Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Lviv University
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
This text discusses the attempts to create a chair of history of Byzantium at the Jan Kazimierz University in Lwów (today Lviv in Ukraine), in late 1933. After the end of the First World War, no chairs of Byzantine history existed at the universities in Poland. However, when Kazimierz Zakrzewski, a young scholar and expert on the history of late antiquity and Byzantium, came to Lwów, the idea to establish such a chair at the local university was conceived. Professor Edmund Bulanda drafted a special paper in which he justified the need to create a chair of Byzantine history at the Jan Kazimierz University in Lwów. The Council of the Faculty of the Humanities decided to apply to the Ministry of Religious Affairs and Public Education, with a request to have such a department created. Unfortunately, central authorities responded in the negative. Two years later, however, a chair of Byzantine history was created at the University in Warsaw and it was assumed by the very same Kazimierz Zakrzewski. In Lwów (from 1945 officially Lviv) itself, the chair of Byzantine studies was created at the beginning of the 21st century, in the realities of the new Ukrainian state.
EN
Based on a collection of Władysław Tarnawski’s letters stored as part of Andrzej Gawroński’s legacy at the Adam Mickiewicz Museum of Literature in Warsaw, the author attempts to analyze a self-portrait left by that Lviv-Przemyśl Anglicist. The aim of the article is to show the significance of friendship between scholars – which is rare but can be strong, especially if based on a long-term acquaintance, shared interests and values. Such was the relationship between Władysław Tarnawski (1885-1951) and Andrzej Gawroński (1885-1927), a multilinguist, specialist in Oriental philology, connected with the Jagiellonian University and the Lviv University.The author also looks at the interests and passions which Tarnawski revealed in the letters to his friend, his everyday worries and his research, as well as the descriptions of the circles in which they both worked.Based on a collection of Władysław Tarnawski’s letters stored as part of Andrzej Gawroński’s legacy at the Adam Mickiewicz Museum of Literature in Warsaw, the author attempts to analyze a self-portrait left by that Lviv-Przemyśl Anglicist. The aim of the article is to show the significance of friendship between scholars – which is rare but can be strong, especially if based on a long-term acquaintance, shared interests and values. Such was the relationship between Władysław Tarnawski (1885-1951) and Andrzej Gawroński (1885-1927), a multilinguist, specialist in Oriental philology, connected with the Jagiellonian University and the Lviv University. The author also looks at the interests and passions which Tarnawski revealed in the letters to his friend, his everyday worries and his research, as well as the descriptions of the circles in which they both worked.
3
Content available remote

Chemia w lwowskich uczelniach 1772-1945

88%
EN
The following text deals with the work of chemistry lecturers at consecutive Lviv universities and at the Technical University, during the years 1772-1945. Until 1872, 9 lecturers who had come from abroad gave lectures in German (in 1772 in Latin). From 1872, lectures in different branches of chemistry were given in Polish by 26 lecturers altogether. The text also discusses achievements of Lviv pharmacists: Teodor Torosiewicz, and especially Ignacy Łukasiewicz, who in 1853 isolated liquid paraffin from crude oil.
EN
The paper discusses the reception of world sociology in the Lviv circle of Polish sociologists at the turn of the 19th and 20th centuries, which was co-formed by diverse professionals, especially lawyers and economists. This phenomenon was primarily shown in the publications by Jozef Supinski (1804-1893) – the honorary father of Polish sociology (which can be traced back to 1860), by Boleslaw Limanowski (1835-1935) – a historian of social thought, and by Władysław Pilat (1857-1909) – a lawyer and also a painter. At the Lviv University and in its academic circles this social science of global reach, being in statu nascendi at the time, was promoted by various local scholars and by the Economic Section of Lviv Lawyers Society. The society was founded in 1899 and headed by Wladysław Ochenkowski (1840-1908) – an economist with sociological leanings. The reception of world sociology in the Lviv cradle of 150-year-old Polish sociology was thus the work of not only many local scholars but also of a scientific association. These interesting issues have not yet been discussed in detail, except inWlodzimierzWinclawski’s „Slownik biograficzny socjologii polskiej” [Bibliographical Dictionary of Polish Sociology].
UK
Cтаттю присвячено 85-річчю від дня народження професора Роксолани Зорівчак. Представлено основні віхи життя і творчості відомої української дослідниці.
EN
The article is dedicated to 85th Anniversary of Professor Roksolana Zorivchak. The focus is her life as well as public and academic activities.
