy pandemii COVID-19 nie wszystkie rządy państw pojugosłowiańskich ogłosiły stan wyjątkowy. Zrobiły to: Serbia, Bośnia i Hercegowina, Macedonia Północna oraz Kosowo. W przypadku każdego z wymienionych państw ogłoszenie stanu wyjątkowego wiązało się ze sporami politycznymi, dzieląc zarówno gremia polityków, jak i społeczeństwo. Spór toczył się głównie wokół przesunięcia terminu wyborów parlamentarnych Artykuł powstał przy wykorzystaniu metod badawczych właściwych dla dyscypliny nauki o polityce i administracji: case stady (wąskie ujęcie), analizy źródeł pierwotnych i metody komparatystycznej PROCES WYWODU: Artykuł składa się z wprowadzenia, w którym uzasadniono wybór tematu badawczego i ustalono istotę stanu wyjątkowego. W czterech kolejnych punktach zwrócona została uwaga na reakcję na COVID-19 tylko tych państwa pojugosłowiańskich (Serbię, Bośnię i Hercegowinę, Macedonię Północną, Kosowo), w których ogłoszono stan wyjątkowy. W rekapitulacji dokonano podsumowania, akcentując konflikty, które wynikły z ogłoszenia stanu wyjątkowego w państwach poddanych analizie. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Tylko w czterech spośród siedmiu państw pojugosłowiańskich ogłoszony został stany wyjątkowy. W Serbii, Macedonii Północnej i Kosowie przesunięte zostały wyznaczone kalendarzem wyborczym wybory parlamentarne, w przypadku każdego z tych państw wywołało to ostre spory polityczne, a w Macedonii Północnej wzbudzona na tym tle eskalacja konfliktu spowodowała dymisję rządu. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Omawiana problematyka jest innowacyjna, jak dotąd nie została przedstawiona w politologicznej literaturze przedmiotu. Intrygującym pozostaje pytanie, dlaczego nie wszystkie rządy państw (nie tylko pojugosłowiańskich) w obliczu tak groźnej dla zdrowia i życia ludzkiego pandemii, jaką jest COVID-19, nie zdecydowały się na ogłoszenie stanu wyjątkowego, który nadrzędne akty prawne (konstytucja) zwykły gwarantować.
EN
The issue of the right to intervene is of a difficult, often controversial nature. Especially when it comes to showing that in many cases – if not entirely at least essentially – this right should be abandoned. This situation takes already place in some sense in international law; even more, it is sometimes acknowledged that within it it is justified to speak about the validity of ius contra bellum (laws against war). Practice is still far from such an ideal. The main goal of this article is to analyze from a normative angle the issue of the right to intervene as one of the most important threads of the global peace philosophy. The article has problematized (counter) arguments used for the right to intervene. Two considered key are, firstly, an argument from the so-called alleged barbarism and secondly, the (counter) argument of the complexity and uniqueness of each case. The article is written mainly from a philosophical and ethical perspective. However, the author also refers to empirical material, mainly in the field of political science, but also to threads in the field of international law, trying to create an interdisciplinary perspective. The selected key issue is also an opportunity to develop the global peace philosophy within the Polish academia. This paper is written with deep conviction that global peace is probably the highest, i.e. a fundamental ideal for humanity, a kind of Summum Bonum.
PL
Zagadnienie prawa do interwencji zbrojnej ma naturę zagadnienia trudnego, często kontrowersyjnego, zwłaszcza jeśli chodzi o wykazanie, że w wielu przypadkach – jeśli nie całkowicie, to przynajmniej w zasadniczej mierze – prawo to powinno być zarzucone. W prawie międzynarodowym sytuacja taka w pewnym sensie ma miejsce, co więcej, niekiedy wręcz uznaje się, iż w jego obrębie jest uzasadnione mówienie już o obowiązywalności ius contra bellum (prawa przeciwko wojnie). Praktyka wciąż daleka jest jednak od takiego ideału. Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest analiza w aspekcie normatywnym zagadnienia prawa do interwencji zbrojnej jako jednego z ważniejszych wątków filozofii pokoju globalnego. W artykule zostały sproblematyzowane (kontr)argumenty stosowane na rzecz prawa do interwencji zbrojnej. Dwa uznane za kluczowe to, po pierwsze, argument z tzw. domniemanego barbarzyństwa i po drugie (kontr)argument ze złożoności i niepowtarzalności każdego przypadku. Artykuł napisany jest głównie z perspektywy filozoficznej i etycznej, jednakże autorka stara się odwoływać w nim również do materiału empirycznego, głównie z zakresu nauk o polityce, ale też do wątków z zakresu prawa międzynarodowego, starając się stworzyć tym samym perspektywę interdyscyplinarną. Wybrane zagadnienie kluczowe stanowi zarazem okazję do tego, by przybliżać i rozwijać na gruncie polskim filozofię pokoju globalnego, co jest również ważnym celem artykułu. Tekst ten pisany jest bowiem w duchu głębokiego przekonania, że pokój globalny jest bodaj najwyższym, tzn. fundamentalnym ideałem dla ludzkości, swoistym Summum Bonum.
