Search results

1

Funkcje i zadania arcykapłana według Księgi Mądrości Syracha

100%

Piwowar A.

Verbum Vitae

|

2010

|

vol. 17

107-132

PL

Księga Mądrości Syracha wyróżnia się spośród innych ksiąg mądrościowych Starego Testamentu zainteresowaniem kultem w wielu jego aspektach, począwszy od tych najważniejszych (kapłaństwo, ofiary, normy liturgiczne) aż do tych o mniejszym znaczeniu, jak np. czasy święte czy praktyki niedozwolone. To zainteresowanie liturgią nie oznacza, że Mędrzec był kapłanem. Najprawdopodobniej był laikiem, któremu sprawy kultu były ważne i bliskie. W Pochwale Ojców (Syr 44 – 50) Syrach poświęca dużo uwagi trzem arcykapłanom: pierwszemu z nich – Aaronowi (Syr 45,6-22), Pinchasowi (Syr 45,23-26) i Szymonowi, synowi Oniasza (Syr 50,1-21). W jego prezentacji tych postaci dominuje aspekt apologetyczny (ukazuje kapłaństwo jako przymierze, które Bóg zawarł z Aaronem i Pinchasem). Syrach opowiada się za kapłaństwem aaronowym i broni tego urzędu przed nieuprawomocnionymi uzurpatorami (Jazon i Menelaos). Niejako na marginesie mówi o zadaniach i funkcjach arcykapłanów. Przede wszystkim koncentruje się na aspekcie kultycznym ich posłannictwa, ale mówi również o ich misji sędziego i nauczyciela Prawa. Charakterystyczne jest to, że Mędrzec łączy razem te dwa ostatnie zadania w jedno, które można by określić jako formację Izraela. Żyjąc w czasach powygnaniowych ukazuje najwyższego kapłana jako zwierzchnika narodu, który zastąpił króla i pełni jego rolę – troszczy się o powierzony jego opiece lud i ma władzę nad nim.

2

La storia testuale del Libro del Siracide

100%

Piwowar A.

The Biblical Annals

|

2008

|

vol. 55

|

issue 1

31-53

IT

Jedną z największych trudności związanych ze studium księgi Mądrości Syracha jest sam tekst tejże księgi. Historia jego stanowi, do dnia dzisiejszego, jedną z największych tajemnic i zagadek całego Starego Testamentu. Pierwotnie, jak świadczy prolog do tłumaczenia greckiego, księga została napisana w języku hebrajskim. Jednak przez wiele stuleci tekst dzieła Syracha znany był z tłumaczenia, przede wszystkim greckiego oraz łacińskiego i syryjskiego. W 1896 r. w synagodze Ezdrasza w Kairze zostały odnalezione pierwsze fragmenty hebrajskie Mądrości Syracha. Ich wiarygodność została potwierdzona przez dalsze odkrycia archeologiczne w Masadzie i Qumran. W artykule przedstawiona jest historia powstania i redakcji zarówno tekstu hebrajskiego, jak i greckiego, które występują w podwójnej formie krótkiej (H I i G I) i długiej (H II i G II). Ukazana jest też relacja najstarszych tłumaczeń (łacińskiego i syryjskiego) do wersji hebrajskich i greckich. Po przeanalizowaniu tych skomplikowanych relacji pomiędzy poszczególnymi wersjami tekstu księgi Ben Syracha autor wskazał kilka sugestii przydatnych w krytyce tekstu tej deuterokanonicznej Księgi Starego Testamentu.

3

Przysłowia wietnamskie a Księga Mądrości Syracha

99%

Nguyen D. A. N.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2011

|

vol. 64

|

issue 2

EN

During the last decades, scholars have paid more and more attention to the relationship between the biblical Wisdom tradition and other cultures outside the Ancient Near East. This article represents the first attempt to compare the proverbs of the Viet people in the Far East with the sentences in Wisdom of Sirach, a collection of instructions and maxims in ancient Israel. Such a comparison shows some similarities in content between biblical maxims and Vietnamese folklore sayings, especially in what concerns family relationship and varied aspects of daily life wisdom. The research offers ground for further theological reflections and exploration on the issue of divine inspiration in non-biblical cultures as well as the inculturation of the Bible in a non-Christian environment like Vietnam.

