Search results

1

MARCIN ŚWIETLICKI-A CANONICAL POET?

100%

Panas P.

Colloquia Litteraria

|

2017

|

issue 1

EN

Establishing the canon of literary works created after 1989 remains an open question. We still lack a comprehensive, axiologically oriented picture of Polish literature of the turn of the centuries. The case of Marcin Świetlicki’s poetry seems a particularly compelling issue in this context. His poetry is popular and continues to enjoy wide readership as well as it receives extensive appreciation among literary critics. At the same time one can effortlessly find in Świetlicki’s works expressive poetic gestures aiming at highlighting its distinctiveness, consciously undermining the possibility of accord between a community and an individual. In the face of this paradox the identity of the experience of modernity proves to be the crucial element which establishes and conditions the basic pact concluded by the poet with his readers.

2

Miłosna dokładność: czytając wiersze Marcina Świetlickiego (zapis eseju mówionego)

54%

Próchniak P.

Polonistyka. Innowacje

|

2022

|

issue 16

129-142

EN

The author presents a comprehensive interpretation of Marcin Świetlicki’s poetry, emphasizing the modeling role of the gesture of opening the poet’s creative path and highlighting the key threads and figures of imagination that organize his work. At the same time, he presents a strategy of reading that – performatively, thanks to interpretive passages – resonates with Świetlicki›s poetic practice and allows the modalities of his poems to resound, which are founded on the existentially rooted forms of “presence” and related presentations of the “voice” with them. The form of the spoken essay used by Próchniak also serves to capture these registers of the poetry of the author of Schizma.

PL

Autor przedstawia całościowe odczytanie poezji Marcina Świetlickiego – kładąc akcent na modelującej roli gestu otwarcia twórczej drogi poety oraz wydobywając kluczowe wątki i figury wyobraźni organizujące jego dzieło. Jednocześnie prezentuje taką strategię lektury, która – performatywnie, za sprawą interpretacyjnych pasaży – wchodzi w rezonans z praktyką poetycką Świetlickiego i pozwala wybrzmieć zwłaszcza tym modalnościom jego wierszy, które ufundowane zostały na egzystencjalnie zakorzenionych formach „obecności” i na związanych z nimi uobecnieniach „głosu”. Uchwyceniu tych rejestrów poezji autora Schizmy służy również wykorzystana przez Próchniaka forma eseju mówionego.

3

Marcin Świetlicki a Tadeusz Różewicz. Dwa głosy o sacrum

51%

Grzeszna S., Uniwersytet Łódzki I. F. P., Sylwia Grzeszna – mgr d. w. K. L. P. X. i. X. w. U. Ł. t. r. d. S. w. p. t. d. w. l. N. a. k. A. l. z. w. t. J. P. R. n. n. t. t. d. A. S. S. w. p. J. P. t. A., s.chrostowska@poczta.onet.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2013

|

vol. 02

PL

Artykuł jest próbą pokazania różnych odniesień do sfery sacrum w oparciu przede wszystkim o poetyckie dokonania Tadeusza Różewicza i Marcina Świetlickiego. W pierwszej części przywołuję perspektywy, które pojawiły się w dotychczasowych książkowych ujęciach problemu sakralności w twórczości autora Niepokoju (chrześcijaństwo, tradycja apofatyczna oraz słaby nihilizm). Ich zestawienie uwydatnia nieuchwytność projektu Różewicza. Tezę tę wspiera przesłanie Ostatniej rozmowy oraz analogie do (prób) malarstwa wykluczającego udział szerszej publiczności. Część druga jest skrótowym ujęciem projektu sacrum Marcina Świetlickiego, uwzględniającym najważniejsze różnice w odkrywaniu sfery świętości w twórczości obu poetów. W odróżnieniu od Różewicza, Świetlicki zamyka swoje poszukiwania w ramach porządku metafizycznego. Jego twórczość można odczytywać jako z góry zaplanowaną opowieść, transformującą wybrane historie biblijne (stwarzanie świata, nadawanie imion nowo narodzonym wzorem prarodziców, wygnanie z raju, oczekiwanie na odrodzenie w Babilonie). Głosy Różewicza i Świetlickiego, choć brzmią podobnie, obwieszczają prawdy odnoszące się do różnych doświadczeń, w odmienny sposób kształtujące przesłanie pozornie spokrewnionej twórczości obu poetów.

4

Tytuły w poezji Marcina Świetlickiego

51%

Nować M.

Conversatoria Linguistica

|

2018

|

issue 12

171-184

PL

The article explores titles in the Poetry of Marcin Świetlicki. It opens with a short discussion of the definition of the word title and a brief literature review. Next the article touches on the question of whether or not the title of a literary work constitutes its part. An overview of various types and functions of titles is also presented. Against this background, the article analyses selected features displayed by titles in the poetry of Marcin Świetlicki.