EN
The Russian annexation of Crimea undertaken in March 2014 violated basic principles of international law and created a dangerous precedent which constitutes a serious threat of the global dimension. Russian authorities are trying to justify its decision using unconvincing demographic, historical, humanitarian and legal arguments evoking in a flirtatious way the independence of Kosovo as an alleged precedent for the annexation of the Crimea. The Russian authorities, citing the similarity between Kosovo and the Crimea are using arguments which prove to be very doubtful if the two cases are fairly compared. In fact, the reference to the term “precedent” is justified, but with regard to the Crimea itself. Its annexation may indeed be the basis for similar actions of Russia undertaken against other countries of the former Soviet Union. Secondly, the annexation of the Crimea brought the issue of “neutral” (open-ended) attitude of some countries to the integrity of other states. It may in the future be used as an excuse by some countries, such as China, to unilaterally annex the disputed territories. In this way, the current international system and the world order can be gravely undermined.
EN
The paper tackles the still to be fully explored forced isolation centres functioning beyond the democratic system of justice, serving the so-called re-education or quite simply isolation, and ultimately elimination, of political opponents or those sharing different worldviews to a particular political regime. The first section presents information concerning the Croatian Nazi extermination camp at Jasenovac, which was established during the existence of the so-called Independent State of Croatia during the Second World War. In the second part there is a description of the so-called re-education camps, intended for Josip Broz Tito’s opponents, establishing on the Croatian island of Goli Otok. The third part concerns issues related to the functioning of isolation camps of unspecified nature (and mainly identified as camps for military and civilian prisoners of war) in Kosovan territory. These camps were run by functionaries of the Kosovo Liberation Army.
PL
Cel: Zmiana strategiczna z punktu widzenia strategii jako praktyki (strategy as practice – SAP) jest interaktywnym i złożonym procesem osadzonym w otoczeniu makro i mikro, zwłaszcza w kontekście biznesu międzynarodowego. W artykule zbadano proces strategicznej zmiany organizacyjnej w czterech zagranicznych i krajowych przedsiębiorstwach finansowych w Kosowie. Metodologia: W celu zbadania procesu zmian strategicznych i przybliżenia kwestii zarządzania zmianą w ujęciu kontekstowym w badaniu zastosowano podejście oparte na strategii jako praktyce oraz metodologię teorii ugruntowanej (Charmaz, 2006). Wyniki: W opracowaniu zaproponowano 5 etapów zmian: doświadczanie kryzysu, diagnoza organizacji, kształtowanie strategii zmiany, komunikowanie strategii zmiany oraz wdrażanie i stabilizowanie zmiany. Wyniki pokazują, że modele zmian strategicznych należy dostosować w oparciu o kontekst zmian i inne czynniki organizacyjne, takie jak rodzaj organizacji, branża, rodzaj kryzysu, kultura organizacyjna i inne czynniki dostosowane do potrzeby zmiany. Wartość: Wyniki wnoszą konstruktywną dyskusję w dziedzinę strategii jako praktyki i obszar badań w zakresie biznesu międzynarodowego, podkreślając znaczenie integracji kultury, komunikacji i stabilizacji nowych praktyk poprzez zrozumienie kultury lokalnej i dzięki tolerancji ze strony przedsiębiorstw międzynarodowych, w tym przedsiębiorstw prowadzących fuzje i przejęcia. JEL: M19 Suggested Citation: Lekaj, D., & Qirezi, B. (2020). Strategic Change Process in Practice: Four Case Studies in Kosovo. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(1), 54–80. https://doi.org/10.7172/1644- 9584.87.3.