PL

W ostatnich latach, teologowie i bibliści zwrócili coraz większą uwagę na związek między mądrością biblijną a tradycjami narodów znajdujących się poza kulturowym kręgiem starożytnego Półksiężyca. Nasz artykuł przedstawia pierwsze porównywanie przysłów ludu Wiet z Dalekiego Wschodu z sentencjami księgi Mądrości Syracha, która jest zbiorem pouczeń starożytnej tradycji Izraela. Takie badanie wykazuje wiele podobieństw treściowych między maksymami biblijnymi a wielowiekowymi pouczeniami wietnamskimi, szczególnie w kwestii stosunków w rodzinie i napomnień życiowych. Wyniki tego początkowego poszukiwania przysłużą się do rozważań teologicznych i dalszych badań nad ogólnym tematem natchnienia Bożego w kulturach niebiblijnych oraz nad inkulturacją Biblii w środowisku niechrześciańskim takim jak Wietnam.

4

Mądrość pośredniczką wzajemnej miłości Boga i człowieka (Syr 4,11-19)

80%

Piwowar A.

Verbum Vitae

|

2013

|

vol. 23

57-101

EN

Verb agapaō (to love) occurs only 23 times in the Book of Ben Sira (the verb fileō, instead, does not occur even once!). In the instruction of Wisdom in Sir 4:11-19 it appears as many as four times. It does not seem to be accidental. The analysis of the text carried out in the present article shows that Wisdom functions as a mediator between God and humans. It is Wisdom that leads human being to God, and it is through her mediation that humans receive the gifts that they deserve on the basis of their attitude toward Wisdom and toward the Lord. The first part of the examined passage (vv. 12-16; verse 11 constitutes an introduction), shows a refined theological and poetic structure. The verses 12-14 constitute the first section that focuses on the love of Wisdom and God. The second section (vv. 14a-16) focuses on one’s dedication to Wisdom and, through her mediation, to God. The focal point of the analyzed text can be found in v. 14b: “the Lord loves those who love her”. In v. 17 we read about the test, to which Wisdom put her disciples in order to ascertain their faithfulness and dedication. The last two verses reveal the results of this trial: first positives and then negatives. Wisdom in Sir 4:11-19 appears to be a reliable guide on the way to God. It is Wisdom that introduces her disciples into the close relationship with God. She is a Divine Educator, bringing up human beings in order that they could fully meet God and remain in God’s love.

5

Dlaczego Syrach pominął Ezdrasza w Pochwale Ojców (Syr 44-50)?

80%

Piwowar A.

The Biblical Annals

|

2011

|

vol. 1

|

issue 1

103-129

EN

Ben Sira in the Praise of the Fathers (Sir 44:1-50:21) speaks about Nehemiah, but does not mention Ezra. This peculiar omission has elicided a lively discussion concerning the reasons of this silence. The present paper presents the most important exegetical attempts to solve this problem. There are essentially two ways of approach to Ben Sira's omission: the fi rst one concentrates on the literary and historical motifs, the most important of which questions the historical character of Ezra. The second approach proposes to solve the problem by pointing to some theological motivations that might have caused the omission. One of the proposals sees a different conception of theocracy between the author of Ben Sira and the book of Ezra, where the latter is presented as an offi cer of Persian authority, and therefore responsible for foreign infl uence on Israel in Judea. This reason together with a different understanding of priesthood in these two texts have most probably led to the omission of any mention of Ezra in Ben Sira's book. The ultimate answer to that question, however, must remain hypothetical.

Refine search results

2 The Biblical Annals

2 Verbum Vitae

1 Ruch Biblijny i Liturgiczny

4 Piwowar A.

1 Nguyen D. A. N.

1 2013

2 2011

1 2010

1 2008

Funkcje i zadania arcykapłana według Księgi Mądrości Syracha

La storia testuale del Libro del Siracide

Przysłowia wietnamskie a Księga Mądrości Syracha

Mądrość pośredniczką wzajemnej miłości Boga i człowieka (Syr 4,11-19)

Dlaczego Syrach pominął Ezdrasza w Pochwale Ojców (Syr 44-50)?