5

MARCIN ŚWIETLICKI – POETA KANONICZNY?

51%

Panas P.

Colloquia Litteraria

|

2015

|

vol. 19

|

issue 2

61-68

PL

Establishing the canon of literary works created after 1989 remains an open question. We still lack a comprehensive, axiologically oriented picture of Polish literature of the turn of the centuries. The case of Marcin Świetlicki’s poetry seems a particularly compelling issue in this context. His poetry is popular and continues to enjoy wide readership as well as it receives extensive appreciation among literary critics. At the same time one can effortlessly find in Świetlicki’s works expressive poetic gestures aiming at highlighting its distinctiveness, consciously undermining the possibility of accord between a community and an individual. In the face of this paradox the identity of the experience of modernity proves to be the crucial element which establishes and conditions the basic pact concluded by the poet with his readers.

6

Kreatura – Świetlicki pod pozorem męskości

51%

Matuszek D.

Pamiętnik Literacki

|

2016

|

vol. 107

|

issue 2

179-197

PL

Marcin Świetlicki zidentyfikował podmiot wypowiadający się w jego twórczości jako „wierszową kreaturę”. Autor artykułu zestawia ten poetycki wgląd Świetlickiego z Benjaminowską koncepcją stworzenia (die Kreatur) i na tej podstawie opracowuje teorię podmiotu, który wyłania się z twórczości autora „Zimnych krajów.” Kreatura to podmiot i pomiot, stwórca i stworzenie w obrębie jednej „osoby mówiącej”. Jej stwórcza praca nie polega jednak na awangardowym kreowaniu wszystkiego „całkiem od nowa”, tylko na przetwarzaniu i przekształcaniu zastanej sytuacji, dotychczasowej rzeczywistości literackiej. Kreatura jest nie-cała : należy do zbioru „literatura”, a jednocześnie nie do końca wchodzi w jego zakres i w rezultacie ów zbiór wypacza; w tym sensie, i zgodnie z formułami seksualności Jacques’a Lacana, kreatura jest kobietą. Autor dowodzi, że ostentacyjna „męskość” pisarstwa Świetlickiego jest tylko sztafażem, dzięki któremu pisarz może dyskretnie, po kobiecemu, zmieniać reguły gry z wnętrza tych reguł. A jednocześnie chronić „się” przed naporem cielesnego, wstydliwego – bo zawsze „nieswojego” – bycia mężczyzną.

EN

Marcin Świetlicki identifies the speaking subject of his creativity as a “metrical creature.” The author of the article juxtaposes this poetic insight with Benjamin’s concept of creation (die Kreatur) and on that basis builds a theory of subject which emerges from Świetlicki’s writing. The creature is a subject and a litter, creator and creation within one “speaking person.” Its creative work does not base on avant-garde formation of everything anew but rather on converting and reshaping the present situation, to date literary reality. Creature is “incomplete”: it belongs to the collection of “literature” but at the same time incompletely falls into its scope thus distorting it. In this sense and according to Jacques Lacan’s formulas of sexuality, creature is a woman. The author proves that the demonstrative “masculinity” of Świetlicki’s writing is only a staffage due to which a writer may tactfully, in woman-like manner, change the rules of the play from the inside, and concurrently protect himself against the pressure of bodily and shameful – for constantly beyond himself – being a male.

7

ABOUT POLISH POETRY AFTER 1989 (DEFICIENCIES AND ‘SURPLUSES’): AN ESSAY IN LITERARY CRITICISM

38%

Kuczera-Chachulska B.

Colloquia Litteraria

|

2017

|

issue 1

EN

The article addresses selected issues about Polish poetry after 1989. The author distinguishes between the poetry of ‘a literary movement’ and the poetry fulfilling the criteria of a veritable work of art. She critically com - ments on the selected works by well-known authors who function as part of an unspoken canon; she portrays the poetry of Paweł Marcinkiewicz as one of the most attractive proposals coming from the younger generation, whereas from among the classics she picks texts by Czesław Miłosz and Janusz St. Pasierb.

8

Być obcym u siebie? Marcin Świetlicki i Barbara Gruszka-Zych wobec znaków przynależności

27%

Jasionowicz S.

