Search results

1

Polityka Federacji Rosyjskiej wobec Kurdów w konflikcie syryjskim

100%

Bielicki P.

Securitologia

|

2018

|

issue 1 (27)

29-46

PL

Głównym celem artykułu jest przedstawienie uwarunkowań i zależności, charakteryzujących relacje rosyjsko-kurdyjskie od początku konfliktu syryjskiego. Autor podkreśla rolę Kurdów w świecie arabskim oraz w globalnej strategii Rosji. Na wstępie śledzi historię relację pomiędzy Rosją a Kurdami od kryzysu perskiego w 1946 r. do 1991 r. i wstrzemięźliwej reakcji Kremla na nieudane powstanie kurdyjskie w Iraku w tymże roku. Porusza kwestię powrotu Rosji na Bliski Wschód i jej ograniczonego wsparcia dla strony kurdyjskiej w walce z ISIS na terenie Syrii. Opisuje stanowisko Moskwy wobec referendum w irackim Kurdystanie, które także wpływa na wydarzenia w Syrii i przyczynia się do dodatkowego podgrzania napięcia. Analizuje też zagadnienia związane z ostatnią ofensywą sił tureckich w regionie Afrin w Syrii przeciwko Kurdom. W podsumowaniu autor sygnalizuje prognozy na przyszłość we wzajemnych kontaktach i podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czy Moskwa będzie chcieć wzmocnienia kurdyjskiej pozycji w ramach rokowań dotyczących zakończenia syryjskiego konfliktu.

2

Powstanie, rozwój i ewolucja działalności Partii Pracujących Kurdystanu

72%

Jomma F., Tillo K.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA

|

2014

|

issue 27

123-138

EN

The authors in their work suggests that the rise of the extreme movement of political orientation, the PKK in Turkey, was a response to an organized state terror against the Kurdish demands for independence. According to them, the granting of rights of Kurdish federal regions and giving them autonomy can help resolve the conflict, to strengthen the position of Turkey in the Middle East, and help to rigorous accession negotiations with the European Union.

PL

Niniejszy artykuł przedstawia sprawę kurdyjską w Turcji na przykładzie Partii Pracującej Kurdystanu (PKK), która od 1984 roku nieustannie walczy w Turcji o prawa narodowe dla Kurdów. Początkowo domagała się ona niepodległości, a z czasem zaczęła walczyć o prawa narodowe Kurdów w Turcji. Liberalizacja poglądów PKK wynika z faktu, że jej przywódca A. Öcalan, który odsiaduje wyrok dożywotniego pozbawienia wolności, próbuje wywrzeć wpływ na swoich zwolenników i złagodzić charakter ich działalności, ponieważ przedstawiciele władzy tureckiej najpierw potajemnie, a następnie jawnie prowadzili z nim rozmowy dotyczące rozwiązania trudnej kwestii kurdyjskiej. Pomimo odsiadywania wyroku Öcalan pozostał symbolicznym przywódcą PKK, a jego słowa motywują działaczy organizacji do zmiany sposobu walki na bardziej pokojowy. PKK pod naciskiem Turcji została wpisana na listy organizacji terrorystycznych w wielu państwach, w tym w Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej. Jednak władze tych państw tolerują działalność PKK, mając na uwadze fakt, że kwestia kurdyjska w Turcji nie została

3

Europejska i międzynarodowa reakcja na referendum niepodległościowe w irackim Kurdystanie

72%

Jomma F.

Przegląd Europejski

|

2018

|

vol. 2018(2)

201-227

PL

This paper attempts to analyse independence aspirations of Iraqi Kurds. It considers issues of legal solutions used by Kurds in regard to institution of referendum. The paper analyses problems which hindered cooperation between Kurdistan Regional Government and Federal Government of Iraq. Moreover it highlights uniqueness of the region in lights of Iraqi constitutional solutions from 2005. The author puts forward a thesis that convening a referendum in 2017 was too hasty and refers to international opinion being a reaction to independence aspirations of Iraqi Kurds. Przedmiotem niniejszej analizy są dążenia niepodległościowe Kurdów irackich. Rozważaniom zostały poddane kwestie dotyczące rozwiązań prawnych związanych z wykorzystaniem przez Kurdów instytucji referendum. W artykule przeanalizowano problemy utrudniające współpracę między rządem Regionu Irackiego Kurdystanu a rządem federalnym Republiki Iraku. Uwypuklono także wyjątkowość tego regionu z perspektywy rozwiązań konstytucyjnych przyjętych w Iraku w 2005 r. W artykule postawiono tezę, że zorganizowanie głosowania ludowego w 2017 r. przez Kurdów było działaniem zbyt pochopnym. Odwołano się w nim także do międzynarodowej opinii, w tym europejskiej, będącej reakcją na dążenia niepodległościowe irackich Kurdów.

