Search results

1

„Złoty wiek” – arcydzieło prowokacji

100%

Giżycki M.

Kwartalnik Filmowy

|

2020

|

issue 109 Przestrzeń architektoniczna w filmie

195-199

PL

Dziewięćdziesiąt lat temu, 31 czerwca 1930 r., w rezydencji Marie-Laure i Charles’a de Noailles'ów w Paryżu odbył się pierwszy prywatny pokaz filmu Luisa Buñuela Złoty wiek (L’âge d’or). W końcu listopada tamtego roku film miał oficjalną premierę w Studio 28 w Paryżu. Kilka dni później (3 grudnia 1930 r.) doszło do jednej z największych awantur w historii kina. W stronę ekranu poleciały kałamarze i inne niebezpieczne przedmioty. Wszystko w filmie, łącznie ze starannie dobraną przez samego reżysera muzyką, było prowokacją, a planowany efekt okazał się spektakularny ku uciesze André Bretona i innych surrealistów. Giżycki przypomina te fakty i przy okazji zastanawia się, czy prowokacyjna treść filmu wciąż rezonuje w dzisiejszym świecie.

EN

Ninety years ago, on 31st June 1930, a private screening of Luis Buñuel’s film L’âge d’or took place in a Parisian mansion of Marie-Laure and Charles de Noailles. At the end of November of the same year, the film officially premiered at Studio 28 in Paris. A few days later, on 3rd December, inkwells and other dangerous objects were thrown at the screen, and one of the biggest brawls in the history of cinema started. Everything in the movie, including the music carefully chosen by the director, was provocative, and the resulting tumult was well planned and it pleased André Breton and other surrealists enormously. Giżycki recalls these facts and deliberates whether this act of provocation still resonates in present-day world.

2

Патологический разум в пьесе Аси Волошиной Пациенты

88%

Tyczko K.

Studia Rossica Posnaniensia

|

2020

|

vol. 45

|

issue 1

99-108

PL

In this article Asia Voloshina’s drama Patients is analysed in the context of the pathologies the characters deal with. The inspirations of her play are described, i.e. the films and memories of Luis Buñuel as well as medical cases from the practice of Oliver Sacks. The author also refers to Dante Alighieri’s The Divine Comedy. In this perspective the analysed work is a text about fear that appears when the quest for freedom is abandoned. If in The Divine Comedy in hell and purgatory are people who are sinful and do not know Christ, in the universe of the clinic in “hell” there are all those who are afraid. Voloshina’s play constitutes one out of a number of her works concerning the social and political situation in Russia. In the play, the author points to fear as the source of the viciousness of the collective consciousness. Voloshina raises a question that is characteristic of the post-Soviet space: the characters “hide from themselves and their fate”. Voloshina, however, leads them towards it.

3

Seks zniewolony i pragnienie transgresji – o twórczości Luisa Buñuela w relacji z Erotyzmem Georges’a Bataille’a i postulatami surrealistów

71%

Nowicka S.

Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA

|

2013

|

issue 18

21-36

PL

Artykuł rozpatruje obecność seksualności w filmach Luisa Buñuela w dwóch kontekstach: jego przynależności do ruchu surrealistów oraz w odwołaniu do Erotyzmu Georgesa Bataille’a. Buñuel należał do grupy nadrealistów jedynie trzy lata, jednak w większości jego późniejszych dzieł pojawiają się odwołania do postulatów ruchu, z którym łączy go kontestacja zasad dotyczących ludzkiej seksualności, narzuconych przede wszystkim przez chrześcijaństwo. Wspólne myśli Bataille’a i Buñuela są pojęcia transgresji i zakazu oraz zainteresowanie dewiacjami i wynaturzeniami. Fragmenty takich dzieł jak Złoty wiek czy Widmo wolności mogą być odbierane jako zobrazowanie tez zawartych w Erotyzmie. Tekst wskazuje na różne cele i sposoby przekraczania tabu przez reżysera, dla którego temat normy i dewiacji był jednym z najbardziej znaczących.

EN

The article examines the presence of sexuality in Luis Buñuel’s movies in two contexts: His affiliation to the surrealist movement and in relation to the Eroticism by Georges Bataille. Buñuel belonged to the group of surrealists only for 3 years, however in most of his later works references to the postulates of the movement are present. What binds them is the contestation to the rules concerning human sexuality, which are imposed by Christianity. The shared thought of both Bataille and Buñuel are the concepts of transgretion of ban and the interest in deviation and distortion. Fragments of works such as L'Age d'Or or Le Fantôme de la liberté, may be seen as a depict of the thesis included in Eroticism. The text shows various goals and ways of breaching the tabu by the directos, for whom the topic of norm and deviation were one of the most significant.

Refine search results

1 Kwartalnik Filmowy

1 Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA

1 Studia Rossica Posnaniensia

1 Giżycki M.

1 Nowicka S.

1 Tyczko K.

2 2020

1 2013

„Złoty wiek” – arcydzieło prowokacji

Патологический разум в пьесе Аси Волошиной Пациенты

Seks zniewolony i pragnienie transgresji – o twórczości Luisa Buñuela w relacji z Erotyzmem Georges’a Bataille’a i postulatami surrealistów