Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Leo XIII
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Znaczenie, recepcja i konsekwencje filozoficzne encykliki "Aeterni Patris" w kontekście pytania o filozofię chrześcijańską

100%
Grzybowski J.
Studia Philosophiae Christianae
|
2020
|
vol. 56
|
issue 4
225-255
EN
The 19th century was one of the richest periods in the history of human thought. If we look at it not only in terms of bare dates, but also in terms of ideologically meaningful events, we realize that this time span symbolically begins with the great French revolution (1789) and ends with the outbreak of world war I (1914). Scientific theories and philosophical ideas that emerged during the nineteenth century – Kantianism, Hegelianism, materialism, Marxism, social and biological evolutionism, positivism, radical atheism – inundated university lecture halls, political cabinets, and parliamentary chambers. Not all intellectuals of that time were aware of the overwhelming power of these philosophical novelties or the groundbreaking significance of major ideological currents. Only serious reflection on what was happening in European thought, in the fields of culture, science, history, philosophy, and religion, allowed people to notice that very serious changes were on their way. One of the key figures who recognized the power of philosophical ideas reverberating in 19-century disputes was an Italian clergyman: Gioacchino Vincenzo Raffaele Luigi Pecci, later pope Leo XIII. It was this Pope who, aware of the weight, power and consequences of the new trends emerging in the late 19th century, in very unfavorable conditions for the Catholic Church (idealistic philosophies and incipient Marxism) issued in 1879 the encyclical Aeterni Patris. This sophisticated document was not exclusively religious in character (as encyclicals and exhortations usually are), but it was also concerned with the spiritual and ideological condition of nineteenth-century Europe. The pope delineated the ways for providing intellectual assistance and rebuilding the significance of theology and religion in public life, imbalanced by post-Enlightenment and modernistic trends. Leo XIII argued persuasively that the Church’s mission is not limited to teaching, and that it also concerns the dissemination of relevant content in public and political life. It is not merely economic or concerning everyday life issues that matter for Nations, states and communities are not exclusively preoccupied with economic matters and everyday problems. Rather, they are concerned in the first place with what happens in culture, art, philosophy. The pope in an almost prophetic way realized the overarching importance of philosophy. In the light of the constantly recurring question about the legitimacy and need of Christian philosophy, it is worth looking retrospectively at the meaning of Leo XIII’s encyclical and the vision of the role of philosophy it proposes with respect to the human search for answers to questions arising from current civilization as well as scientific and cultural progress. -------------- Received: 26/07/2020. Reviewed: 18/09/2020. Accepted: 27/10/2020
PL
Dziewiętnaste stulecie to jeden z najbogatszych w wydarzenia i treści okresów historii myśli ludzkiej. Jeśli popatrzymy na ten czas pod kątem wydarzeń o znaczeniu ideowym, to uzmysłowimy sobie, że symbolicznie otwiera je wielka rewolucja francuska (1789), a kończy wybuch I wojny światowej (1914). Naukowe teorie i filozoficzne przesłania, jakie zrodziły się w tym okresie – kantyzm, heglizm, materializm, marksizm, społeczny i biologiczny ewolucjonizm, pozytywizm, radykalny ateizm – wypełniły uniwersyteckie sale wykładowe, gabinety polityczne i izby parlamentów. Nie wszyscy żyjący wówczas intelektualiści zdawali sobie sprawę z przemożnej siły filozoficznych nowinek czy przełomowego znaczenia ideowych propozycji. Tylko uważny namysł nad tym, co wtedy dokonywało się w europejskiej myśli, co działo się w kulturze, nauce, historii, filozofii i religii, pozwalał zauważyć, że nadchodzą bardzo poważne zmiany. Jedną z kluczowych postaci, która dostrzegła moc filozoficznych idei, rozbrzmiewających w dyskusjach tego stulecia, był włoski duchowny Gioacchino Vincenzo Raphaelo Luigi Pecci, późniejszy papież Leon XIII. Właśnie świadomy wagi i mocy ideowych skutków nowych prądów pod koniec XIX wieku, w bardzo trudnych dla Kościoła katolickiego czasach, we wrogiej chrześcijaństwu światopoglądowej atmosferze, spowodowanej wpływem idealistycznych filozofii i fascynacją rodzącym się marksizmem, ogłosił w 1879 roku encyklikę Aeterni Patris. Papież wskazywał sposoby intelektualnego wspomagania i odbudowywania znaczenia teologii i religii w życiu społecznym, zachwianego przez nurty postoświeceniowe i modernistyczne. Leon XIII przekonywał, że jeśli misją Kościoła jest nauczanie, to jest on odpowiedzialny także za ocenę treści, jakie pojawiają się w życiu społecznym i politycznym. Narody, państwa i wspólnoty nie żyją jedynie sprawami ekonomicznymi czy bytowymi, ale przede wszystkim tym, co dokonuje się w kulturze, sztuce, filozofii. Papież proroczo dostrzegł, jak wiele zależy od filozofii. W świetle wciąż powracającego pytania o zasadność i potrzebę filozofii chrześcijańskiej warto spojrzeć retrospektywnie na znaczenie wspomnianej encykliki i zawartej w niej wizji roli filozofii w ludzkim poszukiwaniu odpowiedzi na pytania, wynikające z aktualnego postępu cywilizacyjnego, naukowego i kulturowego. -------------- Zgłoszono: 26/07/2020. Zrecenzowano: 18/09/2020. Zaakceptowano do publikacji: 27/10/2020
2
Content available remote