4

Operation Olive Branch

72%

Smoleń K.

Facta Simonidis

|

2019

|

issue 12

61-84

EN

The empirical goal of this paper is to conduct an in-depth analysis of Operation Olive Branch, with special attention to its underlying circumstances, timeline, and impacts. In order to tackle these aspects of the topic, I formulate the following hypotheses. First, three primary factors ultimately led to an armed offensive by a geopolitically diminished Turkey: the risk of further of expansion of Kurdish influence in northern Syria (a likely scenario in the case of continued support from the United States), the Assad regime’s attack on Sunni rebels in the province of Idlib, and the regional rivalry with Iran. Second, Russia’s approval for Turkey’s intervention in Afrin strengthened the tactical alliance between the two states. At the same time, it increased Turkey’s geopolitical dependence on Russia in the Middle East. Third, Operation Olive Branch generated serious repercussions for Turkey on the international stage. On the regional level, given the disapproving reactions of Iran, Iraq, and Syria, Turkey has found itself isolated in its campaign against Kurdish aspirations to autonomy. On the international level, the operation has exacerbated the crisis in the relations between Turkey and the United States, which may ultimately produce an existential threat to the integrity of NATO. The article confirms all of the stated hypotheses.

PL

Celem podjętych badań jest analiza operacji militarnej „Gałązka Oliwna”, z uwzględnieniem jej uwarunkowań, przebiegu i skutków. Dla potrzeb podjętego problemu przyjęto kilka założeń badawczych. Po pierwsze, ryzyko poszerzenia wpływów Kurdów na północy Syrii, prawdopodobne w przypadku trwałego zaangażowania się Stanów Zjednoczonych w pomoc im; atak Al-Assada na rebeliantów w prowincji Idlib; a także regionalną rywalizację z Iranem należy uznać za zmienne, które zdecydowały o ofensywie Turcji na Afrin. Po drugie, zgoda Rosji na ofensywę Republiki Turcji w prowincji Afrin oznacza umocnienie taktycznego partnerstwa pomiędzy tymi podmiotami. Jednocześnie zwiększa ona geopolityczną zależność Turcji od Rosji w regionie Bliskiego Wschodu. Po trzecie, zaangażowanie Turcji w operację „Gałązka Oliwna” wywołuje poważne międzynarodowe reperkusje dla tego państwa. W wymiarze regionalnym, z uwagi na krytykę ze strony Iranu, Iraku i Syrii, czyni je samotnym w walce z Kurdami. W wymiarze międzynarodowym pogłębia natomiast kryzys w relacjach Turcji ze Stanami Zjednoczonymi. To w dalszej perspektywie może zagrażać spójności Sojuszu Północnoatlantyckiego.

5

Źródła tożsamości narodowej Kurdów

72%

Pochyły P.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2013

|

issue 2

113-128

EN

Kurds as a nation has always Bern self-reliance. Nomadic style of life and ability to survive hostile attacks made them very valuable a mercenaries in many wars conducted by their neighbours. Kurdistan was also some kind of a buffer where many contradicted interests and politics has been set against each other. Kurds profess islam, they speak in a few dialects of kurdish lanuguage and live today in 4 countries in the Middle East (Iraq, Iran, Turkey, Syria). Kurds in Iraq have Autonomy with president, government, parliament, police and army. *ey are dreaming about future and independent Kurdistan

6

Europejska i międzynarodowa reakcja na referendum niepodległościowe w irackim Kurdystanie

72%

Jomma F.

Przegląd Europejski

|

2018

|

issue 2(48)

201-227

PL

Przedmiotem niniejszej analizy są dążenia niepodległościowe Kurdów irackich. Rozważaniom poddane zostały kwestie dotyczące rozwiązań prawnych związanych z wykorzystaniem przez Kurdów instytucji referendum. W artykule przeanalizowano problemy utrudniające współpracę między rządem Regionu Irackiego Kurdystanu i rządem federalnym Republiki Iraku. Uwypuklono także wyjątkowość tego regionu z perspektywy rozwiązań konstytucyjnych przyjętych w Iraku w 2005 roku. W artykule postawiono tezę, że zorganizowanie głosowania ludowego w 2017 roku przez Kurdów było działaniem zbyt pochopnym. Odwołano się w nim także do międzynarodowej opinii, w tym europejskiej, będącej reakcją na dążenia niepodległościowe irackich Kurdów.