EN
Purpose: Strategic change from the perspective of strategy as practice (SAP) is an interactive and complex process entangled in the macro and micro environment, especially in the international business context. This paper explores the process of organizational strategic change in four financial companies with foreign and domestic ownership in Kosovo. Methodology: The study uses strategy as practice approach and grounded theory methodology (Charmaz, 2006) to examine the process of strategic change and to provide insights of change management in context. Results: The study proposes 5 stages of change: experiencing crisis, diagnosing the organization, shaping the change strategy, communicating the change strategy, and implementing and stabilizing change. The results show that strategic change models should be adapted based on the context of change and other organizational contents such as type of organization, industry, type of crisis, organizational culture and other factors aligned with the need for change. Value: The results add a constructive discussion to the field of strategy as practice and the international business research area, highlighting the importance of culture integration, communication and new practice stabilization through the understanding of the local culture and tolerance on the part of international companies including M&A firms. JEL: M19 Acknowledgements: This research received no funds. Suggested Citation: Lekaj, D., & Qirezi, B. (2020). Strategic Change Process in Practice: Four Case Studies in Kosovo. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(1), 54–80. https://doi.org/10.7172/1644- 9584.87.3.
EN
The paper brings up the issue of contemporary discourse of war by analyzing fragments of history textbook regarding bombardment of Yugoslavia in 1999 and invasion of Iraq in 2003. Historical events and processes are often presented there in ideological way, using narratives propagated by involved in these operations western governments. The way of these presentations suggest the authors have relied mainly on mass media rather than scientific publications. The article researches how the popular media-based narratives penetrate the school curriculums and create social imaginations of war.
PL
W artykule podjęta została problematyka współczesnego dyskursu dotyczącego wojny na przykładzie fragmentów podręczników do nauczania historii dotyczących bombardowań Jugosławii w 1999 roku oraz inwazji na Irak w 2003 r. Przedstawiane w nich wydarzenia i procesy historyczne często są interpretowane w sposób zideologizowany, za pomocą narracji propagowanych przez zaangażowane w te konflikty państwa zachodnie. Sposób prezentacji problematyki wskazuje, że źródłem informacji dla autorów podręczników są raczej środki masowego przekazu niż publikacje naukowe. Autor wskazuje, jak dominujące medialne schematy narracyjne przenikają do programów nauczania historii oraz jak kształtują społeczne wyobrażenia dotyczące wojny.
PL
Od deklaracji niepodległości Kosowa w 2008 roku Albańczycy są narodem dysponującym dwoma państwami. Przedmiotem artykułu są okoliczności powołania do istnienia obu państw albańskich, ich geopolityczne znaczenie, a także możliwe dalsze konsekwencje politycznej i militarnej pomocy, jakiej Albańczykom udziela Zachód. Ekspansja albańska w zachodniej części Bałkanów ukazana jest jako element geopolitycznej rywalizacji Zachodu ze Wschodem i dążeń cywilizacji zachodniej do uzyskania wpływów na wschodnim brzegu Adriatyku. Autorzy sugerują, że żadna ze stron konfrontacji nie wyjdzie z niej zwycięsko. Rywalizacja przyczyni się natomiast do ułatwienia i przyspieszenia ekspansji islamu, który dla Albańczyków stanowi główną religię. Kontekstem dla przeprowadzonych analiz jest obszerna krytyka fundamentów albańskiej tożsamości narodowej, czyli historii Skanderbega, tzw. hipotezy iliryjskiej, oraz roli Kościoła katolickiego w rozwoju albańskiego języka i literatury.
EN
This article elaborates the influence of sports and music on the diplomatic position of Kosovo. Despite being a new country and struggling with political recognition and diplomatic relations, Kosovo has gained popularity through the global success of its citizens in sports and music. An analysis of international media has shown that there is a significant correlation between the success of individuals in changing diplomatic approaches towards Kosovo and redefinition of constraints towards its citizens. Moreover, the image of a country built through success stories of individuals has a significant effect on the general international public and has changed the negative perception of the country. Kosovo here is used as an example to illustrate how sports and cultural diplomacy have been more successful than classical diplomacy.
PL
Niniejszy artykuł omawia wpływ sportu i muzyki na dyplomatyczną pozycję Kosowa. Mimo, że Kosowo jest młodym państwem, które stara się o uznanie polityczne i dopiero buduje relacje dyplomatyczne, to już zyskało popularność dzięki światowym sukcesom jego obywateli w sporcie i muzyce. Analiza międzynarodowych mediów wykazała, że istnieje znaczna korelacja między sukcesem poszczególnych osób w zmianie podejścia dyplomatycznego wobec Kosowa a redefinicją ograniczeń wobec jego obywateli. Ponadto, liczne sukcesy we wspomnianych dziedzinach przyczyniły się do poprawy wizerunku państwa na arenie międzynarodowej. Na przykładzie Kosowa zaprezentowano w jaki sposób dyplomacja sportowa i kulturalna odniosła większy sukces niż dyplomacja klasyczna.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.