PL
W artykule zostało uzasadnione znaczenie doktryny prawa cywilnego dla prawidłowego funkcjonowania Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego od początku XVII wieku do końca XIX. Początkowo w Galicji specjalistów, którzy mogliby należycie wykonywać swoje obowiązki w zakresie rożnych zawodów prawniczych, było niewielu, dlatego też badania z zakresu podstaw nauki cywilnej były wręcz niezbędne. Nie zawsze urzędnicy mieli umiejętności potrzebne do wykonywania ważnych zadań publicznych. W związku z tym zaistniała potrzeba przyswojenia niezbędnej wiedzy i rozwijania kompetencji koniecznych do umiejętnego i efektywnego wykonywania zadań o znaczeniu państwowym. Lwowska szkoła cywilna kształtowała się jednak w trudnych czasach. Przynależność Galicji do obszarów rożnych państw w rożnych okresach historycznych wpłynęła, bez wątpienia, na kształt doktryny prawa cywilnego, to znaczy na poglądy i doświadczenia lwowskich prawników. W artykule ustalono, że od czasu utworzenia uniwersytetu, już w 1661 roku, zaczęła się kształtować grupa podobnie myślących ludzi, którzy uważali, że bez zrozumienia podstawowych pojęć cywilistyki, bez właściwego studiowania prawa cywilnego zbudowanie solidnych podstaw państwa, kształtowanie ideałów państwowych, zapewnienie rozwoju edukacji i uniwersytetu byłoby niemożliwe. Główne podstawy prawa cywilnego czerpią inspirację z czasów Imperium Rzymskiego. Właśnie Imperium Rzymskie po raz pierwszy zaczęło nie tylko rozpatrywać cywilistykę w płaszczyźnie teoretycznej, lecz również w codziennym życiu stosować normy prawa cywilnego. We Lwowie od 1661 roku nie nastąpiły żadne znaczące zmiany w procesie nauczania w porównaniu z istniejącym wcześniej Kolegium Jezuickim. Uzyskanie przez kolegium statusu akademii było decyzją raczej polityczną. Do wyszkolenia niezbędnego organom ścigania personelu, który miałby pracować w służbach cywilnych, sądach oraz innych organach państwowych, potrzebni byli specjaliści. Widać więc, że praca naukowa, którą prowadzono w nowo utworzonej akademii w 1661 roku, nie różniła się od tego, co Ignacy Loyola rozpoczął we Lwowie jeszcze w 1608 roku. Zauważalne zmiany w tym zakresie nastąpiły dopiero po odnowieniu działalności Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego przez cesarza austriackiego Józefa II w 1784 roku. Programy edukacyjne Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego z okresu panowania austriackiego obejmowały główne kierunki ówczesnej nauki prawa, a mianowicie historię ustroju politycznego, historię prawa austriackiego i niemieckiego, prawo rzymskie, prawo niemieckie, prawo kanoniczne, strukturę administracji publicznej, austriacki proces cywilny, austriackie prawo karne, europejskie prawo międzynarodowe, prawo handlowe i wekslowe, medycynę sądową, prawo finansowe, prawo gospodarcze, prawo państwowe monarchii konstytucyjnych, austriackie powszechne prawo finansowe, austriackie prawo polityczne, austriackie prawo górnicze, obliczenia rządowe, austriackie powszechne prawo prywatne, statystykę europejską. Zdobyta wiedza z wymienionych przedmiotów umożliwiała studentom Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego uzyskanie gruntownego wykształcenia prawniczego. Do pracy na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego zostali zaproszeni profesorowie — Anton Pfleger, Jan Ambros, Dominik Kofi l i Baltazar Borzaga (pierwszy kierownik Katedry Prawa Cywilnego, która wtedy była katedrą prawa cywilnego, rzymskiego prawa prywatnego i kryminalistyki). Ich zadaniem było zorganizowanie działalności edukacyjnej i badawczej oraz zapewnienie nauczania prawa naturalnego, międzynarodowego, rzymskiego, prawa karnego i kanonicznego. W tym okresie, a mianowicie w 1784 roku, na Uniwersytecie prawo studiowało 26 studentów, a w 1790 roku — 78 studentów. Głównym wymaganiem władz austriackich było odpowiednie szkolenie na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego studentów, którzy mogliby zasilić niezbędny personel prawniczy w Galicji i Lodomerii: między innymi sędziów, prokuratorów, notariuszy.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.