EN

This paper attempts to analyse independence aspirations of Iraqi Kurds. It considers issues of legal solutions used by Kurds in regard to institution of referendum. The paper analyses problems which hindered cooperation between Kurdistan Regional Government and Federal Government of Iraq. Moreover it highlights uniqueness of the region in lights of Iraqi constitutional solutions from 2005. The author puts forward a thesis that convening a referendum in 2017 was too hasty and refers to international opinion being a reaction to independence aspirations of Iraqi Kurds.

7

Pokój niemożliwy – Kurdowie w Turcji pod rządami AKP

72%

Martofel A.

Świat Idei i Polityki

|

2017

|

issue 16

201-226

PL

Celem niniejszego artykułu jest omówienie polityki Republiki Turcji pod rządami AKP wobec Kurdów, największej mniejszości etnicznej w tym kraju. Głównym punktem odniesienia jest sytuacja wewnętrzna w Turcji w pierwszej dekadzie XXI w. Autor wskazuje na początki kolejnego etapu konfliktu kurdyjsko-tureckiego, biorąc pod uwagę wyniki wyborów prezydenckich i parlamentarnych w latach 2014 – 2015 oraz politykę Turcji po nieudanej próbie zamachu stanu w lipcu 2016 r. Artykuł przedstawia nową falę represji politycznych wobec Kurdów i omawia kwestię kurdyjską jako jeden z głównych problemów kluczowych regionalnych graczy, uwzględniając Turcję, Iran, Syrię oraz Federację Rosyjską. Ponadto, artykuł wskazuje zaangażowanie militarne Turcji w wojnie domowej w Syrii i implikacje tegoż zaangażowania dla sytuacji Kurdów w Turcji i w regionie. W wyniku analizy autor podkreśla możliwość wzmocnienia kurdyjskich nastrojów nacjonalistycznych oraz zwiększenia wsparcia Kurdów dla PKK. Efektem nowej strategii walki z PKK może być postępująca polaryzacja polityczna. Jest więc również prawdopodobne, że PKK zintensyfikuje swoją działalność. Jednocześnie strategia ta może skutkować konsolidacją elektoratu AKP i Erdoğana i w rezultacie do umocnienia rządu. W wymiarze regionalnym strategia ta wymaga zwiększonej aktywności Turcji w Iraku i Syrii. Biorąc pod uwagę relacje pomiędzy PKK i PYD, turecka interwencja wojskowa w Syrii i zaangażowanie w Iraku mogłyby doprowadzić do większej konsolidacji Kurdów we wszystkich trzech państwach. W kwestii stosunków międzynarodowych, skutkować to może spotęgowaniem napięć pomiędzy Turcją i Iranem oraz rządem w Bagdadzie.

EN

The purpose of this article is a presentation of Turkey’s state policy toward the Kurds, the Republic of Turkey’s largest ethnic minority under AKP rule. The main point of reference is an internal situation in Turkey from the 2000s. The author points out the beginnings of the next stage of Kurdish-Turkish conflict taking into account the results of the presidential and parliamentary elections in 2014 and 2015 and Turkey’s security policy after a failed coup d’état attempt on July 2016. This paper provides a new wave of political repression against Kurds and discusses the Kurdish issue as one of the interests of the main regional powers including Turkey, Iran, Syria and Russian Federation. Finally the article indicates Turkey’s military engagement role in Syrian Civil War and implicates this engagement on the situation of Kurds in Republic of Turkey and in the region. As a result of the analysis, author pointed out possibility to reinforce of Kurdish nationalism and support of the Kurds for PKK. The effect of the new anti-PKK strategy will probably be increased political polarisation. It is also probable that the PKK will intensify its actions. At the same time, the strategy may lead to the consolidation of the AKP’s and Erdoğan’s electorate, resulting in strengthening the government’s position. In the regional dimension, the strategy requires an increase in Turkish actions on Iraqi and Syrian soil. Taking into account the relationship between PKK and PYD, Turkish military intervention in Syria and involvement in Iraq could lead to greater consolidation of Kurds in all three states. As an example for international relations, Turkey’s tense relations with Iran, which is interested in preserving its influence over Iraq, and the central government in Bagdad may be further strained.

