Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Martin Luther, the Sermon on the Mount, Matt. 5-7, two kingdoms doctrine, Zwei-Reiche-Lehre, ethical double standards.

Sort By:

Limit search:

Kazanie na Górze (Mt 5-7) w wykładzie Marcina Lutra

100%

Szymik S.

Studia Nauk Teologicznych PAN

2018

issue 13

27-43

The purpose of the article is a critical presentation of Luther’s interpretation of Mt 5-7, with a special emphasis on its hermeneutical assumptions and anthropological consequences. At first the author presents the literary sources that contain Luther’s statements on Mt 5-7, i.e. his eminent hebdomadal speeches (Wochenpredigten) and some theological writings as well. Subsequently he discusses hermeneutical keys offered by M. Luther himself: the polemic against “double standard approach” (precepts and counsels) developed by the time of the Middle Ages and the polemic against the principles presented by the Anabaptist and other protestant idealists. However, the most significant factor of this interpretation was Luther’s teaching on two kingdoms (Zwei-Reichen-Lehre). The difference between the secular and spiritual kingdom is essential for Luther’s interpretation of the Sermon on the Mount (cf. WA 32, 299-301). The reformer claims that the message of the sermon is irrelevant for the Christian person in the world and it should be applied only to the Christian life in the Kingdom of God. M. Luther emphasizes also salvation by faith alone, therefore Matt. 5-7 has no soteriological value; it contains the ethical teaching of Jesus Christ. According to Luther the commandments of the Sermon on the Mount denote an impossible demand, therefore they are only a “mirror” of the Christian life. In the fourth step the author presents primary reactions of the Churches on Luther’s interpretation of the Sermon on the Mount. Luther’s interpretation of Mt 5-7 has its significant place in the history of exegesis and nowadays it remains still the standard evangelical standpoint.

Das Ziel dieses Artikels ist eine kritische Darstellung der Auslegung Martin Luthers von Mt 5-7, mit einer Betonung der hermeneutischen Voraussetzungen sowie anthropologischen Konsequenzen dieser Auslegung. Am Anfang beschreibt der Autor die schriftlichen Quellen, welche die Anmerkungen Luthers zum Mt 5-7 enthalten, vor allem seine Wochenpredigten sowie ausgewählte theologische Schriften. Danach werden die von Luther angenommenen hermeneutischen Voraussetzungen der Auslegung von Mt 5-7, nämlich seine Polemik mit der im Mittelalter sehr populären Zwei-Stufen-Ethik sowie seine Auseinandersetzung mit der Interpretation der Anabaptisten und anderer protestantischen Idealisten. Die wichtigste hermeneutische Interpretationsregel ist jedoch die Luther’sche Zwei-Reiche-Lehre; die Unterscheidung zwischen dem weltlichen und dem geistlichen Regiment ist zum Verständnis der Luther’schen Interpretation der Bergpredigt unverzichtbar (vgl. WA 32, 299-301). Der Reformator war der Meinung, dass die Bergpredigt den Christen nicht in der Welt, sondern im Reich Gottes bindet. Luther betonte weiter, dass Mt 5-7 kein soteriologischer Text ist und lediglich die ethische Lehre Jesu enthält. Das Heil kommt allein aus dem Glauben. Außerdem ist nach Luther die Umsetzung der erhabenen Lehre Christi gar nicht möglich: sie ist der „Spiegel“ für das christliche Leben. Im letzten Teil des Artikels bespricht der Autor die ersten Reaktionen der Kirchen auf die Luther’sche Auslegung der Bergpredigt. Seine Interpretation ist heute in den protestantischen Gemeinschaften gängig.

Celem artykułu jest krytyczne przedstawienie Lutrowej interpretacji Mt 5-7, ze specjalnym podkreśleniem założeń hermeneutycznych i konsekwencji antropologicznych tego wykładu. Na wstępie autor artykułu przedstawia źródła pisane zawierające wypowiedzi Lutra na temat Mt 5-7, przede wszystkim jego kazania tygodniowe (Wochenpredigten) i wybrane pisma teologiczne. Następnie omawia hermeneutyczne założenia wykładu przyjęte przez Lutra: jego polemikę z popularną w średniowieczu „etyką dwu poziomów” oraz jego spór z interpretacją uznawaną przez anabaptystów i innych protestanckich idealistów. Główną zasadą hermeneutyczną interpretacji była jednak nauka M. Lutra o dwóch królestwach (Zwei-Reichen-Lehre); rozróżnienie między królestwem świeckim i duchowym jest niezbędne dla zrozumienia Lutrowej interpretacji Kazania na Górze (por. WA 32, 299-301). Reformator twierdził, że Kazanie nie wiąże chrześcijanina w świecie, natomiast obowiązuje go w Królestwie Bożym. Luter podkreślał, że Mt 5-7 nie jest tekstem soteriologicznym i zawiera nauczanie etyczne Chrystusa. Jednak zdaniem Lutra to wzniosłe nauczanie Chrystusa jest niemożliwe do realizacji: jest ono „lustrem” chrześcijańskiego życia. W zakończeniu autor przybliżył pierwsze reakcje Kościołów na Lutrowy wykład Kazania na Górze. Dzisiaj jego interpretacja jest standardem obowiązującym we wspólnotach protestanckich.

Refine search results

1 Studia Nauk Teologicznych PAN

1 Szymik S.

1 2018

Search results

Kazanie na Górze (Mt 5-7) w wykładzie Marcina Lutra