Prace Polonistyczne

|

2017

|

vol. LXXII

41-57

EN

The article is a reflection on the symbols through which the modern experience of cultural belonging is expressed and on the motivations behind their contestation. Examples of selected themes that Marcin Świetlicki and Barbara Gruszka-Zych explore in their writing are used to examine the poetic quest to overcome feelings of alienation in one’s own cultural milieu. In spite of the differences between the two poets, both address the problems facing the contemporary consciousness of Western man, split between the desire to complete the process of deconstructing his own universal “identifying signs” and the need to creatively explore the process of symbolization itself. The issue of “internal acculturation,” as a particular case within the topic of acculturation as a whole, is also correlated to examples drawn from Francophone poetry.

9

O POLSKIEJ POEZJI PO 1989 ROKU (BRAKI I „NADDATKI”) – SZKIC KRYTYCZNOLITERACKI

26%

Kuczera-Chachulska B.

Colloquia Litteraria

|

2015

|

vol. 19

|

issue 2

6-20

PL

The article addresses selected issues about Polish poetry after 1989. The author distinguishes between the poetry of ‘a literary movement’ and the poetry fulfilling the criteria of a veritable work of art. She critically com - ments on the selected works by well-known authors who function as part of an unspoken canon; she portrays the poetry of Paweł Marcinkiewicz as one of the most attractive proposals coming from the younger generation, whereas from among the classics she picks texts by Czesław Miłosz and Janusz St. Pasierb.

10

[Rev.:] Zofia Zarębianka, Czytanie sacrum, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Instytut Wydawniczy „Maximum”, Kraków-Rzym 2008, 18 s., seria: Myśli ocalone. Seria Filozoficzno-Humanistyczna, pod redakcją Tadeusza Sławka, tom V.

17%

Tytko M. M.

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

|

2013

|

issue 1(1)

141-144

EN

An author is a Polish professor of literature at the Jagiellonian Unversity in Cracow. The author shows in her book entitled The Reading "Sacred" some essays on literature and "sacred", especially she describes some Polish poetry and prose and literary letters from 20th century. She focuses on the problem hermeneutics of a text, comparatistics of literature and methodology of literature. There are many chapters on theme Polish poetry or prose, e.g. about such authors as Stanisław Barańczak, Teresa Ferenc, Konstanty Ildefons Gałczyński, Julia Hartwig, Zbigniew Herbert, Zbigniew Jankowski, Wojciech Kudyba, Maria Kuncewiczowa, Czesław Miłosz, Joanna Pollakówna, Tadeusz Różewicz, Wisława Szymborska, Marcin Świetlicki, Jan Twardowski, Karol Wojtyła, Adam Zagajewski. There are some essays about foreign (e.g. French, German, Russian) authors of literature in the context of ‘sacred’: Paul Auster, Georges Bernanos, Josif Brodski, Hermann Hesse, Thomas Merton, Rainer Maria Rilke.

Refine search results

4 Colloquia Litteraria

1 Conversatoria Linguistica

1 Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

1 Pamiętnik Literacki

1 Polonistyka. Innowacje

1 Prace Polonistyczne

1 Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

2 Kuczera-Chachulska B.

2 Panas P.

1 Grzeszna S.

1 Jasionowicz S.

1 Matuszek D.

1 Nować M.

1 Próchniak P.

1 Sylwia Grzeszna – mgr d. w. K. L. P. X. i. X. w. U. Ł. t. r. d. S. w. p. t. d. w. l. N. a. k. A. l. z. w. t. J. P. R. n. n. t. t. d. A. S. S. w. p. J. P. t. A.

1 Tytko M. M.

1 Uniwersytet Łódzki I. F. P.

1 s.chrostowska@poczta.onet.pl

1 2022

1 2018

3 2017

1 2016

2 2015

2 2013

MARCIN ŚWIETLICKI-A CANONICAL POET?

Miłosna dokładność: czytając wiersze Marcina Świetlickiego (zapis eseju mówionego)

Marcin Świetlicki a Tadeusz Różewicz. Dwa głosy o sacrum

Tytuły w poezji Marcina Świetlickiego

MARCIN ŚWIETLICKI – POETA KANONICZNY?

Kreatura – Świetlicki pod pozorem męskości

ABOUT POLISH POETRY AFTER 1989 (DEFICIENCIES AND ‘SURPLUSES’): AN ESSAY IN LITERARY CRITICISM

Być obcym u siebie? Marcin Świetlicki i Barbara Gruszka-Zych wobec znaków przynależności

O POLSKIEJ POEZJI PO 1989 ROKU (BRAKI I „NADDATKI”) – SZKIC KRYTYCZNOLITERACKI

[Rev.:] Zofia Zarębianka, Czytanie sacrum, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Instytut Wydawniczy „Maximum”, Kraków-Rzym 2008, 18 s., seria: Myśli ocalone. Seria Filozoficzno-Humanistyczna, pod redakcją Tadeusza Sławka, tom V.