8

The emergence and development of the Kurdish issue in the Republic Turkey

72%

Tadik R.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2013

|

issue 2

77 – 96

PL

Kurdowie od wieków walczyli o niepodległe państwo. W XX w. udało im się kilkakrot-nie zaistnieć na arenie międzynarodowej, ale w procesie długofalowym przegrywali z silniejszymi i musieli prowadzić wieloletnie walki powstańcze w górach. Ważnym aspek-tem kurdyjskiego ruchu narodowościowego w Turcji było powstanie Partii Pracujących Kurdystanu (PKK) Abdullaha Őcalana. Prowadziła ona często brutalną politykę, walcząc z armią turecką, uciekając się do zamachów terrorystycznych. Przez wielu uważana jest za organizację terrorystyczną (np. znajduje się na oficjalnej liście organizacji terrory-stycznych publikowanej przez Sekratarza Stanu USA), ale dla większości Kurdów nią nie jest. Znani tureccy publicyści jako Ahmet Aslan podważają współcześnie sens tej długiej wojny domowej, uważając, że nie przynosi rezultatów.

9

Szanse Kurdów na niepodległe państwo

72%

Giedz M.

Border and Regional Studies

|

2016

|

vol. 4

|

issue 1

123-145

PL

Kurdowie, jeden z najstarszych narodów świata, żyjący w „kolebce” zachodniej cywilizacji, na styku trzech głównych monoteistycznych religii, szacowany na około 50 milionów osób, nie posiada własnej państwowości. Poza 11 miesięcznym incydentem funkcjonowania Republiki Mahabadzkiej, utworzonej w 1946 r., Kurdowie nigdy suwerenności nie uzyskali. Exodus Kurdów z północnego Iraku i ludobójstwo dokonane przez wojska Saddama Husajna wiosną 1991 r., doprowadziło jesienią tegoż roku, do utworzenia, na mocy 688 rezolucji RB ONZ, strefy bezpieczeństwa, która przerodziła się w nieformalną, kurdyjską autonomię w północnym Iraku. Od tego czasu rozpoczęło się powolne, przerwane wojną domową, budowanie struktur państwowości. Po amerykańskiej inwazji na Irak (2003) i obaleniu rządów partii Baas iraccy Kurdowie, na mocy konstytucji z 2005 r., uzyskali prawnie usankcjonowaną autonomię. Powstanie Państwa Islamskiego, które brutalnie rozprawia się z ludnością chrześcijańską jezydzką, a także Kurdami muzułmanami oraz przybycie do Regionu Kurdystanu prawie 2-milionowej rzeszy uchodźców stało się zagrożeniem dla owej autonomii. Kurdowie uznali, że z irackimi Arabami nie da się tworzyć demokratycznego państwa. Zaczęli coraz częściej nie tylko myśleć, ale i mówić o suwerenności. Jednak w prawie międzynarodowym występuje zasada poszanowania integralności terytorialnej. Ościenne państwa, jak Iran, Turcja, czy Syria nie są zainteresowane powstaniem państwa kurdyjskiego w Iraku, bo na swoich terytoriach mają spore grupy mniejszości kurdyjskiej, które też myślą o samodzielności. USA - największe mocarstwo optuje za nierozerwalnością Iraku, aczkolwiek gros kongresmenów amerykańskich ma odmienne w tej kwestii zdanie od prezydenta.

EN

The Kurds, there is one of the oldest nation in the world, with rich culture, living on the crossroads of the Middle East, in the „cradle” of the western civilization, within three major monotheistic religions. The Kurds are estimated at about 50 million people, does not have its own statehood. Besides the 11-month incident of the Republic of Mahabad, founded in 1946, in the territory of the north-eastern Iran, They have never received sovereignty. The exodus of Kurds from northern Iraq and the genocide perpetrated by the army of Saddam Hussein, what happened in the spring of 1991 led, in the fall of that year, to the creation of a security zone, by act of the United Nations Security Council Resolution 688, which turned into an informal Kurdish autonomy in the north Iraq. Building structures of statehood, slow, interrupted by civil war, began from that time. The American invasion in 2003 and overthrow of the rule of the Baath party, under the Constitution of 2005, the Iraqi Kurds obtained legally sanctioned autonomy. The creation of an Islamic state, that use violence against the Christian population and Yazidis, as well as the Muslims Kurds, and the arrival of more than 2 million refugees into the Kurdistan Region, it has become a threat for theri autonomy. For the Kurds it became apparent that the Iraqi Arabs is impossible to create a democratic state. They began to not only think but also talk more and more about sovereignty. In addition, there is a principle in international law for respect for territorial integrity. Neighboring countries like Iran, Turkey, and Syria are not interested in the creation of a Kurdish state in Iraq, because their territories are quite a group of the Kurdish minority, who are also thinking about independence. USA - the largest power opts for the indissolubility of Iraq, however the bulk of US congressmen has a different opinion on this issue from the president.