Velehradský unionismus a jeho místo v ekumenickém úsilí Františka Dvorníka

100%
Ambros P.
Studia theologica
|
2020
|
vol. 2
73-84
EN
The most significant figure in the history of Czech Byzantine studies was Francis Dvorník. He was convinced that the principal of accommodation outweighed the principle of apostolic succession in the East, this being a theological, dogmatic concept that refers to the foundation of the Church by Christ. This study distinguishes Dvorník’s ecumenical position from the proto­-ecumenical character of Velehrad Unionism. Under the term proto­-ecumenical character we understand a method relevant to the ecumenical movement which is, however, used in the ecclesiological models that are still missing the principles of the Catholic understanding of the restoration of unity among all Christians as defined by the Second Vatican Council.
3
Publication available in full text mode
Content available

Geneza i rozwój chrześcijańskiej demokracji we Włoszech. Zarys problematyki

100%
Gołubców P.
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
|
2020
|
issue 2(35)
PL
Artykuł jest próbą ukazania genezy powstania i ewolucji Chrześcijańskiej Demokracji jako partii dominującej na włoskiej scenie politycznej po II wojnie światowej, uwzględniającej w swoim programie założenia katolickiej nauki społecznej. Jej korzenie sięgają II połowy XIX wieku i wiązały się z procesem Zjednoczenia Królestwa Włoch i będącą konsekwencją tego faktu wrogą wobec Kościoła polityką włoskich władz. Sprzeciw papiestwa wobec niekorzystnych działań, również na płaszczyźnie stanowionego prawa we Włoszech, podejmowanych przez kolejne włoskie rządy, był wyrażany w niektórych papieskich dokumentach, zakazujących udziału katolików świeckich w życiu politycznym. Oddolne inicjatywy laikatu powodowały jednak powstawanie organizacji o charakterze politycznym, a z czasem partii politycznych odnoszących się do doktryny chrześcijańskiej. Okres faszyzmu we Włoszech, uniemożliwiający funkcjonowanie opozycyjnych partii politycznych, nie zdołał powstrzymać podejmowanych w latach wcześniejszych inicjatyw w kontekście budowania partii bazujących programowo na katolickiej nauce społecznej, czego potwierdzeniem było powstanie Chrześcijańskiej Demokracji we Włoszech w 1946 r. Należy wyraźnie podkreślić, że funkcjonujące na terenie Włoch partie chadeckie, choć za fundamenty swojego programu uznawały zasady społecznej nauki Kościoła, w swojej politycznej działalności nie zawsze uwzględniały je w zakresie konkretnej realizacji w kontekście podejmowanych w sferze publicznej przedsięwzięć.
EN
This paper constitutes an attempt to show the origin and evolution of Christian Democracy as the party dominating the Italian political scene after World War II, including the assumptions of Catholic social teaching in its program. Its roots date back to the second half of the nineteenth century and were associated with the process of unification of the Kingdom of Italy and the consequence of this fact, the policy of the Italian authorities against the Church. Opposition of the papacy to unfavorable actions, also in the field of law in Italy, undertaken by subsequent Italian governments was expressed in some papal documents prohibiting the participation of secular Catholics in political life. The grassroots initiatives of the laity, however, resulted in the emergence of political organizations and, over time, political parties relating to Christian doctrine. The period of fascism in Italy, which prevented the functioning of opposition political parties, could not stop the initiatives taken in previous years in the context of building parties based programmatically on Catholic social teaching, as evidenced by the rise of Christian Democracy in Italy in 1946. It should be clearly emphasized that the functioning of The Italian Christian Democrats, although they considered the principles of the Church's social teaching as the foundations of their program, they did not always include them in their political activities in terms of actual implementation in the context of activities undertaken in the public sphere.
4
Publication available in full text mode
Content available