10

Ewolucja tureckiej polityki bezpieczeństwa

72%

Kumelska-Koniecko M.

Przegląd Geopolityczny

|

2023

|

vol. 45

104-118

PL

Celem artykułu jest wyjaśnienie zmian w polityce bezpieczeństwa Republiki Tureckiej, wywołanych zarówno czynnikami wewnętrznymi wynikającymi ze specyfiki państwa (np. struktura etniczna ludności), jak i czynnikami zewnętrznymi związanymi ze zmianami w otoczeniu międzynarodowym (lokalizacja w części Bliskiego Wschodu graniczącej z niestabilnymi obszarami Kaukazu, Bałkanów, oraz Irakiem i Syrią). Po początkowym okresie, kiedy Turcja prowadziła politykę neutralności w stosunkach międzynarodowych, po II wojnie światowej nastąpił strategiczny zwrot ku Zachodowi. Ostatnie trzy dekady to okres odbudowy stosunków z państwami regionu i budowy nowej strategii bezpieczeństwa opartej na doktrynie odstraszania i wysuniętej obrony, a od czasu wojny domowej w Syrii – asertywnego aktywizmu wojskowego. Zdaniem autorki nadmierne akcentowanie narzędzi hard power może przyczynić się do powstania różnego rodzaju ruchów równoważących (ze strony podmiotów państwowych i pozapaństwowych), które mogą zagrozić strategicznym interesom Ankary. Działania równoważące mogą spowodować geopolityczną alienację i ograniczenie swobody działania Turcji, zmniejszając efektywność działań dyplomatycznych, które są niezbędnym narzędziem rozstrzygania sporów i konfliktów międzynarodowych. W artykule wykorzystano wywiady, jakie autorka przeprowadziła z badaczami tureckimi. Byli to m.in. Ferhat Pirinççi z Uludağ University w Bursie (7.11.2022), oraz Murat Aslan i Bilgehan Öztürk z Fundacji SETA w Ankarze (15-16.11.2022).

EN

The purpose of this article is to elucidate the changes in the security policy of the Turkish Republic, brought about by both internal factors due to the peculiarities of the state (e.g., the ethnic structure of the population) and external factors related to changes in the international environment (location in the part of the Middle East bordering the unstable areas of the Caucasus, the Balkans, and Iraq and Syria). After an initial period when Turkey pursued a policy of neutrality in international relations, there was a strategic turn toward the West after World War II. The last three decades have been a period of restoring relations with countries in the region and building a new security strategy based on the doctrine of deterrence and advanced defense, and, since the civil war in Syria, assertive military activism. According to the author, the overemphasis on hard power tools may contribute to the emergence of various types of balancing movements (by state and non-state actors) that may threaten Ankara's strategic interests. Balancing moves can cause geopolitical alienation and limit Turkey's freedom of action, reducing the effectiveness of diplomatic efforts, which are an essential tool for resolving international conflicts. The article draws on interviews the author conducted with Turkish researchers. These included Ferhat Pirinççi of Uludağ University in Bursa (7.11.2022), and Murat Aslan and Bilgehan Öztürk of the SETA Foundation in Ankara (15-16.11.2022).

11

Wybrane aspekty świata islamu i muzułmanów

72%

Stojkow M.

|

2020

|

vol. 19

|

issue 2

7-14

PL

Stosunkowo duży wzrost liczby ludności muzułmańskiej we współczesnym świecie, kryzys migracyjny, aktywność różnego rodzaju islamskich grup ekstremistycznych powodują, iż muzułmanie stają się dziś przedmiotem debaty politycznej w wielu krajach, również w tych, gdzie diaspora muzułmańska jest niewielka. Wiele kwestii związanych z islamem i muzułmanami żyjącym zarówno w krajach muzułmańskich, jak i diasporach rozsianych po całym świecie, pozostaje nadal szerszej publiczności nieznanych. Kwestie związane dziś z odradzającym się islamem w miejscach gdzie przez pewien czas był on totalnie wykorzeniony, kwestie obecności i praw różnych dyskryminowanych grup i dyskryminacja ze względu na płeć stają się dziś ważnymi tematami w dyskusji naukowej nad światem. Podobnie jak media i literatura.

12

Kurdyjskie starania o utrzymanie tożsamości kulturowej – przemiany politycznej reprezentacji Kurdów w Republice Tureckiej

58%

Kaczorowski K. P.

Władza sądzenia

|

2014

|

vol. 4. Rozważania o kulturze politycznej. Marcin Kotras, Ewa Migaczewska (red.)

146-169

PL

Artykuł analizuje przemiany politycznej reprezentacji Kurdów w Republice Turcji. Zostały one przedstawione chronologicznie od czasów Imperium Osmańskiego po współczesne relacje Państwa Tureckiego z mniejszością kurdyjską. Dzieje aktywizmu kurdyjskiego w Turcji opisane są z perspektywy uznającej zmagania polityczne Kurdów za dążenie do obrony własnej tożsamości kulturowej i odpowiedź na politykę asymilacyjną państwa. Przedstawiono kontekst i przebieg najważniejszych wydarzeń związanych z: funkcjonowaniem księstw kurdyjskich w Imperium Osmańskim, powstaniami kurdyjskimi na początku istnienia Republiki, wyłonieniem się nowej kurdyjskiej klasy politycznej w latach sześćdziesiątych XX wieku, działalnością partyzancką Partii Pracujących Kurdystanu (PKK) oraz procesem pokojowym prowadzonym w XXI wieku. Uwzględniono współczesne oceny wydarzeń historycznych przez Kurdów i Turków, kładąc nacisk na różnice w ocenie traktatów z Sèvres i Lozanny. W końcowej części artykułu poruszono problematykę najnowszych wydarzeń związanych z relacjami pomiędzy rządem tureckim a mniejszością kurdyjską oraz przedstawiono prognozy przyszłości procesu pokojowego.

EN

The article analyzes changes in political representation of Kurds in Turkey, which are presented chronologically from the times of Ottoman Empire to the modern relations between Turkish state and Kurdish minority. The history of Kurdish activism in Turkey is described from the perspective which considers Kurdish political struggle as efforts to preserve they cultural identity and response to assimilation policy of the state. Presented are context and course of major events related to: functioning of the Kurdish principalities in the Ottoman Empire, Kurdish uprisings at the beginning of the Republic, the emergence of a new Kurdish political class in the sixties of the twentieth century, guerrilla activity Kurdistan Workers’ Party (PKK) and peace process in the XXI century . Discussed were also contemporary differences in evaluation of historical events, with an emphasis on the differences in the assessment of the Treaties of Sèvres and Lausanne. Final part of the article deals with the issue of the latest developments related to the relationship between the Turkish government and the Kurdish minority.

13

Rola czynnika kurdyjskiego w syryjskiej wojnie domowej

58%

Szkudlarek M.

Przegląd Politologiczny

|

2014

|

issue 1

299-313

EN

The Syrian civil war is one of the most important problems which the international community is currently facing, but which remains unsolved since its beginning in March 2011. The high level of complexity of the conflict, the multiplicity of participants and difficulties in recognizing their true intentions make finding possible solutions less probable as the months go by. All this chaos results in the underestimation of the Kurdish factor, which is often, especially because of the increasing role of radical Islamic groups, belittled by some commentators and analysts. Moreover, the lack of unitary organizational structures that can be recognized as a representation of the interests of the Kurdish community living in the territory of Syria, its internal divisions, and the disability in creating the commonly accepted leadership makes regarding the Kurds as a uniform and internally coherent party in the war impossible. The aim of the paper is to present the role of various Kurdish organizations participating in the conflict and analyze the connections and divisions which make the Kurds unable to create a homogenous.

PL

Trwająca od marca 2011 roku syryjska wojna domowa pozostaje jednym z najbardziej aktualnych problemów, przed jakimi stoi społeczność międzynarodowa, która dotychczas nie zdołała wypracować skutecznego jego rozwiązania. Wysoki stopień skomplikowania konfliktu, wielość biorących w nim udział stron i trudności w określeniu rzeczywistych intencji poszczególnych jego aktorów, powodują, że znalezienie takiego rozwiązania z każdym miesiącem staje się coraz mniej prawdopodobne. Efektem tego chaosu jest niedostrzeganie przez wielu komentatorów i analityków znaczenia czynnika kurdyjskiego, który zwłaszcza wobec wzrastającej roli radykalnych organizacji islamskich bywa niedoceniany. Jednocześnie, brak jednolitych struktur reprezentujących interesy społeczności kurdyjskiej zamieszkującej terytorium Syrii, wewnętrzne w niej podziały i nieumiejętność wyłonienia szeroko akceptowanego przywództwa powodują, że nie sposób mówić o Kurdach jako jednolitej, spójnej stronie konfliktu. Celem artykułu jest ukazanie roli, jaką poszczególne ugrupowania kurdyjskie odgrywają w syryjskiej wojnie domowej, relacji, jakie je łączą i istniejących pomiędzy nimi głębokich podziałów, powodujących, że nie są oni w stanie stworzyć jednolitego frontu, dążącego do realizacji wspólnego celu.