The Teaching of the Church on Religious Freedom: A Break or Continuity of Tradition?

100%
Chaberek M.
Collectanea Theologica
|
2020
|
vol. 90
|
issue 5
553-584
EN
This paper elaborates upon the Catholic Church’s teaching on religious freedom in the period from The French Revolution to The Second Vatican Council. Based on quotations from the original documents, the author presents the evolution of the Church’s position that switched from the initial rejection to the final acceptance of the religious freedom over past two centuries. The fact of this dramatic change begs the question about the continuity of tradition and credibility of the contemporary position of the Church. Based on the document by the International Theological Commission, “Memory and Reconciliation: The Church and the Faults of the Past,” as well as the teaching of Pope Benedict XVI, the author demonstrates that – in contrast to some contemporary interpretations – the hermeneutics of continuity is possible regarding Church’s teaching on religious freedom.
5
Publication available in full text mode
Content available

Etyczny wymiar idei wychowawczych i inicjatyw społecznych w Galicji w dobie autonomii

100%
Grzybek G.
Galicja. Studia i materiały
|
2022
|
issue 8: "Filozofia w Galicji III"
306-314
EN
The article analyses the educational ideas and social initiatives of the period of autonomy in Galicia, revealing several important elements. Two aspects should be pointed out by taking into account the rationale of the social principles of the Catholic Church, for which the impetus was provided by Leo XIII’s encyclical Rerum novarum, The focus on ‘catholicity’ shaping an identity for a reborn nation does not have a universalist dimension for a pluralistic society. The socio-political situation only partially justifies this approach. The social work undertaken by the clergy and those associated with the Catholic Church has made it possible to rebuild trust in the Church.
PL
Przeprowadzona w artykule analiza idei wychowawczych i inicjatyw społecznych Galicji okresu autonomii ujawnia kilka istotnych elementów. Biorąc pod uwagę podstawy uzasadnienia oparte na zasadach społecznych Kościoła katolickiego, dla których impulsem była między innymi encyklika Leona XIII Rerum novarum, należy wskazać na dwa aspekty. Ukierunkowanie na „katolickość” kształtującą tożsamość dla odradzającego się narodu nie ma wymiaru uniwersalistycznego dla społeczeństwa pluralistycznego. Sytuacja społeczno-polityczna tylko częściowo uzasadnia takie podejście. Podjęta przez duchownych i osoby związane z Kościołem katolickim praca społeczna pozwoliła na odbudowanie zaufania do tegoż Kościoła.
6
Publication available in full text mode
Content available