14

Trans-locality among Kurds – the case of Turkey

58%

Kaczorowski K.

|

2020

|

vol. 19

|

issue 2

25-46

PL

Artykuł ma na celu przedstawienie trans-lokalnych aspektów społeczeństwa kurdyjskiego, a zwłaszcza więzi trans-lokalnych utrzymywanych przez Kurdów w Turcji, a zwłaszcza w Stambule. Zainspirowany transnarodowymi teoriami w studiach nad migracjami i diasporami, autor proponuje kategoryzację fal migracji kurdyjskich i fal migracji wewnętrznych w Turcji. Na podstawie pogłębionych wywiadów przeprowadzonych z Kurdami w Stambule przedstawiono sposoby utrzymywania więzi przez migrantów z kurdyjskimi regionami tego kraju oraz drogi organizowania się wokół kultury i postrzeganych potrzeb Północnego Kurdystanu. Artykuł oferuje wgląd we współczesną migrację kurdyjską w Turcji, a jednocześnie prowadzi do wniosku, że chociaż trans-lokalność była często wymuszana na Kurdach, sytuacja społeczno-polityczna w latach 2002-2015 doprowadziła do wykształcenia się nowych, trans-lokalnych, zaangażowanych społecznie elit kurdyjskich w Turcji.

EN

The article aims at presenting trans-local aspects of Kurdish society and especially trans-local ties maintained by Kurds in Turkey and particularly in Istanbul. Inspired by transnational theories in migration and diaspora studies, the author proposes a categorization of Kurdish migration waves and waves of internal migration in Turkey. Drawing on in-depth interviews conducted with Kurds in Istanbul, depicted are ways of maintaining ties with the country's Kurdish regions and types of social organizing around their culture and perceived needs. The paper offers an insight into contemporary Kurdish migration in Turkey which leads to the conclusion that although trans-locality has often been forced on Kurds, the socio-political situation in the years 2002-2015 led to the emergence of new, trans-local, socially active Kurdish elite in Turkey.

15

Kurdowie we współczesnych społecznościach Bliskiego Wschodu

51%

Giedz M.

Przegląd Politologiczny

|

2014

|

issue 1

283-298

EN

The Middle East is a region characterized by huge diversity in terms of religion and ethnicity, as well as nationality. In this Middle Eastern melting pot of societies the Kurds stand out as a nation estimated at 45 million people who were ignored until the tragedy that occurred in the spring of 1991. Before the American intervention in Iraq, the Kurds in all four countries in which they happened to live, were treated as second class citizens. 2003 was a breakthrough, marking the beginning of the Kurds being perceived as a nation which has a right to self-determination. The events after 2003 led to the bizarre situation, in which a marginal population became an important partner on the international political arena. In Iraq the Kurds play the role of a catalyst among discordant Muslim groups. In the context of the „Arab Spring” and events in Syria, they are a bargaining card for the Turkish and Syrian governments, but simultaneously the Kurds are entrusted with integration activities. An extremely interesting situation has arisen. This formerly humiliated community has started to become a respected nation which is able to resolve conflicts in the Middle East.

PL

Bliski Wschód jest regionem charakteryzującym się ogromną różnorodnością zarówno religijną, narodowościowąjak i etniczną. W tym bliskowschodnim tyglu społeczeństw wyróżniają się Kurdowie, szacowany na 45 milionów osób naród, który do tragedii, jaka rozegrała się wiosną 1991 r. był niezauważalny. Do amerykańskiej interwencji na Irak, Kurdowie we wszystkich czterech krajach, w których przyszło im mieszkać, byli traktowani jako obywatele 2-giej kategorii. Momentem przełomowym stał się rok 2003, kiedy to Kurdów zaczęto postrzegać jako naród, który ma prawo do samostanowienia. Wydarzenia po 2003 r. doprowadziły do kuriozalnej sytuacji, w której ludność z marginesu staje się ważnym partnerem na międzynarodowej scenie politycznej. W Iraku Kurdowie pełnią funkcję katalizatora pomiędzy zwaśnionymi, muzułmańskimi grupami. W kontekście „Arabskiej Wiosny” i wydarzeń w Syrii, stanowią dla rządów Turcji i Syrii kartę przetargową, ale jednocześnie to im powierza się działania integracyjne. Tworzy się niezwykle interesująca sytuacja. Dotychczas poniżana społeczność staje się poważanym narodem, który może mieć wpływ na rozwiązanie konfliktów na Bliskim Wschodzie.