DEMOCRACY AND CATHOLIC SOCIAL TEACHING: CONTINUITY, DEVELOPMENT, AND CHALLENGE

100%
Lewis V. B.
Studia Gilsoniana
|
2014
|
vol. 3
167-190
EN
The first part of the paper discusses the origins and meaning of democracy relative to the development of Christian political thought through the modern period; it is important here that democracy means something different in the ancient world than it does in the modern. The second part discusses the view of democracy proposed in the formative period of modern Catholic social doctrine in especially from the pontificate of Leo XIII to the Second Vatican Council. The third part analyzes the political thought of St. John Paul II which seems to be the apogee of Catholic thinking about democracy. The fourth part discusses some remaining tensions and problems related to democracy that are articulated partly also in John Paul II’s thought, but in a sharper way in the thought of Pope Benedict XVI and one quite prominent challenge to the Catholic view of democracy in the phenomenon of pluralism. One can see in this history that the Church has gradually come to appreciate democracy not simply as an acceptable form of government, one that is not intrinsically at odds with Christianity, but in a positive sense, as an opportunity for human beings to achieve a level of moral development not available in other regimes. But there remain challenges associated with democracy to government and social life consistent with the natural moral law and to Christian faith.
7
Publication available in full text mode
Content available

System analysis of the problem of workers’ rights in the encyclical “Rerum Novarum” by Leo XIII

100%
Zaborek K.
Polish Journal of Political Science
|
2022
|
vol. 8
|
issue 3
22-35
EN
The article uses the method of system analysis to analyse the vision of society outlined in the encyclical “Rerum Novarum” by Leo XIII. The system analysis concerned the identification and problem analysis with elements of mathematical analysis (according to the Konieczny division). In the course of the analysis, used were the concepts developed at the Polish School of Cybernetics, the main representatives of which were Mazur and Kossecki. The basics of system analysis, autonomous systems were presented and the division into systems was made for further analysis. System energy/material processes in terms of energy, power and freedom factor of the systems as well as the information processes in terms of social norms were taken into account. As a result of the analysis, it was revealed that the system of social control proposed by Pope Leo XIII assumes primacy of ideological norms (Catholicism) and ethical norms, with simultaneous occurrence of economic and vital norms. The system of society proposed by Pope Leo XIII is coherent, resistant to disturbances and striving for effective expansion, and what is more, it solves a given social problem. The weakness of that system is susceptibility to ideological indifference, weakening ethics and disturbing the process of ideological and ethical programming. The implementation of ideological and ethical norms into the society takes place mainly through the educational process. Further research possibilities and limitations of the tools used were also indicated.
8
Publication available in full text mode
Content available

Nauczanie Kościoła o wolności religijnej – zerwanie czy ciągłość tradycji?

80%
Chaberek M.
Collectanea Theologica
|
2016
|
vol. 86
|
issue 1
107-136
PL
This paper elaborates upon the Catholic Church’s teachings on religiousfreedom in the period from The French Revolution to The Second VaticanCouncil. Based on quotations from the original documents, the author presentsthe evolution of the Church’s position that switched from the initialrejection to the final acceptance of the religious freedom over past two centuries.The fact of this dramatic change begs the question about the continuityof tradition and credibility of the contemporary stance of the Church. Basedon the document by the International Theological Commission, “Memoryand Reconciliation: The Church and the Faults of the Past”, as well as theteaching of Pope Benedict XVI, the author demonstrates that – in contrastto some contemporary interpretations – the hermeneutics of continuity ispossible regarding Church’s teaching on religious freedom.
9
Publication available in full text mode
Content available

Methodological Status of the Social Doctrine of the Church before the Second Vatican Council

80%
Gocko J.
Seminare. Poszukiwania naukowe
|
2018
|
vol. 39
|
issue 4
57-67
EN
The present article raises the issue of the methodological status of the Church’s social doctrine from its beginnings, namely, from the social teaching of Leo XIII, to the Second Vatican Council. In the first part, the author highlights the substantial role of the Magisterium in constituting the Church’s social doctrine. The second part, presents an analysis of the key social documents of the Church, with particular emphasis on methodological strands. The reflection is based on the assumption that the Church’s social doctrine is not just another ecclesial scientific discipline, since it involves a more complex reality in terms of practitioners, methods, sources of cognition or, finally, the nature of assertions formulated within that area of science.
PL
Przedmiotem artykułu jest zagadnienie statusu metodologicznego nauki społecznej Kościoła od jej początków, a więc od nauczania społecznego Leona XIII, do Soboru Watykańskiego II. W pierwszej części autor ukazuje Magisterium Kościoła jako aktywny podmiot w ukonstytuowaniu się nauki społecznej Kościoła. W drugiej poddaje analizie kluczowe dokumenty społeczne Kościoła, wydobywając z nich wątki metodologiczne. W podjętej refleksji przyjęto założenie, że w przypadku nauki społecznej Kościoła chodzi nie tylko o kolejną kościelną dyscyplinę naukową, ale o rzeczywistość bardziej złożoną pod względem podmiotów ją uprawiających, metod, źródeł poznania czy w końcu charakteru twierdzeń, do których dochodzi.
10
Content available remote

Księga Terra Mariana – wybitne zwierciadło historii i przedmiot badań

80%
Moreino I.
Nowa Biblioteka. Usługi, Technologie Informacyjne i Media
|
2017
|
issue 1(24)
7-27
PL
W artykule omówiono album Terra Mariana. 1186–1888, sporządzony w jednym egzemplarzu i przekazany papieżowi Leonowi XIII przez polsko-niemiecką szlachtę bałtycką. Album ten jest źródłem informacji i artystyczną opowieścią o historii chrześcijaństwa w Liwonii, a szczególnie w Inflantach Polskich. Znaczną część artykułu poświęcono twórcom księgi, przede wszystkim Gustawowi Manteufflowi. Zaprezentowano także sylwetki inicjatorów wydania faksymilowego w XXI w., które wraz z księgą naukowych komentarzy stanowi niezaprzeczalną wartość dla historii i księgoznawstwa Łotwy. Powołano się na wspólną historię Łotwy i Polski oraz przedstawiono omawiane dzieło jako przedmiot dalszych badań.
EN
The article discusses the album entitled Terra Mariana. 1186–1888, of which a single copy was prepared and handed over to Pope Leo XIII by the Polish -German Baltic noblemen. The album is a source of information and an artistically crafted story about the history of Christianity in Livonia, and especially in Polish Livonia. The bulk of the article is devoted to the creators of the work, above all to Gustav Manteuffel. The article also presents the figures of the initiators of a 21st century facsimile edition, which along with a book of scholarly commentaries constitutes an undeniable contribution to the history and book science of Latvia. Reference was made to the common history of Latvia and Poland, and the work in question was presented as an object of further research.
11
Publication available in full text mode
Content available

MODERNISM AND THE GROWING CATHOLIC IDENTITY PROBLEM: THOMISTIC REFLECTIONS AND SOLUTIONS

61%
Erb H. M.
Studia Gilsoniana
|
2015
|
vol. 4
|
issue 3
251-283
EN
Philosophical forces gathered in late nineteenth and early twentieth century Catholic Modernism have crystallized into theological views which permeate the antinomian atmosphere in the Church today, resulting in an ongoing Catholic identity problem, both within the Church and in relation to the world. In place of the perennial philosophy and its contemplative ideal, many now welcome the incoherence of broad philosophical and theological pluralism, while pastoral practice is infused with the fruits of pragmatism and the rhetoric of false dichotomies (justice/mercy, intellectual/pastoral, tradition/living faith, speculative truth/charity, for example). To reverse this anti-intellectual course, rehabilitation of Aquinas’s positions on the primacy of the speculative order and contemplative charism, his integration of natural, revealed and mystical wisdoms, and his sense of objective worship, is needed. A brief account of the robust role of philosophy in the Church’s mission and of Gilson’s nuanced position on the encounter of Thomism and Modernism supports this assertion.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.