16

Rola służb specjalnych w konflikcie turecko-kurdyjskim

44%

Sienkiewicz-Kaya H.

SECRETUM. Służby specjalne, bezpieczeństwo, informacja

|

2015

|

issue 1(2)

174 - 190

PL

Kurdowie stanowią największą mniejszość etniczną na całym Bliskim Wschodzie, zamieszkują teren północnego Iraku, Syrii, Iranu, ale przede wszystkim Turcji. Jako naród, Kurdowie na tych terenach od lat doświadczali niesprawiedliwości i nietolerancji, a kolejne rządy dążyły do anihilacji ich kultury i tożsamości. Konflikt turecko-kurdyjski pogłębił się w 2. połowie XX w. - w tym czasiemiały miejsce przewroty, stan wojenny, zamachy, zginęło ponad 40 000 ludzi po obu stronach, z których żadna nie nosiła sie z zamiarem ustąpienia. Konflikt w Turcji był wykorzystywany przez inne kraje do osiągnięcia swoich celów i powiększenia strefy wpływów, chętnie więc interesowały sie nim obce wywiady, nie tylko z krajów sąsiednich, często służąc wsparciem i pomocą Kurdom, zapewniając im broń lub schronienie, wspierając ich aspiracje do utworzenia własnego kraju, w zamian zdobywając sojusznika na terenie wroga lub zbierając cenne informacje. Położenie geopolityczne Turcji sprawia, że jej znaczenie nie może być niedoceniane, a zinteresowania nią i Kurdami przez służby specjalne utrzymuje się na najwyższym poziomie, bowiem na tym terenie mają miejsce zmiany kształtujące istotnie bądź nie pokoju i to nie tylko Bliskiego Wschodu.

EN

Kurds constitute the largest ethnic minority in the whole Middle East, inhabiting the area of Northern Iraq, Syria, Iran, but most of all, Turkey. As a nation, Kurds have for many years suffered on these lands injustice and intolerance, and the subsequent governments aimed at the annihilation of their culture and identity. The Turkish-Kurdish conflict deepened in the second half of the XX century, in the period of revolutions, martial law and coups. More than 40,000 people died on both sides, none of which intended to concede. The conflict in Turkey has been used by other countries to attain their own goals and enlarge their sphere of influence. It has aroused the interest of foreign intelligence services, not only from neighbouring countries, frequently offering support and assistance to Kurds, providing weapons or shelter, backing their aspirations to having their own state, in return gaining an ally on the enemy territory or collecting invaluable information. The geopolitical situation of Turkey makes it impossible to underestimate its significance. This country and Kurds remain the focus of attention for secret services, since it is in this area that the changes take place which shape the future peace or its lack, not only in the Middle East.

Refine search results

Polityka Federacji Rosyjskiej wobec Kurdów w konflikcie syryjskim

Powstanie, rozwój i ewolucja działalności Partii Pracujących Kurdystanu

Europejska i międzynarodowa reakcja na referendum niepodległościowe w irackim Kurdystanie

Operation Olive Branch

Źródła tożsamości narodowej Kurdów

Europejska i międzynarodowa reakcja na referendum niepodległościowe w irackim Kurdystanie

Pokój niemożliwy – Kurdowie w Turcji pod rządami AKP

The emergence and development of the Kurdish issue in the Republic Turkey

Szanse Kurdów na niepodległe państwo

Ewolucja tureckiej polityki bezpieczeństwa

Wybrane aspekty świata islamu i muzułmanów

Kurdyjskie starania o utrzymanie tożsamości kulturowej – przemiany politycznej reprezentacji Kurdów w Republice Tureckiej

Rola czynnika kurdyjskiego w syryjskiej wojnie domowej

Trans-locality among Kurds – the case of Turkey

Kurdowie we współczesnych społecznościach Bliskiego Wschodu

Rola służb specjalnych w konflikcie turecko-kurdyjskim